Beste forumleden,
Graag wil ik volgende situatie voorleggen die een vriendin van mij betreft. Het is een nogal complexe zaak dus ik probeer de zaken zo ordelijk en bondig mogelijk voor te stellen. Mijn excuses dat dit bericht waarschijnlijk in de verkeerde categorie staat. Ik heb geen flauw benul van waar dit hoort maar het lijkt mij bij vanalles te passen.
De mevrouw in kwestie scheidde in de vroege 2000er jaren en zonder rompslomp volgde een eerlijke verdeling van goederen. Een nieuwe partner van mevrouw kocht de helft van het huis van voormalige echtgenoot, het nieuwe koppel goedgezind, voor de prijs van een Harley Davidson (een slordige 20.000 €). Eerder hoorde ik al dat de notaris daar in fout is gegaan, maar ik weet niet of dat een verschil kan maken in het geval van mevrouw.
Het nieuwe koppel blijft 10 jaar samen. De nieuwe partner (die uit Nederland komt) gaat voor een Nederlandse formule van een hypothecaire lening (een herbeleggingsrekening... dacht ik?). Persoon in kwestie gaat voor een Belgische lening en begint te goeder trouw haar eigen huis opnieuw af te betalen. Ongeacht wiens kosten het hoogst zijn, de kosten worden gelijk verdeeld. Vrijwel alle inboedel van mevrouw moest weg en er moest nieuwe komen, vond partner.
Mevrouw krijgt te maken met ernstige burnout en stopt met werken. Haar partner stelt voor dat ze gaat studeren om tot rust te komen. Mevrouw wil eerst niet tot last zijn, maar ook mevrouws oom zegt dat het een goed idee is en partner zegt toe haar te ondersteunen. Hoewel mevrouw behalve een zware studie ook nog bijdroeg aan het huishouden en daarbovenop nog lezingen en begeleiding gaf in het bedrijf dat ze met haar partner had, en dit soms zonder betaling, eist haar partner alle kosten die zij aan mevrouw heeft gehad terug voor de jaren dat ze gestudeerd heeft. Als het tot een verkoop van het huis zou komen, heeft mevrouw nog schulden aan haar partner, die netjes verhuisd is op het einde van het boekjaar en intussen naar alle waarschijnlijkheid is ingetrokken bij haar volgende slachtoffer, waar die de volgende winst boekt zoals het bij mevrouw en allen voor haar is vergaan.
Psycholoog van mevrouw heeft ernstig psychisch trauma vastgesteld. Er is sprake van huiselijk geweld, maar de partner van mevrouw was steeds zo slim om zelf als eerste naar de dokter te gaan, soms met zelf aangebrachte letsels. Mevrouw heeft intussen slechts 2 ruggewervels zonder hernia's over, maar ook dokter heeft 3 jaar lang verzaakt aan noodzakelijke scans en alle kansen om oorsprong van letsel aan te tonen zijn gepasseerd. Uitkering voor mevrouw lijkt niet mogelijk te zijn, ook omwille van het feit dat haar laatste job in Nederland was en aangezien zij intussen een aantal jaar heeft gestudeerd, krijgt zij eerst een sanctie. Tegen het advies van haar hele omgeving zoekt mevrouw momenteel wel een job, ook al is het duidelijk voor de hele omgeving dat zij nog maar amper functioneert, maar er moet iets gebeuren zegt ze zelf. Ook de invloed van partner op mevrouws werkmilieu maakt dat zij daar geen kans meer maakt.
Partner heeft ook mevrouw geïsoleerd van vrienden en familie, waar wel getuigenissen beschikbaar van zijn. Ook brengt partner voor haar raming aan kosten van ongeveer 26.000€ euro niet in rekening dat de moeder van mevrouw over de jaren 12.000€ cash heeft binnengebracht ter ondersteuning van mevrouw. Door het rookscherm dat partner overal heeft opgetrokken, is dit nu pas bekend, maar hiervan zijn in het beste geval alleen bankafschriften als bewijslast beschikbaar.
Mevrouws autisme maakt dat haar partner, die autismespecialist is, uitzonderlijk goed weet waar de zwakke plekken van mevrouw liggen. Partner wist het zover te krijgen dat mevrouw zich moest verantwoorden voor de dokter onder dreiging van collocatie, maar dat kreeg partner uiteindelijk niet gedaan. Partner kreeg mevrouw wel zover dat ze zelfs met die kapotte ruggegraat de helft van alle gezamelijke huisraad en alles van partners inboedel uit de kelder heeft gesleept en in dozen heeft verpakt, gewoon uit angst dat partner nog te lang in huis moest zijn. De keer dat partner toch nog in het huis was, heeft ze persoonlijk, en dat is het enige dat ze zelf naar de verhuiswagen heeft gedragen, de spiegel van mevrouws grootmoeder meegenomen. Dat is het soort dingen waar mevrouw tegenover staat. Net zoals het feit dat partner steeds in staat lijkt om dingen te doen zoals mevrouw op te bellen 5 minuten voor een examen om te zeggen dat ze het huis gaat verkopen. Ten eerste doet mevrouw al haar uiterste best om de tijd en locatie van haar activiteiten af te schermen, maar schijnt mevrouw te beschikken over een aantal muren met oren. Ten tweede zijn de dingen waar partner mevrouw mee uit balans brengt van die aard dat er juridisch weinig mee aan te vangen lijkt te zijn.
Mevrouw heeft al 2 advocaten geraadpleegd, en deze schijnen enkel de financiële rekening te reconstrueren en niks te doen met de rest van het verhaal. Hoewel ik begrijp dat die rest vrij complex is en vast ook moeilijk aan te tonen, denk ik dat mevrouw gebaat zou zijn met een advocaat met meer haar op zijn/haar tanden en die ook ingaat op de menselijke kant van het verhaal. Op het voorstel om alimentatie te vragen, gaan advocaten niet in. Er is een tot nu toe onverkende mogelijkheid om contact op te nemen met mensen die ook merkten dat ze na een relatie met partner plots over minder kapitaal beschikten. Andere vraag is of een uitkomst van een rechtszaak zou kunnen beïnvloed worden door een uitslag van een psychopathietest van partner. Mevrouw, die eigenlijk ontzettend intelligent is en hier vrij gespecialiseerd in is, garandeert een positieve uitslag, maar uiteraard zal partner die test weigeren.
Mijn vraag is dus uiteindelijk gewoon de volgende: Is er iemand die een manier ziet waarop mevrouw geholpen zou kunnen zijn?
Met vriendelijke groeten