Ik heb een vraagje. Het is een serieuze koek.
Mijn moeder was de minnares van mijn vader. Mijn vader had haar 21 jaar geleden beloofd om zijn vrouw te verlaten en met mijn moeder een leven te beginnen, rara zo ben ik geboren
Hij heeft mij wel nooit erkend.Uiteindelijk heeft mijn vader zijn vrouw nooit verlaten, en heeft mijn moeder mij alleen opgevoed. Mijn vader zijn vrouw chanteerde mijn vader om haar nooit te verlaten enz.. Kortom mijn vader had nooit geen tijd voor mij.
Enkele jaren terug heb ik een DNA test laten ondergaan tussen mezelf, mijn vader, en mijn moeder. Wat komt uit: ben dus wel degelijk zijn dochter. (zijn vrouw beweerde het tegendeel)
Op mijn 18jaar heb ik me laten erkennen door mijn stiefvader, bezoek aan de gemeente daar gewoon gezegd: dit is mijn vader.
Enkele papiertjes getekend en het was in orde (vond ik toen wel straf, zo'n korte procedure)
Sinds mijn 19 jaar is mijn vader er 100% voor mij, hij neemt nu eindelijk zijn vaderschap op en is er en blijft er voor mij, dit gaat nu al zo'n 3jaar goed aan de hand.
Nu voel ik me echt slecht van mezelf dat ik me heb laten erkennen door een man die niet mijn vader is, die ik nu zelfs niet meer zie (maar ook niet mis) En zou ik dit willen rechtzetten:
Al is het gewoon voor mezelf die naam van mijn stiefvader weg: Kan dit ? (evt zonder rechtbank ?)
Graag zou ik me ook laten erkennen door mijn echte vader, hij is ook tenslotte mijn echt biologische vader ..
Hoe kan ik dit oplossen ? Ik ben hierover ten einde raad en begin me psychologisch hier echt slecht over te voelen
Groetjes en ik hoop op vele reacties