Even de situatie schetsen. Ik ben een alleenstaande moeder van een zoontje van 9 jaar. Ik was nooit gehuwd maar de vader heeft zijn zoon wel erkend. De vader en ik zijn al 6 jaar uit elkaar, waarna hij naar de Filipijnen verhuisd is en alle contact met zijn zoon verbroken heeft. Hij heeft daar inmiddels een nieuw gezin gesticht. Ik stuur hem regelmatig foto's van onze zoon maar van zijn kant komt er niets, zelfs geen verjaardagskaartje als onze zoon jarig is.
Nu maak ik me grote zorgen wat er zou gebeuren indien mij iets overkomt en ik zou overlijden. Ik heb een testament geschreven waarin ik genoteerd heb dat ik wil dat mijn zoon verder opgevoed wordt door mijn zus. Voor mijn zoon, die bovendien het syndroom van Asperger heeft (autisme) zou het een ramp zijn om ineens bij zijn vader te moeten gaan wonen die hij amper kent, in een land ver weg van zijn familie en vrienden, ver weg van zijn school. Bovendien zou dan alle extra zorg hij nu krijgt omwille van zijn autisme wegvallen. Zo zal mijn zoon naar een speciale middelbare school gaan uitsluitend voor kinderen met Asperger. Ook dit zou dan niet meer mogelijk zijn.
Komt daar nog eens bij dat de vader van mijn zoontje een pedofiel is die reeds incest gepleegd heeft. (Waar echter tot nu toe nooit een zaak van gemaakt werd).
Maar dit alles maakt me wel ongerust wat er zou gebeuren in het geval mij iets overkomt.
Kan iemand me wegwijs maken hoe dit wettelijk in elkaar zit? Kan hij in geval ik zou overlijden zijn kind opeisen, ook al wil dit zeggen dat mijn zoon dan naar de Filipijnen moet verhuizen wat voor hem mede door zijn autisme een traumatische gebeurtenis zou zijn?
Kan ik nu reeds iets ondernemen om dit te voorkomen?