Volgende vraag: ik ben deze week naar eigen aanvoelen onheus behandeld door een agent waarbij deze naar mijn idee ook nog eens een enorm precedent heeft geschapen naar een verkeersovertreder, die zich nu gesterkt voelt in zijn positie.
De situatie die zicht er plaatse voordeed, had te maken met mij als fietser tov automobilisten die door een verboden zone (uitgezonderd plaatselijk verkeer).
Het inhoudelijke verhaal doet hier niet ter zake voor wat ik wens te weten en dat is het volgende: ik belde de politie en wanneer die aan kwam heeft de agent me per direct en naar mijn mening al bevooroordeeld en mogelijks zelfs partijdig, vrij hard aangepakt door me met luide stem aan te spreken, me te zeggen dat ik een proces moet krijgen omdat ik de andere partij wederrechterlijk van zijn vrijheid heb beroofd omdat ik voor zijn auto stond met mijn fiets en hij niet door kon.
Dit zonder eerst te vragen of er gewonden of gekwetsten waren, zonder de situatie grondig te analyseren, enz.
En hij deed dat op een manier waarbij de andere partij zich dus gesterkt voelde, ook al passeerde die als doorgaand verkeer door een zone voor uitgezonderd plaatselijk verkeer. (Want "ik kan niet weten waar hij naartoe gaat en dus doorgaand verkeer is of niet", ook al weet ik uit ervaring dat dat wel zo is en rijden er daar dagelijks vele tientallen automobilisten door als zijnde doorgaand verkeer, wat dus niet mag maar waar niets aan gedaan wordt).
Ik stond inderdaad voor de wagen van die man want hij wou wegrijden terwijl ik de politie had gebeld. Maar (!) ik heb hem nooit belet om terug te rijden in de richting van waar hij kwam en zodoende alsnog de te volgen omleiding te nemen. Noch heb ik hem zelfs aangeraakt, vastgehouden, of wat dan ook.
De agent beweerde dus dat ik die wederrechterlijke vrijheidsberoving pleegde om die man omdat hij door waar ik stond, niet verder in de richting van de zone uitgezonderd plaatselijk verkeer kon rijden, maar enkel kon terugrijden naar van waar hij kwam.
Klopt die beschuldiging?
Want het lijken me enorme zware aantijgingen met enorme straffen op.
Nu, de agent heeft me met die beschuldiging een heel slecht gevoel gegeven en ik voelde me vanaf seconde 1 bij het toekomen van de agent (en nog steeds) redelijk geïntimideerd door hem omwille van de manier waarop hij me aansprak.
Daarom wens ik te weten: mag een agent boos worden in zijn functie. Moet een burger boosheid van een agent ondergaan? Mag een agent geëmotioneerd te werk gaan? Of mag ik er van uit gaan dat hij 100% objectief moet blijven en me niet het gevoel geven dat hij me de les spelt?
Vanaf wanneer spreekt men van een onheuse behandeling van de burger?
Volgens mij weet hij niet wat voor impact zijn gedrag heeft naar de burger toe.
Mijn betrachting in heel het verhaal was trouwens om meer politiecontrole op doorgaand verkeer te bekomen, gezien ik en vele andere zachte weggebruikers daar dagelijks bijna worden aangereden door mensen die daar niet horen te passeren volgens de verkeersregels.
Al bedankt.