Bij doorname van het boek 'Nietigheden in het strafproces' auteur Bart De Smet - uitgave Intersentia 2011 (recente uitgifte) kom ik tot het onderscheid primaire en secundaire voorschiften.
Primaire voorschriften zijn vormvereisten die op straffe van nietigheid zijn voorgeschreven. In tegenstelling tot secundaire voorschriften die niet essentieel werden ervaren voor een eerlijk proces.
Primaire voorschriften gaan gepaard met met absolute nietigheden of nietigheden van openbare orde. Ze kunnen door de rechter worden opgeworpen en kunnen door de partijen worden aangevoerd in elke stand van het geding.
Het principe van voorrang van rechtsmacht lijkt mij een toepassing van een primair voorschrift? En bijkomstig als dit door de partijen niet aangevoerd wordt in eerste aanleg, kan dit dan niet meer aangevoerd worden tijdens het beroep tegen een beslissing van de raadkamer? of zelfs later in een cassatieprocedure?