Ik werk sinds kort in een woonzorgcentrum. Ik krijg veel waardering voor mijn werk, de verloning is goed en het is gewoon erg leuk werken.
Als begeleider wonen en leven doe ik momenteel een project genaamd "Levensverhalen": het is de bedoeling dat ik met de andere begeleiders de levensverhalen van onze bewoners uitschrijf. Het zijn immers onze levensverhalen, die ons maken tot de persoon die we tegenwoordig zijn. Aan de hand van deze levensverhalen zoeken mijn collega's en ik dan uit hoe we de activiteiten en algemene aanpak in het wzc nog meer kunnen afstemmen op de persoonlijke wensen en noden van onze bewoners.
De levensverhalen die mij reeds verteld werden, had ik allemaal uitgeschreven in een Word-document.
Een aantal van onze bewoners zijn niet meer in staat, om welke reden dan ook, om ons hun levensverhaal zelf te vertellen. In dat geval contacteren we de families en vragen wij of zij ons willen vertellen over het levensverhaal van een bewoner. Ik contacteerde van de week de zoon van een bewoonster, volgens collega's is hij een "heel sympathiek, volks iemand". Ik mailde hem met de vraag of hij het goed zou vinden om wat meer over het levensverhaal van zijn moeder te vertellen. In bijlage stuurde ik, zo dacht ik, het Word-document met de vragen waar wij ons op baseren als we naar het levensverhaal vragen. Ik kreeg een paar dagen geen antwoord, vond dit eigenaardig, en zocht onder "verzonden mails", mijn mail terug op. Blijkt dat ik niet de vragenlijst, maar het document met de levensverhalen van andere bewoners naar de zoon heb gestuurd!!
Ik heb onmiddellijk een korte tweede mail gestuurd: ik schreef dat ik een grove fout heb gemaakt, bood mijn excuses aan, en zei dat ik hoopte dat hij het document kon negeren. Mijn hoop is nu dat hij dit ook doet, en geen heisa gaat maken bij mijn superieuren.
De levensverhalen zijn op bijna literaire toon uitgeschreven, er staat niets van bankgegevens of gegevens van een identiteitskaart ofzo bij. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat het de eerste notities zijn van wat ooit een werk van literaire fictie moet worden... Kan dit dan tellen als schending van de privacy? En indien dit zo is, zou het feit dat ik dit niet moedwillig deed, maar als een domme fout, geen verzachtende omstandigheid zijn?
Help!