De kogel is door de kerk, we gaan uit elkaar. Jammer.
We hebben echter onze woning gekocht met een vruchtgebruikconstructie op 20 jaar, we zijn nu 15 jaar verder. Vruchtgebruik is vennootschap, wij hebben (wettelijk stelsel, nooit gedacht dat we ooit uit elkaar zouden gaan) samen de naakte eigendom. Ik ben de kapitaalkrachtigste partner en de bedoeling is dus mijn echtgenote uit te kopen. Ik heb onlangs geërfd en dus wat centen privé, maar niet genoeg: ik moet lenen.
Nu vraag ik mij af hoe dit wettelijk allemaal zal geregeld worden. Ik meen gelezen te hebben dat vruchtgebruik onlangs veranderd is juridisch gezien, dat je het kan verlengen. Ik zou daarom overwegen om dit naar 30 jaar op te krikken ipv 20 jaar en een lening af te sluiten op 15 jaar.
So far so good, alleen kloppen de verhoudingen niet in dat scenario. Onze woning is +/-700k waard, ik heb 150k spaargeld op mijn naam (uit gemeenschappelijke spaarpot vermoed ik niets te halen want ik moet ook nog eens mijn aanvullend pensioen uitkopen bij haar), dus ik zou haar uitkopen voor pakweg 350k. Ik kan echter niet zo goed verklaren hoe ik de 200k die ik in de vennootschap zou lenen als vruchtgebruik kan kwalificeren. Of zie ik hier iets over het hoofd? Moet ik mezelf een gelijkaardig bedrag uitkeren vanuit de vennootschap omdat ik ook een deel van het toekomstig vruchtgebruik opgeef?
Een alternatief zou zijn om de vruchtgebruikconstructie te laten bestaan voor 5 jaar, de woning in onverdeeldheid te laten tot dan en dan 50% van de volle eigendom van haar over te kopen in een gesplitste aankoop van pakweg 15 jaar. Alleen heb ik gehoord dat de fiscus moeilijk doet over constructies van 15 jaar, maar dat wil zeggen dat een constructie van 20 jaar plus die 5 jaar in onverdeeldheid we 25 jaar verder zijn ipv 15. Ik ben dan 70 en een oude man.
Welke is de te bewandelen weg?
Ik heb een boekhouder die hierin advies geeft maar ik wil zelf ook eens mijn licht opsteken, want ik heb de indruk dat ze zeer voorzichtig zijn in dat kantoor.