Mijn vader en stiefmoeder kochten in 2011 een woning. Er werd vastgelegd dat mijn vader een meerinbreng deed, die integraal naar zijn kinderen moest gaan bij overlijden en een eventuele verkoop van de woning.
Mijn vader is gestorven na euthanasie wegens dementie. Een paar weken voor zijn dood heeft mijn stiefmoeder de meerinbreng laten schrappen uit het huwelijkscontract. Hij tekende dit en zijn bekwaamheid bewijst men door een attest van de huisarts waarin staat dat hij 'bekwaam is om bij een notaris een zorgvolmacht te tekenen'. Dit gebruikt men nu ook om aan te tonen dat hij ook voor aanpassing aan het huwelijkscontract wilsbekwaam genoeg was.
Mijn zus en ik weten echter dat hij alles met cijfers niet meer begreep. Hij had al enkele maanden geen bankkaart meer, zelfs geen euro op zak omdat hij geen besef meer had van de waarde van het geld.
Hoe denken jullie over deze gang van zaken? Denken jullie dat de bekwaamheid in vraag gesteld kan worden?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
is wilsbekwaam en handelingsbekwaam hetzelfde?
vader was bekwaam genoeg om euthanasie te verkrijgen?
ooit meegemaakt dat geen enkele dokter over een dementerende persoon wou verklaren dat die onbekwaam was; ook niet de dokter die aan een familielid in het lang en het breed de gezondheidstoestand uitlegde "omdat de persoon zelf dat niet meer begreep".
vader was bekwaam genoeg om euthanasie te verkrijgen?
ooit meegemaakt dat geen enkele dokter over een dementerende persoon wou verklaren dat die onbekwaam was; ook niet de dokter die aan een familielid in het lang en het breed de gezondheidstoestand uitlegde "omdat de persoon zelf dat niet meer begreep".
Prietpraat is des duivels oorkussen.
Ik zou deze gang van zaken durven aanvechten (als de meerinbreng écht zeer groot is) omwille van het feit dat het toch zeééér verdacht is dat een oorspronkerlijk huwelijkscontract (tweede huwelijk) enkele weken voor de dood gewijzigd wordt in het nadeel van de erfgenamen. Dat de erflater dementerend (vastgesteld?) was bij zijn overlijden door euthanadsie.
Het loont de moeite een AS te laten sturen naar de stiefmoeder; door een advocaat met de aansporing de schrapping van de meerwaarde (waarmee de erfgenamen benadeeld worden) als nietig te laten beschouwen wegens de dementie-staat van de overledene en de erfenis zoals in de huwelijksakte te laten gelden.
Dat indien de stiefouder dit niet inwilligt de zaak aanhangig wordt gemaakt voor de rechtbank wegens kwaadwillige en gedwongen opzet een dementerende persoon documenten te laten tekenen.
Dat hierbij niet de huisarts geconsulteerd, maar een gerechtelijk onderzoek voor gevoerd zal worden. De gerechtskosten hiervoor zullen uiteraard de verliezer aangerekend worden.
Vraag: Wanneer heeft de overledene zijn euthanasieverzoek opgesteld?Was hij toen al dementerend? Neurologische verslagen? Een huisdokter kan NIET verklaren dat een persoon wilsonbekwaam is, dat moet gestaafd zijn met neurologische rapporten..) )
Het loont de moeite een AS te laten sturen naar de stiefmoeder; door een advocaat met de aansporing de schrapping van de meerwaarde (waarmee de erfgenamen benadeeld worden) als nietig te laten beschouwen wegens de dementie-staat van de overledene en de erfenis zoals in de huwelijksakte te laten gelden.
Dat indien de stiefouder dit niet inwilligt de zaak aanhangig wordt gemaakt voor de rechtbank wegens kwaadwillige en gedwongen opzet een dementerende persoon documenten te laten tekenen.
Dat hierbij niet de huisarts geconsulteerd, maar een gerechtelijk onderzoek voor gevoerd zal worden. De gerechtskosten hiervoor zullen uiteraard de verliezer aangerekend worden.
Vraag: Wanneer heeft de overledene zijn euthanasieverzoek opgesteld?Was hij toen al dementerend? Neurologische verslagen? Een huisdokter kan NIET verklaren dat een persoon wilsonbekwaam is, dat moet gestaafd zijn met neurologische rapporten..) )
het lijkt vooral verdacht dat de huisarts verklaart dat iemand bekwaam is.
men wordt toch geacht bekwaam te zijn, tot bewijs van het tegendeel?
het bekwaam verklaren door de arts bewijst net dat er grote twijfels waren omtrent geestelijke toestand.
de notaris die het huwelijkscontract wijzigde, diende er zich van te vergewissen dat wie tekent wel degelijk bekwaam is.
men wordt toch geacht bekwaam te zijn, tot bewijs van het tegendeel?
het bekwaam verklaren door de arts bewijst net dat er grote twijfels waren omtrent geestelijke toestand.
de notaris die het huwelijkscontract wijzigde, diende er zich van te vergewissen dat wie tekent wel degelijk bekwaam is.
Prietpraat is des duivels oorkussen.
Ik sluit mij aan bij hierboven omdat er bij wilsonbekwaamheid geen euthanasie mag plaatsvinden. Niet dat het nooit gebeurt, maar de bewijsvoering gaat moeilijk worden. Degene die verklaart dat uw vader wilsonbekwaam was, zegt daarmee meteen ook dat de euthanasie niet volgens de regels is verlopen.
Verder zou ik de strategie die Eylis voorstelt, zeker proberen. Maar hou in het achterhoofd dat 'zéér verdacht' niet volstaat om een testament van tafel te vegen. Zeker voor een rechtbank telt enkel hard bewijs.
Weliswaar een andere situatie dan bij u, maar om aan te tonen dat in erfrecht logische argumenten alleen niet volstaan:
Mijn vader had bij zijn overlijden een proces lopen tegen zijn wettelijke echtgenote wegens schijnhuwelijk en had een ontervend (handgeschreven) testament gemaakt. Op zich was aan de nodige voorwaarden hiervoor voldaan. Behalve één. Hij had expliciet moeten schrijven: "ik onterf haar".
Door dit niet te doen en haar gewoon niet als erfgenaam te noemen, was aan een vormvereiste niet voldaan.
Uitleg die we kregen, is dat een testament enkel op vormjuistheid wordt beoordeeld omdat de uiteindelijke wil van de erflater toch niet te kennen is.
Je zou zeggen in dit geval wel, gezien de lopende rechtszaak wegens schijnhuwelijk. Moeilijk voorstelbaar dat hij haar dan wel als erfgenaam wilde, nog afgezien van het feit dat hij haar niet vernoemde.
Maar volgens de notaris kan je nooit weten wat er in iemand omgaat en kon hij zich op het einde nog hebben bedacht.
Ook dat was aantoonbaar niet het geval, aangezien hij vlak voor zijn dood een mailtje naar zijn advocaat stuurde dat het proces absoluut moest doorgaan. Maar logica, waarschijnlijkheid enz. tellen dus niet.
Verder zou ik de strategie die Eylis voorstelt, zeker proberen. Maar hou in het achterhoofd dat 'zéér verdacht' niet volstaat om een testament van tafel te vegen. Zeker voor een rechtbank telt enkel hard bewijs.
Weliswaar een andere situatie dan bij u, maar om aan te tonen dat in erfrecht logische argumenten alleen niet volstaan:
Mijn vader had bij zijn overlijden een proces lopen tegen zijn wettelijke echtgenote wegens schijnhuwelijk en had een ontervend (handgeschreven) testament gemaakt. Op zich was aan de nodige voorwaarden hiervoor voldaan. Behalve één. Hij had expliciet moeten schrijven: "ik onterf haar".
Door dit niet te doen en haar gewoon niet als erfgenaam te noemen, was aan een vormvereiste niet voldaan.
Uitleg die we kregen, is dat een testament enkel op vormjuistheid wordt beoordeeld omdat de uiteindelijke wil van de erflater toch niet te kennen is.
Je zou zeggen in dit geval wel, gezien de lopende rechtszaak wegens schijnhuwelijk. Moeilijk voorstelbaar dat hij haar dan wel als erfgenaam wilde, nog afgezien van het feit dat hij haar niet vernoemde.
Maar volgens de notaris kan je nooit weten wat er in iemand omgaat en kon hij zich op het einde nog hebben bedacht.
Ook dat was aantoonbaar niet het geval, aangezien hij vlak voor zijn dood een mailtje naar zijn advocaat stuurde dat het proces absoluut moest doorgaan. Maar logica, waarschijnlijkheid enz. tellen dus niet.
is er in het geval van TS sprake van een testament?
kan het laten schrappen van de meerinbreng niet aanzien worden als een schenking aan stiefmoeder?
en minder dan 3 jaar voor overlijden, dus successiebelasting?
is dit geen vorm van (mogelijks ongeoorloofd) onterven van kinderen?
kan het laten schrappen van de meerinbreng niet aanzien worden als een schenking aan stiefmoeder?
en minder dan 3 jaar voor overlijden, dus successiebelasting?
is dit geen vorm van (mogelijks ongeoorloofd) onterven van kinderen?
Prietpraat is des duivels oorkussen.
En dat huwelijkscontract is voor de wet quasi heilig, ook al zegt ieders boerenverstand dat die wijziging vlak voor het overlijden van de dementerende vader wel erg verdacht is. TS moet bijgevolg met onweerlegbaar bewijs komen dat vader niet meer wilsbekwaam was. Wat niet makkelijk gaat zijn, gezien het is opgesteld door een notaris en er kennelijk een attest van wilsbekwaamheid was.
Een huisarts mag zo'n attest opstellen en wilsbekwaam is wilsbekwaam, denk ik. Als vader nog bekwaam is om een zorgvolmacht te tekenen, dan ook om andere handelingen te stellen.
Wat ik me wel afvraag: Vader heeft dat gewijzigd huwelijkscontract zelf nog getekend, maar hoe lang precies na het tekenen van de zorgvolmacht?
Je geeft zo'n zorgvolmacht tenslotte omdat je zelf niet meer in staat bent om op te treden. Natuurlijk kan dat ook om louter fysieke redenen zijn, dus het bewijst op zich nog geen onbekwaamheid.
Een huisarts mag zo'n attest opstellen en wilsbekwaam is wilsbekwaam, denk ik. Als vader nog bekwaam is om een zorgvolmacht te tekenen, dan ook om andere handelingen te stellen.
Wat ik me wel afvraag: Vader heeft dat gewijzigd huwelijkscontract zelf nog getekend, maar hoe lang precies na het tekenen van de zorgvolmacht?
Je geeft zo'n zorgvolmacht tenslotte omdat je zelf niet meer in staat bent om op te treden. Natuurlijk kan dat ook om louter fysieke redenen zijn, dus het bewijst op zich nog geen onbekwaamheid.
er bestaat blijkbaar wel degelijk iets als een attest van wilsbekwaamheid. wist ik niet.
en juridisch gezien is het blijkbaar de notaris die beslist of iemand bekwaam is om een akte te tekenen.
maar misschien:
zelfs al wordt bevoordelen via huwelijkscontract fiscaal niet aanzien als schenking, dan wordt het mogelijks wel aanzien als schenking in het kader van de rechten van de reservataire erfgenamen?
en juridisch gezien is het blijkbaar de notaris die beslist of iemand bekwaam is om een akte te tekenen.
maar misschien:
zelfs al wordt bevoordelen via huwelijkscontract fiscaal niet aanzien als schenking, dan wordt het mogelijks wel aanzien als schenking in het kader van de rechten van de reservataire erfgenamen?
Prietpraat is des duivels oorkussen.