Beste mensen,
Mijn vraag is niet meteen van juridische aard (vandaar dat ik het post onder de rubriek praatcafe)
Graag wil ik jullie mening betreffende de financiële bijdrage van mijn echtgenote.
Ik schets beknopt de situatie; wij zijn gehuwd met scheiding van goederen. Nog voor ons huwelijk had ik reeds een woning aangekocht. Deze woning was reeds afbetaald…maar gezien de gezinsuitbreiding hebben we besloten om de woning te gaan verbouwen. Gezien de woning technisch gezien reeds van mij was hebben we besloten dat ik de lening helemaal zelf betaal. (Ook vanwege een voorzichtigheid van mijn kant werd opgeschreven bij de notaris dat ik de last van de lening alleen draag) M.a.w. Mijn echtgenote heeft in principe tot op vandaag geen enkele investering en/of bijdrage geleverd m.b.t. De woning sinds ze hier 15 jaar geleden is komen wonen.
Waar voor mij het schoentje begint te knellen is namelijk dat mijn echtgenote van mening is dat alles, maar dan ook alles dat ook maar iets met de woning te maken heeft niet haar probleem is. Telkens krijg ik hetzelfde argument ‘het is niet mijn huis’ te horen.
Ik geef enkele voorbeelden:
- ik heb zonnepanelen laten leggen om zo ons energieverbruik lager te brengen ….wanneer ik dit aanhaal of de opmerking geef dat het ook in haar voordeel is, dan is mijn echtgenote van mening dat zij niet hoeft bij te dragen in de kost van de zonnepanelen (7000€) ‘omdat het niet haar huis is’.
- onderhoud van de boiler….niet mijn huis.
- nieuwe velux ramen in de slaapkamer omdat de oude versleten waren en niet goed meer isoleerden…..niet mijn huis
-…enz.
Wanneer ik aanhaal dat er ook iets bestaat als slijtage aan een woning en dat zij hier ook haar steentje aan bijdraagt dan valt dit in dovemansoren. ….steeds krijg ik hetzelfde te horen….’niet mijn huis’
Los van de bijdrage voor de vaste kosten (we storten elke een bedrag op een gezamenlijke rekening) draagt mijn echtgenote niets bij. Zelfs de meubels werden allemaal door mij aangekocht.
Haar principe is….het huis is niet van mij dus ik moet niet bijdragen…ik leef hier, slaap hier, ….maar stel dat het huwelijk eindigt dan hou ik niets over van de woning….dus in tussentijd leef ik gratis en voor niets.
Voor alle duidelijkheid…ik verwacht in geen geval dat men mij huur betaald…de afspraak dat ik de lening betaal kwam er tenslotte op mijn vraag….alleen stoot het me wel tegen de borst dat het argument dat het haar huis niet is zodanig tegen me wordt gebruikt dat ik quasi voor alles alleen moet opdraaien, ook voor zaken waar zij de vruchten van plukt en waardoor ze eigenlijk een luxe leventje kan lijden alhoewel zij dit zo niet ziet.
Mijn vraag: zie ik het verkeerd, heb ik reden om me hier druk in te maken. Is haar mening van bijv. Ik draag niet bij voor de zonnepanelen omdat het mijn huis niet is gegrond?
Ik loop al een tijdje met deze vragen, ik begin me stilaan het gevoel te krijgen dat ik gepluimd wordt en dat men wel steeds verwacht dat ik voor alles een bijdrage lever maar dat wanneer ik de vele kosten die ik alleen draag aankaart…tja…dan is het haar huis niet. Er wordt bijv. Wel verwacht dat ik de helft bijleg voor een nieuwe auto….volgens haar logisch want we rijden er ‘beiden’mee…..wonen we dan ook niet ‘beiden’in de woning denk ik dan.
Benieuwd naar jullie mening want misschien zie ik het wel verkeerd.