Als fatsoenlijke dierenliefhebber ga ik dagelijks met met honden wandelen.
Vroeger aan de spoorweg, maar dat bleek te gevaarlijk.
Andere oplossing is een grote weide (klein voetbalveld groot) aan de zijkant van een doodlopende straat waar bijna geen verkeer is. De weide is enkel aan 1 kant echt omheinde, de rest is open, geen borden ... niks.
Mijn honden mogen hier van mij een kwartiertje los lopen om hun poten is goed uit te slaan. Uiteraard kan ik niet verhinderen dat er af en toe een dropping gebeurd. Maar omdat dit puur natuur is laat ik dat liggen, het is zowieso op natuurlijke weg na een dikke week 'opgelost'.
Vandaag alweer een wandeling en ik werd daar verbaal zwaar aangepakt door de dame die achter de weide woont. Zij beweerd dat de weide haar eigendom is en dat ze geen honden op de wei wild.
Bon, ik ben niet van plan om op anders mans eigendom de moeilijke uit te hangen, maar ik had geen enkele weet kunnen hebben dat het hier ging over een prive stuk grond of een openbare grond (nergens geen borden of andere indicatie, het grondstuk is vanaf de weg zonder enige vorm van hindernis te betreden.
Mijn vraag : moet niet tem minste aangegeven worden dat het prive eigendom is ?
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
xena
voor in geval je het ergens anders gaat doen best eens het plaatselijk politiereglement controleren want in de meeste gevallen mag je hond niet loslopen op openbare plaatsen
-
Franciscus
- Berichten: 39111
- Juridisch actief: Nee
n dus zeker niet op terreinen die privaat zijn zonder toestemming van de eigenaar
Op deze weide kunnen misschien ook wel eens kinderen komen spelen en hun moeders zullen het vast niet leuk vinden dat ze met die 'pure natuur' van jouw honden aan hun schoenen thuiskomen.
Mijn honden mogen hier van mij een kwartiertje los lopen om hun poten is goed uit te slaan. Uiteraard kan ik niet verhinderen dat er af en toe een dropping gebeurd. Maar omdat dit puur natuur is laat ik dat liggen, het is zowieso op natuurlijke weg na een dikke week 'opgelost'.
Sorry, dit kon ik effen niet laten.
Een fatsoenlijke dierenliefhebber, zoals u zichzelf noemt, raapt op een plaats die voor anderen toegankelijk is, ALTIJD de drollen van zijn honden op. Ik wandel regelmatig op het strand, aan zee, en zelfs in de getijzone raap ik het gevoeg van mijn hond op.
Vroeger mocht ik van half mart tot half oktober op het strand met mijn hond, nu nog maar van mei tot september. Met dank aan 'dierenliefhebbers' zoals u, die het vertikken van hun vuiligheid op te rapen.
Vroeger mocht ik van half mart tot half oktober op het strand met mijn hond, nu nog maar van mei tot september. Met dank aan 'dierenliefhebbers' zoals u, die het vertikken van hun vuiligheid op te rapen.
-
Dogsfriendly
- Berichten: 3
- Locatie: Zandvoorde 8400
- Contacteer: Website
Een fatsoenlijke dierenliefhebber, zoals u zichzelf noemt, raapt op een plaats die voor anderen toegankelijk is, ALTIJD de drollen van zijn honden op.
Als deze weide wordt gebruikt voor koeien, vermoed ik dat kinderen daar niet snel gaan spelenOp deze weide kunnen misschien ook wel eens kinderen komen spelen en hun moeders zullen het vast niet leuk vinden dat ze met die 'pure natuur' van jouw honden aan hun schoenen thuiskomen.
8)
(en een randopmerking: klaag niet over een ander zijn vuil, als je het jouwe niet opruimt)
soit... het eigenlijke onderwerp is: mogen mijn honden los in die weide? Moet er geen bord staan dat dit een privé-bezit is?
We gaan het zo zeggen:
je hebt van die boerenwegeltjes - door velden en weides gesneden - waarvan sommige vermeld staan: verboden of privaat
en je hebt van die boerenwegels waar niets bij staat
Als er niets staat, duidt dat op een ofwel: openbare weg zonder privaat karakter => en dan kan niemand wat zeggen
als er niets staat, duidt dat eventueel ook op: openbare weg zonder privaat karakter => is privaat, maar omdat er niets staat, laat men je toe deze weg te bewandelen.
als er wel iets staat, ist simpel: privaat = verboden doorgang.
een weide lijkt me eerder iets waar je moeilijk een bord bij kan gaan zetten dat het privaat is... stel je voor dat alle boeren bij elke weide en veld zo'n bordje moeten gaan zetten... zou een leuk uitzicht worden.
in principe kan je dus niet weten of een weide privaat is... zeker niet als die maar aan één kant bezet wordt door draad en je kan ook moeilijk rond gaan vragen van wie die weide is en of je dat veld mag gebruiken.
Het zal wel beter zijn natuurlijk dat je de gemeente vraagt of die weide privaat is of niet... de kans dat je daar reactie op krijgt, is vrij laag...
xena is goed ingelicht en ik ben blij dat ze schrijft 'plaatselijk politiereglement' en niet de Belgische wet...voor in geval je het ergens anders gaat doen best eens het plaatselijk politiereglement controleren want in de meeste gevallen mag je hond niet loslopen op openbare plaatsen
In principe: als er NIETS in het politiereglement staat = mogen honden overal los
maar Xena heeft wel een foutje gemaakt: de weide zou geen openbare plaats zijn, maar privaat gebied... privaat gebied met openbaar karakter.
in dat geval lijkt het mij dan logisch dat de vrouw in kwestie ergens iets plaatst op haar gebied waaruit je kan concluderen dat je daar niet mag spelen met je hond... en ik vermoed dat als mevrouw kwaad is op mr met zijn hond, dat ze daar ook geen kinderen zal dulden.
Nu, als die mevrouw dat vriendelijk heeft laten weten, is er geen vuiltje aan de lucht. In het andere geval vind ik het een overdreven reactie, daar je van niets weet.
en nu wil ik eens weten wie allemaal eerst naar de gemeente rent om te vragen of zijn/haar kinderen op die lap grond mag spelen?
Van wie dat is, daar trek je als kind ook niets van aan. Je gaat als kind ook huizen binnen die nog in aanbouw zijn... wat volgens de wet ook wel niet zal mogen.
-
Franciscus
- Berichten: 39111
- Juridisch actief: Nee
Ik snap niet waarom ik op mijn terrein borden moet plaatsen om aan te geven dat het mijn terrein is.
Wegen en wegeltjes daar valt nog over te praten.
De eerste vraag die je moet stellen is: van wie is het van mij dan mag ik erop niet van mij dan blijf ik eraf.
Jagers hebben ook een handje van weg - het is ons jachtgebied --- o ja -- in mijn eigendomsakte staat niet dat dit uw jachtgebied is of dat er een erfdienstbaarheid is. Dus als jager blijft u van mijn terrein.
* specifieke regels niet te na gesproken.
Wegen en wegeltjes daar valt nog over te praten.
De eerste vraag die je moet stellen is: van wie is het van mij dan mag ik erop niet van mij dan blijf ik eraf.
Jagers hebben ook een handje van weg - het is ons jachtgebied --- o ja -- in mijn eigendomsakte staat niet dat dit uw jachtgebied is of dat er een erfdienstbaarheid is. Dus als jager blijft u van mijn terrein.
* specifieke regels niet te na gesproken.
Een weide is geen weg.
Zelfs als de weide eigendom zou zijn van een publiek persoon, bijvoorbeeld de gemeente, dan nog betekent dit niet dat zij door de gemeente opengesteld werd voor het publiek.
Het antwoord is m.i. duidelijk. Uit een weide blijf je weg als deze niet jou eigendom is.
De regel is niet dat je zomaar overal mag rondwandelen, tenzij er borden staan dat het privé-eigendom is. Ik heb op de oprit naar mijn woning ook geen borden staan. Maar als iets niet de schijn heeft dat het door iedereen mag gebruikt worden, blijf je daar weg.
Zelfs als de weide eigendom zou zijn van een publiek persoon, bijvoorbeeld de gemeente, dan nog betekent dit niet dat zij door de gemeente opengesteld werd voor het publiek.
Het antwoord is m.i. duidelijk. Uit een weide blijf je weg als deze niet jou eigendom is.
De regel is niet dat je zomaar overal mag rondwandelen, tenzij er borden staan dat het privé-eigendom is. Ik heb op de oprit naar mijn woning ook geen borden staan. Maar als iets niet de schijn heeft dat het door iedereen mag gebruikt worden, blijf je daar weg.
mensen die hun kinderen in de natuur laten spelen en dan kwaad zijn dat kinderen een stuk van die natuur naar huis brengen, moeten eens leren dat een kind geen stuk steriel materiaal is.Op deze weide kunnen misschien ook wel eens kinderen komen spelen en hun moeders zullen het vast niet leuk vinden dat ze met die 'pure natuur' van jouw honden aan hun schoenen thuiskomen.
Mijn honden mogen hier van mij een kwartiertje los lopen om hun poten is goed uit te slaan. Uiteraard kan ik niet verhinderen dat er af en toe een dropping gebeurd. Maar omdat dit puur natuur is laat ik dat liggen, het is zowieso op natuurlijke weg na een dikke week 'opgelost'.
. (los van de juridische discussie hier)
-
xena
ik weet dat ik maar een lomp geval ben , vertel eens welke fout ik maakte .....maar Xena heeft wel een foutje gemaakt: de weide zou geen openbare plaats zijn, maar privaat gebied...
-->men vermoedde dat de weide openbare grond was
-->voor in geval je het ergens anders gaat doen best eens het plaatselijk politiereglement controleren want in de meeste gevallen mag je hond niet loslopen op openbare plaatsen----------
en vertel eens , stel dat een jager het jachtrecht heeft over deze weide , heeft die het recht op de honden te schieten ?
Een jager die niet in staat is zijn wild te identificeren vooraleer erop los te knallen mag men zijn verlof onmiddellijk en levenslang intrekken... dat is een gevaar en rappalje die de gehele jagersgemeenschap een slechte naam bezorgt. Precies alsof we dat nog nodig hebben...
-
xena
als er geen bord op je oprit staat mag je die wel gebruiken om te keren met je auto , was ooit eens een vraag in een programma met het onderwerp , mag dat .Ik heb op de oprit naar mijn woning ook geen borden staan. Maar als iets niet de schijn heeft dat het door iedereen mag gebruikt worden, blijf je daar weg.
Beste,
er zijn hier verschillende mogelijkheden, en het antwoord op uw vraag is niet zo simpel als het lijkt.
Eerst en vooral dient u inderdaad gemeentelijke besluiten en/of het politiereglement na te kijken met betrekking tot honden.
Verder is het misschien niet oninteressant om rekening te houden met art. 1385 van het BW dat zegt dat u aansprakelijk is voor de schade door uw dier (en een fout uit uwen hoofde is daarbij geen noodzakelijkheid - het gaat hier immers om een objectieve aansprakelijkheid).
Voor wat betreft hetgeen uw hond achterlaat en u laat liggen. In principe bevuilt u de eigendom van iemand anders. Zij het een openbaar domein of een private eigendom. In beide gevallen is dat strafbaar (sluikstorting). U dient altijd de uitwerpselen van uw hond op te kuisen, tenzij het uw eigendom betreft en u daarmee geen abnormale hinder veroorzaakt.
Ten slotte, voor wat betreft de toegang tot de weide. Indien er nergens een indicatie is van private eigendom zou het u in principe niet tegenstelbaar mogen zijn. Het is zelfs mogelijk dat er een erfdienstbaarheid op de eigendom ligt (of de weg die naar de weide loopt - een uitweg). Zolang u zich echter redelijk gedraagt, en men er redelijkerwijze van uit mag gaan dat niemand kan weten dat het op private eigendom gaat, is hier voor u geen blaam.
Aan de andere kant heeft de eigenares u aangesproken. Op welke manier zij dat doet is haar zaak. Indien zij u aangemaand heeft van haar eigendom te blijven dient u zich daar in beginsel aan te houden. Tenzij er, zoals eerder gezegd, een erfdienstbaarheid op de eigendom ligt, en u kan aantonen dat u belanghebbende bent van zo'n erfdienstbaarheid (wat mij in dit geval sterk zou lijken).
Conclusie is dus:
- In beginsel kan u niet weten dat het private eigendom is, en is doorgang dus toegelaten.
==> De regel dat als het niet uw eigendom is of zelfs als het eigendom is van een publieke rechtspersoon men het eigendom niet mag betreden (omdat het niet open zou staan voor publiek) is onwaar. Deze principiële regel bestaat niet. Zolang u zich als een normaal, redelijk en voorzichtig mens gedraagt (ook in het kader van eigendomsbetreding), u geen overlast veroorzaakt en u kennelijk niet had kunnen weten dat het om private eigendom gaat, is u vrij van blaam.
- Indien er merktekens aangebracht zijn moet u er wegblijven - tenzij u recht hebt op de erfdienstbaarheid als die er is.
- Indien de eigenaar u aanspreekt dient u dat eigendomsrecht te respecteren (art. 544 BW).
- U moet ALTIJD, ongeacht de plaats, de uitwerpselen van uw hond oprapen (uitg. uw eigendom).
Mvg.
er zijn hier verschillende mogelijkheden, en het antwoord op uw vraag is niet zo simpel als het lijkt.
Eerst en vooral dient u inderdaad gemeentelijke besluiten en/of het politiereglement na te kijken met betrekking tot honden.
Verder is het misschien niet oninteressant om rekening te houden met art. 1385 van het BW dat zegt dat u aansprakelijk is voor de schade door uw dier (en een fout uit uwen hoofde is daarbij geen noodzakelijkheid - het gaat hier immers om een objectieve aansprakelijkheid).
Voor wat betreft hetgeen uw hond achterlaat en u laat liggen. In principe bevuilt u de eigendom van iemand anders. Zij het een openbaar domein of een private eigendom. In beide gevallen is dat strafbaar (sluikstorting). U dient altijd de uitwerpselen van uw hond op te kuisen, tenzij het uw eigendom betreft en u daarmee geen abnormale hinder veroorzaakt.
Ten slotte, voor wat betreft de toegang tot de weide. Indien er nergens een indicatie is van private eigendom zou het u in principe niet tegenstelbaar mogen zijn. Het is zelfs mogelijk dat er een erfdienstbaarheid op de eigendom ligt (of de weg die naar de weide loopt - een uitweg). Zolang u zich echter redelijk gedraagt, en men er redelijkerwijze van uit mag gaan dat niemand kan weten dat het op private eigendom gaat, is hier voor u geen blaam.
Aan de andere kant heeft de eigenares u aangesproken. Op welke manier zij dat doet is haar zaak. Indien zij u aangemaand heeft van haar eigendom te blijven dient u zich daar in beginsel aan te houden. Tenzij er, zoals eerder gezegd, een erfdienstbaarheid op de eigendom ligt, en u kan aantonen dat u belanghebbende bent van zo'n erfdienstbaarheid (wat mij in dit geval sterk zou lijken).
Conclusie is dus:
- In beginsel kan u niet weten dat het private eigendom is, en is doorgang dus toegelaten.
==> De regel dat als het niet uw eigendom is of zelfs als het eigendom is van een publieke rechtspersoon men het eigendom niet mag betreden (omdat het niet open zou staan voor publiek) is onwaar. Deze principiële regel bestaat niet. Zolang u zich als een normaal, redelijk en voorzichtig mens gedraagt (ook in het kader van eigendomsbetreding), u geen overlast veroorzaakt en u kennelijk niet had kunnen weten dat het om private eigendom gaat, is u vrij van blaam.
- Indien er merktekens aangebracht zijn moet u er wegblijven - tenzij u recht hebt op de erfdienstbaarheid als die er is.
- Indien de eigenaar u aanspreekt dient u dat eigendomsrecht te respecteren (art. 544 BW).
- U moet ALTIJD, ongeacht de plaats, de uitwerpselen van uw hond oprapen (uitg. uw eigendom).
Mvg.