Dag,
Ik heb een zoon van 19 jaar hij is altijd bij mij en zijn vader betaalde 150 euro per maand na 8 jaar heb ik nu 159 euro.Doordat hij nu naar de hogere school gaat wil mijn ex er niet van weten om de alimentatie te verhogen.Vroeger kon ik nog een hemd kopen van 15euro maar nu is dit ook verleden tijd.
Voor zijn hogere studies betaald hij ook niet .Ik ben nu verplicht om verdere stappen te ondernemen.
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
@Mariette,Ik krijg de indruk dat U de gezinswoning als een kindgebonden goed beschouwt. Dit is het natuurlijk niet. De woning is voor 50% uw eigendom en voor 50% de eigendom van uw ex-vrouw. Daarom is het normaal dat U huur (of woonrecht) betaalt over haar 50% indien u wil blijven wonen. Indien U dit deed dan hoeft ze de alimentatie voor de kinderen niet te gebruiken om haar nieuwe woonst te betalen.Ik weet best dat dit een specifiek geval beschrijft, maar je ziet dat de alimentatie hier dus niet naar de onkosten van de kinderen gaat, eerder wel naar de extra kosten die mijn ex-partner genereerde, bedragen die dus nooit ten goede komen van onze kinderen, eerder wel de belangen van onze kinderen schaden.
Zij groeiden in de gezinswoning op en hebben er elks hun eigen slaap/studie-ruimte. Gezien ik deze woning eigenhandig maakte tot wat ze nu is, ben ik ook niet geneigd om deze te verkopen, maar dien ik ze wel te onderhouden en verwarmen wat me zo-wie-zo tot meer uitgaven dwingt dan tijdens het huwelijk.
Er zal wel een reden zijn waarom uw vrouw wou echtscheiden (en bijgevolg verhuizen). Maar ik krijg de indruk dat U zich gewoon niet bij de scheiding wil neerleggen. (natuurlijk kost het U meer als U in het te grote huis wil blijven wonen, natuurlijk moet U dan de onderhoudskosten en energiekosten allemaal zèlf dragen. Maar U hoeft geen vier kamers te verwarmen als de kinderen er niet zijn.
Het is eenvoudig: als U het zich niet kan permitteren, dan moet U verhuizen. Binnen afzienbare tijd zijn uw kinderen volwassen en heeft U het huis toch ook niet meer nodig om aan hen onderdak te bieden?
In een echtscheiding zijn er nu eenmaal twee verliezers.
Er bestaan steeds veel meer redenen om niet te echtscheiden dan wel (in mijn geval; al zeker vier).
Echter als de waanzin toeslaat; word je verplicht van je daarbij neer te leggen, dat is geen kwestie van willen.
Het is de rechtbank die vonnist dat de kinderen het met veel minder dienen te stellen.
Niet omdat jij daarvoor kiest maar omdat jouw ex niet wilt communiceren.
Denk je dat je ex verkoos om te scheiden vanuit de bereidheid daarmee iets te verliezen? lol
Het ligt overigens iets minder éénvoudig dan u het wilt afdoen, voor de 50% huur die je als achterblijver dient te betalen, kan je geen appartement gaan huren. (laat staan in de onmiddellijke buurt van je kinderen en met voldoende kamers)
Met andere woorden je wordt als vader voor de keuze gesteld: ofwel blijf je wonen en blijft vechten om een bilocatie verkrijgen,
ofwel kun je jouw bezorgheid voor het welzijn van je kinderen laten varen en verhuis je (daarmede zelf nog wat meer extra kosten genererend).
Deze 'afzienbare tijd' de kinderen de kans geven tot bilocatie, vormt nu net het verschil in de relatie vader-kind(eren) de rest van hun en jouw leven.
De rechtbank gaat op simpel verzoek van je partner over tot het nemen van beslissingen die je kinderen en jou ten nadele komen.
Mss dat ze dat beter aan deskundigen overlaten, lijkt me.
Laatst gewijzigd door lucgescheiden op 18 aug 2010 19:34, 1 keer totaal gewijzigd.
Handige documenten voor Personenrecht
Niets. En nooit getrouwd.
Lees "No kid. Quarante raisons de ne pas avoir d'enfant." van Corinne Maier.
Reden 12 om geen kinderen te hebben : 'L'enfant est un nain vicieux d'une cruauté innée. ( Michel Houellebecq )"
En zeggen dat ik vroeger ook zo ben geweest.
Lees "No kid. Quarante raisons de ne pas avoir d'enfant." van Corinne Maier.
Reden 12 om geen kinderen te hebben : 'L'enfant est un nain vicieux d'une cruauté innée. ( Michel Houellebecq )"
En zeggen dat ik vroeger ook zo ben geweest.
Het verstand is een betere koppelaarster dan dwaze bronst
( Arthur Schopenhauer )
( Arthur Schopenhauer )
Inderdaad is het logisch dat degene die ervoor kiest om in het gezamelijk huis te blijven, de kosten die daaraan verbonden zijn ook op zich neemt. Anders verhuis je ...Ik krijg de indruk dat U de gezinswoning als een kindgebonden goed beschouwt. Dit is het natuurlijk niet. De woning is voor 50% uw eigendom en voor 50% de eigendom van uw ex-vrouw. Daarom is het normaal dat U huur (of woonrecht) betaalt over haar 50% indien u wil blijven wonen. Indien U dit deed dan hoeft ze de alimentatie voor de kinderen niet te gebruiken om haar nieuwe woonst te betalen.
Dat iemand zich niet bij een scheiding wil neerleggen hoeft niet per se te willen zeggen dat hij/zij dan ook altijd ongelijk heeft of moeilijk wil doen. Maar ik ben het er wel mee eens dat 4 kamers niet verwarmd moeten zijn als er geen kids zijn. Ik weet niet hoe oud de kinderen zijn, maar zo'n groot huis is toch niet nodig, zeker niet als je het financieel niet aankan. Koop/huur iets kleiner. De kinderen zullen dat meer apprecieren dan een gevecht tussen de ouders om geld.Er zal wel een reden zijn waarom uw vrouw wou echtscheiden (en bijgevolg verhuizen). Maar ik krijg de indruk dat U zich gewoon niet bij de scheiding wil neerleggen. (natuurlijk kost het U meer als U in het te grote huis wil blijven wonen, natuurlijk moet U dan de onderhoudskosten en energiekosten allemaal zèlf dragen. Maar U hoeft geen vier kamers te verwarmen als de kinderen er niet zijn.
Het is eenvoudig: als U het zich niet kan permitteren, dan moet U verhuizen. Binnen afzienbare tijd zijn uw kinderen volwassen en heeft U het huis toch ook niet meer nodig om aan hen onderdak te bieden?
volkomen akkoord. Het gaat hem voor mij dan ook niet over gelijk of ongelijk.Dat iemand zich niet bij een scheiding wil neerleggen hoeft niet per se te willen zeggen dat hij/zij dan ook altijd ongelijk heeft of moeilijk wil doen
Maar zeggen dat men gemakkelijk samen in die woning had kunnen blijven wonen ... omdat het zo'n grote woning is, is natuurlijk niet realistisch. Men scheidt vooral omdat men niet meer in mekaars gezelschap wil blijven, ook niet als de woning groot is.
een kasteel daarentegen...
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Als je kinderen op de wereld zet, is het niet je bedoeling om deze aan hun lot over te laten. Hoe oud ze zijn is daarbij niet echt relevant. Je wenst hen alle kansen te bieden die je kan.
Een eigen kamer waar je kinderen naar behoren kunnen studeren en ontspannen is daarbij geen extreem gegeven, zelfs een moeder zou moeten inzien dat dit geen 'paleis'-gebeuren betreft.
Wanneer een moeder alles in het werk stelt om deze kansen te torpederen, louter om de vader onderuit te halen,
wanneer zulks zelfs door de rechtbank wordt gesupporteerd, dan schort er toch iets danig, mag ik veronderstellen.
Maak het de vader onmogelijk om nog voor de kinderen te zorgen, dan blijft hij de rest van zijn leven alimentatie betalen, manipuleerbaar, en voor de scheidingswaanzin van moeder opdraaiend.
Dit is geen discussie over je al dan niet neerleggen bij de echtscheiding, echter wel over het al dan niet overleven van deze waanzin.
Maar wellicht kennen jullie teweinig details om hier objectief in te kunnen volgen.
Een eigen kamer waar je kinderen naar behoren kunnen studeren en ontspannen is daarbij geen extreem gegeven, zelfs een moeder zou moeten inzien dat dit geen 'paleis'-gebeuren betreft.
Wanneer een moeder alles in het werk stelt om deze kansen te torpederen, louter om de vader onderuit te halen,
wanneer zulks zelfs door de rechtbank wordt gesupporteerd, dan schort er toch iets danig, mag ik veronderstellen.
Daar komt het dus wel op neer....ruzie maken over geld...
Maak het de vader onmogelijk om nog voor de kinderen te zorgen, dan blijft hij de rest van zijn leven alimentatie betalen, manipuleerbaar, en voor de scheidingswaanzin van moeder opdraaiend.
Dit is geen discussie over je al dan niet neerleggen bij de echtscheiding, echter wel over het al dan niet overleven van deze waanzin.
Maar wellicht kennen jullie teweinig details om hier objectief in te kunnen volgen.
Handige documenten voor Personenrecht
Misschien kan U nog wisselen? Kinderen + moeder blijven in het grote huis wonen, vader vertrekt. U ontvangt dan de helft huur en hebt minder kosten, zodat U gemakkelijker de alimentatie kan opbrengen.Een eigen kamer waar je kinderen naar behoren kunnen studeren en ontspannen is daarbij geen extreem gegeven, zelfs een moeder zou moeten inzien dat dit geen 'paleis'-gebeuren betreft.
Wanneer een moeder alles in het werk stelt om deze kansen te torpederen, louter om de vader onderuit te halen,
wanneer zulks zelfs door de rechtbank wordt gesupporteerd, dan schort er toch iets danig, mag ik veronderstellen.
Ooit hoorde ik van een scheidend koppel dat hun begeleidende psycholoog had aangeraden om de kinderen gewoon in hun omgeving te laten: in het grote huis dus.
De ene week kwam moeder erbijwonen, de andere week kwam vader erbij wonen.
Ze hadden samen dus nog een appartement gehuurd waar men dan om beurten in verbleef.
Misschien is dat voor U een oplossing? Voor mij zou het alvast geen oplossing zijn, want wat doe je dan als je je leven wil heropbouwen en nieuwe mensen (vrienden, minnaars) tegenkomt? Lijkt me niet zo'n aangenaam idee om dan de week nadien van bed te moeten wisselen. maar kom, daar zijn ook oplossingen voor.
Alleen: hoe lang houdt men deze regeling vol? De personen uit mijn voorbeeld ongeveer anderhalf jaar (en de kinderen waren nog geen pubers).
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Dat zou inderdaad een oplossing zijn, mocht;Misschien kan U nog wisselen? Kinderen + moeder blijven in het grote huis wonen, vader vertrekt. U ontvangt dan de helft huur en hebt minder kosten, zodat U gemakkelijker de alimentatie kan opbrengen.
- de moeder evenveel persoonlijk kapitaal in de gezinswoning hebben zitten dan de vader,
- en mocht de helft huur die moeder zou betalen inderdaad de kosten van een woonst voor de vader zouden delgen,
- en mocht de dalende kosten voor de moeder worden gereflecteerd in een dalende alimentatie,
echter moeder weigert elke vorm van communicatie, betrouwend dat haar dure advocaat via zijn trukkendoos de situatie in haar voordeel beslecht.
Een hopelose pad-stelling dus.
Ooit hoorde ik van een scheidend koppel dat hun begeleidende psycholoog had aangeraden om de kinderen gewoon in hun omgeving te laten: in het grote huis dus.
De ene week kwam moeder erbijwonen, de andere week kwam vader erbij wonen.
Ze hadden samen dus nog een appartement gehuurd waar men dan om beurten in verbleef.
Misschien is dat voor U een oplossing? Voor mij zou het alvast geen oplossing zijn, want wat doe je dan als je je leven wil heropbouwen en nieuwe mensen (vrienden, minnaars) tegenkomt? Lijkt me niet zo'n aangenaam idee om dan de week nadien van bed te moeten wisselen. maar kom, daar zijn ook oplossingen voor.
Alleen: hoe lang houdt men deze regeling vol? De personen uit mijn voorbeeld ongeveer anderhalf jaar (en de kinderen waren nog geen pubers).
Dergelijke oplossing blijkt juridisch de ideale truk om gezinsverlating te verbloemen. (moeder was reeds op eigen initiatief en zonder toestemming van een rechter een eigen appartement gaan huren)
gevolgen:
- vader mocht mee delen in de kosten van het appartement (extra kosten die door moeder werden gegenereerd)
- de energierekeningen van de gezinswoning stegen in die periode onverklaarbaar met 50 procent
- rekeningen die vogens vonnis door moeder diende vereffend te worden, bleven onbetaald liggen
- appartement werd deels afgesloten voor de vader, vanuit persoonlijke overwegingen van moeder
- reparaties en onderhoud aan de gezinswoning bleven ten laste van de vader
- kosten kinderen evenzeer, ondanks moeder het kindergeld incasseerde
- kinderen voelden zich te kort gedaan door vader, wegens gebrek aan geldelijke middelen door deze regeling
Kort geding rechterbank beschouwde deze regeling als een slechte oplossing, maar verlengde ze echter zonder meer voor de gehele duur van de echtscheidingsprocedure. (lol)
Dit is vol te houden tot zolang je zelf nog liefde voelt voor de andere ouder. Wanneer je je neerlegt bij de echtscheiding, begin je pas te beseffen dat deze regeling een onderdeel vormt van de spelletjes die werden gespeeld om je verder onderuit te halen. Mss begrijp je hierdoor beter mijn reactie.
Handige documenten voor Personenrecht
1. er valt uit te rekenen voor welk gedeelte 60/40 70/30.... de moeder dan huurgeld zou moeten betalen.Dat zou inderdaad een oplossing zijn, mocht;
1.- de moeder evenveel persoonlijk kapitaal in de gezinswoning hebben zitten dan de vader,
2.- en mocht de helft huur die moeder zou betalen inderdaad de kosten van een woonst voor de vader zouden delgen,
3.- en mocht de dalende kosten voor de moeder worden gereflecteerd in een dalende alimentatie,
2. ik zie niet in waarom die halve huur de kosten van de woonst van de vader zou moeten delgen: de vader moet dan een woning zoeken waarbij hij toekomt met de huur die hij ontvangt voor zijn eigendom (het gedeelte van de woning dat zijn eigendom is)
3. alimentatie voor de kinderen heeft m.i. niks te maken met huurkosten te betalen aan de mede-eigenaar van de woning. Natuurlijk zou die vader een deel van zijn te betalen alimentatie kunnen aftrekken van de te ontvangen huur, als mede-betaler in de onkosten (maar ik weet niet of dit juridisch te verkopen valt).
--------------
op de rest van uw posting zal ik in PM antwoorden, vermits dit de bedoeling van dit forum waarschijnlijk overstijgt en ik geen zin heb op strafpunten van de moderator.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Mariette,
De essentie van deze vechtscheiding blijkt u te ontgaan:
Ik meen dat het omgangsrecht vader-kinderen niet dient beknot te worden door de scheidingswaanzin van een moeder.
Evenmin dat een moeder de kinderen dient te hanteren als hefboom om een vader (een tweede maal) dakloos te maken.
De wet schrijft voor dat de rechtbank een bilocatie dient te onderzoeken (, wat ze echter wel naliet zonder enige reden).
(Wanneer het tot een bilocatie kan komen, dan worden de kinderen terug de kans geboden om te genieten van hun eigen vertrouwde thuis.
Een voordeel dat de moeder aan vader, en kinderen, ten aller prijze wenst te ontnemen)
De alimentatie, een wettelijke vereiste wanneer de kinderen éénzijdig werden toegewezen, komt aldus eveneens te vervallen.
(De moeder schrijft letterlijk dat het kindergeld volstaat om de kosten van de kinderen te delgen; aldus is de alimentatie zo-wie-zo gebaseerd op winstbejag uit haar eigen scheidingseis.)
Het gaat er hier dus over dat rechtbanken, voor dergelijk laakbaar gedrag, de ogen dichtknijpen.
De essentie van deze vechtscheiding blijkt u te ontgaan:
Ik meen dat het omgangsrecht vader-kinderen niet dient beknot te worden door de scheidingswaanzin van een moeder.
Evenmin dat een moeder de kinderen dient te hanteren als hefboom om een vader (een tweede maal) dakloos te maken.
De wet schrijft voor dat de rechtbank een bilocatie dient te onderzoeken (, wat ze echter wel naliet zonder enige reden).
(Wanneer het tot een bilocatie kan komen, dan worden de kinderen terug de kans geboden om te genieten van hun eigen vertrouwde thuis.
Een voordeel dat de moeder aan vader, en kinderen, ten aller prijze wenst te ontnemen)
De alimentatie, een wettelijke vereiste wanneer de kinderen éénzijdig werden toegewezen, komt aldus eveneens te vervallen.
(De moeder schrijft letterlijk dat het kindergeld volstaat om de kosten van de kinderen te delgen; aldus is de alimentatie zo-wie-zo gebaseerd op winstbejag uit haar eigen scheidingseis.)
Het gaat er hier dus over dat rechtbanken, voor dergelijk laakbaar gedrag, de ogen dichtknijpen.
Laatst gewijzigd door lucgescheiden op 20 aug 2010 04:36, 1 keer totaal gewijzigd.
Handige documenten voor Personenrecht
Ik lees dit topic nu pas, dus vandaar dat ik niet eerder antwoordde.
M'n ex en ik hebben samen 3 kinderen: 2 tieners en nog een lagere school kind.
Mijn ex verdient netto rond de 3200 euro per maand, ikzelf heb een inkomen van 1200 euro per maand.
Mijn ex betaald 800 per maand aan alimentatie en het kindergeld komt ook aan mij toe.
Velen zullen dat mss heel veel vinden, maar er moet ook rekening gehouden worden met het feit dat de kinderen per 5 weken amper 4 dagen bij hun vader zijn en dat ikzelf alles betaal, hij zelfs nog geen onderbroek in huis heeft.
Als hij al eens iets koopt wanneer de kinderen bij hem zijn, krijg ik steevast de rekening onder mijn neus geschoven.
Het enige wat hij wel mee betaald zijn de schoolkosten voor de oudste. Van de rekeningen van 1000 euro per jaar heeft hij 300 euro meebetaald en nu eist hij de helft van de studietoelagen terug...
Als je alles uitrekend heeft mijn ex dus netto hetzelfde bedrag als ik te besteden met dit verschil dat wij er met z'n 4 van moeten leven en hij alleen.
Ik klaag absoluut niet, vind de alimentatie meer dan voldoende. Het is enkel zo jammer dat hij zelf vindt dat hij verder voor zijn kinderen niks moet kopen en met iedere rekening( al was het maar 2 euro) voor de deur staat en ik die moet terug betalen.
Groetjes
M'n ex en ik hebben samen 3 kinderen: 2 tieners en nog een lagere school kind.
Mijn ex verdient netto rond de 3200 euro per maand, ikzelf heb een inkomen van 1200 euro per maand.
Mijn ex betaald 800 per maand aan alimentatie en het kindergeld komt ook aan mij toe.
Velen zullen dat mss heel veel vinden, maar er moet ook rekening gehouden worden met het feit dat de kinderen per 5 weken amper 4 dagen bij hun vader zijn en dat ikzelf alles betaal, hij zelfs nog geen onderbroek in huis heeft.
Als hij al eens iets koopt wanneer de kinderen bij hem zijn, krijg ik steevast de rekening onder mijn neus geschoven.
Het enige wat hij wel mee betaald zijn de schoolkosten voor de oudste. Van de rekeningen van 1000 euro per jaar heeft hij 300 euro meebetaald en nu eist hij de helft van de studietoelagen terug...
Als je alles uitrekend heeft mijn ex dus netto hetzelfde bedrag als ik te besteden met dit verschil dat wij er met z'n 4 van moeten leven en hij alleen.
Ik klaag absoluut niet, vind de alimentatie meer dan voldoende. Het is enkel zo jammer dat hij zelf vindt dat hij verder voor zijn kinderen niks moet kopen en met iedere rekening( al was het maar 2 euro) voor de deur staat en ik die moet terug betalen.
Groetjes
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Is hier al talrijke malen vermeld; studietoelagen komen toe aan de kinderen.Ik klaag absoluut niet, vind de alimentatie meer dan voldoende. Het is enkel zo jammer dat hij zelf vindt dat hij verder voor zijn kinderen niks moet kopen en met iedere rekening( al was het maar 2 euro) voor de deur staat en ik die moet terug betalen.
Dat de rechtbank het (bewust?) nalaat om; dergelijke inkortingen, op de kosten voor de kinderen, in haar vonnis te regelen,
laat me vermoeden dat zij beiden ouders graag terugzien voor hun balie. De kassa kan maar rinkelen.
Het lijkt me dan ook aangewezen van hierin, onderling, een schikking te treffen.
Wat, volgens het gene u hier komt te verhalen, toch geen jammerlijk probleem mag vormen(?)
Handige documenten voor Personenrecht
hallo
ik betaal 308 euro alimentatie voor mijn 2 kinderen van 5 jaar.
ze zijn 3 op 4 weekends bij mij (of 4 op 5), alsook de helft van de vakanties, maar niet in de herfstvakantie aangezien ik niet genoeg verlof heb.
kleren en schoenen koop ik, aangezien ze van mijn ex alleen tweedehands krijgen, ik heb daar niets tegen in principe, maar heb zelf geen tijd wegens werk om in die circuits te zoeken, en soms is het echt versleten spul waarmee ze komen aanzetten.
ik betaal 308 euro alimentatie voor mijn 2 kinderen van 5 jaar.
ze zijn 3 op 4 weekends bij mij (of 4 op 5), alsook de helft van de vakanties, maar niet in de herfstvakantie aangezien ik niet genoeg verlof heb.
kleren en schoenen koop ik, aangezien ze van mijn ex alleen tweedehands krijgen, ik heb daar niets tegen in principe, maar heb zelf geen tijd wegens werk om in die circuits te zoeken, en soms is het echt versleten spul waarmee ze komen aanzetten.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
@dvdkerck
Jullie beider financiële toestand wordt hier niet vermeld.
Wel meen ik uit je reactie te kunnen opmaken dat; er onmin bestaat aangaande ieders bijdrage in de kosten voor de kinderen.
Het lijkt me te wijzen op; of een slechte overeenkomst die werd opgesteld, of de financiëel onhaalbaarheid van jullie scheiding.
Dat is wat ik hier pleeg te noemen: de waanzin van een scheiding, daar ik geen oplossing zie voor jullie toestand zonder onderling overleg.
Jullie beider financiële toestand wordt hier niet vermeld.
Wel meen ik uit je reactie te kunnen opmaken dat; er onmin bestaat aangaande ieders bijdrage in de kosten voor de kinderen.
Het lijkt me te wijzen op; of een slechte overeenkomst die werd opgesteld, of de financiëel onhaalbaarheid van jullie scheiding.
Dat is wat ik hier pleeg te noemen: de waanzin van een scheiding, daar ik geen oplossing zie voor jullie toestand zonder onderling overleg.
Handige documenten voor Personenrecht
Ouders die veroordeeld zijn geweest tot het betalen van alimentatie voor hun kids en die deze niet betalen ...
'k Vraag mij telkens opnieuw af waarom ze het niet willen betalen ? Toen jullie een koppel waren gaf je toch ook zoveel aan je kids (en waarschijnlijk nog veel meer) uit ? Dus waarom dan nu plots niet meer ? Dat bewijst toch vaak dat er mensen zijn die geen alimentatie willen betalen uit wraakgevoelens tegenover hun ex ? Maar de alimentatie voor de kinderen, is voor de kinderen ... dus wie heb je er dan het hardst mee liggen ? Juist : je eigen kids.
Gelukkig lees ik hier ook dat er ouders zijn die wel de alimentatie betalen. Het blijft altijd hard dat je geld verdient om het dan de deur te zien uitvliegen, maar we betalen ook niet graag al onze andere rekeningen. Laten we die dan ook altijd liggen ? Idd niet ...
'k Vraag mij telkens opnieuw af waarom ze het niet willen betalen ? Toen jullie een koppel waren gaf je toch ook zoveel aan je kids (en waarschijnlijk nog veel meer) uit ? Dus waarom dan nu plots niet meer ? Dat bewijst toch vaak dat er mensen zijn die geen alimentatie willen betalen uit wraakgevoelens tegenover hun ex ? Maar de alimentatie voor de kinderen, is voor de kinderen ... dus wie heb je er dan het hardst mee liggen ? Juist : je eigen kids.
Gelukkig lees ik hier ook dat er ouders zijn die wel de alimentatie betalen. Het blijft altijd hard dat je geld verdient om het dan de deur te zien uitvliegen, maar we betalen ook niet graag al onze andere rekeningen. Laten we die dan ook altijd liggen ? Idd niet ...