Zowat de helft van de uitspraken wordt vroeg of later soepeler of anders toegepast door de ouders.
Niet onderdrijven hé eylis, dat zijn er veel meer
Vermoedelijk is het voor een forumlid duidelijker als de draad niet opgesplitst wordt en éénzelfde vraag cfr.
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 37#p113337" onclick="window.open(this.href);return false;
nogmaals in een andere rubriek terug opnieuw opduikt, maar goed dergelijke zaken in het praatcafé bespreken zal ook wel zijn voordelen hebben
Het onderling akkoord van de partijen staat in rangorde niet boven de uitspraak van de rechter. Dat zogenaamd "onderling akkoord" heeft de juridische toets "in het belang van het kind" niet doorstaan en zal in de strafprocedure betwist worden, de uitspraak van de burgerrechter heeft die toets wel doorstaan, meer nog dat is ze. Dat volgen is het belang van het kind.
Laten we een voorbeeld van een akkoord geven nadat een rechter een verblijfsregeling van het kind heeft bepaalt dat duidelijk maakt waarom de rangorde zo zal zijn:
"Wij ouders zijn na uitspraak van de rechter overeen gekomen dat de moeder het kind van 4 jaar oud nooit meer zal ontmoeten en krijgt hiervoor ter compensatie 100.000 euro."
Vanaf dat de moeder spijt krijgt van haar eigen onderling akkoord en plots eist dat de uitspraak van de rechter maar moet gevolgd worden en de vader het kind weigert af te geven conform de gerechtelijke uitspraak, die weigering van de vader laat vaststellen door een deurwaarder en vervolgens deze vader rechtsteeks dagvaardigen voor de correctionele dan zal de strafrechter bepalen de uitspraak van de rechter boven het onderling akkoord staat.
Een gekend voorbeeld inzake de volgorde van die rangorde.
http://www.nieuwsblad.be/article/detail ... =GO52JAOVN" onclick="window.open(this.href);return false;
In deze case heeft de onderzoeksrechter overigens zijn rangorde laten gelden ten aanzien van de burgerrechter (contactverbod, wat nieuw en verrassend is) en citeer commentaar van de Antwepse substituut-procureur-generaal maanden later "en nu zitten we met PAS !" (parentel alienation syndrome)
Een vraag voor scorpioen:
Partijen kunnen in onderling akkoord altijd afwijken van een vonnis.
Arrest: "verblijfsregeling voor het 6 jarige Saartje als volgt .... " een uit de tijd zijnde weekendregeling voor de vader erger de vakantieregeling is eraf gevallen.
Na veel frustratie besluit de vader het zo maar te laten want eigenlijk wordt de regeling al 2 jaar obstructie gevoerd en moet telkens maar plooien en de contactmomenten worden maand na maand steeds minder en ziet ze meer niet dan wel. De 4 maanden erna onstaat er als het ware een stil akkoord ja goed gelezen: al roepende "ge kunt ze helemaal voor U hebben" waarop de moeder "ok lul!" en de vader berust dus 4 maanden in het juist ... het onderlinge akkoord. Tot de dag dat de vader de nieuwe liefde van zijn leven vind die zijn dromen wil waarmaken... (jaarlijk op vakantie met dochterlief) Juist een briljante advocate met een nog indrukwekkendere succesvolle vriendenkring waarbij gekozen wordt voor volgende strategie: eerst een correctionele veroordeling op basis van een vastelling van de deurwaarder dat moeder weigert Saartje mee te geven conform het arrest van de rechter. Dan op basis van die veroordeling de gewijzigde omstandig gaan pleiten bij de burgerrechter...(hmm art. 387 ter van het burgerlijk wetboek). Maakt ze in haar strategie om de dromen van haar geliefde (dat hij Saartje vrijdag aan de school mag gaan afhalen ipv om 18u bij de moeder en ook de overnachting van zondag erbij die al 2.5 jaar uitbleef + een vakantieregeling) waar te maken dan geen kans? De de feiten zoals hier aangehaalt in de strafprocedure worden niet eens betwist, maar juist aangehaald als argument.
RR
Code: Selecteer alles
Bijtje schreef: "Wat is nu juridisch gezien de juiste versie ?"
ps: voor de ultieme twijfelaars en om het nog straffer te maken dan het al is:
Het in het middel aangehaalde artikel 3 van het verdrag inzake de rechten van het kind is niet rechtstreeks van toepassing voor de strafrechter, bij wie de wegens schending van artikel 432 Strafwetboek ingestelde vervolgingen aanhangig zijn.
Het staat de rechter die uitspraak doet over het bestaan van het misdrijf bepaald in artikel 432 Strafwetboek, niet te oordelen over het belang van de kinderen of van de ouders, maar over de vraag of de beklaagde het omgangsrecht zoals in het belang van de kinderen door een rechterlijke beslissing bepaald, naleeft.
Dit is juridisch gezien de juiste versie en heb ook oog voor "het belang van de ouders" versus "beklaagde"
juist... dit is een quote uit cassatierechtspraak: rolnummer P.07.1541.N dd. 4/3/2008 het straffe van die cassatierechtspraak is dat men niet zomaar bezwarende stukken vb. rapporten van een psychiater die de jeugdrechter heeft aangesteld om tot een uitspraak te komen niet zomaar als bewijsstuk kan gaan neerleggen bij de strafrechter. Dat rapport is privé en de strafrechter hoort daar geen kennis van te nemen als de andere partij bezwaar heeft tegen het gebruik van dat rapport tijdens de strafprocedure.
zo een hele uitleg... De kern:
Wie van julie geloofd nog in de kern van het verhaal?
HET IS DE RECHTER DIE RECHT SPREEKT
Ik geloof daar niet meer in hé, laat dat duidelijk zijn en nu weet je ook waarom
Ik kan het niet laten hé... het is sterker dan mezelf: De ijver van het OM
Het is een fundamenteel begindsel van de rechtstaat dat gerechtelijke uitspraken moeten nageleefd worden ! Zeker het OM zal dat niet gaan betwisten.
Als ouders falen en "
dat RECHT" dat het kind dus toekomt in gevaar komt, dan kan het niet anders dan dat het kind beschermt dient te worden (art. 13 IVRK) omdat het geraakt wordt in zijn geestelijke en morele integriteit dat eigenlijk nog aan het ontwikkeling is. (lees: we leren kinderen aan dat het fundamenteel begindsel van de rechtstaat niet belangrijk is. OK dat is straffe taal maar het kan gemeten worden aan de ijver van het OM >> prioriteit nul ! )
Dit zou eens moeten aangekaart worden bij de VN, maar juist dat gebeurd volgens mij niet. Waar het praatcafé al niet goed voor is. schol !