oudervervreemding: gevolgen voor de kinderen

[brice3010]

De laatste tijd wordt op dit forum nogal wat geschreven enerzijds over vervreemding van kinderen van één van de ouders, en anderzijds lijkt het alsof in sommige discussies niet de mensen (en vooral de kinderen, níet!) centraal staan, maar wel het geld: kijk eens naar het aantal lezers en respondenten in het onderwerp "hoeveel allimentatie betalen jullie"!

Dit keer zou ik iets willen aanbrengen over de gevolgen van oudervervreemding voor de betrokken kinderen. Ik ben zelf "slachtoffer" van oudervreemding (lees maar mijn eigen inbreng op dit forum), en ben onderhand wel goed op de hoogte over een en ander. Vermits mijn nieuwsgierigheid zich niet beperkt tot mijn eigen impact en impact op mezelf mbt tot dit onderwerp maar ook op de impact op de kinderen ben ik hierover een en ander gaan opzoeken.

Dit artikel (http://www.parental-alienation.info/pub ... alisyn.htm werd (in het engels) geschreven door een vrederechter en doctor in de psychologie in het engelse zuiden (Wales of Cornwall?). Volgende besluiten vind ik relevant:
1. De vervreemdende ouder lijdt aan een pathologie van min of meer uitgesproken narcissistisch gekwetste persoonlijkheid; de scheidingsproblematiek heeft diepe wonden geslagen in het gevoel van eigenwaarde en zelfrespect.
2. De betrokken kinderen -betrokken in de actieve en passieve vervreemding van de andere ouder- leiden aan duale persoonlijkheidsstoornissen, en zullen later in hun leven niet in staat zijn oprechte en eerlijke attitudes tov naasten te ontwikkelen. Liegen, bedriegen en manipuleren worden de norm en levensbeschouwelijke houding.
3. Verhoogd risico op afkering van het kind tegenover de vervreemdende ouder (diegene die het kind actief of passief tegenover de andere opzet).
4. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat PAS in meer dan 90% van de gevallen door de moeder wordt geïnitieerd.

Lees het artikel vooraleer op de pianist te schieten.

[Noor2]

Eindelijk iemand die eens denkt aan de echte, belangrijke dingen in het leven, onze kinderen en hun toekomst!
Zelf ben ik niet zo theoretisch onderbouwd in deze materie, maar ken in mijn omgeving wel dergelijke situaties.
Eén ding is zeker: de kinderen zijn altijd het slachtoffer.

Het ergste is dat de andere ouder hier weinig of niks kan aan doen, gewoon moet aanschouwen hoe met de emoties van zijn kind wordt gespeeld. Graag zou ik ook wel eens deskundig advies horen over hoe die ouder hier tegenover zijn kind moet op reageren, want kwaad met kwaad bestrijden heeft hier uiteraard weinig zin.
Maar waarschijnlijk zijn we hier niet op het juiste forum om dergelijke zaken te bespreken...

[roderidder]

Wie is volgens U "deskundig"?

misschien schuild er achter deze link een begin van een antwoord: http://www.leraar24.nl/video/1759/kind- ... in-de-klas" onclick="window.open(this.href);return false;

Bovendien zijn er vele verschillende situaties (waaronder de leeftijd v/h kind van belang zal zijn), gradaties en is de geleerdenstrijd hierover nog altijd bezig. Voorstanders hebben een voorstel ingediend om het PAD te noemen en op te nemen als één van de geestelijke stoornissen in de DSM V , mede om het onderzoek beter te stroomlijnen. Het is maar om een voorbeeld te geven dat wetenschappelijk de eensgezindheid o.a. over naamgeving, defenities en uiteraard ook de juiste gevolgen voortvloeiend vertrekkend vanuit die definitie ervan er nog niet is.

Maar waarschijnlijk zijn we hier niet op het juiste forum om dergelijke zaken te bespreken...

En waarom zou het juridischforum niet de juiste plaats zijn om zaken te bespreken als "hoe handelen bij deze vorm van kindermishandeling?"

Het is juist door dit hier te bespreken dat je zal merken waar de problemen situeren indien je je kinderen van deze vorm van geweld wil vrijwaren.

RR

[Noor2]

Omdat ik uit ervaring weet dat men juridisch quasi niks kan doen tegen zulke vorm van kindermishandeling (=trouwens een terechte benaming) De vervreemdende ouder speelt het meestal zo subtiel dat er geen enkele vorm van bewijs is.

en inderdaad, u weet blijkbaar reeds meer over deze materie
heel veel grondige studies zullen hieromtrent misschien nog niet gevoerd zijn en meningen zullen allicht verschillen, maar ondertussen gaat de 'mishandeling' wel door.

maar ongetwijfeld zullen er wel mensen zijn die zich dagelijks in deze materie verdiepen en die er toch meer over weten dan de onwetende ouder die ermee geconfronteerd wordt. dat bedoel ik met 'deskundig' advies.

[roderidder]

kindermishandeling staat vb. niet in de strafwet. Een juridische logische redenering is bijgevolg dat kindermishandeling daarom als dusdanig niet strafbaar is.

De onderzoeken zijn massaal en eigenlijk zijn de resultaten gelijklopend. Gescheiden ouders die blijven ruzie maken is (heel) slecht voor het kind.
Het is dus helemaal niet nieuw, niet revolutionair, maar er zijn zo weinig handvaten aan dit probleem.

PAD (parental alienation disorder) zou hier een handvat kunnen bieden, maar vrees dat nog vele jaren zullen voorbijgaan voordat deze psychische stoornis wereldwijd erkent zal worden door de artsen en rechters. Of het bestaat? Voorstanders zijn simpel in hun antwoord: Als je er naar kijkt zie je dat het bestaat.

Maar daarmee is nog geen antwoord gegeven hoe een ouder die geconfronteerd wordt met vijandig ouderschap (hierdoor begint PAD te ontwikkelen in de geest van het kind) moet handelen.

De remedie is: betekenis vol straffen van de dader alsook de dader gradueel zijn rechten als ouder ontnemen.

Hierin kunnen wij elkaar deels vinden:

Omdat ik uit ervaring weet dat men juridisch quasi niks kan doen tegen zulke vorm van kindermishandeling

Er is een verschil tussen kunnen en willen. Rechters hebben een veel te grote vrijheid inzake het begrip "belang van het kind".
Er dient een cultuuromslag te komen binnen justitie waarbij de overlegcultuur gehonoreerd dient te worden en "vrede tussen de ouders" centraal dient te staan.
De bilocatiewet heeft die overlegcultuur tussen ouders flink bevorderd maar helaas niet voldoende. Justitie zou dit meer moeten laten primeren, maar dit doen ze niet graag. Eigenlijk komt het op neer dat ze een striptease moeten doen en meer macht moeten delen met diegene die zou moeten zorgen voor de diagnoze en remedie. Vergeet niet dat heel wat rechtsgeleerden denk maar aan notaris, deurwaarder, advocaat hier een flink stuk van hun inkomen halen.

RR

[roderidder]

maar ongetwijfeld zullen er wel mensen zijn die zich dagelijks in deze materie verdiepen en die er toch meer over weten dan de onwetende ouder die ermee geconfronteerd wordt. dat bedoel ik met 'deskundig' advies.

Vergelijk het met een tandwielkast vol tandwielen. De tanwielkast werkt enkel goed als alle tandwielen bereid zijn synchroon mee te draaien. Voor het probleem goed op te lossen is een multidiciplinaire (politie, openbaar ministerie, hulpverlening, rechters, onderwijs, advocaten, bemiddelaars, ouders, ...) aanpak nodig.

De enige behoorlijke werkgroep die ik ken en daar als voldoende grote multidiciplenaire werkgroep daar daadwerkelijk vorderingen in maakt is (provincie)Limburg onder de noemer "intrafamiliaal geweld". Het voorkomen en genezen van PAD zou een onderdeel hiervan kunnen zijn in hun werkgroep rondom omgangsrecht. Wat m.i. dient te gebeuren is dat 1 enkele minister (minister Van Deurzen?) aan de kar moet gaan trekken zodat initiatieven beter gestroomlijnt kunnen verlopen.

Dat meerdere mensen met een zelfde verzoek een minister zou aanschrijven zou een goede zaak zijn.

RR

[Santje]

Misschien is mijn topic hier niet juist.. maar het leunt wel het meeste aan bij dat van jullie.

Wij zijn sinds twee maand uit elkaar.. samen beslist via EOT.

Mijn bijna ex is bij zijn ouders gaan wonen.. heeft daar ook zijn domiciliatie staan en normaal zouden de kinderen dan ook alle veertien dagen een weekendje bij de grootouders gaan.

Nu kwam mijn bijna ex dit weekend de kinderen halen samen met blijkbaar een nieuwe (lees reeds lange tijd) partner. Geen van allen wist van iets..zeker de kinderen niet. Hij zelf heeft ook niets gezegd tegen de kinderen wie ze was en waarom ze erbij was.

Gisteren zijn ze dan samen vertrokken voor een week naar zee. Mijn kinderen dachten met hem alleen.. blijkt nu met zijn nieuwe vriendin en haar drie kinderen.
Mijn dochter is 10, mijn zoon 4.. en zoals je al kan denken.. geen van beiden wou mee.

Nu ben ik enorm bang voor mijn kinderen.. niet dat hen iets gaat overkomen, maar hoe dit psychologisch een impact op hen gaat hebben.

Kan ik hier trouwens iets aan doen ? Kan ik bv weigeren om tijdens een beginperiode hen mee te geven zolang ze daar geen "goede" thuis hebben.. een bed, een kamer ??

Ik heb helemaal geen probleem tegen een nieuwe vriendin voor mijn bijna ex.. maar ik wil iemand die mijn kinderen graag zal zien en voor hen zal zorgen.
Deze relatie is bij voorbaat gedoemd om te mislukken.. ze hebben aan gezamelijke vrienden van ons gezegd dat hun relatie puur sexueel is.

Wat kan ik beginnen ?

[eylis]

@santje,

ok; zet het allemaal even op een rijtje:
- je ex woont bij op dit ogenblik z'n ouders.
- Jullie kinderen gaan om de 14 dagen een weekend bij hen
- deze week plotsklaps op vakantie aan zee met nieuwe vriendin en nog meer kinderen (die ze nog niet kenden).

Ik begrijp het dat dit nogal erg plots en pardoes is allemaal. Maar grote psychologische gevolgen zijn hier toch niet te vrezen, meen ik. Je kinderen hoeven toch niet 50/50 in dat NSG te verblijven? Met een weekendje om de 14 dagen is dat ideaal om aan het NSG te wennen. en tuurlijk zullen ze in een eerste reactie zeggen,wat is me dat nu, ik ga niet mee.
Jouw rol om dit positief in te kleden (goh pappa heeft ons nu wel nbeetje doen schrikken hee, maar kom: een week aan zee...)zal crucuiaal zijn om je kinderen dit te laten zien als een uitdaging.
Inderdaad, Was inderdaad nogal cru van je ex om het niet z@jesaan in te leiden. Mannen zijn daar niet heel sterk in héé. Vermoedelijk durfde hij je het ook niet eens te melden,en stelde hij dit altijd maar uit.

Kinderen zijn elastisch hoor, even ondersteboven: maar schadelijk is deze situatie niet denk ik.
en wat gezamelijke vrienden zeggen dat ze "gezegd" hebben is niet echt uit de eerste hand héé... Is deze uitspraak een genuanceerde psychologische analyse van de intereactie tussen je ex en zijn nieuwe vriendin? kan je toch sterk betwijfelen.
Ontspan nu maar even, wellicht zetten de zaken zich vanzelf in het juiste perspectief na deze vakantie....
alles tesamen 5 kinderen, de behuizing is nog niet helemaal geregeld. Wellicht blijft alles bij de bezoekregeling om de 14 dagen.

Weigeren de kinderen mee te geven is echt geen goed idee. Als je er initieel mee akkoord was de kinderen om de 14 dagen bij de grootouders te laten logeren (in de gekende omstandigheden: slaapkamers, bedden etc..) dan komt dat heel vreemd over dat je dat nu in het licht van een nieuwe relatie ineens niet meer zou toestaan. Strikt genomen kan een advocaat van een tegenpartij jou dan betichten van onstandvastigheid . dus zou ik niet proberen...

De vader nog minder zijn kinderen laten zien is echt niet fair. Vergeet niet dat jullie sowieso samen co-ouderschap uitoefenen. Dus moet een vader de kans kunnen hebben zijn kinderen (niet alleen te zien, maar eveneens ook ..) op te voeden.
en dat kan moeilijk om de maand..

[lucgescheiden]

Eveneens niet om de veertiendagen.
Ik spreek uit ondervinding.
De paar uren dat je als vader de kinderen bij jou hebt, worden afgeroomd door jeugdbeweging en/of andere buitenhuise activiteiten.
Als vader heb je overigens je handen vol met boodschappen en koken.
Voor de scheiding rustte de volledige schoolbegeleiding op jouw schouders, blijkt dat je daar nu zelfs niet meer toe komt.
Ik zit als vader van vier kinderen nu reeds meer dan twee jaren verwikkeld in een vechtscheiding die ik zelf niet wenste.
Mijn jongste dochter zal dit leerjaar moeten overdoen en dat is niet alleen voor haar deprimerend dat kan ik u allen verzekeren.

Wat doe je dan?
Het schoolrapport aan de procureur doorsturen in de hoop dat die persoon zich eindelijk eens serieuse over deze zaak gaat buigen?
Misschien... maar hoe gaat het kind reageren als ze daarvan hoort? Wat gaan de gevolgen zijn voor de vader-kind relatie.
Je hebt in deze enkel de keuze tussen twee kwaden, ofwel laat je alles verwaarlozen, ofwel keren al je goede bedoelingen tegen je ouderschap.

Ik blijf met de vraag zitten; wat rechtbanken weerhouden om oudervijandschap onder elke vorm af te straffen?

[eylis]

En dat brengt ons in feite bij de grondoorzaak van PAS: want dit syndroom voor zowel kinderen als ouders heeft als basis een meetbaar gedrag. In canada staan ze daar al veel verder in: daar is er samenwerking tussen het gerecht, de psychiater en de maatschappelijk werker om PAS te diagnosticeren én te remedieren. De test om vast te stellen dat een ouder en een kind lijden onder PAS is in eerste instantie te meten in hoeverre de andere ouder HAP toepast: Hostile Agressive Parenting. Dat gebeurt met een zeer uitgebreide vragenlijst die aan elk lid van het gezin wordt voorgelegd. En die resultaten samen maken al snel duidelijk welke ouder zich én in welke mate daar aan bezondigd.

Ik heb goede hoop dat dit in Europa ook ingang zal vinden. In Belgie is Senator Swinnen daar heel bevlogen mee bezig.
Eens een ouder die systematisch HAP toepast en daarmee geconfronteerd wordt én door maatregelen van de rechter ism de psycholoog daarin wordt gecorrigeerd, dan komt alles in een positieve stroomversnelling.
Immers de vicieuze cirkel is gestopt.Dit zal zoveel menselijk leed stoppen en maken dat kinderen opgroeien tot gelukkige mensen die in staat zijn tot volwaardige relaties.
Vooruitstrevende rechters en wetgevers snappen ook wel dat de hoofdbedoeling zou moeten zijn...

[lucgescheiden]

Vooruitstrevende rechters en wetgevers snappen ook wel dat de hoofdbedoeling zou moeten zijn...

Waarom blijft dit 'snappen' beperkt tot vooruitstrevende rechters en wetgevers?
Is het dan niet aan ELKE rechter om de belangen van de kinderen te verdedigen?

[roderidder]

Vooruitstrevende rechters en wetgevers snappen ook wel dat de hoofdbedoeling zou moeten zijn...

Waarom blijft dit 'snappen' beperkt tot vooruitstrevende rechters en wetgevers?
Is het dan niet aan ELKE rechter om de belangen van de kinderen te verdedigen?

Wat heb je toch een nauwkeurig analytisch vermogen dat je vervolgens ook nog eens treffend kan verwoorden. cool 8)

Ik blijf met de vraag zitten; wat rechtbanken weerhouden om oudervijandschap onder elke vorm af te straffen?

Waarom vraag je (of wij) het hen niet?

Hof van Cassatie-secretariaat eerste voorzitter
Justitiepaleis-Poelaertplein, 1
1000 Brussel
en
Het College van Procureurs-generaal
E. Allardstraat 42
1000 Brussel

RR

[lucgescheiden]

Als een gewone procureur al geen reactie vertoont op je klachten,
meen jij dan echt dat Brussel je een afdoende antwoord zal geven?

[roderidder]

De procureur van het Hof van Beroep te Antwerpen alsook de eerste voorzitter van het Hof van beroep hebben nooit op een schrijven van mij geantwoord. Wel ooit eens een mail onvangen waar de PG beklag deed laten weten dat ik de admisistrtieve medewerkers van haar "te veel" stoorde, belaste of zoiets in die aard. Maar antwoorden op mijn schrijven bleven uit. Ook klachten bij de PG werden binnengedaan... nooit iets meer van gehoord, zelfs niet van die klachten (lastens magistraten) die via de OR (telkens 370 euro borg betaald voor de kosten van de behandeling) zijn gegaan en daarna door de Raadkamer 1é aanleg naar het Hof werden gestuurd voor behandeling wegens onbevoegd.

Er zijn wel middelen die je kan aanwenden zodat je waarschijnlijk wel een antwoord zal krijgen. Inmiddes is de HRJ (die advies geven bij benoemingen van magistraten) zelfs al tot besluit gekomen dat ze moeten antwoorden binnen een bepaalde termijn. Maar U weet wat een dovemansgesprek is en waar de kans bovendien groot is dat ze zullen wijzen naar een kast of een muur of daar ergens tussenin. Het voeren van vijantschappelijk ouderschap heeft geen prioriteit en elk dossier dat lang aansleept wordt nu door hun telkens opnieuw als een complex dossier aanzien dat bovendien ook nog eens het predicaat delicaat krijgt opgeplakt (lees: we blijven er liever tussenuit want als we gaan roeren verwachten we nog meer herrie )
Maar ok... laat ze zelf maar antwoorden

lucgescheiden schreef:
Ik blijf met de vraag zitten; wat rechtbanken weerhouden om oudervijandschap onder elke vorm af te straffen?

Maar als je "ja" zegt beginnen we er aan. easy as 123
Schrijf gewoon een kort 2 the point briefje, gestaafd met wat feiten of cijfergegevens (of het gebrek daaraan) en waar inhoudelijk bovenvermelde vraag gesteld wordt, ik zal wel mee tekenen (en wie weet zijn er op het JF nog spontane vrijwillgers die ook antwoord willen op die vraag)

Mocht je gebrek aan inspiatie hebben, luister maar eens naar de terminologie van Kinderpsychiater dr. Jan De Korte
video/061110_Kinderpsychiater_Dr_De_Corte_over_kindermishandeling2


Nog ff dit: 4 juni 2010 correctionele rechtbank Antwerpen... De substituut tegen de strafrechters m.b.t. het niet naleven van een verblijfsregeling van het kind. "de uitspraak is er gekomen waarbij rekening is gehouden met het belang van het kind. Het is een fundamenteel beginsel van de rechtstaat dat vonissen en arresten moeten nageleefd worden. Ik vorder 6 maanden gevangenisstraf"

RR

[lucgescheiden]

Beste RR,

Geloof me vrij;
Van alle termen waar je me om de oren mee slaagt, begrijp ik slechts een fractie.

Je mag me echter wel overtuigen van het feit dat een bepaalde actie tot resultaat kan leiden.
Ook al weet ik dat dit dan niet mee ten goede komt aan mijn eigen echtscheiding,
ook al weet ik dat reeds tientallen generaties ouders een zelfde poging ondernamen zonder succes,
ben ik best bereid om mijn steentje bij te dragen tot een betere wereld waarbij ouders tegen onmenselijkheden worden beschermd.

Laat maar concreet iets weten.
mvg,
luc