In 2017 kochten wij (partij A) een openstaande bebouwing.
Achteraan grens een akker van 15.000m² die tot begin dit jaar werd gebruikt door onze overburen (partij B), een manege.
Voornamelijk gras voor de paarden en om de zoveel tijd aardappelen.
Bij onze aankoop stond er op het einde van ons perceel een stal die grensde aan de akker van partij B.
In 2018 braken wij de stal af en plaatsen wij een tuinhuis in de plaats, op een betonplaat van dezelfde afmetingen. Dit tuinhuis was een 20 tal cm meer naar 'ons' geplaatst zodat we erachter nog wat houten planken kwijt konden. Voor de rest was er geen afsluiting. Begin dit jaar hebben we nog een boordsteen geplaats die gelijk liep met het tuinhuis, langs de akker van partij B, dus ook 20 cm speling voor ev nog een schutting te kunnen plaatsen in de toekomst.
Partij B kocht in 2023 de akker aan. Tot begin dit jaar bleef alles hetzelfde zoals het was, er werd gewoon verder gras gemaaid voor de paarden.
Begin dit jaar begonnen ze met de plaatsing van hun omheining aan de overkant van hun perceel. Toen ik hen vriendelijk vroeg wat de plannen waren met hun perceel -totaal informatief en niet met de bedoeling een probleem te maken- zeiden ze dat het zou opgesplitst worden in paardenweides. Maar geen nood, klonk het, wij laten een doorgang tussen de 2 percelen, dus hier zouden we nooit last van hebben. Wij hebben ook toen aangegeven hier geen problemen mee te hebben.
Maar dan begonnen ze de omheining te plaatsen aan onze kant, maar dan aan de grens met onze directe buren (partij C). Partij C heeft duidelijk gemaakt dat ze ook geen problemen hadden zolang de perceelgrens maar gerespecteerd werd. Zij waarschuwden ook ze dit nauwlettend in de gaten zouden houden om latere discussies te vermijden. Blijkbaar heeft partij B destijds onterecht subsidies aangevraagd voor het perceel van partij C (ook een paardenweide), dus zij waren al op hun hoede.
En dan begon de miserie. Er ontstond discussie over de perceelsgrens, ondanks een piket van de landmeter van partij C dar er al jaren stond.
Partij B zegt dat hun landmeter heeft bepaald dat partij C hun draadafsluiting 40 cm op hun grond staat en dat het piket van partij C verkeerd staat.
Om geen ruzie en kosten te hebben waren ze overeen gekomen om de koek in 2 de delen. De paardenomheining was voor hen ook mooier, dus besloten ze om het zo op te lossen. De draadafsluiting werd verwijderd en de paardenomheining werd gezet, maar niet op de afgesproken plaats in partij C hun nadeel. Partij C was het geruzie moe, dus hebben ze het zo gelaten.
Daarna waren wij aan de beurt. Ook bij ons beweren ze hetzelfde, ons tuinhuis en boordsteen staat op 'hun' grond. Zonder enig bewijs van en landmeter.
De belofte dat ze ruimte gingen laten tussen de percelen kon voor hen niet meer door partij C die 'moeilijk' heeft gedaan.
Op dat moment was onze band nog goed met partij B, dus wij stelden voor dat áls hun verhaal klopte, dat we bereidt waren om voor 250 euro (veel te veel voor landbouwgrond) de 6m² verschil te kopen zodat er niks moest worden afgebroken. Ook voor hen was dit naar eigen zeggen beter omdat ze zo min mogelijk knikjes wilden in hun omheining zodat dat makkelijker gemaaid kon worden. Partij B, althans de man, ging mondeling akkoord en zei dat we dat dan wel zo konden regelen.
Enkele weken later liep de vrouw van partij B langs onze grond en toen ze me zag, zei ze: wij gaan de omheining rond jullie tuinhuis bouwen en in ruil voor stroom voor onze elektriciteitsdraad, mag het blijven staan tot het tuinhuis aan vervanging toe is. Want, zei ze, dat is toch beter dan afbreken he?
Die laatste zin heb ik toen genegeerd, en we zijn overeen gekomen om dezelfde week in dialoog te gaan over hun voorstel en ev een contractje af te sluiten.
Wij zijn toen aan tafel gaan zitten maar een dialoog was eerder een monoloog. Nog steeds geen documenten gekregen van een landmeter. Ook onze bezorgdheden ivm met aansprakelijkheid als er door een stroompanne paarden op de openbare weg zouden kunnen, de bedenkingen bij de camera's die ze ook zouden plaatsen en de ruiming van mest werden genegeerd. Dat zou geen problemen geven en daarmee was de kous af.
Op dat punt waren wij nog steeds bereidt om dit als goede buren op te lossen en wij vroegen bedenktijd en ook tijd om zelf ook metingen te doen. Dit was op 30/06/2024. Intussen zijn partij A en B in vakantie geweest, dus mekaar even niet gehoord op gezien. Tot ik op 20/08 thuis kwam en partij B in mijn tuin aantrof. De omheining was al half gezet in mijn tuin. Toen ik vroeg wat dat te betekenen had, zei hij: ah ja, daar hebben we recht op. Nog steeds geen enkel bewijs gezien van hun landmeter. Alweer werd er afgesproken om rond de tafel te zitten en ik eiste ook een bewijs.
Diezelfde avond kwamen ze met een foto van hun computerscherm waarop te zien was dat onze boordsteen en tuinhuis nét niet gelijk liep met de perceelsgrens. Omdat wij zelf geen landmeter wilden/konden betalen, kwamen we alweer overeen dat de omheining zou verplaatste worden tot achter de boordsteen in ruil voor stroom, maar dan alles netjes in een contract beschreven. Dat contract zou mijn man de volgende dag opstellen, hen doormailen om aanpassingen te doen tot beide partijen akkoord konden gaan. Op 21/08 kwam er een mail binnen van de vrouw van partij B met een voorstel waar we nog heel veel aanpassingen aan zouden willen doen, aangezien er dingen instonden die totaal niet aanvaardbaar waren. Maar nog voor we een antwoord konden sturen, kwam er een 2de mail binnen dat ze volgens 'een bevriend advocaat' afgeraden werd om het zo op te lossen. Resultaat: ze laten de omheining staan waar ze nu staat, nog steeds vragen ze voor stroom in ruil voor het tuinhuis dat zogezegd te ver staat. Dit mits contract waarin staat dat deze overeenkomst zonder reden kan verbroken worden en dat partij ze dan op onze kosten het tuinhuis kunnen verwijderen. Ook schrijven ze dat ze niet aansprakelijk zijn voor schade aan ons tuinhuis ongeacht de aard en ongeacht deze schade werd veroorzaakt door paarden of andere dieren.
Ondanks dit alles heb ik nogmaals een bericht gestuurd of we dit echt niet vriendschappelijk kunnen oplossen. Een antwoord verwacht ik eerlijk gezegd niet meer, of toch geen vriendschappelijk.
Ik ben ten einde raad. Mijn gezondheid laat op dit moment echt niet toe om een lange en zenuwslopende strijd te voeren om 6m² landbouwgrond met een waarde van nog geen 100 euro, maar ik ga ook niet over me heen laten lopen. Ik ben denk ik al zeeeer geduldig geweest. Ze laten me dus geen keuze en ik zal elke cm verdedigen zodat ik niks moet afbreken dat op mijn grond staat.
Er dan zijn er nóg dingen die niet door de beugel kunnen die ik hier niet heb vermeld, maar tot daar.
Graag advies.
Forumregels
Tips om snel goede antwoorden te krijgen
- Geef in het onderwerp duidelijk aan waarover het gaat
- Wees beknopt (hoe meer tekst, hoe minder groot de kans dat het gelezen wordt)
- Wees volledig (zaken achterhouden zorgt ervoor dat er onmogelijk juist geadviseerd kan worden)
- Let op grammatica en spelling
Tips om snel goede antwoorden te krijgen
- Geef in het onderwerp duidelijk aan waarover het gaat
- Wees beknopt (hoe meer tekst, hoe minder groot de kans dat het gelezen wordt)
- Wees volledig (zaken achterhouden zorgt ervoor dat er onmogelijk juist geadviseerd kan worden)
- Let op grammatica en spelling
Als je zelf geen landmeter kan of wil betalen is er niet echt een oplossing.
Je kan proberen via het vredegerecht en die zullen dan wel een onafhankelijk landmeter aanstellen. Als je gelijk hebt zou het eventueel kunnen dat de tegenpartij voor die kost moet opdraaien, maar ik acht de kans veel groter dat het een gedeelde kost zal zijn.
Je kan proberen via het vredegerecht en die zullen dan wel een onafhankelijk landmeter aanstellen. Als je gelijk hebt zou het eventueel kunnen dat de tegenpartij voor die kost moet opdraaien, maar ik acht de kans veel groter dat het een gedeelde kost zal zijn.
Een landmeter zijn we intussen wel bereid om te betalen, maar dan moet ik zeker zijn dat dit geen overbodige kosten zijn en we nog steeds geen stap verder staan. Als we kosten moeten maken, wil ik dat we het vanaf het begin goed aanpakken. Hier was ik inderdaad niet duidelijk genoeg over.
Hier kan je niet helemaal zeker van zijn. Hoe zeker ben je dat je buur niet gewoon gelijk heeft?Een landmeter zijn we intussen wel bereid om te betalen, maar dan moet ik zeker zijn dat dit geen overbodige kosten zijn en we nog steeds geen stap verder staan.
Je zou het zelf kunnen laten opmeten door een landmeter. Dan zijn er 3 opties:
1. Je buren hebben gelijk over de scheiding => stil zijn en hopen dat ze je je tuinhuis niet laten afbreken
2. Jij hebt gelijk over de scheiding + je buren aanvaarden hun ongelijk = probleem opgelost
3. Jij hebt gelijk over de scheiding + je buren betwisten deze opmeting => dan sta je nog steeds even ver.
De andere optie is om naar het vredegerecht te stappen. Dan heb je duidelijkheid en kunnen je buren de opmeting niet echt betwisten. Dit is de betere oplossing, behalve in optie 1, aangezien het je meer zal kosten.
Je kan eventueel ook zelf meten (GPS ontvanger, rolmeter,….. huren of kopen), zo moeilijk is dat ook niet weer niet. Dit heeft geen officiële waarde maar helpt wel om een betere inschatting te maken.Een landmeter zijn we intussen wel bereid om te betalen, maar dan moet ik zeker zijn dat dit geen overbodige kosten zijn en we nog steeds geen stap verder staan. Als we kosten moeten maken, wil ik dat we het vanaf het begin goed aanpakken. Hier was ik inderdaad niet duidelijk genoeg over.
Bijkomende vragen:
Vraag 1: Volgens onze ‘bevriende advocaat’ wordt er ook gekeken naar de evenredigheid van het verlies van beide partijen. Zo hebben wij, als de meting klopt, procentueel gezien veel meer verlies. 6m2 op ons perceeltje van 850m2 én de kosten van afbraak en bouw van nieuw tuinhuis en boordsteen + stabilisé tov 6m2 op 15000m2 grond en de verplaatsing van 6 palen die zonder beton in de grond zitten.
Vraag 2: Ik heb me laten vertellen dat de coorecte weg de volgende zou zijn: de buren moesten eerst aangetekend hun bevindingen aan ons overmaken, dan moet er samen een onafhankelijke landmeter gekozen worden en als beide partijen het proces verbaal hebben getekend, dan pas mochten ze overgan tot plaatsing van de omheining, of we dat nu willen of niet. Klopt deze info? En zo ja, kan ik dan in het ergste geval een klacht indienen. Nog steeds hoop ik dit niet te hoeven doen, want ik kom liever overeen met mijn buren en nog steeds hoop ik dit netjes te kunnen oplossen.
Vraag 1: Volgens onze ‘bevriende advocaat’ wordt er ook gekeken naar de evenredigheid van het verlies van beide partijen. Zo hebben wij, als de meting klopt, procentueel gezien veel meer verlies. 6m2 op ons perceeltje van 850m2 én de kosten van afbraak en bouw van nieuw tuinhuis en boordsteen + stabilisé tov 6m2 op 15000m2 grond en de verplaatsing van 6 palen die zonder beton in de grond zitten.
Vraag 2: Ik heb me laten vertellen dat de coorecte weg de volgende zou zijn: de buren moesten eerst aangetekend hun bevindingen aan ons overmaken, dan moet er samen een onafhankelijke landmeter gekozen worden en als beide partijen het proces verbaal hebben getekend, dan pas mochten ze overgan tot plaatsing van de omheining, of we dat nu willen of niet. Klopt deze info? En zo ja, kan ik dan in het ergste geval een klacht indienen. Nog steeds hoop ik dit niet te hoeven doen, want ik kom liever overeen met mijn buren en nog steeds hoop ik dit netjes te kunnen oplossen.
Is dat echt een advocaat?
- Als mijn grond van 5 are naast uw grond van 1 hectare ligt, mag ik dus enkele meter betwisten want voor mij is de betwiste grond een groter percentage waard dan voor u. Nee dus.
Het kan wel zijn dat het opeisen van de grond niet in verhouding staat tot hoge kosten langs uw kant, maar ik zou dan eerder denken aan een gevel die ter goeder trouw enkele centimeter verkeerd staat. Daar gaat men geen huis voor laten afbreken. Een tuinhuis zou ik niet durven stellen.
- Als de grond werkelijk van uw buur is en hij is daar van overtuigd, moet hij niks bespreken of bewijzen. Dan zet hij gewoon de palen. Natuurlijk met het risico op serieuze kosten als hij toch ongelijk heeft.
- Als mijn grond van 5 are naast uw grond van 1 hectare ligt, mag ik dus enkele meter betwisten want voor mij is de betwiste grond een groter percentage waard dan voor u. Nee dus.
Het kan wel zijn dat het opeisen van de grond niet in verhouding staat tot hoge kosten langs uw kant, maar ik zou dan eerder denken aan een gevel die ter goeder trouw enkele centimeter verkeerd staat. Daar gaat men geen huis voor laten afbreken. Een tuinhuis zou ik niet durven stellen.
- Als de grond werkelijk van uw buur is en hij is daar van overtuigd, moet hij niks bespreken of bewijzen. Dan zet hij gewoon de palen. Natuurlijk met het risico op serieuze kosten als hij toch ongelijk heeft.
Vraag 1
Dat hangt van de rechter af, die zal waarschijnlijk wel een compromis zoeken, maar het kan ook zijn dat die het simpel houdt. Eén wand van een kot verplaatsen is ook het einde van de wereld niet.
Vraag 2
Je hebt nooit de grens betwist. Er is waarschijnlijk veel correspondentie over grond dat je van de buren wilt kopen, wilt ruilen voor elektriciteit, enz...
Wie gaat dat nu nog geloven dat jullie de perceelsgrens wel correct hebben uitgezet. Het heeft weinig zin om nu nog een landmeter aan te stellen tenzij dat jullie grond of die van de buren ooit eerder is opgemeten. Als er een oud opmetingsplan is, heeft dat voorrang op alles!
Dat hangt van de rechter af, die zal waarschijnlijk wel een compromis zoeken, maar het kan ook zijn dat die het simpel houdt. Eén wand van een kot verplaatsen is ook het einde van de wereld niet.
Vraag 2
Je hebt nooit de grens betwist. Er is waarschijnlijk veel correspondentie over grond dat je van de buren wilt kopen, wilt ruilen voor elektriciteit, enz...
Wie gaat dat nu nog geloven dat jullie de perceelsgrens wel correct hebben uitgezet. Het heeft weinig zin om nu nog een landmeter aan te stellen tenzij dat jullie grond of die van de buren ooit eerder is opgemeten. Als er een oud opmetingsplan is, heeft dat voorrang op alles!
Kj86, Er is wel degelijk een plan én een piket waar wij ons op hebben gebaseerd. Het voorstel om grond te kopen is enkel uit goodwill van ons en om ruzie en onnodige kosten te vermijden voor beide partijen. Én ook pas als er bewijs is dat wij in de fout zijn. Er is ook geen enkele correspondentie wat dat betreft, gewoon een mondelinge afspraak om het zo op te lossen tussen 2 -toen nog- goede buren. Maar een woord is niks meer waard deze tijd helaas en men pakt gewoon waar men denkt recht op te hebben, ten koste van alles. Ik ga ook niet zomaar een constructie plaatsen op mijn buur zijn grond omdat ik beweer dat het mijn grond is. Dat zou mooi zijn.
Ze hebben aan de overkant van de straat ook hetzelfde gedaan maar dan op grotere schaal. Grachten dichtgelegd, bomen gekapt, omheining tot voorbij de perceelsgrens. Uiteindelijk hebben ze daar ook de boel moeten uittrekken. Het toeval wil dat ik daar werk, dus heel die miserie op de voet heb kunnen volgen. Ik heb op mijn werk altijd gezegd dat ik me in die zaak niet wou mengen omdat het tenslotte ook mijn buren zijn en geen ruzie wil. Dus misschien doen ze dit om via mij mijn werkgever te raken, ik weet het niet. En zelfs mijn werkgever wou het eerst vriendschappelijk oplossen, maar daar hetzelfde verhaal: ze zeggen A en doen uiteindelijk B. Het toppunt is dat ze nog steeds beweren dat zij het slachtoffer waren. Net om dié miserie te vermijden wou ik al tegemoet komen om de goede vrede te bewaren. Misschien wel uit schrik voor de lijdensweg dat dat kon worden. Ikzelf heb hen nooit iets in de weg gelegd, integendeel. Ik wil steeds voor iedereen goed doen, maar helaas is dit blijkbaar niet de wereld waarin we leven. Wij staan gewoon nog steeds perplex dat dit de weg is die gekozen wordt. Ik begrijp het niet. En nog steeds ben ik bereid om het zo goed mogelijk op te lossen, maar alles heeft zijn ‘grens’. Pun intended
Vandaar mijn vraag hier om te weten hoe we dit correct en proper aanpakken.
Ze hebben aan de overkant van de straat ook hetzelfde gedaan maar dan op grotere schaal. Grachten dichtgelegd, bomen gekapt, omheining tot voorbij de perceelsgrens. Uiteindelijk hebben ze daar ook de boel moeten uittrekken. Het toeval wil dat ik daar werk, dus heel die miserie op de voet heb kunnen volgen. Ik heb op mijn werk altijd gezegd dat ik me in die zaak niet wou mengen omdat het tenslotte ook mijn buren zijn en geen ruzie wil. Dus misschien doen ze dit om via mij mijn werkgever te raken, ik weet het niet. En zelfs mijn werkgever wou het eerst vriendschappelijk oplossen, maar daar hetzelfde verhaal: ze zeggen A en doen uiteindelijk B. Het toppunt is dat ze nog steeds beweren dat zij het slachtoffer waren. Net om dié miserie te vermijden wou ik al tegemoet komen om de goede vrede te bewaren. Misschien wel uit schrik voor de lijdensweg dat dat kon worden. Ikzelf heb hen nooit iets in de weg gelegd, integendeel. Ik wil steeds voor iedereen goed doen, maar helaas is dit blijkbaar niet de wereld waarin we leven. Wij staan gewoon nog steeds perplex dat dit de weg is die gekozen wordt. Ik begrijp het niet. En nog steeds ben ik bereid om het zo goed mogelijk op te lossen, maar alles heeft zijn ‘grens’. Pun intended
Vandaar mijn vraag hier om te weten hoe we dit correct en proper aanpakken.Kj86, was ik nog vergeten schrijven: 1 wand afbreken is niet mogelijk zonder de hele constructie af te breken, plus er ligt aan die kant ook elektriciteit. De makkelijkste weg is 6 palen terug uit de grond en 30 cm verder terugzetten op de plaats waar het besproken was.
Hoi bullgod, piket van partij C staat op de hoek van onze percelen die achteraan gelijk lopen, dus lijkt me logisch dat daar dan ook ons perceel stopt. Maar ook partij C heeft nu een omheining voorbij hun piket staan tegen hun zin. Ook de vorige stal bij onze aankoop liep tot aan dat piket. Wij hebben dus nooit de intentie gehad om daarover te gaan en zijn er zelfs nog voor gebleven.
Wat valt daar niet aan te begrijpen? Als jullie het niet eens raken over de plaats van die grens dan kan enkel een rechter nog beslissen. Da’s de job van die man of vrouw.Ik begrijp het niet. En nog steeds ben ik bereid om het zo goed mogelijk op te lossen, maar alles heeft zijn ‘grens’. Pun intended
Citybird, dat er voor nog geen 100 euro een rechtzaak nodig is, na jarenlange vriendschap, dát begrijp ik niet. Alsof het gerecht geen betere dingen te doen heeft, laat staan wij zelf. Er word maar 1 iemand beter van, en dat is de advocaat.
Maar dit is niet de hoofdvraag van dit topic.
De vraag is: wat is de correcte gang van zaken. Wat zijn onze rechten en plichten. Niet alleen voor ons, maar ook voor hen.
Ik dacht op dit forum juridisch advies te krijgen, geen verderzetting van een welles-nietes spelletje. Daar heb ik de energie en de wil niet voor. (En dat is geen aanval naar eender wie).
Maar dit is niet de hoofdvraag van dit topic.
De vraag is: wat is de correcte gang van zaken. Wat zijn onze rechten en plichten. Niet alleen voor ons, maar ook voor hen.
Ik dacht op dit forum juridisch advies te krijgen, geen verderzetting van een welles-nietes spelletje. Daar heb ik de energie en de wil niet voor. (En dat is geen aanval naar eender wie).
Je zal moeten leren aanvaarden dat er geen eenvoudige, risicoloze en gratis oplossing bestaat voor jouw vraag.
Dit is hier al meerdere malen duidelijk gemaakt. Ofwel aanvaard je datgene wat je buren doen ofwel zal je naar een landmeter of vrederechter moeten stappen. Een alternatief bestaat er gewoonweg niet, tenzij je er alsnog in slaagt om je buren op andere gedachten te brengen.
Dit is hier al meerdere malen duidelijk gemaakt. Ofwel aanvaard je datgene wat je buren doen ofwel zal je naar een landmeter of vrederechter moeten stappen. Een alternatief bestaat er gewoonweg niet, tenzij je er alsnog in slaagt om je buren op andere gedachten te brengen.