De lockdown van de woonzorgcentra is gestart op 12 maart.
Een paar dagen geleden bent u op bezoek gegaan.
U heeft dus gedurende 3 maanden geen enkel contact gehad met uw mama? Geen telefoontje, geen skype, helemaal ... niets?
Wat intriest.
1 telefoontje met uw mama had al het verschil kunnen maken... Dit is een tip voor een volgende lockdown (die hopelijk nooit meer komt).
Ik wist niet dat men via een telefoontje een oogaandoening kan vaststellen.
U klinkt behoorlijk gefrustreerd en geef u de raad u daarvoor te laten behandelen.
Ik hield wel contact met mijn moeder. Via de telefoon want een andere mogelijkheid was er niet.
Toen mijn moeder maar bleef klagen over haar slecht zicht heb ik dat gemeld aan de hoofdverpleging van de afdeling.
Er werd mij verteld dat mijn moeder negatieve aandacht trok, vermoedelijk wegens lock-down en verveling.
Mijn moeder zei me via de telefoon dat het personeel beweerde dat het slecht zicht normaal was voor haar leeftijd.
De eerste dag toen het rusthuis terug openging ben ik met haar naar de oogarts geweest waar ik de noodlottige diagnose te horen kreeg.
Met tijdige inspuitingen in het oog (moeder ziet maar uit één oog) zou het zicht nog gered zijn geweest. Nu hopeloos.
Het is "intriest" dat ik hier verwijten te horen krijg van mensen die niets van de omstandigheden afweten.