Ik ben dus geïnterneerd. De vonnis werd door de eerste aanleg uitgesproken op 21 januari 2023 maar ergens in februari ben ik in hoger beroep gegaan met een andere advocaat. Ik heb tot september moeten wachten voor de zitting in het hof van beroep. Na de zitting heb ik tot 4 oktober moeten wachten voor mijn arrest dus ongeveer een maand. Hun arrest was de bevestiging van de internering dus ik heb bijna heel deze jaar zitten wachten en hopen dat ze mijn vonnis zouden veranderen maar daar kwam niks van dus.
Ik vraag me nu af of ik er nog iets tegen kan doen of ben ik gedoemd om onder deze statuut te leven voor de komende jaren. Ik ben maar 23 en ze hebben ervoor gekozen om de ‘prime years of your life’ af te pakken van mij. Waar ik het meeste schrik voor heb zijn gedwongen opnames waarin ze mij dan zouden kunnen dwingen tot het nemen van psychoactieve medicatie waarvan ik tot nu alleen maar extreem veel last van heb gekregen. Naast dwangmedicatie heb ik zelfs nog meer schrik van het abrupt stoppen van bepaalde verslavende medicatie. Het abrupt stoppen van benzos onder andere is zelfs levensgevaarlijk maar in de psychiatrie gaan ze daar niet zo zorgvuldig mee om (ik spreek uit ervaring).
Als het niet meer mogelijk is om in vrijheid te kunnen leven hier in België zou ik dan een aanvraag kunnen doen voor een landverbod zodat ik dan ergens buiten België kan leven zonder schrik te moeten hebben dat ze mijn vrijheid van me afpakken. Zou dat een goed idee zijn want ik zie het echt niet zitten om de komende jaren of zelfs decennia onder de dictatuur van de psychiatrie te moeten leven. Ik heb alleen maar de Belgische paspoort op dit moment maar ook een vervallen paspoort van Kosovo. Als ik mijn Kosovaarse paspoort inorde zou krijgen zou het dan mogelijk zijn om daar te kunnen verhuizen zonder schrik te moeten hebben dat ik daar ook gestraft zou worden.
Als landverbod niet het beste manier is om mijn vrijheid terug te krijgen wat is dan het beste manier. Het is dringend. Ik hoop dat iemand weet wat ik het beste kan doen tegen deze onterechte internering. Ik weet het zelf allemaal niet meer. Dit voelt als marteling aan. Hopelijk kan iemand me hier helpen want dit is heel zwaar voor mij.