In 2017 heb ik als zwakke weggebruiker een ongeval gehad dat door de arbeidsongevallenverzekering werd erkend als arbeidswegongeval. Hierdoor ben ik meer dan een half jaar arbeidsongeschikt geweest. Via mijn persoonlijke rechtsbijstand werd er ook dossier opgestart voor het verkrijgen van een (morele) schadevergoeding bij de verzekering van tegenpartij.
Tot nu toe is alles redelijk “goed” verlopen bij de verzekering van de tegenpartij. Ik heb enkele keren een provisionele schadevergoeding gekregen, die correct werd uitbetaald. Hun raadsgeneesheer heeft nu geconsolideerd op een bepaald percentage blijvende invaliditeit. Ik ben hiermee akkoord gegaan en tegenpartij wil nu een vergoeding uitbetalen die ongeveer 75 % bedraagt van het bedrag dat mijn rechtsbijstand gevorderd heeft. Voor mij is dit aanvaardbaar.
De arbeidsongevallenverzekering zal nu ook consolideren op een bepaald percentage (waarmee ik ook akkoord ga), waardoor ik ook een jaarlijkse uitkering zal krijgen.
Echter, om van tegenpartij de volledige schadevergoeding te krijgen vraagt men mij nu om een dading te ondertekenen. Hiermee wordt de schade definitief geregeld en kan ik geen aanspraak meer maken op toekomstige schadeclaims, ook indien er nog onvoorziene schade naar boven zou komen.
Een van de bepalingen in de dading is dat ik afstand doe van alle uitkeringen of vergoedingen door om het even welk fonds, die aanleiding kunnen geven tot de terugvorderingen bij de maatschappij van tegenpartij.
Dus mijn vraag: door dit te ondertekenen doe ik hopelijk toch geen afstand van die jaarlijkse vergoeding door de arbeidsongevallenverzekering??? Ik heb een bron die zegt “ja”( uitkering door arbeidsongevallenverzekering moet expliciet in de dading staan). Maar de rechtsbijstand zegt dan weer neen (dading = in gemeenrecht en staat volledig los van alle vergoedingen door de arbeidsongevallenverzekeraar).
Ik vermoed dat ik dat wel inderdaad zal kunnen tekenen, maar ik hoopte hier via dit forum toch nog een bevestiging te krijgen. Dus elke reactie is welkom.