Geen psychologische impact ? Mijn dochter heeft zondagnacht mij gebeld met de mededeling dat ze naar huis kwam.
Slapen bij papa en de nieuwe vriendin op 1 kamer was er blijkbaar iets teveel aan.. Opzitten tot 23.30 uur 's avonds en de papa en de nieuwe vriendin al gaan slapen blijkbaar nog meer.
De dochter is dus thuis.. de zoon zit er nog . Is trouwens ook nog te jong om alles te snappen, maar ja.
Ik kan en ga er inderdaad niets aan doen.. maar verdomme (en sorry mijn taalgebruik) het is heel hard voor een moederhart (of een vaderhart) als je ziet dat de ex de nieuwe partner laat voorgaan op je kinderen.
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
@santje,
dit is wel degelijk een mogelijk schadelijk situatie hoor. Een "bewust" kind (ouder dan 3 jaar) hoort niet dezelfde slaapkamer te delen met vader en zijn vriendin. Dat is ongepast en schadelijk voor haar ontwikeling.
Spreek de vader concreet aan hierover; Dat hij daar een oplossing voor zoekt: bvb als de kinderen komen, hij met z'n vriendin maar in de living slaapt of zo.
Dat een vader dezelfde slaapkamer deelt met zijn eigen kinderen is niet echt optimaal, maar kan (familieband)
Maar een koppel waarvan 1 persoon geen familie is tov het kind, kan niet.
Leg hem uit dat je absoluut wil dat de kinderen op een aangename manier contact met hem kunnen onderhouden, maar dat er minimum vereisten zijn. en dat de jeugdbescherming in deze zaken niet mals is. dus koppel en kind delen niet dezelfde slaapkamer.
dit is wel degelijk een mogelijk schadelijk situatie hoor. Een "bewust" kind (ouder dan 3 jaar) hoort niet dezelfde slaapkamer te delen met vader en zijn vriendin. Dat is ongepast en schadelijk voor haar ontwikeling.
Spreek de vader concreet aan hierover; Dat hij daar een oplossing voor zoekt: bvb als de kinderen komen, hij met z'n vriendin maar in de living slaapt of zo.
Dat een vader dezelfde slaapkamer deelt met zijn eigen kinderen is niet echt optimaal, maar kan (familieband)
Maar een koppel waarvan 1 persoon geen familie is tov het kind, kan niet.
Leg hem uit dat je absoluut wil dat de kinderen op een aangename manier contact met hem kunnen onderhouden, maar dat er minimum vereisten zijn. en dat de jeugdbescherming in deze zaken niet mals is. dus koppel en kind delen niet dezelfde slaapkamer.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
de schuldvraag is geschrapt ten voordele van het recht tot scheiden.
daarmede werd psychologische impact verschoven lastens de achterblijvende ouder.
wanneer deze ook nog eens moet gaan opkomen voor de belangen van de kinderen,
dan dienen rechtbanken hier rekening mee te houden, al was het maar om deze druk te verdelen.
Santje's ervaring bevestigt andermaal, dat dit niet gebeurt
Na een aanvraag tot echtscheiding, weten alle partijen dat er een confict bestaat en dat de kans zeer groot is dat dit conflict nog escaleert.
Het lijkt me dus volstrekt normaal dat er dan in de eerste plaats een menselijke, leefbare en onpartijdige afspraak wordt gemaakt omtrent de kinderen. Dus niet dat Kort Geding tijdelijke maatregelen moet vonnissen op basis wat conflict-ouders (of diens dure advocaten) komen aanvoeren. Ik meen dat Kort Geding daar overigens een éénzijdige aanvraag tot echtscheiding mee voorbij schiet.
???
Mijn inziens kan een oplossing erin bestaan dat de procedure tot echtscheiding wordt geblokkeerd tot er een deelakkord bestaat tussen de partijen omtrent de kinderen. Al dan niet aan de hand van bemiddeling, deskundig onderzoek en een verplicht overleg tussen beiden ouders.
Ik denk dat het aantal eisen tot echtscheiding onder dergelijke voorwaarden alvast een stevige terugval zal kennen.
Alsook dat oudervijandschap en PAS hiermede worden geband.
???
daarmede werd psychologische impact verschoven lastens de achterblijvende ouder.
wanneer deze ook nog eens moet gaan opkomen voor de belangen van de kinderen,
dan dienen rechtbanken hier rekening mee te houden, al was het maar om deze druk te verdelen.
Santje's ervaring bevestigt andermaal, dat dit niet gebeurt
Na een aanvraag tot echtscheiding, weten alle partijen dat er een confict bestaat en dat de kans zeer groot is dat dit conflict nog escaleert.
Het lijkt me dus volstrekt normaal dat er dan in de eerste plaats een menselijke, leefbare en onpartijdige afspraak wordt gemaakt omtrent de kinderen. Dus niet dat Kort Geding tijdelijke maatregelen moet vonnissen op basis wat conflict-ouders (of diens dure advocaten) komen aanvoeren. Ik meen dat Kort Geding daar overigens een éénzijdige aanvraag tot echtscheiding mee voorbij schiet.
???
Mijn inziens kan een oplossing erin bestaan dat de procedure tot echtscheiding wordt geblokkeerd tot er een deelakkord bestaat tussen de partijen omtrent de kinderen. Al dan niet aan de hand van bemiddeling, deskundig onderzoek en een verplicht overleg tussen beiden ouders.
Ik denk dat het aantal eisen tot echtscheiding onder dergelijke voorwaarden alvast een stevige terugval zal kennen.
Alsook dat oudervijandschap en PAS hiermede worden geband.
???
Handige documenten voor Personenrecht
-
patsyduiker
- Berichten: 25
Menige organisaties zoals Goudi en andere forums dwepen met het begrip “parental alienation syndrome”.
De man die de hele heisa rond dit begrip uitgevonden heeft, was uiteraard weer een Amerikaan.
"Gardner was a consistent advocate for fathers in custody battles]”, dit was zijn reputatie.
Nu vind ik het toch wel straf, dat mannen in vechtscheiding dit klakkeloos aanvaarden en op de koop toe promoten, omdat het in hun eigen kraam te pas komt.
Maar wat nog erger is , is dat dit nooit bewezen is geweest dat dit letterlijk van toepassing is op elk geval ,
De man heeft zich dan ook zelf het leven benomen, wat mij doet twijfelen aan zijn ernst.
De man die de hele heisa rond dit begrip uitgevonden heeft, was uiteraard weer een Amerikaan.
"Gardner was a consistent advocate for fathers in custody battles]”, dit was zijn reputatie.
Nu vind ik het toch wel straf, dat mannen in vechtscheiding dit klakkeloos aanvaarden en op de koop toe promoten, omdat het in hun eigen kraam te pas komt.
Maar wat nog erger is , is dat dit nooit bewezen is geweest dat dit letterlijk van toepassing is op elk geval ,
De man heeft zich dan ook zelf het leven benomen, wat mij doet twijfelen aan zijn ernst.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Beste Patsy,
Ik denk dat we de tijd van de niet-gelovers als even voorbij zijn, maar je
kan alvast niet twijfelen aan de negatieve invloed op kinderen wanneer ouders elkaar proberen onderuit te halen.
voorbeeldje:
Wat de ouders uitgeven aan advocaten en dergelijke deskundigen om hun vechtscheiding te beslechten, is fortuin dat ze kwijt zijn.
Geld dat kon worden aangewend tot een betere toekomst voor hun kinderen...
In deze context staan oudervijandelijkheden dus gelijk met je kinderen levenskwaliteit te ontnemen.
Tenzij je zwemt in het geld; dus een vorm van kindermishandeling, in het andere geval een misdaad tegen de andere ouder.
Ik denk dat we de tijd van de niet-gelovers als even voorbij zijn, maar je
kan alvast niet twijfelen aan de negatieve invloed op kinderen wanneer ouders elkaar proberen onderuit te halen.
voorbeeldje:
Wat de ouders uitgeven aan advocaten en dergelijke deskundigen om hun vechtscheiding te beslechten, is fortuin dat ze kwijt zijn.
Geld dat kon worden aangewend tot een betere toekomst voor hun kinderen...
In deze context staan oudervijandelijkheden dus gelijk met je kinderen levenskwaliteit te ontnemen.
Tenzij je zwemt in het geld; dus een vorm van kindermishandeling, in het andere geval een misdaad tegen de andere ouder.
Handige documenten voor Personenrecht
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Justitie en welzijn zijn definities inzake partnergeweld en kindermishandeling overeengekomen, ook politie zal deze moeten (gaan) toepassen
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 392#p95392" onclick="window.open(this.href);return false;
RR
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 392#p95392" onclick="window.open(this.href);return false;
RR
Toen ik 7 jaar was zei mijn moeder dat we op vakantie gingen naar onze grootmoeder in België. Het zou heel fijn worden en we zouden spoedig terug naar ons thuisland terugkeren. Papa kon niet mee, hij moest werken. Nu mijn 2 jongere broers en ik waren niet echt fan van onze moeder, wel van onze papa. Dus echt goed nieuws vonden we het niet maar natuurlijk vonden we het wel spannend om naar Belgie te gaan. Nuja enkele weken in België gaan voorbij en de kerstvakantie is om.
Op een gegeven moment zegt onze moeder dat we lang genoeg "thuis" hebben gezeten en dat we misschien toch maar beter "tijdelijk" in België naar school zouden gaan. Wij waren toen nog niet echt in paniek, want wij geloofden in het feit dat we zouden terugkeren naar papa.
Toen ik echter na maanden stilaan begon te beseffen dat dit geen vakantie was werd ik onhandelbaar. Het werd nog erger omdat onze grootmoeder ons begon te slaan en zeker toen we opeens een eigen appartement hadden ... ik begon echt te flippen (lees: iedere dag huilbuien, roepen, met deuren slaan, niet spelen ...) Het enige wat ik wilde was mijn papa zien. Maar iedere keer als ik dat wilde zeggen kwam onze bomma nog eens een flink pak rammel geven.
Mijn moeder maakte er een sport van om papa slecht te praten. Hij had haar bedrogen blabla ...
Pas toen ik 14 was heeft mijn vader mij opgebeld. dat was ons allereerste contact sinds jaren. Ik ging bij hem op vakantie in de paas- en zomervakantie en ik was dolgelukkig. Mijn oudste broer is dan bij papa gaan wonen maar ik kon de rest niet achterlaten in die rotsituatie. Maar een tijdje later heeft mijn moeder mij het huis uitgezet en sindsdien zorgde ik voor mezelf en mijn jongste broer.
Gelukkig leerde ik op mijn 16 mijn ex kennen die verder voor mij en mijn broer heeft gezorgd. Hij heeft mij ongeveer 3 jaar geleden ingeruild voor mijn beste vriendin, maar ik zal hem eeuwig dankbaar zijn en ik zal hem nooit, maar dan ook nooit ergens zwart maken en zeker niet bij onze zoon.
Het gevolg van alles is natuurlijk dat mijn grootmoeder en ik nog steeds niet met elkaar om kunnen, dat ik mijn moeder nog steeds verwijt wat zij ons heeft aangedaan (maar we hebben sinds 2j wel een betere band omdat ze haar leven gebeterd heeft) en ja ... dat ik natuurlijk veel meer contact heb met mijn vader.
Maar eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat ik geen echte ouders heb. Papa heeft nooit voor mij mogen zorgen en mijn moeder wilde niet voor mij zorgen maar wilde mij ook niet naar mijn papa laten gaan ... Mijn oudste zus is grootgebracht in een pleeggezin : wat een gelukzak !
Op een gegeven moment zegt onze moeder dat we lang genoeg "thuis" hebben gezeten en dat we misschien toch maar beter "tijdelijk" in België naar school zouden gaan. Wij waren toen nog niet echt in paniek, want wij geloofden in het feit dat we zouden terugkeren naar papa.
Toen ik echter na maanden stilaan begon te beseffen dat dit geen vakantie was werd ik onhandelbaar. Het werd nog erger omdat onze grootmoeder ons begon te slaan en zeker toen we opeens een eigen appartement hadden ... ik begon echt te flippen (lees: iedere dag huilbuien, roepen, met deuren slaan, niet spelen ...) Het enige wat ik wilde was mijn papa zien. Maar iedere keer als ik dat wilde zeggen kwam onze bomma nog eens een flink pak rammel geven.
Mijn moeder maakte er een sport van om papa slecht te praten. Hij had haar bedrogen blabla ...
Pas toen ik 14 was heeft mijn vader mij opgebeld. dat was ons allereerste contact sinds jaren. Ik ging bij hem op vakantie in de paas- en zomervakantie en ik was dolgelukkig. Mijn oudste broer is dan bij papa gaan wonen maar ik kon de rest niet achterlaten in die rotsituatie. Maar een tijdje later heeft mijn moeder mij het huis uitgezet en sindsdien zorgde ik voor mezelf en mijn jongste broer.
Gelukkig leerde ik op mijn 16 mijn ex kennen die verder voor mij en mijn broer heeft gezorgd. Hij heeft mij ongeveer 3 jaar geleden ingeruild voor mijn beste vriendin, maar ik zal hem eeuwig dankbaar zijn en ik zal hem nooit, maar dan ook nooit ergens zwart maken en zeker niet bij onze zoon.
Het gevolg van alles is natuurlijk dat mijn grootmoeder en ik nog steeds niet met elkaar om kunnen, dat ik mijn moeder nog steeds verwijt wat zij ons heeft aangedaan (maar we hebben sinds 2j wel een betere band omdat ze haar leven gebeterd heeft) en ja ... dat ik natuurlijk veel meer contact heb met mijn vader.
Maar eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat ik geen echte ouders heb. Papa heeft nooit voor mij mogen zorgen en mijn moeder wilde niet voor mij zorgen maar wilde mij ook niet naar mijn papa laten gaan ... Mijn oudste zus is grootgebracht in een pleeggezin : wat een gelukzak !
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Mag ik hopen dat eenieder die zoiets leest tot een beter inzicht komt
Erg pakkend Bijtje... veel sterkte
RR
Erg pakkend Bijtje... veel sterkte
RR
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Bijtje, met dergelijk gebeuren achter de rug, kan jij allicht, beter dan gelijk wie,
begrijpen waarom ouders; zich blijven verzetten tegen afgedwongen regelingen inzake de kinderen.
Mogelijk zijn daar een massa ouders bij die wel degelijk de gevolgen inzien waar jij slachtoffer van werd.
(overigens alle respect voor jou handelswijze hierin)
Patsy, een groot deel van de zaken die men zegt en doet tijdens een echtscheiding, spruiten voort uit de onmacht die men voelt.
Dat zal elke bemiddelaar je kunnen bijbrengen.
Een gevoel dat nog wordt versterkt wanneer ex gaat dwepen met dure advocaten, die de realiteit geweld aan doen.
Ik weet het best, je dient na te denken alvorens te handelen, maar soms is de situatie te emotioneel geleden om je erbij neer te leggen zonder meer.
Je weet best dat je ex-partner voor de echtscheiding eigenlijk best meeviel, anders was je er zowiezo niet mee gehuwd, mag ik veronderstellen.
Maar als er voorstellen tot bemiddeling worden gedaan; die uiteindelijk moeten resulteren in het aanvaarden van de slachtoffer-rol van de kinderen,
dan pas ik eveneens. Het zou eerder betekenen dat je je neerlegt bij de afgedwongen situatie, net dat gene wat je wil aanklagen(!)
De weerwil om tot dergelijke bemiddeling te komen wordt vervolgens door tegenpartij goed in de verf gezet want dit is uiteraard een argument!
Een nuttig argument, want; het is net met zulke argumentatie en gezwam te rekken dat de advocaat zijn Mercedes ziet betaald worden...
Kapitaal dat BEIDE ouders nooit nog aan hun kinderen zullen kunnen besteden.... toch waanzin niet?
begrijpen waarom ouders; zich blijven verzetten tegen afgedwongen regelingen inzake de kinderen.
Mogelijk zijn daar een massa ouders bij die wel degelijk de gevolgen inzien waar jij slachtoffer van werd.
(overigens alle respect voor jou handelswijze hierin)
Patsy, een groot deel van de zaken die men zegt en doet tijdens een echtscheiding, spruiten voort uit de onmacht die men voelt.
Dat zal elke bemiddelaar je kunnen bijbrengen.
Een gevoel dat nog wordt versterkt wanneer ex gaat dwepen met dure advocaten, die de realiteit geweld aan doen.
Ik weet het best, je dient na te denken alvorens te handelen, maar soms is de situatie te emotioneel geleden om je erbij neer te leggen zonder meer.
Je weet best dat je ex-partner voor de echtscheiding eigenlijk best meeviel, anders was je er zowiezo niet mee gehuwd, mag ik veronderstellen.
Maar als er voorstellen tot bemiddeling worden gedaan; die uiteindelijk moeten resulteren in het aanvaarden van de slachtoffer-rol van de kinderen,
dan pas ik eveneens. Het zou eerder betekenen dat je je neerlegt bij de afgedwongen situatie, net dat gene wat je wil aanklagen(!)
De weerwil om tot dergelijke bemiddeling te komen wordt vervolgens door tegenpartij goed in de verf gezet want dit is uiteraard een argument!
Een nuttig argument, want; het is net met zulke argumentatie en gezwam te rekken dat de advocaat zijn Mercedes ziet betaald worden...
Kapitaal dat BEIDE ouders nooit nog aan hun kinderen zullen kunnen besteden.... toch waanzin niet?
Handige documenten voor Personenrecht
'k Heb het vrij goed verwerkt hoor, voor zover dat mogelijk is tenminste. Heb wel veel steun aan mijn broer. Ik wil met mijn verhaal vooral zeggen : verbied je kinderen niet om de andere ouder te zien en maak de andere partij niet zwart bij het kind of tegen derden waar het kind bij is. Het werkte bij mij averechts en mogelijk bij bijna alle kinderen.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Dat is een levenswijsheid die ik zeker niet zal tegenspreken.
Echter wat te doen als de kinderen duidelijk laten merken dat dit langs de andere partij dit wel doet?
Als blijkt dat de kinderen zelfs geïndoctrineerd zijn door je ex. Dat ze zich beginnen afzetten tegen je?
M.a.w. Wat te doen als er reeds oudervervreemding aanwezig is, en de rechtbank dit niet wil inzien?
Je hebt dan geen enkel verweer en kan de gevolgen voor jou en de kinderen langs geen kanten indijken.
Jawel, er zulen er hier weer opduiken die een kinder-psycholoog of iets dergelijks zullen aanraden,
dergelijke kosten weerhouden je dan alvast enkele jaren om de helft van de inboedel terug aan te schaffen.
Wat advocaat van tegenpartij dan weer tegen je zal inroepen om je vraag tot bilocatie te weerleggen.
Leuke dingen voor die man!
Echter wat te doen als de kinderen duidelijk laten merken dat dit langs de andere partij dit wel doet?
Als blijkt dat de kinderen zelfs geïndoctrineerd zijn door je ex. Dat ze zich beginnen afzetten tegen je?
M.a.w. Wat te doen als er reeds oudervervreemding aanwezig is, en de rechtbank dit niet wil inzien?
Je hebt dan geen enkel verweer en kan de gevolgen voor jou en de kinderen langs geen kanten indijken.
Jawel, er zulen er hier weer opduiken die een kinder-psycholoog of iets dergelijks zullen aanraden,
dergelijke kosten weerhouden je dan alvast enkele jaren om de helft van de inboedel terug aan te schaffen.
Wat advocaat van tegenpartij dan weer tegen je zal inroepen om je vraag tot bilocatie te weerleggen.
Leuke dingen voor die man!
Handige documenten voor Personenrecht
noem mij één situatie van oudervervreemding waar de rechtbank /justitie GEEN betrokkenheid in had.....!....
M.a.w. Wat te doen als er reeds oudervervreemding aanwezig is, en de rechtbank dit niet wil inzien?
....
Als je de agresserende ouder de KANS niet geeft zal er ook nooit sprake kunnen zijn van oudervervreemding.
Als MEN kiest in de plaats van kinderen, die eigenlijk NIET willen en moeten kiezen, zouden er ook geen problemen zijn.
Als er gewoon wordt ingegrepen, en onmiddelijk reageert, als men de prioriteiten in de wetgeving respecteert, zou er al veel opgelost geraken en hoeft al dat leed niet. Of is er een "business" die in stand wordt gehouden?
Ouders moeten in eerte instantie GEDWONGEN worden om in belang van hun kinderen een oplossing SAMEN te zoeken...pas in uiterste situatie moet er iemand over die mensen ("het dossier") buigen en beslissen op basis van de aangebrachte documenten en "strafste" advocaat.
Een kind moet van bij geboorte het recht op BEIDE ouders hebben. DAAR moet men over waken.
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
Hoed af voor jou Bijtje, kinderen zouden dit niet mogen meemaken.....
Toen ik echter na maanden stilaan begon te beseffen dat dit geen vakantie was werd ik onhandelbaar. Het werd nog erger omdat onze grootmoeder ons begon te slaan en zeker toen we opeens een eigen appartement hadden ... ik begon echt te flippen (lees: iedere dag huilbuien, roepen, met deuren slaan, niet spelen ...) Het enige wat ik wilde was mijn papa zien. Maar iedere keer als ik dat wilde zeggen kwam onze bomma nog eens een flink pak rammel geven.
Mijn moeder maakte er een sport van om papa slecht te praten. Hij had haar bedrogen blabla ...
het hoeft geen betoog dat dergelijk vorm van kindermishandeling zwaar gesanctioneerd zou moeten worden, DAN alleen stop je dergelijk onmenselijk zaken. Stel dat je veel jonger was en je moeder erin gelaagd was je to overtuigen dat je vader slecht was en dat je daardoor niet meer naar hem wilde gaan ?????
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
@Ovan
Al wat je zegt klopt zeer zeker, in praktijk loopt het echter totaal anders.
Maar ik vermoed dat u eveneens reageerd uit deze vaststelling (?)
Al wat je zegt klopt zeer zeker, in praktijk loopt het echter totaal anders.
Maar ik vermoed dat u eveneens reageerd uit deze vaststelling (?)
Handige documenten voor Personenrecht
@luc
idd. onvoorstelbaar wat een instantie als justitie van menselijk leed kan veroorzaken... niet alleen door de (on)bekwaamheid want dat is weer voor discussie vatbaar, maar vooral de TIJD die ze er laten overgaan, waardoor ondertussen ongemoeid allerlei toestanden kunnen ontstaan en escaleren.
Mijn gezond verstand kan nog steeds niet vatten, dat je als vader klacht moet neerleggen als de moeder je kind niet wil meegeven en dat na 4 maanden, ja u leest het goed, die weekelijks klachten nog niet eens op het parket zijn toegekomen.....of Je vraagt in mei aan de jeugdrechtbank om een regeling te treffen voor de grote vakantie en om de problemen van schoolkeuze op te lossen tegen 1 september....antwoord van de Jeugdrechtbank : "eerste zitting eind september" .....
.... ....... 
Ik vraag me echt af wat ik mijn kinderen op een "opvoedkundige" manier moet vertellen over "justitie".
De topic titel is voor mij ook een vraagteken, ook al ben ik persoonlijk betrokken met het verschrikkelijke fenomeen. de gevolgen zijn ernstig maar ook nog onbekend terrein... maar de OORZAAK van oudervervreemding..daar twijfel ik geen seconde aan....
De gevolgen van "effectieve" oudervervreemding voor de kinderen zelf zijn verschrikkelijk.....als het dan wordt vastgesteld en deskundigen wijzen op de oorzaak en de gevolgen..... wat doet men er DAN aan? .........nog NIETS..in tegendeel......
idd. onvoorstelbaar wat een instantie als justitie van menselijk leed kan veroorzaken... niet alleen door de (on)bekwaamheid want dat is weer voor discussie vatbaar, maar vooral de TIJD die ze er laten overgaan, waardoor ondertussen ongemoeid allerlei toestanden kunnen ontstaan en escaleren.
Mijn gezond verstand kan nog steeds niet vatten, dat je als vader klacht moet neerleggen als de moeder je kind niet wil meegeven en dat na 4 maanden, ja u leest het goed, die weekelijks klachten nog niet eens op het parket zijn toegekomen.....of Je vraagt in mei aan de jeugdrechtbank om een regeling te treffen voor de grote vakantie en om de problemen van schoolkeuze op te lossen tegen 1 september....antwoord van de Jeugdrechtbank : "eerste zitting eind september" .....
.... ....... Ik vraag me echt af wat ik mijn kinderen op een "opvoedkundige" manier moet vertellen over "justitie".
De topic titel is voor mij ook een vraagteken, ook al ben ik persoonlijk betrokken met het verschrikkelijke fenomeen. de gevolgen zijn ernstig maar ook nog onbekend terrein... maar de OORZAAK van oudervervreemding..daar twijfel ik geen seconde aan....
De gevolgen van "effectieve" oudervervreemding voor de kinderen zelf zijn verschrikkelijk.....als het dan wordt vastgesteld en deskundigen wijzen op de oorzaak en de gevolgen..... wat doet men er DAN aan? .........nog NIETS..in tegendeel......
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein