schenkingen: betekenis "in natura"

[delicaat]

"Krachtens artikel 747 van het Burgerlijk Wetboek keren geschonken goederen van rechtswege terug naar de ouder-schenker, doch enkel wanneer het begiftigde kind zonder nakomelingen komt te overlijden. Daarenboven moet het geschonken goed nog in natura aanwezig zijn in de nalatenschap van het overleden kind."

Hoe moet in natura worden geïnterpreteerd?
In natura betekent toch "niet in geld" (indien men spreekt over betalingen).
Wat indien men geld heeft geschonken? Dat is geen natura in de betekenis van het woord.
Kan dat geschonken geld dan nooit terugkeren naar de schenker?

[delicaat]

Die bron gaat louter over het erfrecht.
Mijn vraag betreft de niet-conventionele en conventionele terugkeer van een schenking naar de schenker en hoe "in natura" in dat verband moet worden geïnterpreteerd.

[delicaat]

Nergens staat dat het uitsluitend een onroerend goed betreft. Kan dus ook over roerende goederen gaan. Maar ik zoek enkel de interpretatie van "in natura" in dit verband.
Want men kan ook geld schenken. Maar geld is geen "natura". Het is de tegenpool ervan. Dat is dus verwarrend.

ps: als men een onroerend goed schenkt en de begiftigde verkoopt het dan komt er niets meer terug naar de schenker (tenzij de clausule zaakvervanging werd opgenomen in schenkingsakte)

[delicaat]

Vraag is simpel: Wat bedoelt de wetgever met "nog aanwezig in natura" indien het een schenking van een geldsom betreft?
Ik ben de schenker van een geldsom.
Mijn vraag was toch van in het begin duidelijk: "Hoe moet in natura worden geïnterpreteerd?"