Mijn schoonvader van 90 heeft 4 kinderen en staat (op vraag van één van de erfgenamen) gedeeltelijk onder bewind bij een advocaat voor de grote financiële beslissingen sinds 2017. Hij mag dus zelf niet beslissen of hij (ver)koopt, schenkt of belegt. Hij mag enkel zelf nog zijn eigen spaarrekening beheren. Zijn oudste, nog levende zoon (mijn echtgenoot) werd in samenspraak met de andere 3 erfgenamen aangeduid als zijn vertrouwenspersoon. Aangezien hij weinig tijd heeft, heeft hij gevraagd om alle administratie te doen (rekeningen betalen, invullen belastingen...).
Mijn schoonvader zou graag nog zijn bouwgrond willen verkopen voordat hij sterft. Mijn man heeft via de bewindvoerder de toestemming aan de vrederechter gevraagd en gekregen, maar wij moesten zelf de contacten leggen van de bewindvoerder en het administratieve werk dat dit met zich meebrengt ook allemaal zelf doen. Zoals de notaris, landmeter, Farys, en omdat de openbare verkoop geen koper opbracht, ook een makelaar e.d. contacteren.
M.a.w. het enige werk dat de bewindvoerder moet doen, is énkel de machtigingen aan de vrederechter vragen voor de nodige dingen en aanwezig zijn bij het verlijden van de akte, maar al de rest moeten we dus zelf doen. Mijn vraag is nu of de bewindvoerder recht heeft op een % van de opbrengst van die verkoop, want ik heb dit ooit eens opgevangen van een advocaat die vroeger ook bewindvoerder is geweest? Klopt dit, ook al hebben wij al het zelf werk gedaan?
Of heb ik zelf geen recht op een % van de opbrengst, aangezien ik daar al héél veel tijd en energie heb ingestoken? Zo ja, hoe moet ik dat dan best aanpakken? De andere 3 erfgenamen wrijven wel in hun handen, omdat zij evenveel van de opbrengst zullen krijgen als mijn echtgenoot, zonder één vinger op te lichten.
Ter verduidelijking; de bewindvoerder krijgt jaarlijks een vergoeding (rond 1000€), maar noch mijn echtgenoot noch ik hebben daar al een cent voor gekregen, gedurende die 6 jaar.
Is dit eigenlijk normaal?
Heeft iemand ook al in deze situatie gezeten?