Aangenomen dat jouw factuur geen maandlimiet overschrijdt die eventueel werd vastgelegd, en dat de gepresteerde uren gestaafd worden door een timesheet, doen aanvang en einde van een werkdag niet ter zake. Wat werd gepresteerd, heb je dankzij de timesheet transparant gefactureerd. Het feit dat jouw urenregistratie via een bagde-systeem van de eindklant gebeurt, houdt bovendien een objectieve validatie van die uren in. Als je je timesheet post-factum zou wijzigen, strookt die overigens niet meer met de waarheid.
Als zelfstandige heb je geen "verlof" en heb je niks te maken met een CAO of arbeidsvoorwaarden: je bent beschikbaar of onbeschikbaar, in functie van de tijd die je zelf beheert. Hoe lang je dat op voorhand moet melden aan je eindklant, kan eventueel in een contract zijn vastgelegd. Maar dat heeft inderdaad niks te maken met schijnzelfstandigheid.
Wat jou nog rest, is het bedrijf aan wie je factureert ("bedrijf B") in gebreke te stellen, of juister: het equivalent naar Engels recht. Zolang je niet hebt verzuimd aan de contractvoorwaarden met bedrijf B, is het niet jouw zorg dat bedrijf B moeite heeft om betaald te krijgen van bedrijf C, of C van de eindklant.