Persmidrijf

[Capitan]

Beste leden,

twee jaar geleden gaf ik een interview aan een krant. De journalist stuurde me het artikel ter correctie. Ik corrigeerde omdat de tekst confronterend was en mij een blijvend stigma zou bezorgen. De tekst werd gedrukt en online gezet zonder correcties

Reeds twee jaar contacteer ik hen om aub alles te veranderen of te verwijderen. Als bezoekers van het internet mijn naam opzoeken zien ze het confronterend artikel. Ik word dus blijvend gestigmatiseerd.

Wat kan ik doen? Ik heb nog geen rechtszaak aangespannen omdat mijn financiële staat niet zo goed is.

Quid?

Btw ik heb alle bewijsstukken (mails en artikels)

[Gebruiker21]

Indien in het artikel geen onwaarheden staan, kan u niet veel beginnen, hooguit een recht op antwoord eisen (maar na twee jaar is dit nogal laat). U hebt een interview gegeven. Indien de antwoorden in het artikel effectief die antwoorden zijn die u tijdens het interview gegeven hebt, zie ik niet in wat u daar nu nog kan aan doen.

Wees dus voorzichtig met de term "persmisdrijf", als u niet zeker weet of het hier effectief om een persmisdrijf gaat. De verjaring van een persmisdrijf is ook vrij kort, dacht ik. Mogelijk zijn de feiten dus al verjaard...

[Capitan]

De journalist heeft me gevraagd het artikel te corrigeren, wat ik ook heb gedaan. Het artikel werd gepubliceerd zonder correctie.

[Gebruiker21]

De journalist heeft me gevraagd het artikel te corrigeren, wat ik ook heb gedaan. Het artikel werd gepubliceerd zonder correctie.

Het feit dat de door u gemaakte correcties niet gepubliceerd zijn, speelt weinig rol, indien wat effectief gepubliceerd is, ook effectief is wat u gezegd hebt. Mogelijk bent u vlak na het interview van mening veranderd en hebt u zodanig "gecorrigeerd" dat er van uw originele antwoorden weinig overbleef, en heeft de journalist beslits om toch het origineel te publiceren.

Een kleine tip: indien u Googled op uw naam en u komt bij ongewenste resultaten uit, kan u dit melden aan Google. Zijn zijn (min of meer) verplicht om deze zoekresultaten niet meer te linken aan uw naam, als u daar om vraag. Misschien is dit een betere piste om te bewandelen?

[Capitan]

De journalist heeft mijn correcties aanvaard en geschreven dat hij het nodige ging doen om te wijzigen.

[Gebruiker21]

De journalist heeft mijn correcties aanvaard en geschreven dat hij het nodige ging doen om te wijzigen.

Zelfs dan staat het de journalist nog altijd vrij om de originele antwoorden te publiceren. Tenzij jullie voor het interview een contract hadden waarin stond dat enkel een door u gecorrigeerde versie mocht gepubliceerd worden, heb je weinig verhaal.

En nogmaals: bekijk eerst of dit niet verjaard is.

[LeenW]

Ik stel mij ook de vraag of dit wel een misdrijf is, lijkt mij eerder een deontologische fout.

[Weo]

Ik heb nog geen rechtszaak aangespannen omdat mijn financiële staat niet zo goed is.

Als je financiële situatie niet zo goed is, kan je beroep doen op tweedelijnsbijstand. Een advocaat kan eens nagaan of er sprake is van een misdrijf, verjaring. Een brief van een advocaat heeft vaak ook iets meer effect.

Een eerste (eerder beperkt) advies kan je sowieso krijgen, onafhankelijk van je financiële toestand.

Even hier kijken: http://advocaat.be/Page.aspx?genericid=73.

[basejumper]

beste

Titel is ook misleidend. Het gaat hier niet om een persmisdrijf :

zie wikipedia

Voorwaarden

Het moet gaan om een meningsuiting. Misdrijven die via de pers worden gepleegd zonder het uiten van een mening - bijvoorbeeld publicatiemisdrijven, voeren van reclame voor seksuele diensten of drukkerijmisdrijven (het niet toekennen van een recht van antwoord) - zijn geen persmisdrijven.
De meningsuiting moet strafbaar zijn (laster, eerroof, beledigingen,...)
Het misdrijf moet gepleegd worden door middel van een drukpers. Volgens een evolutieve interpretatie zouden hier ook radio, televisie,… onder vallen maar dit is (nog) niet aanvaard door het Hof van Cassatie, behalve één keer naar aanleiding van de reportagereeks “De nieuwe orde” van de toenmalige BRT, waarbij een journalist werd vervolgd voor laster en eerroof. Dit werd toen uitzonderlijk aanvaard omdat het programma samenhing (een ondeelbaar geheel uitmaakte) met de publicatie van een boek.
Aan de publicatie moet een daadwerkelijke openbaarheid gegeven worden. Het werk moet dus een zekere verspreiding kennen.

[eylis]

BV's en personalia hebben er vaak mee te maken. En vaak trappen ze in dezelfde zelf uitgezette val. Men wil iets aan de wereld verkondigen. Maar toch ook weer niet...Er is inderdaad altijd het recht op nalezen en het recht om correcties te vragen. En vaak gaat het dan om kleine nuances die een beetje anders geformuleerd kunnen worden. Maar het is geen plicht van de krant of blad om wat er gezegd is, toch maar te schrappen. Immers als wat er gedrukt staat ook gezegd is geweest, had men het maar niet moeten vertellen aan iemand wiens beroep het is te schrijven wat men vertelt. De journalist kan je inderdaad beloven om de correcties door te voeren, Maar de hoofdredacteur beslist vaak om toch te publiceren wat er gezegd is geweest. Hij heeft niets beloofd en de journalist kan niets beslissen in de plaats van de hoofdredacteur...Niemand verplicht je een interview te geven. En niemand verplicht je te vertellen wat je te confronterend vind. Van vertel je het doodeenvoudig niet. Dus neen, er is geen misdrijf geweest.

[Weo]

Als je financiële situatie niet zo goed is, kan je beroep doen op tweedelijnsbijstand. Een advocaat kan eens nagaan of er sprake is van een misdrijf, verjaring. Een brief van een advocaat heeft vaak ook iets meer effect.

Een eerste (eerder beperkt) advies kan je sowieso krijgen, onafhankelijk van je financiële toestand.

Even hier kijken: http://advocaat.be/Page.aspx?genericid=73.

Nieuwe links:

- Eerstelijnsbijstand (juridisch advies): http://advocaat.be/een-advocaat-raadple ... sch-advies
- Tweedelijnsbijstand (pro deo-advocaat): http://advocaat.be/een-advocaat-raadple ... at/pro-deo