Ik heb een zoontje van bijna 3 jaar.
Mijn dokter denkt dat hij licht autistisch is en raadde mij aan naar een kinderpsychiater te gaan.
Ik moest even van de slag bekomen maar heb een afspraak gemaakt.
Op 18 januari mogen we gaan, maar de psychiater vertelde mij dat zij de échte test niet deed want dat dit in gespecialiseerde centra gebeurd.
Waar is dit dan? ziekenhuis, of ...
Zij kan wel vertellen of het raadzaam is de test te doen.
Mijn zoontje zegt momenteel nog niet veel woorden, van zinnen is totaal geen sprake.
Hij is bang van al wat nieuw is, zelfs bv. van nieuwe schoenen te passen, dit gebeurd dus altijd met geween.
Vandaag gingen we nog in de FUN nieuwe vertelboekjes van Dick Bruna halen omdat ik denk als ik erin voorlees dat dit zijn taal misshien ten goede komt.
Mijn man had hem op zijn arm als we binnen gingen en hij begon direkt te wenen dat iedereen omhoog keek. Ook hem effe laten lopen hielp niet.
Uiteindelijk is hij met hem buiten gegaan, heb ik snel de boekjes genomen en afgerekend.
In de zomer even samen op een terrasje zitten gaat ook niet.
Ik ben bang om bezoek te krijgen , want gewoonlijk weent hij bijna de hele tijd, dus ons sociaal leven staat op een laag pitje.
Aanleren om op zijn potje te gaan is een ramp.
Ook zijn eten is erg, iets dat hij niet kent moet ik al de moeite van de wereld voor doen dat hij toch eens proeft omdat ik het belangrijk vind dat hij zoveel mogelijk smaken leert kennen.
Ook alleen eten is een ramp, dus zelf zijn boterham vasthouden of zelf zijn lepel om te eten wil hij niet of knoeit hij mee zodat hij niks eet.
Ik kan dus niet anders dan het hem te geven omdat hij anders niet eet, en hij is toch vrij mager.
Zijn slapen, ik weet niet dat het er iets mee te maken kan hebben is ook erg , vandaag was hij om 04.00 u. klaar wakker.
Ik heb op internet al gelezen dat autisme te wijten kan zijn aan zuurstoftekort bij geboorte, wel wanneer de vroedvrouw mijn vliezen brak kreeg hij plots geen zuurstof meer, het was even paniek zodat er 4 verpleegsters en dokters de bevallingskamer binnenliepen, uiteindelijk gaven ze mij met een masker zuurstof om op die manier de zuurstof aan mijn ongeboren baby door te geven.
Zou dat er iets mee kunnen te maken hebben?
En wat denken jullie , is er kans dat het autisme is?
Dat ik maar snel naar de kinderpsychiater kan gaan want dit gaat geen moment uit mijn hoofd, vandaar dat ik hier al even een mening vraag.
Alvast bedankt.
Je zou voor minder van slag zijn na zo'n bericht.
Jouw arts zal wel aanwijzingen hebben om te stellen dat jouw zoontje licht autistisch is, maar hij geeft jou weinig of geen ondersteuning.
Je kan op het internet veel info over autisme vinden, maar een paar goede links zijn alvast:
http://www.autismevlaanderen.be/
https://perswww.kuleuven.be/~u0030608/
Over de test zou ik mij niet teveel zorgen maken.
Als de kinderpsychiater op 18 januari oordeelt dat jouw zoontje op autisme moet getest worden, dan zal zij alles wel regelen.
Probeer niet op de zaken vooruit te lopen en maak je vooral niet al teveel zorgen.
Jouw arts zal wel aanwijzingen hebben om te stellen dat jouw zoontje licht autistisch is, maar hij geeft jou weinig of geen ondersteuning.
Je kan op het internet veel info over autisme vinden, maar een paar goede links zijn alvast:
http://www.autismevlaanderen.be/
https://perswww.kuleuven.be/~u0030608/
Over de test zou ik mij niet teveel zorgen maken.
Als de kinderpsychiater op 18 januari oordeelt dat jouw zoontje op autisme moet getest worden, dan zal zij alles wel regelen.
Probeer niet op de zaken vooruit te lopen en maak je vooral niet al teveel zorgen.
Misschien het je iets aan het VVA? (Vlaamse Vereniging voor Autisme)
Elk kind is anders. Ook wat betreft autisme.
Meestal hebben ze problemen met contacten te leggen.
Nieuwe dingen aanleren hoort er ook bij.
Of dingen die altijd in een zelfde volgorde moeten gebeuren.
Wat betreft zuurstofgebrek bij geboorte... ben ik het niet mee eens. Het kan, maar hoeft zo niet te zijn. Ik heb zelf ook broers met autisme. En ze zijn allen verschillend. Mijn ouders waren toendertijd bij het VVA en LSA. LSA is van limburg. Maar VVA staat mijn inziens veel verder, alleen was het voor ons altijd ver rijden voor die vergaderingen.
Ik denk ook dat het kwestie is van anders met je kind leren omgaan. Aanvaarden dat hij anders is en zorgen dat hij een juiste begeleiding krijgt.
Elk kind is anders. Ook wat betreft autisme.
Meestal hebben ze problemen met contacten te leggen.
Nieuwe dingen aanleren hoort er ook bij.
Of dingen die altijd in een zelfde volgorde moeten gebeuren.
Wat betreft zuurstofgebrek bij geboorte... ben ik het niet mee eens. Het kan, maar hoeft zo niet te zijn. Ik heb zelf ook broers met autisme. En ze zijn allen verschillend. Mijn ouders waren toendertijd bij het VVA en LSA. LSA is van limburg. Maar VVA staat mijn inziens veel verder, alleen was het voor ons altijd ver rijden voor die vergaderingen.
Ik denk ook dat het kwestie is van anders met je kind leren omgaan. Aanvaarden dat hij anders is en zorgen dat hij een juiste begeleiding krijgt.
Ik heb een zoon van 11 met autisme en ik herken toch heel wat autistische trekken in uw verhaal.
Zo kan mijn zoon nu nog altijd geen boterham op een deftige manier smeren, zijn vlees snijden evenmin.
Zich afdrogen, aankleden, veters knopen, het lukt hem amper.
Toen hij klein was weende hij ook altijd als er bezoek kwam, ofwel kwam het door de drukte ofwel door het onverwachte van het bezoek. Hij heeft een taalachterstand van een paar jaar. Wat lezen betreft zit hij nu op AVI5 terwijl hij toch al op AVI 9 zou moeten zitten. Schrijven kan hij ook niet!Op school(zit in het Bijzonder onderwijs) leren ze hem schrijven op een PC, T’is een ramp om hem een bic in zijn hand te zien nemen. Zijn gedrag is soms zo storend dat ik af en toe pillen moet slikken om niet te beginnen flippen!
Heel mijn huis hangt vol met pictogrammen, alles moet tot in het kleinste detail een uitleg krijgen anders gaat hij door zijn dak! Picto’s kan je downloaden via www.sclera.be Voor activiteiten gebruikt hij een ‘TimeTimer’(telt af van 59 min. tot 0.) Ook in zijn autiklasje gebruiken ze die.
Ik heb hem niet laten testen door een psychiater maar door een NKO arts. Zijn testen werden afgenomen door een privéfirma, er bestaan revalidatiecentra die testen afnemen maar daar zijn de wachtlijsten van hier tot in Tokio. Gemiddeld iets van een 3 jaar. Binnen de 3 maand had ik de resultaten, koste me wel een bom geld, maar beter dat dan jaren te moeten wachten.
Verder krijgt iedereen hier thuisbegeleiding. Daarvoor is wel een attest nodig van het VLAFO. Verhoogde kinderbijslag krijgt hij, daarvoor heb je wel éérst een diagnose van ASS. nodig.
Dat is het zo een beetje in het kort, wil je nog iets weten dan hoor ik het wel.
Zo kan mijn zoon nu nog altijd geen boterham op een deftige manier smeren, zijn vlees snijden evenmin.
Zich afdrogen, aankleden, veters knopen, het lukt hem amper.
Toen hij klein was weende hij ook altijd als er bezoek kwam, ofwel kwam het door de drukte ofwel door het onverwachte van het bezoek. Hij heeft een taalachterstand van een paar jaar. Wat lezen betreft zit hij nu op AVI5 terwijl hij toch al op AVI 9 zou moeten zitten. Schrijven kan hij ook niet!Op school(zit in het Bijzonder onderwijs) leren ze hem schrijven op een PC, T’is een ramp om hem een bic in zijn hand te zien nemen. Zijn gedrag is soms zo storend dat ik af en toe pillen moet slikken om niet te beginnen flippen!
Heel mijn huis hangt vol met pictogrammen, alles moet tot in het kleinste detail een uitleg krijgen anders gaat hij door zijn dak! Picto’s kan je downloaden via www.sclera.be Voor activiteiten gebruikt hij een ‘TimeTimer’(telt af van 59 min. tot 0.) Ook in zijn autiklasje gebruiken ze die.
Ik heb hem niet laten testen door een psychiater maar door een NKO arts. Zijn testen werden afgenomen door een privéfirma, er bestaan revalidatiecentra die testen afnemen maar daar zijn de wachtlijsten van hier tot in Tokio. Gemiddeld iets van een 3 jaar. Binnen de 3 maand had ik de resultaten, koste me wel een bom geld, maar beter dat dan jaren te moeten wachten.
Verder krijgt iedereen hier thuisbegeleiding. Daarvoor is wel een attest nodig van het VLAFO. Verhoogde kinderbijslag krijgt hij, daarvoor heb je wel éérst een diagnose van ASS. nodig.
Dat is het zo een beetje in het kort, wil je nog iets weten dan hoor ik het wel.
Mijn broer van 21 heeft dus ook autisme.
Van zijn geboorte tot zowat zijn 5de levensjaar heeft die gehuild, dag en nacht.
Zijn eerste kleuterklas ging goed, een hele lieve juffrouw had ie. Tot ze plots ziek werd en vervangen moest worden. Hij was vanaf toen meer ziek dan ie op school zat. 's Maandags ging hij, om de rest van de week aan de diarree te zitten. En zo elke week opnieuw. Gelukkig dat mijn moeder niet werktte, want je zal maar zoveel ziekenverlof moeten nemen.
Vanaf zijn 6de is het beter beginnen gaan, en is ook de diagnose gesteld. Hij werd op bijzonder onderwijs gezet, in het auti-klasje.
Toen kwam het middelbaar eraan. En hij kon nog altijd niet lezen, schrijven, ...
Op die school hebben ze wel een mooie oplossing. Het is een soort dagopvang van de school uit, waar ze allerlei dingen leren die ze in het dagelijkse leven nodig hebben. Daar hoort bvb bij: eenvoudige dingen koken, naar de winkel gaan, aan de kassa leren aanschuiven, betalen, wisselgeld natellen, reclamebaadjes in de straat in de bus doen. Hij heeft ook leren schrijven, hoewel het vaak nog gebeurd in spiegelschrift en in letters van minstens 3cm groot. Werken zal hij wsl niet kunnen, voor hem zelfs niet op een bewel.
De jongste heeft ook autisme. Hij heeft tot zijn 12de op bijzonder onderwijs gezeten. Nu zit hij op de beroepsklassen en het gaat hem heel goed. Hij heeft dan moeite met veranderingen en dat alles op een zelfde manier moet gebeuren. Maar hem zie ik er wel komen.
Best is zo snel mogelijk een diagnose en begeleiding.
Van zijn geboorte tot zowat zijn 5de levensjaar heeft die gehuild, dag en nacht.
Zijn eerste kleuterklas ging goed, een hele lieve juffrouw had ie. Tot ze plots ziek werd en vervangen moest worden. Hij was vanaf toen meer ziek dan ie op school zat. 's Maandags ging hij, om de rest van de week aan de diarree te zitten. En zo elke week opnieuw. Gelukkig dat mijn moeder niet werktte, want je zal maar zoveel ziekenverlof moeten nemen.
Vanaf zijn 6de is het beter beginnen gaan, en is ook de diagnose gesteld. Hij werd op bijzonder onderwijs gezet, in het auti-klasje.
Toen kwam het middelbaar eraan. En hij kon nog altijd niet lezen, schrijven, ...
Op die school hebben ze wel een mooie oplossing. Het is een soort dagopvang van de school uit, waar ze allerlei dingen leren die ze in het dagelijkse leven nodig hebben. Daar hoort bvb bij: eenvoudige dingen koken, naar de winkel gaan, aan de kassa leren aanschuiven, betalen, wisselgeld natellen, reclamebaadjes in de straat in de bus doen. Hij heeft ook leren schrijven, hoewel het vaak nog gebeurd in spiegelschrift en in letters van minstens 3cm groot. Werken zal hij wsl niet kunnen, voor hem zelfs niet op een bewel.
De jongste heeft ook autisme. Hij heeft tot zijn 12de op bijzonder onderwijs gezeten. Nu zit hij op de beroepsklassen en het gaat hem heel goed. Hij heeft dan moeite met veranderingen en dat alles op een zelfde manier moet gebeuren. Maar hem zie ik er wel komen.
Best is zo snel mogelijk een diagnose en begeleiding.