Zit ik in de les Nederlands, steek mijn hand omhoog om een vraag te stellen, leerkracht kijkt naar mij en roept plots door de klas "amai gij zijt verdikt, het wordt misschien tijd om wat rondjes rond het speelplein te beginnen lopen!". Ik ben compleet in shock en weet niet wat zeggen, iedereen zijn mond valt open van verbazing... na een stilte van een paar seconden zegt een medeleerling half grappend "amai gij durft dat tegen een vrouw zeggen" - leerkracht heeft plots door wat hij heeft gezegd en er komt een halfslachtige "euh, sorry" uit.
Helaas was het kwaad al geschied, woorden doen pijn - zeker als je zelf al met psychische problemen kampt. Maar ik zag het nut niet van dit te gaan melden en ik had ook geen ouders die voor mij een zaak konden gaan maken bij de school
Maar hij ging datzelfde jaar toch al met pensioen... Ik heb wel geweigerd om mee bij te leggen voor zijn afscheidskado 