Ik ben masterstudent in de rechten, eerste jaar. Ik zou deze zomer graag een zomerstage afleggen om toch eens de advocatuur te hebben ervaren. Ik begin dus rustig op zoek te gaan en realiseer dat (1) zeer weinig advocatenkantoren op hun website enige melding van zomerstages maken en (2) de vereisten vaak aanzienlijk zijn. Ik ben geen student met "uitzonderlijke competenties, enige werkervaring (?!), en een reeds doorgedreven passie in meerdere rechtsvelden". Het gevolg is dat ik toch met wat vragen zit.
Ik stel deze hier, want hier bevinden zich toch heel wat Belgische advocaten.
Wat verwachten jullie van een student die een zomerstage zoekt?
Meer bepaald;
Zijn spontane sollicitaties gewenst?
Wat voor competenties verwacht u als stagemeester?
Ervaart u een zomerstagiair als een aanwinst ("een kosteloze tijdelijke kracht die wat frisse lucht in de zaak brengt") of eerder als een last ("een schaduw die wat op mijn vingers komt kijken")?
Indien u actief bent in een klein kantoor of alleen werkt, hoe staat u tegenover het idee dat een rechtenstudent bij u zou komen solliciteren?
Indien u actief bent in een groot kantoor, onder de studenten fluistert men weleens "in een groot kantoor, daar smijten ze met zomerstages naar uw kop", schuilt daar waarheid in volgens u?
De vraag die mij misschien het meeste boeit, maar waarop het antwoord niet evident is: wat is de positie van een student die een zomerstage komt vragen? Ik verwoord mij misschien niet opperbest. Ik doel hiermee naar de machtsverhouding tussen student en stagemeester, en in welke mate die naar de stagemeester leunt. De vraag of een zomerstage een éénzijdige gunst is die nederig afgesmeekt moet worden door een student, dan wel of de student wel degelijk iets te bieden heeft en wat steviger in zijn schoenen mag staan.
Alvast bedankt voor uw input.