Wij verhuren een huis aan een alleenstaande man die na 24 jaar opgezegd heeft. Nu blijkt bij de rondgang om alles eens te controleren dat er geen enkele waterkraan meer werkt: vastzitten of lekken, de chauffageketel die in 1997 vervangen werd heeft ooit in 2003 eens onderhouden geweest na een defect en verder nooit meer. Ondertussen is de technische dienst van de ketelfabrikant geweest en die zeggen: Onherstelbaar, moet vervangen worden. In de keuken is de scharnier van de inbouwfrigo ook kapot, de deur hangt een beetje af en ze sluit niet meer. Eigenlijk kan je zeggen dat de huurder een brave mens was die op tijd zijn huur betaalde, maar verder niks aan onderhoud deed.
Mijn vraag is nu: Wie betaalt nu al die kosten? Naar raming lopen die reeds op tot ongeveer 3000 euro
Een huurder die gedurende 24 jaar correct zijn huur betaald is iets waar u al zeer tevreden mag over zijn; en alhoewel het in feite niet meer dan normaal is, is het tegenwoordig toch een zeldzaamheid. Niettegenstaande dat zijn er verhuurders die "meer", veel "meer" willen (TV-spot). Ik heb het hier niet specifiek over u. Hou er rekening mee dat deze huurder u waarschijnlijk in al die tijd ook niet om de haverklap lastiggevallen heeft over een lekkende of vastzittende kraan (alhoewel ik vermoed dat dit in tegenstelling tot wat hier beweerd word, dit tot de kleine onderhoudskosten resorteert - en dus ten laste van de
huurder). Wat de chauffageketel betreft dient hij die normaal jaarlijks op zijn kosten te laten "nazien" - de herstellinskosten en stukken hierop zijn ten laste van de verhuurder. Waarom hebt u niet af en toe naar een bewijs van nazicht gevraagd ? Hoe zit het met de intredende PB ? Is er een ? En met de waarborg ? Ik heb berekend (bij € 3000 aan kosten), dat deze huurder u ruwweg ongeveer € 10 per maand gekost heeft aan schade op een periode van 288 maanden of 24j.. Valt dus in feite nog mee.
Buiten de politiek correcte krijtlijnen durven denken is per definitie reactionair. Kortom, kritisch nadenken is rechts geworden. Dat is niet echt een compliment voor links" : Mia Doornaert in De Standaard