eylis
U maakt uw eigen verhaal tot de gemiddelde situatie, wat echter niet opgaat.
Ik zou de mensen de kost niet willen geven die; na een echtscheiding het zeer moeilijk hebben om, op het einde van de maand, de eindjes aan elkaar te knopen.
Doe daar bovenop de gevolgen van de economische crisis, dan heb je meteen de verklaring waarom: er duizenden gezinnen in Belgie onder de armoede grens raken.
Als plusouder kan je meehelpen om: dergelijke gezin het hoofd boven water te helpen houden. De gevolgen daarvan zijn integraal voor jezelf.
Ik meen echter te begrijpen dat u niet in dergelijke situatie vertoeft, zoniet zou u weten over welke erkenning het gaat.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Re: stiefouders
Handige documenten voor Personenrecht
Als we het dan toch over financieen moeten hebben..;
als alleenstaande ouder is het NIET makkelijk...
en als plusouder maak je het leven voor je nieuwe partner (lees voordien een alleenstaande ouder) inderdaad makkelijker. Wat zijn daarvan de integrale gevolgen voor mij?
En wat voor erkenning van wie moet ik daarvoor krijgen?? Dat mijn man me daar erkentelijk voor is volstaat toch voor mij? Ik hoef daar toch geen wettelijke subsidies voor te krijgen? TRouwens mijn man steunt mij toch moreel?
Echt ik snap niet waarover je het hebt.
Wij (in ons Nieuw samengesteld gezin) moeten serieus uitkijken om de eindjes aan elkaar te knopen. We leren onze kinderen economisch en ecologisch omgaan met wat ons toevalt. Met 4 kinderen en bescheiden lonen moet dat echt hoor... We leren hen respect hebben voor de kleine dingen en het feit dat er mensen zijn die honger hebben in deze wereld.
Maar we zijn overtuigd van één ding: onze kinderen zullen gewapend zijn om de economische crisis het hoofd te bieden, want die is de eerstvolgende 5 jaar nog niet achter de rug.
Nee, we hebben het inderdeed niet breed als "kroostrijk" NSG, maar we hoeven daar van geen enkele wettelijke instantie wat voor erkenning dan ook voor te krijgen.
En met de sociaal- maatschappelijke problemen waar we mee te maken krijgen door ons plusouderschap zijn we voorlopig nog even zoet om het allemaal op e lossen.
Maar zoals ik al zei: die oplossingen liggen NIET op het juridische vlak. En zo ook niet voor armoede.
Dat is een maatschappelijk probleem dat op het maatschappelijk vlak moet aangekaart worden.
als alleenstaande ouder is het NIET makkelijk...
en als plusouder maak je het leven voor je nieuwe partner (lees voordien een alleenstaande ouder) inderdaad makkelijker. Wat zijn daarvan de integrale gevolgen voor mij?
En wat voor erkenning van wie moet ik daarvoor krijgen?? Dat mijn man me daar erkentelijk voor is volstaat toch voor mij? Ik hoef daar toch geen wettelijke subsidies voor te krijgen? TRouwens mijn man steunt mij toch moreel?
Echt ik snap niet waarover je het hebt.
Wij (in ons Nieuw samengesteld gezin) moeten serieus uitkijken om de eindjes aan elkaar te knopen. We leren onze kinderen economisch en ecologisch omgaan met wat ons toevalt. Met 4 kinderen en bescheiden lonen moet dat echt hoor... We leren hen respect hebben voor de kleine dingen en het feit dat er mensen zijn die honger hebben in deze wereld.
Maar we zijn overtuigd van één ding: onze kinderen zullen gewapend zijn om de economische crisis het hoofd te bieden, want die is de eerstvolgende 5 jaar nog niet achter de rug.
Nee, we hebben het inderdeed niet breed als "kroostrijk" NSG, maar we hoeven daar van geen enkele wettelijke instantie wat voor erkenning dan ook voor te krijgen.
En met de sociaal- maatschappelijke problemen waar we mee te maken krijgen door ons plusouderschap zijn we voorlopig nog even zoet om het allemaal op e lossen.
Maar zoals ik al zei: die oplossingen liggen NIET op het juridische vlak. En zo ook niet voor armoede.
Dat is een maatschappelijk probleem dat op het maatschappelijk vlak moet aangekaart worden.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
eylis,
Het was helemaal niet mijn bedoeling om jouw persoonlijke situatie uit de neus te peuteren, wel om je te doen inzien dat er ook andere situaties bestaan.
Situaties waarin een ex bijvoorbeeld: niet wil communiceren over het ouderlijk gezag, waarbij niet alleen de ex-partner voor voldongen feiten wordt geplaatst, maar tevens de plusouder.
En zoals de poster hier verhaalt, denk eens na over; wat er met jouw relatie tot de pluskinderen gebeurt, wanneer jouw nieuw samengesteld gezin zou uitéénvallen door een plotselinge sterfte van huidige partner. Ik hoop dat je het nooit moet meemaken, maar het mag je wel aan het denken zetten over je erkenning, voor wat jij de pluskinderen biedt.
(Voor dat laatste trouwens mijn persoonlijke bewondering voor jou!)
Het was helemaal niet mijn bedoeling om jouw persoonlijke situatie uit de neus te peuteren, wel om je te doen inzien dat er ook andere situaties bestaan.
Situaties waarin een ex bijvoorbeeld: niet wil communiceren over het ouderlijk gezag, waarbij niet alleen de ex-partner voor voldongen feiten wordt geplaatst, maar tevens de plusouder.
En zoals de poster hier verhaalt, denk eens na over; wat er met jouw relatie tot de pluskinderen gebeurt, wanneer jouw nieuw samengesteld gezin zou uitéénvallen door een plotselinge sterfte van huidige partner. Ik hoop dat je het nooit moet meemaken, maar het mag je wel aan het denken zetten over je erkenning, voor wat jij de pluskinderen biedt.
(Voor dat laatste trouwens mijn persoonlijke bewondering voor jou!)
Handige documenten voor Personenrecht
Niemand wil de kinderen ten laste zijn! Maar niet iederen heeft de zelfde financieele middelen!!!eylis,
Het was helemaal niet mijn bedoeling om jouw persoonlijke situatie uit de neus te peuteren, wel om je te doen inzien dat er ook andere situaties bestaan.
Situaties waarin een ex bijvoorbeeld: niet wil communiceren over het ouderlijk gezag, waarbij niet alleen de ex-partner voor voldongen feiten wordt geplaatst, maar tevens de plusouder.
En zoals de poster hier verhaalt, denk eens na over; wat er met jouw relatie tot de pluskinderen gebeurt, wanneer jouw nieuw samengesteld gezin zou uitéénvallen door een plotselinge sterfte van huidige partner. Ik hoop dat je het nooit moet meemaken, maar het mag je wel aan het denken zetten over je erkenning, voor wat jij de pluskinderen biedt.
(Voor dat laatste trouwens mijn persoonlijke bewondering voor jou!)
Maar beeld in, jij brengt 3 pluskind groot, en een van eigen! Jij lost mee zamen met de partner de schulden af, van de overleden ouder!!!(schulden door ziekte, en vroegtijdig sterven)
Respect,???? Erkenning???? En als later, als jij zelf hulpbehoevend bent???? wie moet voor jou instaan????
dat klopt helemaal...maar dat mag op zich toch geen doelstelling zijn?....Respect,???? Erkenning???? En als later, als jij zelf hulpbehoevend bent???? wie moet voor jou instaan????
trouwens:
alleen vind ik dat niet zo verbazingwekkend en leid ik ook af dat eylis voldoende tijd heeft met de pluskinderen en VAT heeft op de opvoeding......Ik pas dezelfde discipline en afspraken toe. Maar...
ik verwacht niets terug, geen affectie, geen waardering. Enkel dat iedereen goed samenwerkt om het voor elk lid van het gezin aangenaam te houden. En weet je nu wat het verbazingwekkende is?
Hoe minder ik verwacht van hen , hoe meer ik paf sta van wat ze me spontaan geven....
DAT is van belang en die kans moet je als ouder en zeker als plusouder krijgen om een "normale" relatie te kunnen opbouwen. Waardoor de kans heel groot is dat geen enkel "wetgeving" zal moeten gecreeerd worden en/of afgedwongen worden.
misschien is volgende wetgeving een aanzet?
Art 375bis B.W.
De grootouders hebben het recht persoonlijk contact met het kind te onderhouden. Datzelfde recht kan aan ieder ander persoon worden toegekend, indien hij aantoont dat hij met het kind een bijzondere affectieve band heeft.
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
ik denk dat we tot de kern van de zaak komen...
Héél belangrijke tip:
In een situatie van een NSG én plusouder moet je heel bewust vooraf keuzes maken en bepreken met de wettelijke ouder én desnoods op papier zetten.
hier een voorbeeldje:
Als plusouder de schulden van de overleden ouder helpen inlossen?
- Ofwel betaal je die mee af omdat je het kan en je vindt dat je solidair wil zijn met je partner.
En dan kom je daar later niet op terug. Wat er ook gebeurt.
- Ofwel schiet je voorlopig voor en zet je op papier dat je partner die terugbetaalt aan jou. (met de termijn en de aflossingen)
Waarom doe je dat ? Om de eenvoudige reden dat dit gaat over een som die niets met jou en je gezinsuitgaven te maken heeft
- Ofwel betaal je NIET mee af. en dat is helemaal niet egoistisch of zo, maar je beschermt zo jezelf en je eigen kinderen tov een schuld die niets met hen te maken heeft.
Hoe wil je overigens een wettelijk kader scheppen dat maakt dat je als plusouder en je de schulden van de overleden ouder afbetaalt, de pluskinderen je dat ooit moeten terugbetalen?
Nogmaals het zwaard is tweesnijdend: jij kan niets erven of krijgen van hén. Maar zij kunnen dat ook niet van jou.
En als je aan lager wal geraakt en je hebt enkel pluskinderen (die wettelijk inderdaad niet verplicht zijn je te onderhouden) is er een sociaal vangnet, dat geldt voor iedereen: eerst kijkt men of er famillie die onderhoudsplichtig zijn en als dat niet zo is, dan is er ons sociaal systeem dat in gang schiet.
En weet je wat? Als het je zou overkomen, zou je een zucht van verlichting slaken dat je pluskinderen hiermee niet belast worden en het sociaal systeem dat meteen doet. Dat zou je persoonlijke fierheid je niet toelaten (ook al heb je hun pampers ververst en neuzen gesnoten, je verwacht dan niet van hen en je wil dat ook niet verwachten, denk maar eens goed na)
elke ouder die door zijn eigen kinderen onderhouden moet worden voelt zich daar al NIET goed bij.
Want we zetten ze op de wereld om ze een toekomst te geven, niet om de onze te betalen. (ja in 3e wereldlanden is dat nog zo...)
Om concreet te zijn: als mijn partner overlijdt en de pluskinderen trekken naar hun andere ouder; dan is dat zo en dat is waar ik vooraf zelfs rekening mee houd. Wellicht zal er zelfs weinig contact zijn en zal de ander ouder dat zoveel mogelijk proberen te beperken.
Deze kinderen passeren mijn pad voor de tijd die ons gegeven is. En ik hoop dat ik iets positiefs kan betekenen. Maar ik verwacht NIETS terug. En dus word ik ook niet teleurgesteld. En ja ik steek daar geld in. Best veel zelfs. Dat is mijn bewuste keuze in het kader van mijn solidariteit met mijn man. Onze afspraken in die context zou me hier te ver leiden, maar zijn heel evenwichtig en vullen elkaar aan. Maar een plusouder kan best beslissen om GEEN geld in de opvoeding van de pluskinderen te steken. Ook die optie is mogelijk.
dus nogmaals: we hebben het hier over sociaal- maatschappelijke zaken én communicatieproblemen , niet over een wettelijk probleem.
En @ovan: dat van die voldoende tijd met de pluskinderen.. is relatief hoor: de meeste tijd wordt prioritair besteed tussen de pluskinderen en hun ouders. Maar belangrijke communicatie mbt ons gezin gebeurt steeds met alle kinderen én pluskinderen erbij, waardoor er géén discussie en manipulatie van één of andere ouder mogelijk is.
enne... in dit chaotisch groot gezin lopen we vooral op te ruimen en brandjes te blussen
.
Maar mijn credo is: niet de kwantiteit maar de kwalteit van de tijd geldt..
dus buksikam en Luc: ik blijf mijn stelling staven: de grote problemen in plusouderschap ligt vooral op het maatschappelijk vlak. en dat zijn echt ook grote problemen, maar je lost ze niet op met een nieuw wettelijk kader.
Héél belangrijke tip:
In een situatie van een NSG én plusouder moet je heel bewust vooraf keuzes maken en bepreken met de wettelijke ouder én desnoods op papier zetten.
hier een voorbeeldje:
Als plusouder de schulden van de overleden ouder helpen inlossen?
- Ofwel betaal je die mee af omdat je het kan en je vindt dat je solidair wil zijn met je partner.
En dan kom je daar later niet op terug. Wat er ook gebeurt.
- Ofwel schiet je voorlopig voor en zet je op papier dat je partner die terugbetaalt aan jou. (met de termijn en de aflossingen)
Waarom doe je dat ? Om de eenvoudige reden dat dit gaat over een som die niets met jou en je gezinsuitgaven te maken heeft
- Ofwel betaal je NIET mee af. en dat is helemaal niet egoistisch of zo, maar je beschermt zo jezelf en je eigen kinderen tov een schuld die niets met hen te maken heeft.
Hoe wil je overigens een wettelijk kader scheppen dat maakt dat je als plusouder en je de schulden van de overleden ouder afbetaalt, de pluskinderen je dat ooit moeten terugbetalen?
Nogmaals het zwaard is tweesnijdend: jij kan niets erven of krijgen van hén. Maar zij kunnen dat ook niet van jou.
En als je aan lager wal geraakt en je hebt enkel pluskinderen (die wettelijk inderdaad niet verplicht zijn je te onderhouden) is er een sociaal vangnet, dat geldt voor iedereen: eerst kijkt men of er famillie die onderhoudsplichtig zijn en als dat niet zo is, dan is er ons sociaal systeem dat in gang schiet.
En weet je wat? Als het je zou overkomen, zou je een zucht van verlichting slaken dat je pluskinderen hiermee niet belast worden en het sociaal systeem dat meteen doet. Dat zou je persoonlijke fierheid je niet toelaten (ook al heb je hun pampers ververst en neuzen gesnoten, je verwacht dan niet van hen en je wil dat ook niet verwachten, denk maar eens goed na)
elke ouder die door zijn eigen kinderen onderhouden moet worden voelt zich daar al NIET goed bij.
Want we zetten ze op de wereld om ze een toekomst te geven, niet om de onze te betalen. (ja in 3e wereldlanden is dat nog zo...)
Om concreet te zijn: als mijn partner overlijdt en de pluskinderen trekken naar hun andere ouder; dan is dat zo en dat is waar ik vooraf zelfs rekening mee houd. Wellicht zal er zelfs weinig contact zijn en zal de ander ouder dat zoveel mogelijk proberen te beperken.
Deze kinderen passeren mijn pad voor de tijd die ons gegeven is. En ik hoop dat ik iets positiefs kan betekenen. Maar ik verwacht NIETS terug. En dus word ik ook niet teleurgesteld. En ja ik steek daar geld in. Best veel zelfs. Dat is mijn bewuste keuze in het kader van mijn solidariteit met mijn man. Onze afspraken in die context zou me hier te ver leiden, maar zijn heel evenwichtig en vullen elkaar aan. Maar een plusouder kan best beslissen om GEEN geld in de opvoeding van de pluskinderen te steken. Ook die optie is mogelijk.
dus nogmaals: we hebben het hier over sociaal- maatschappelijke zaken én communicatieproblemen , niet over een wettelijk probleem.
En @ovan: dat van die voldoende tijd met de pluskinderen.. is relatief hoor: de meeste tijd wordt prioritair besteed tussen de pluskinderen en hun ouders. Maar belangrijke communicatie mbt ons gezin gebeurt steeds met alle kinderen én pluskinderen erbij, waardoor er géén discussie en manipulatie van één of andere ouder mogelijk is.
enne... in dit chaotisch groot gezin lopen we vooral op te ruimen en brandjes te blussen
. Maar mijn credo is: niet de kwantiteit maar de kwalteit van de tijd geldt..
dus buksikam en Luc: ik blijf mijn stelling staven: de grote problemen in plusouderschap ligt vooral op het maatschappelijk vlak. en dat zijn echt ook grote problemen, maar je lost ze niet op met een nieuw wettelijk kader.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Ik vrees dat; wanneer je huidige partner komt te overlijden; de pluskinderen, waarvoor je geheel de tijd hebt gezorgd, van je worden weggetrokken.
Waarbij de wet zegt dat ze de erfenis van hun vader mogen meenemen.
Als uw inkomsten nu slechts de uitgaven dekken, dan worden u en je kinderen, hierdoor in de problemen gebracht.
Wanneer je vervolgens dient te rekenen op een sociaal vangnet (met serieus grote mazen), dan zal dit een grote teleurstelling betekenen, en niet alleen op maatschappelijk vlak.
Uiteindelijk, heb je reeds de gevolgen van twee scheidingen mogen oplossen, waarbij; je telkenmale hebt mogen knokken om de wettelijke gevolgen te overwinnen.
Maar op dat ogenblik, kan je nogmaals van vooraf aan beginnen om je eigen kinderen armoede te besparen...
Het menselijk leed voor het verlies van je band met de pluskinderen, komt daar alleen bovenop.
In hoeverre je nog middelen zal hebben om een advokaat in te huren om dat bewuste artikel hard te maken????
In hoeverre de ondertussen puberende pluskinderen daarin nog willen volgen????
Het is toch net justitie die u tegen dergelijke maatschappelijke onrechtvaardigheden dient te beschermen, zo ik denken.
Waar ik mag vaststellen dat justitie dit nu al niet doet bij de echtscheiding zelf....
Waarbij de wet zegt dat ze de erfenis van hun vader mogen meenemen.
Als uw inkomsten nu slechts de uitgaven dekken, dan worden u en je kinderen, hierdoor in de problemen gebracht.
Wanneer je vervolgens dient te rekenen op een sociaal vangnet (met serieus grote mazen), dan zal dit een grote teleurstelling betekenen, en niet alleen op maatschappelijk vlak.
Uiteindelijk, heb je reeds de gevolgen van twee scheidingen mogen oplossen, waarbij; je telkenmale hebt mogen knokken om de wettelijke gevolgen te overwinnen.
Maar op dat ogenblik, kan je nogmaals van vooraf aan beginnen om je eigen kinderen armoede te besparen...
Het menselijk leed voor het verlies van je band met de pluskinderen, komt daar alleen bovenop.
In hoeverre je nog middelen zal hebben om een advokaat in te huren om dat bewuste artikel hard te maken????
In hoeverre de ondertussen puberende pluskinderen daarin nog willen volgen????
Het is toch net justitie die u tegen dergelijke maatschappelijke onrechtvaardigheden dient te beschermen, zo ik denken.
Waar ik mag vaststellen dat justitie dit nu al niet doet bij de echtscheiding zelf....
Handige documenten voor Personenrecht
NU zijn wij bij de kern van de zaak!Ik vrees dat; wanneer je huidige partner komt te overlijden; de pluskinderen, waarvoor je geheel de tijd hebt gezorgd, van je worden weggetrokken.
Waarbij de wet zegt dat ze de erfenis van hun vader mogen meenemen.
Als uw inkomsten nu slechts de uitgaven dekken, dan worden u en je kinderen, hierdoor in de problemen gebracht.
Wanneer je vervolgens dient te rekenen op een sociaal vangnet (met serieus grote mazen), dan zal dit een grote teleurstelling betekenen, en niet alleen op maatschappelijk vlak.
Uiteindelijk, heb je reeds de gevolgen van twee scheidingen mogen oplossen, waarbij; je telkenmale hebt mogen knokken om de wettelijke gevolgen te overwinnen.
Maar op dat ogenblik, kan je nogmaals van vooraf aan beginnen om je eigen kinderen armoede te besparen...
Het menselijk leed voor het verlies van je band met de pluskinderen, komt daar alleen bovenop.
In hoeverre je nog middelen zal hebben om een advokaat in te huren om dat bewuste artikel hard te maken????
In hoeverre de ondertussen puberende pluskinderen daarin nog willen volgen????
Het is toch net justitie die u tegen dergelijke maatschappelijke onrechtvaardigheden dient te beschermen, zo ik denken.
Waar ik mag vaststellen dat justitie dit nu al niet doet bij de echtscheiding zelf....
Je staat er bij, kijkt ernaar, en ondergaat!
Geen erkenning, geen rechten!!!!!
klopt pertinent niet Luc en buksikam:
Wetgeving luidt als volgt:
Als echtgenoot overlijdt (in NSgezin) , neemt de wettelijke andere ouder natuurlijk de kinderen terug onder haar/zijn domicilie en gezag; Dat is maar normaal ook. Waarom zou de plusouder de kinderen onder haar/zijn gezag verder opvoeden als er nog een wettelijke ouder is. Daar is géén enkele reden toe.
En ja emotioneel is dat moeilijk. Maar zelfs wettelijk kan je omgangsrecht proberen vragen vanwege de effectieve band en de lange opvoedingsperiode (Wat ik niet zou doen, want tegen dan zijn de kinderen toch meerderjarig en zelfs eigen kinderen durven na meerderjarigheid te beslissen deze of gene ouder niet meer te willen bezoeken, is het niet...)
Maar het vermogen BLIJFT bij wettelijk huwelijk in vruchtgebruik van de overlevende echtgenoot. De kinderen van de overleden ouder zijn wel naakte eigenaar; Maar kunnen dit niet vorderen. De overlevende echtgenoot blijft ook opbrengsten in vruchtgebruik genieten zolang zij/hij leeft. Verkopen kan zij/hij evenwel niet; Maar dat kan ook niet tov de eigen kinderen.
Dit geldt als er in gemeenschap van goederen is gehuwd wel te verstaan
, ja je moet de BESTAANDE wettelijke mogelijkheden vooraf natuurlijk zorgvuldig bestuderen en toepassen héé...
Als je een Nieuw samengesteld gezin vormt mét respectievelijke kinderen neem je dus best vooraf verantwoordelijkheid om je rechten te beschermen.
En dat kan perfect.
Ken je rechten, onderzoek de mogelijke problemen en BESCHERM vooraf de rechten van de betrokkenen met de nodige aktes en afspraken. Daarvoor o.m. is zoiets als het huwelijk ook uitgevonden...
Feitelijk samenwonen in het kader van een NSG (met respectievelijke kinderen) is zowat het allerdomste wat je kan doen.
Niet voor niets is de wetgeving (mbt huwelijkrecht) nog steeds gebaseerd op het Napoleontisch credo:
Degenen die in concubinaat samenleven ontrekken zich aan het recht.
Het recht onttrekt dus bijgevolg ook aan de in concubinaat samenlevenden .
enne Luc,
Wie nu (zelfs gedwongen) leeft van de hand in de hand (inkomsten=uitgaven) weet dat hem/haar een moeilijke oude dag zal te wachten staan.
Maar dan nog gaat men er toch niet uit dat je kinderen (laat staan je pluskinderen) voor je zullen moeten zorgen? Daar staat je persoonlijke fierheid toch voor???
De kans op Persoonlijke armoede wordt vaak versterkt door een echtscheiding.
Maar de kans op persoonlijke armoede wordt ook versterkt door een nare slepende ziekte, het verliezen van werk etcetera... Kan je daar een wetgeving op stemmen die dat verhindert? Neen.
Het hebben van een plus-gezin vergroot niet de kans op persoonlijke armoede.
Maar je moet vooraf bliksems goed uitkijken in welk wettelijk kader je je aan elkaar bindt.
Andere forumisten die de wetgeving omtrent erfenisrecht mbt plusoudergezinnen kunnen bevestigen (met artikels, precedenten etc)?
Als je kiest voor een plus-gezin doe je dat bewust.
Wetgeving luidt als volgt:
Als echtgenoot overlijdt (in NSgezin) , neemt de wettelijke andere ouder natuurlijk de kinderen terug onder haar/zijn domicilie en gezag; Dat is maar normaal ook. Waarom zou de plusouder de kinderen onder haar/zijn gezag verder opvoeden als er nog een wettelijke ouder is. Daar is géén enkele reden toe.
En ja emotioneel is dat moeilijk. Maar zelfs wettelijk kan je omgangsrecht proberen vragen vanwege de effectieve band en de lange opvoedingsperiode (Wat ik niet zou doen, want tegen dan zijn de kinderen toch meerderjarig en zelfs eigen kinderen durven na meerderjarigheid te beslissen deze of gene ouder niet meer te willen bezoeken, is het niet...)
Maar het vermogen BLIJFT bij wettelijk huwelijk in vruchtgebruik van de overlevende echtgenoot. De kinderen van de overleden ouder zijn wel naakte eigenaar; Maar kunnen dit niet vorderen. De overlevende echtgenoot blijft ook opbrengsten in vruchtgebruik genieten zolang zij/hij leeft. Verkopen kan zij/hij evenwel niet; Maar dat kan ook niet tov de eigen kinderen.
Dit geldt als er in gemeenschap van goederen is gehuwd wel te verstaan
, ja je moet de BESTAANDE wettelijke mogelijkheden vooraf natuurlijk zorgvuldig bestuderen en toepassen héé...Als je een Nieuw samengesteld gezin vormt mét respectievelijke kinderen neem je dus best vooraf verantwoordelijkheid om je rechten te beschermen.
En dat kan perfect.
Ken je rechten, onderzoek de mogelijke problemen en BESCHERM vooraf de rechten van de betrokkenen met de nodige aktes en afspraken. Daarvoor o.m. is zoiets als het huwelijk ook uitgevonden...
Feitelijk samenwonen in het kader van een NSG (met respectievelijke kinderen) is zowat het allerdomste wat je kan doen.
Niet voor niets is de wetgeving (mbt huwelijkrecht) nog steeds gebaseerd op het Napoleontisch credo:
Degenen die in concubinaat samenleven ontrekken zich aan het recht.
Het recht onttrekt dus bijgevolg ook aan de in concubinaat samenlevenden .
enne Luc,
Wie nu (zelfs gedwongen) leeft van de hand in de hand (inkomsten=uitgaven) weet dat hem/haar een moeilijke oude dag zal te wachten staan.
Maar dan nog gaat men er toch niet uit dat je kinderen (laat staan je pluskinderen) voor je zullen moeten zorgen? Daar staat je persoonlijke fierheid toch voor???
De kans op Persoonlijke armoede wordt vaak versterkt door een echtscheiding.
Maar de kans op persoonlijke armoede wordt ook versterkt door een nare slepende ziekte, het verliezen van werk etcetera... Kan je daar een wetgeving op stemmen die dat verhindert? Neen.
Het hebben van een plus-gezin vergroot niet de kans op persoonlijke armoede.
Maar je moet vooraf bliksems goed uitkijken in welk wettelijk kader je je aan elkaar bindt.
Andere forumisten die de wetgeving omtrent erfenisrecht mbt plusoudergezinnen kunnen bevestigen (met artikels, precedenten etc)?
Als je kiest voor een plus-gezin doe je dat bewust.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Wanneer je het vruchtgebruik behoudt zal dit een vergiftigd geschenk inhouden, dat weet jij ook.
De woning is te groot voor het resterende aantal mensen, waarbij de energie-kosten alleen maar stijgen.
Hopelijk is de lening tegen dan al afbetaald maar de herstellingen blijven uiteraard wel ten uwer laste.
Uw inkomsten zullen de uitgaven niet langer dekken en u zal dra het vruchtgebruik, noodgedwongen, mogen opgeven...
Ik meende dat de gezinswoning wettelijk beschermd is, maar je ziet dat dit een uitgeholde wet betreft.
Het feit dat je de wettelijke mogelijkheden zult moeten 'bestuderen', maakt je probleem alleen maar erger...
De terechte vraag blijft dus; waarom de plus-ouder wettelijk niet beter wordt beschermd.
De woning is te groot voor het resterende aantal mensen, waarbij de energie-kosten alleen maar stijgen.
Hopelijk is de lening tegen dan al afbetaald maar de herstellingen blijven uiteraard wel ten uwer laste.
Uw inkomsten zullen de uitgaven niet langer dekken en u zal dra het vruchtgebruik, noodgedwongen, mogen opgeven...
Ik meende dat de gezinswoning wettelijk beschermd is, maar je ziet dat dit een uitgeholde wet betreft.
Het feit dat je de wettelijke mogelijkheden zult moeten 'bestuderen', maakt je probleem alleen maar erger...
De terechte vraag blijft dus; waarom de plus-ouder wettelijk niet beter wordt beschermd.
Handige documenten voor Personenrecht
waar lig je toch allemaal wakker van Luc...Allemaal zaken die je PERFECT kan regelen (en die wij allemaal ook geregeld hebben
- als men het vruchtgebruik van de woning erft en die zou te groot zijn, kan je die perfect verhuren en MET die inkomsten een knus appartementje huren en nog er blijft zelfs nog wat extra's voor bij de koffie op zondag...
-wij gaan dat wrschnlk niet doen, maar hebben allang aan andere perfect legale oplossingen gedacht (geldt ook voor gewoon getrouwde mensen die weduwe(naar) worden niet?
- voor de nog af te betalen lening heeft men precies de schuldsaldo-verzekering uitgevonden..
In belangrijke stappen van je leven (huwelijk, geboorte, erfenis, aankoop noem maar op) bestudeert men ALTIJD wettelijke mogelijkheden vooraf Luc, dat heet voorzienigheid.
Ik hoef alvast niet meer bescherming als plus-ouder..
ik ben als wettelijk gehuwde plus-ouder meer en beter beschermd in deze boze wereld
dat dat ik gewoon maar solo-ouder zou zijn...
- als men het vruchtgebruik van de woning erft en die zou te groot zijn, kan je die perfect verhuren en MET die inkomsten een knus appartementje huren en nog er blijft zelfs nog wat extra's voor bij de koffie op zondag...
-wij gaan dat wrschnlk niet doen, maar hebben allang aan andere perfect legale oplossingen gedacht (geldt ook voor gewoon getrouwde mensen die weduwe(naar) worden niet?
- voor de nog af te betalen lening heeft men precies de schuldsaldo-verzekering uitgevonden..
In belangrijke stappen van je leven (huwelijk, geboorte, erfenis, aankoop noem maar op) bestudeert men ALTIJD wettelijke mogelijkheden vooraf Luc, dat heet voorzienigheid.
Ik hoef alvast niet meer bescherming als plus-ouder..
ik ben als wettelijk gehuwde plus-ouder meer en beter beschermd in deze boze wereld
dat dat ik gewoon maar solo-ouder zou zijn...
HeloMag ik een paar opmerking maken??? Ik ben geen deskundige,
1 Wat ik wilde aanhalen, hier gaat niet over geschijden koppels, wel over, waar een van de ouder is overleden!
2 Stiefouders nemen de taak over, maar zij beseffen niet wat voor toekomst hun te wachten staat!
3 Zij zijn nog wettelijk, nog maatschappelijk, nog sociaal erkend! Want zij zijn maar....
4 Men kan niet alles financieël voorhand regelen, er zijn omstandigheden....en de wet van napoleon
5 Vruchtgebruik, dat is zo als luk zegt, vergif...
6 En wat is het mis mee, dat de maatschapij helpt de kinderen leren voor de ouders bij te staan in nood!!! Helpen de ouders de kinderen niet waar het kan?????
7 Neen, kinderen hebben alleen maar RECHTEN, en geen plichten....
En moet niet nu zeggen, dat jij voorhand, alles kan bespreken, en regelen met de kinderen, dan moet maar eens ervaren, als er een partner tussenkomt, en als het over centjes
gaat! Hoeveel ouders zijn in de steek gelaten, geen, geld geen liefde....
buksikam, je grieven komen nogal vaag en algemeen over.
wil je héél concreet benoemen Wàt je pijnpunten zijn ?
laten we de oefening concreet overdoen in de situatie met een stiefouder die getrouwd is met een weduwe(naar).
- wat is het probleem met het vruchtgebruik in dit geval?
- wat is het probleem met "een partner die tussenkomt" in dit soort gevallen... kan je dat uitleggen, welke partner? Nog een andere?
- hoe zou je wettelijk kunnen voorschrijven dat de maatschappij de kinderen moet leren de ouders bij te staan in nood. en dus ook de stiefouders?
Wil je het concreet toelichten waar volgens jou de wet schort?
Want anders kunnen we hier met jou ook niet van ideeen wisslene over waar de wet dringend zou aangepast moeten worden...
Dit is een praatcafé waar we proberen over een probleem ervaringen uit te wisselen, zeker ook de negatieve: maar dan wél heel concreet zodat we op basis van de bvoorbeelden effectief naar een algemene conclusie toe kunnen werken.
Want wat verwacht je anders van dit forum?
PS: wat ik nogal vreemd vind: als een weduwe(naar) overlijdt en zijn/haar partner die dus stiefouder is achterlaat met de kinderen (van de weduwe(naar).
Dan wordt er toch wettelijk een voogd gekozen die voor de kinderen instaat? Dat moet de stiefouder toch niet oplossen?
En krijgen de opvoedende voogden voor de weeskinderen dan toch dubbel wezengeld voor de opvoeding?
andere forumleden met meer concrete ervaringen misschien?
wil je héél concreet benoemen Wàt je pijnpunten zijn ?
laten we de oefening concreet overdoen in de situatie met een stiefouder die getrouwd is met een weduwe(naar).
- wat is het probleem met het vruchtgebruik in dit geval?
- wat is het probleem met "een partner die tussenkomt" in dit soort gevallen... kan je dat uitleggen, welke partner? Nog een andere?
- hoe zou je wettelijk kunnen voorschrijven dat de maatschappij de kinderen moet leren de ouders bij te staan in nood. en dus ook de stiefouders?
Wil je het concreet toelichten waar volgens jou de wet schort?
Want anders kunnen we hier met jou ook niet van ideeen wisslene over waar de wet dringend zou aangepast moeten worden...
Dit is een praatcafé waar we proberen over een probleem ervaringen uit te wisselen, zeker ook de negatieve: maar dan wél heel concreet zodat we op basis van de bvoorbeelden effectief naar een algemene conclusie toe kunnen werken.
Want wat verwacht je anders van dit forum?
PS: wat ik nogal vreemd vind: als een weduwe(naar) overlijdt en zijn/haar partner die dus stiefouder is achterlaat met de kinderen (van de weduwe(naar).
Dan wordt er toch wettelijk een voogd gekozen die voor de kinderen instaat? Dat moet de stiefouder toch niet oplossen?
En krijgen de opvoedende voogden voor de weeskinderen dan toch dubbel wezengeld voor de opvoeding?
andere forumleden met meer concrete ervaringen misschien?
buksikam, je grieven komen nogal vaag en algemeen over.
wil je héél concreet benoemen Wàt je pijnpunten zijn ?
laten we de oefening concreet overdoen in de situatie met een stiefouder die getrouwd is met een weduwe(naar).
- wat is het probleem met het vruchtgebruik in dit geval?
- wat is het probleem met "een partner die tussenkomt" in dit soort gevallen... kan je dat uitleggen, welke partner? Nog een andere?
- hoe zou je wettelijk kunnen voorschrijven dat de maatschappij de kinderen moet leren de ouders bij te staan in nood. en dus ook de stiefouders?
Wil je het concreet toelichten waar volgens jou de wet schort?
Want anders kunnen we hier met jou ook niet van ideeen wisslene over waar de wet dringend zou aangepast moeten worden...
Dit is een praatcafé waar we proberen over een probleem ervaringen uit te wisselen, zeker ook de negatieve: maar dan wél heel concreet zodat we op basis van de bvoorbeelden effectief naar een algemene conclusie toe kunnen werken.
Want wat verwacht je anders van dit forum?
PS: wat ik nogal vreemd vind: als een weduwe(naar) overlijdt en zijn/haar partner die dus stiefouder is achterlaat met de kinderen (van de weduwe(naar).
Dan wordt er toch wettelijk een voogd gekozen die voor de kinderen instaat? Dat moet de stiefouder toch niet oplossen?
En krijgen de opvoedende voogden voor de weeskinderen dan toch dubbel wezengeld voor de opvoeding?
andere forumleden met meer concrete ervaringen misschien?
Een van de wettelijke ouder sterft. Zij of hij hertrouwd! Er zijn meerdere kinderen, wie amper uit de pampers zijn! Ouder, stiefouder doen alles, werken haard, voor alles te kunnen
verder afbetalen, en zorgen dat de kinderen niks te kort hebben!!!! Het gaat goed, het is een gelukkig gezin!! Kinderen worden groot, er komen partners bij, trouwen, krijgen zelf kinderen, en dan begint het! Stiefouder mag het horen, dat zij of hij niks heeft, en niks te zeggen heeft, omdat de kinderen hun RECHTEN kennen! Zelf de notaris, de advocaat bezie
de persoon als een indringer!! En dat is de WET!
Als het over geld gaat, kennen de kinderen direct hun rechten, want worden beschermt door de wet, maar worden ouders, of stiefouders wel beschermt?
Vruchtgebruik, daar moet maar eens een berekning van maken!!!!!!
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Justitie brengt je in een situatie waarin je financieel machteloos wordt gemaakt.
Nochthans heb je net op dat moment alle financiële middelen nodig om je te verdedigen tegen dergelijk onrecht.
Er kunnen dan wel wetten bestaan die tot een menselijke oplossing kunnen leiden, maar je krijgt de kans niet deze aan te wenden.
Ofwel wordt je afgemaakt, ofwel haal je jezelf onderuit door je financiëel nog meer ten gronde te richten.
En geen notaris of advokaat die daar oog voor wensen te hebben, bij jou valt er toch niets te rapen... eigen 'volk' eerst is dan de slogan....
Eigenlijk niets nieuws onder de zon, maar het mag wel eens in vraag worden gesteld
Nochthans heb je net op dat moment alle financiële middelen nodig om je te verdedigen tegen dergelijk onrecht.
Er kunnen dan wel wetten bestaan die tot een menselijke oplossing kunnen leiden, maar je krijgt de kans niet deze aan te wenden.
Ofwel wordt je afgemaakt, ofwel haal je jezelf onderuit door je financiëel nog meer ten gronde te richten.
En geen notaris of advokaat die daar oog voor wensen te hebben, bij jou valt er toch niets te rapen... eigen 'volk' eerst is dan de slogan....
Eigenlijk niets nieuws onder de zon, maar het mag wel eens in vraag worden gesteld
Handige documenten voor Personenrecht