Er zijn mensen die er een sport van maken om op een wegversmalling met een B19 plankgas te geven om hun recht op te eisen.
De tegenligger A maakt in alle redelijkheid een inschatting van afstand en snelheid en hij komt tot de conclusie dat hij ruimschoots
zonder problemen de wegversmalling kan nemen zonder de tegenligger B te hinderen.
Maar de tegenligger B geeft plotseling plankgas en stuurt aan op de tegenligger A. Door de misleiding komt de tegenligger A, die had moeten
voorrang geven, in botsing van de tegenligger A en dat nadat hij de wegversmalling net voorbij was. Hij kon namelijk niet meer tijdig stoppen
door het misleidend maneuvre van de tegenligger B.
-Ik veronderstel dat tegenligger A altijd in fout zal zijn, whatever de gevolgen zijn, correct?
-Ik veronderstel dat tegenligger B altijd zijn voorrang mag opeisen door plankgas te geven, correct?
-Zijn er precedenten in rechtzaken?
-
RichCharlie
Topic Starter - Berichten: 1
- Juridisch actief: Nee
Volgens Cassatie moet A zelfs terug achteruit rijden, om voorrang te verlenen ...
"Stuurt aan op A" is onzin: gezien het om een smalle doorgang gaat, kan dat niet anders
A hoort niet in die smalle doorgang te zijn als hij daarbij geen voorrang kan verlenen.
A moet stoppen.
Er is geen enkele wettelijke voorwaarde inzake snelheid.
Typisch hanteert men in de rechtbank "zichtbaar en voorzienbaar"
Tegenligger was duidelijk beide, en had dus voorrang moeten krijgen.
Het gaat ook zeer lastig worden om de snelheid én het versnellen van B te bewijzen.
"Stuurt aan op A" is onzin: gezien het om een smalle doorgang gaat, kan dat niet anders
A hoort niet in die smalle doorgang te zijn als hij daarbij geen voorrang kan verlenen.
A moet stoppen.
Er is geen enkele wettelijke voorwaarde inzake snelheid.
Typisch hanteert men in de rechtbank "zichtbaar en voorzienbaar"
Tegenligger was duidelijk beide, en had dus voorrang moeten krijgen.
Het gaat ook zeer lastig worden om de snelheid én het versnellen van B te bewijzen.
Niet zozeer de afhandelingstijd, maar vooral het risico is het niet waard. Ik ken er genoeg die anders op het einde van hun lease wel eens hun voorrang zouden nemen, om zo de schade aan hun lease auto niet te moeten betalen.Een botsing - ook al,ben je in je recht - kost je zoveel afhandelingstijd dat het sop de kool niet waard is.
Al dan niet voorrang verlenen valt moeilijk in te schatten als de tegenligger plots een manoeuvre uitvoert nadat je een beslissing hebt genomen.Het opeisen van voorrang kan moeilijk misleidend genoemd worden. A moet steeds voorrang verlenen.
Onlangs aan de hand gehad op een baan met een snelheidslimiet van 70 km/u waar de tegenligger nog op zeer ruime afstand was.
Eens tegenligger constateerde dat ik door de wegversmalling ging passeren, besloot hij plankgas te geven. Hij reed met een dure wagen die goed optrok. Ik schat dat hij zeker optrok tot meer dan 100 per uur. Omdat ik zelf als tegenreactie ook mijn snelheid verhoogde was ik er net gepasseerd toen meneer aankwam die uit frustratie dan maar begon te claxonneren en zijn lichten te knipperen.
Maw, als hij gewoon zijn snelheid had aangehouden (wat ook de maximale toegelaten snelheid was) dan was er nooit enig probleem geweest en was ik al lang die versmalling gepasseerd toen hij erdoor moest.
In het vervolg dan altijd maar stoppen indien er in de verste verte een tegenligger afkomt? Want het zou wel eens een Ferrari kunnen zijn die op paar seconden tijd kan optrekken tot 160 km per uur waardoor je die zijn recht op voorrang niet zou kunnen verlenen?
Het probleem met bewijslast is nog iets anders.Volgens Cassatie moet A zelfs terug achteruit rijden, om voorrang te verlenen ...
"Stuurt aan op A" is onzin: gezien het om een smalle doorgang gaat, kan dat niet anders
A hoort niet in die smalle doorgang te zijn als hij daarbij geen voorrang kan verlenen.
A moet stoppen.
Er is geen enkele wettelijke voorwaarde inzake snelheid.
Typisch hanteert men in de rechtbank "zichtbaar en voorzienbaar"
Tegenligger was duidelijk beide, en had dus voorrang moeten krijgen.
Het gaat ook zeer lastig worden om de snelheid én het versnellen van B te bewijzen.
Zichtbaar wel, maar voorzienbaar toch niet. Of vind jij het voorzienbaar dat een tegenligger plots plankgas geeft en daarbij ook nog eens de toegelaten snelheid ruimschoots overschrijdt?
Op die manier kunnen spookrijders hun ook nog gaan beroepen op de voorrang van rechts.
Versnellen is geen manoeuvre.Al dan niet voorrang verlenen valt moeilijk in te schatten als de tegenligger plots een manoeuvre uitvoert nadat je een beslissing hebt genomen.Het opeisen van voorrang kan moeilijk misleidend genoemd worden. A moet steeds voorrang verlenen.
Voor het overige lees ik ook niet dat er sprake is van overdreven snelheid. Als het een baan is waar men 70 mag, kan men in zo'n geval niets inbrengen tegen het feit dat de wagen van 50 naar 70 gaat. Om nog maar te zwijgen over de reeds vermelde bewijslast.
ManoeuvreAl dan niet voorrang verlenen valt moeilijk in te schatten als de tegenligger plots een manoeuvre uitvoert nadat je een beslissing hebt genomen.
Als er voorrangsborden staan, gelden de voorrangsborden
Niet de regels inzake voorrang
Uit uw eigen uitleg volgt logischerwijze nochtans dat u NIET ruimschoots voor de andere bestuurder door de hindernis zou zijnEens tegenligger constateerde dat ik door de wegversmalling ging passeren, besloot hij plankgas te geven. Hij reed met een dure wagen die goed optrok. Ik schat dat hij zeker optrok tot meer dan 100 per uur. Omdat ik zelf als tegenreactie ook mijn snelheid verhoogde was ik er net gepasseerd toen meneer aankwam die uit frustratie dan maar begon te claxonneren en zijn lichten te knipperen.
Zelf ook sneller gaan rijden is in zo'n geval écht wel de snuggerste reactie ...
Uw definitie van "ruim" wat ruimer opvatten ...In het vervolg dan altijd maar stoppen indien er in de verste verte een tegenligger afkomt?
Spookrijders hebben enkel geen voorrang bij voorrang van rechts .... omdat het daar zo bepaald isOp die manier kunnen spookrijders hun ook nog gaan beroepen op de voorrang van rechts.
12.3.1. Elke bestuurder moet voorrang verlenen aan de bestuurder die van rechts komt, behalve indien hij op een rotonde rijdt of indien de bestuurder die van rechts komt uit een verboden rijrichting komt.
Spookrijders op een voorrangsweg ... hebben voorrang
Daar ging de stelling van TS niet over.Versnellen is geen manoeuvre.Al dan niet voorrang verlenen valt moeilijk in te schatten als de tegenligger plots een manoeuvre uitvoert nadat je een beslissing hebt genomen.Het opeisen van voorrang kan moeilijk misleidend genoemd worden. A moet steeds voorrang verlenen.
Voor het overige lees ik ook niet dat er sprake is van overdreven snelheid. Als het een baan is waar men 70 mag, kan men in zo'n geval niets inbrengen tegen het feit dat de wagen van 50 naar 70 gaat. Om nog maar te zwijgen over de reeds vermelde bewijslast.
Ik denk dat die wel degelijk tegenliggers bedoelde die versnellen tot ruim boven de toegelaten snelheidslimiet.
Als tegenligger zich aan de snelheidslimiet houdt, lijkt er mij ook geen discussie mogelijk, nee.
Of het illustreert hoe snel hij wel niet optrok.ManoeuvreAl dan niet voorrang verlenen valt moeilijk in te schatten als de tegenligger plots een manoeuvre uitvoert nadat je een beslissing hebt genomen.
Als er voorrangsborden staan, gelden de voorrangsborden
Niet de regels inzake voorrang
Uit uw eigen uitleg volgt logischerwijze nochtans dat u NIET ruimschoots voor de andere bestuurder door de hindernis zou zijnEens tegenligger constateerde dat ik door de wegversmalling ging passeren, besloot hij plankgas te geven. Hij reed met een dure wagen die goed optrok. Ik schat dat hij zeker optrok tot meer dan 100 per uur. Omdat ik zelf als tegenreactie ook mijn snelheid verhoogde was ik er net gepasseerd toen meneer aankwam die uit frustratie dan maar begon te claxonneren en zijn lichten te knipperen.
Zelf ook sneller gaan rijden is in zo'n geval écht wel de snuggerste reactie ...
Uw definitie van "ruim" wat ruimer opvatten ...In het vervolg dan altijd maar stoppen indien er in de verste verte een tegenligger afkomt?
Nu ja, zen plannetje om mij te blokkeren op die versmalling was mooi mislukt. Die gefrustreerde blik was alleszins goud waard.
En als hij de snelheidslimiet blijkbaar aan zijn laars mag lappen, mag ik dat ook.
En strikt genomen heb ik zijn recht op voorrang niet afgepakt aangezien hij gewoon kon passeren zonder te moeten stoppen.