bosprocureur, rechtspraak is ok voor mij, maar iets dat wettelijk bepaald is dat er geen verbrekingsvergoeding is voor een kortlopend contract en dit dan via een vonnis gaan bepalen dat dit prima kan is willekeur, het zijn ongeschreven wetten, want ook niet elke rechter zal dit volgen.
U moet begrijpen, dat een burger geacht word de Belgische wetgeving te kennen, hoe kun je dit nu rijmen wanneer je als burger met overtuiging de geschreven wettekst leest en je in je recht waant en dan voor de rechtbank het scheel op de neus krijgt omdat de wet niet gehanteerd word.
Allicht zal dit weer als een aanval gezien worden, maar in jouw redenering geef je dus jouw fundamenteel probleem mee. Je kan onvoldoende differentiëren tussen de woorden 'wet' en 'het recht', en dat is net hetgene dat je bij veel antwoorden parten speelt en waarom de reacties van andere forumleden zo hevig zijn (naast het aspect van de vorm van je antwoorden, maar dat is subjectief).
Adizal, op de meest respectvolle wijze bedoeld, maar neem eens een inleidend handboek over recht ter hand. Er zijn veel basiswerken, vaak bedoeld voor eerstejaars rechten, waar de fundamenten van het begrip 'recht' worden uitgelegd (alsook de historische evolutie). Je zal dan merken dat het recht tot uiting komt op verschillende wijzen, en een wettelijk kader is daar slechts één van. Er wordt in de praktijk veel te vaak blindgestaard op die wettelijke bepalingen (met vragen als: "in welke wet staat dat?" of "geef mij die wet eens?"). Dat idee strookt gewoon niet met de werkelijkheid. Het is onmogelijk - en geloof mij, men heeft dat zeer vaak geprobeerd in heel veel culturen - om het recht op schrift te stellen. Het recht laat zich niet vatten in wetten.
De figuur van het rechtsmisbruik? Geen wet hierover: nochtans essentieel voor ons stelsel. Het feit dat handelaars hoofdelijk aansprakelijk zijn? Geen wet hierover. Het feit dat de overheid ook aansprakelijk kan worden gesteld? Geen wet hierover. Ik kan hier eindeloos doorgaan (impervisieleer, gekwalificeerde benadeling, etc.). Om maar te zwijgen over eeuwenoude wetten, tellen die dan nog? De wet is toch de wet?
Ik heb soms het gevoel dat mensen denken dat er vooraleer er een geschreven wet was, er geen recht zou zijn. Absurd, natuurlijk.
Door je blind te staren op 'de wet' en rechtspraak die andere invulling geeft of simpelweg een andere rechtsbron gebruikt voor die specifieke case af te doen als 'tegen de wet' en dus 'te verwerpen', stel je je verkeerd op en zal je het juridisch denken niet onder de knie krijgen. En dan blijven je antwoorden tegengesproken en verbeterd worden door anderen...
Een blote eigenaar heeft geen vruchtgebruik; een naakte eigenaar geen kleren.