Maar Noemi slaagt er wel in op een bondige en krachtige wijze de problematiek te verwoorden.
Mijn vriend krijgt de kans niet zijn kinderen te zien of er tijd mee door te brengen. En dan maar klagen dat de man niet omkijkt naar zijn kinderen. ...
Ja... mijn vriend gaat telkens klacht neerleggen maar krijgt dan het verwijt dat hij zijn kinderen met "trauma's" opzadelt.
Niet alles verloopt altijd rechtvaardig hoor.
Je kan je kinderen maar moeilijk de wagen insleuren.
Ach, het is zo'n lang verhaal en ik wil het hier niet neerpennen om geen slapende honden wakker te maken maar trust me, een mama kan haar kinderen serieus manipuleren zodat alles wat papa doet verkeerd lijkt.
Telkens mijn partner de plooien glad strijkt met zijn kinderen zorgt zijn ex-vrouw ervoor dat in 5 minuten alle gedane moeite verloren is.
Lijkt misschien onwaarschijnlijk maar als je het beleeft is het harde realiteit.
...
Effectief... Ze wendt alle mogelijke zaken aan om dat kind van zijn papa te vervreemden. Op een dag kreeg hij zelfs te horen dat zijn zoon niet meer wou meekomen omdat ik hem gezegd had dat hij niet welkom was. Ze vond het zelfs "erg spijtig" dat ze dat moest mededelen aan mijn vriend.
Die kinderen hé, die gaan daar gewoon aan kapot. Ik zie zijn kleine dochter hier nog staan dansen in mijn schoenen in de zomer. Dat meisje zocht gewoon wat aandacht, een knuffel, ...
Die kids zijn niet eens zo verdrietig dat hun ouders uit elkaar gaan.
Dat eeuwige geruzie, daar gaan ze aan kapot.
Maar met één dag per week bezoekrecht, wat kunnen wij veranderen ? We proberen maar het lukt ons niet.
Eerlijk ? Ik sta niet te springen om 2 "gebroken" kinderen op te vangen maar wij zijn de volwassenen en wij hebben de plicht om die kinderen ergens te helpen...
Kregen we maar de kans.
Kort: dit is criminaliseren + marginaliseren van vaders door overheidsintanties waarbij de kinderen een kweekvijver zijn van meer van dat zelfde
Bij bijzondere jeugdzorg wordt je doorgestuurd naar het OM; Het OM: "telkens je dit overkomt kan je klacht neerlegen, wij zullen dan daarover beslissen";
Bij de bezoekruimte... hoe kunnen die dat nu oplossen? Dan hebben we het niet eens over wachttijden, meldingsplicht kindermishandeling wat nagelaten wordt, enkel feitenverslag kort: zie ook >
In 5 minuten ... ; Bij het vertrouwenscentrum (dit is een erge vorm van kinderishandeling hé) zal het zijn dat bezorgdheid altijd terrecht is, maar dat deze vorm van kindermishandeling enkel aan te pakken is als moeder vrijwillig wil meewerken; Childfocus dan maar? Tja dit soort kindermisbruik daar zijn we niet bevoegd voor...
Na verloop van vele klachten is de situatie dan zo rot dat men tot constatatie komt dat de meest basale kinder- en mensenrechten geschonden zijn en dat dit jammer is dat ouders zo erg in conflict kunnen geraken.
Wat schreef men in de krant?
Bijna een op de drie kinderen in Vlaanderen maakt een echtscheiding mee. Als de ouders niet overeenkomen, bestaat de kans dat één ouder lange tijd zijn of haar kinderen niet kan of mag zien.
Soms gaat het over een periode van jaren. Het contact kan daarna op bevel van de rechter onder begeleiding terug worden hersteld. "Wij werken in het belang van de kinderen", zegt Moniek Boydens.
bron:
http://www.hln.be/hln/nl/35/Seks-Relati ... ding.dhtml
RR
ik zou me haast schamen dat ik een vrouw ben !
