In Nederland kan een schuldeiser geen beslag laten leggen op een goed uit een onverdeelde nalatenschap om de volgende reden:
Wanneer een schuldenaar mede-erfgenaam is en de nalatenschap nog niet is verdeeld tussen erfgenamen, dan is nog geen enkel goed uit die nalatenschap 'van' de schuldenaar. De schuldenaar heeft ook geen aanspraak op een aandeel in ieder afzonderlijk goed, maar alleen aanspraak op zijn aandeel in het geheel. Er ontstaat een gemeenschap tussen de erfgenamen en wel een bijzondere, zie 3:189 e.v. BW.
Omdat het juridisch onjuist is te stellen dat aan de schuldenaar een aandeel in ieder afzonderlijk goed toekomt, maar slechts een aandeel in het geheel, is het ook logisch dat beslag op een aandeel van een goed in de nalatenschap niet mogelijk is. Ook niet met de omschrijving 'het onverdeelde aandeel dat de schuldenaar in de nalatenschap heeft waartoe de onroerende zaak onderdeel uit maakt' of iets van gelijke strekking.
Bij ons kan dat wel, maar waarom?
Meer bepaald vraag ik me af: waarom kan een schuldeiser beslag laten leggen op een onverdeeld goed ipv (enkel of veeleer) op het deel dat de schuldenaar ontvangt bij de verdeling?
Nu kan een schuldeiser zelfs voor een relatief klein bedrag t.o.v. de waarde van het erfdeel van de schuldenaar, beslag laten leggen op een onverdeeld goed. Met alle potentiële miserie van dien voor de andere erfgenamen, die geen betrokken partij zijn.