Ik heb jaren geleden een woning aangekocht met men ex, de notariskosten zijn toen betaald geweest door haar vader.
Ik heb toen nog gezegd van dat allemaal op papier te zetten, maar dat was allemaal niet nodig, buiten een storting zijn daar nooit documenten van opgesteld geweest. Dat bedrag is op een gezamelijke rekening gestort geweest, waarna vervolgens naar het notariskantoor. Vorig jaar zijn we uit elkaar gegaan, we waren wettelijk samenwonend, nu proberen we via een bemiddelaar van alles te regelen. echter komt ze telkens met van alles op de proppen waardoor dit echt moeizaam verloopt. Ik had haar voorgesteld omdat we ook nog beide eigenaar van een wagen zijn waar ik de volledige lening momenteel betaal en zij niets, maar deze staat wel op beide namen, maar zij niet de middelen heeft om zelf eentje te kopen (volgens haar)... om haar de helft van de notariskosten terug te betalen. Nu komt ze ineens af dat ik haar het volledige bedrag van wat haar vader haar heeft gegeven ik terug aan haar zou moeten betalen. En dat terwijl ik nog vijf minuten eerder nog voorstelde van mijn deel (lees de helft) te betalen zodat ze zelf een wagen kan kopen en de huidige waar zij gebruik van maakt en ik alles voor betaal, naar mij kan komen, momenteel zit ik al maanden zonder wagen en rijd ik met de motor naar mijn werk. met de winter in aanloop zie ik dat niet echt meer zitten. Maar nu weigert ze zelfs dat ook nog, ik heb hem enkel nodig in het weekend... Nu wat mijn vraag is, zoals ik het op het internet lees, zouden wettelijk samenwonende, als er niets is ondertekend of gemeld is in de akte bij ongelijke inbreng de andere partij hier niets van moeten terugbetalen? En zou bij de verkoop van het huis elk gewoon 50/50 van de opbrengst krijgen? Bij gehuwden is hier een andere regeling over lees ik. Ik probeer de kerk in het midden te houden en wil dan tegemoet komen maar ze zoekt telkens maar middeltjes om geld bij me vast te krijgen... het heeft maanden geduurd voor ze eindelijk de helft van de lening woning begon mee te betalen (ze heeft maanden gratis gewoond), ik begin heel dat spelletje beu te geraken. ik kan zelfs huur vragen vermits ze daar nog woont, ik laat dat allemaal zo, maar als ze echt koppig blijft ga ik via de juridische weg moeten gaan vrees ik... Elk gesprek is het antwoord, heb geduld ik ben er mee bezig... ze is al een jaar bezig, mijn geduld is op.