Ik ben NL en woonachtig en werkend in Belgie. In 2015 is mijn zoon geboren en aangegeven in Belgie alsook erkend in Belgie door zijn vader die Israelier is alsook woonachtig is in Israel (nooit in Belgie/NL heeft gewoond en dat ook niet van plan is).
Wij zijn niet gehuwd en dus ook niet samenwonend. Mijn zoon heeft de NL nationaliteit, heeft mijn achternaam en woont bij mij. Zijn vader draagt niet bij in zijn onderhoud.
Mijn vraag is nu of ik de enige ben die ouderlijk gezag heb over ons kind. Volgens de NL rechtgeving wel. Ook toen ik onlangs vloog vanuit Schiphol en door de douane werd aangehouden die vroegen naar wie de ouderlijke macht had en of ik de juiste papieren bij me had... Na wat gezoek in de computer mocht ik door, en ik vermoed vanwege dat op mijn woonadres alleen mijn zoon en ik ingeschreven staan...
Ik zou dus graag weten waar ik juridisch sta.
Groet!
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
In België kan (gezien bij de geboorte het kind ook erkend is door zijn vader) de vader steeds op zijn ouderlijke rechten steunen en dus mee beslissen in de opvoeding, verzorging en opleiding van zijn kind en er regelmatig omgang mee te hebben. Maar dat betekent ook dat (stel dat de vader zou vragen om van zijn rechten gebruik te kunnen maken) jij kan eisen dat hij ook zijn ouderlijke plichten nakomt: dwz: bijdragen in het levensonderhoud en opleiding van zijn kind. en dat kan zelfs met terugwerkende kracht. Maar gezien deze situatie zich in feite niet voordoet en de vader ook geen intentie heeft om gebruik te maken van zijn ouderlijke rechten of plichten, kan je uiteraard als enige persoon de ouderlijke macht uitoefenen. In het kort: in principe delen beide ouders samen het ouderlijke gezag. Maar in de praktijk mag en kan je die alleen uitoefenen.
Misschien offtopic, maar onder de Israëlische "Law of Return" (ook wel "aliyah" genoemd), heeft elk kind van een Jood recht op emigratie naar Israël en de Israëlische nationaliteit. Volgens joodse wetgeving (halacha) is een kind joods als de moeder joods is. Maar de Israëlische wetgeving kent, als dit tenminste niet gaat veranderen nu er politieke veranderingen op til zijn ginds, ook het staatsburgerschap toe aan wie niet joods is volgens de halacha maar wel een joodse ouder (ook al is dat de vader) of grootouder heeft.
Nu, back on topic: @ eylis : is deze info die je verschafte van toepassing wanneer de moeder en kind wel woonachtig zijn in België maar de Nederlandse nationaliteit hebben? Want AdrianaVD haalt aan dat zij volgens Nederlandse wetgeving wél alleen ouderlijk gezag heeft, dus als dit correct is is er een verschil met de Belgische wetgeving. Als zij dan woont in België maar Nederlands staatsburger is, het kind geboren is in België maar geen Belgisch staatsburger is, ben je zeker dat dan de Belgische wetgeving geldt?
Nu, back on topic: @ eylis : is deze info die je verschafte van toepassing wanneer de moeder en kind wel woonachtig zijn in België maar de Nederlandse nationaliteit hebben? Want AdrianaVD haalt aan dat zij volgens Nederlandse wetgeving wél alleen ouderlijk gezag heeft, dus als dit correct is is er een verschil met de Belgische wetgeving. Als zij dan woont in België maar Nederlands staatsburger is, het kind geboren is in België maar geen Belgisch staatsburger is, ben je zeker dat dan de Belgische wetgeving geldt?
@tsunami wat betreft de joodse wetgeving: kinderen van gemengde relaties - niet voor de joodse wet gesloten of ongehuwd - waarvan alleen de man jood is worden (tot nader order) nog niet als joods gezien, maar kunnen inderdaad wel makkelijk emigreren naar Israel als ze dat wensen.
on topic: Er is inderdaad een nuanceverschil in de wetgeving tussen Belgie en Nederland. het interessante aan deze case is, dat als poster met haar kind in Belgie blijft wonen: het Belgisch recht geldt. Verhuist poster met haar kind terug naar Nederland, geldt het Nederlands recht. Het hangt dus af van het land waar ze zich bevindt als er een conflict mbt ouderlijk gezag voor de rechtbank gebracht zou worden. Anderzijds is het wel zo dat het nuanceverschil in beide wetgevingen in de praktijk weinig verschil oplevert (althans toch voor deze case) in Nederland moeten alle beslissingen door de moeder genomen worden en zal de vader er een zaak voor aanhangig moeten maken om rechten op te eisen. In Belgie màg de moeder de beslissingen nemen omdat de vader duidelijk geen initiatief daartoe neemt. Maar indien hij die zou opnemen, zou hij dat mogen, maar dat moet hij ook zijn plichten opnemen.
on topic: Er is inderdaad een nuanceverschil in de wetgeving tussen Belgie en Nederland. het interessante aan deze case is, dat als poster met haar kind in Belgie blijft wonen: het Belgisch recht geldt. Verhuist poster met haar kind terug naar Nederland, geldt het Nederlands recht. Het hangt dus af van het land waar ze zich bevindt als er een conflict mbt ouderlijk gezag voor de rechtbank gebracht zou worden. Anderzijds is het wel zo dat het nuanceverschil in beide wetgevingen in de praktijk weinig verschil oplevert (althans toch voor deze case) in Nederland moeten alle beslissingen door de moeder genomen worden en zal de vader er een zaak voor aanhangig moeten maken om rechten op te eisen. In Belgie màg de moeder de beslissingen nemen omdat de vader duidelijk geen initiatief daartoe neemt. Maar indien hij die zou opnemen, zou hij dat mogen, maar dat moet hij ook zijn plichten opnemen.
@tsunami wat betreft de joodse wetgeving: kinderen van gemengde relaties - niet voor de joodse wet gesloten of ongehuwd - waarvan alleen de man jood is worden (tot nader order) nog niet als joods gezien, maar kunnen inderdaad wel makkelijk emigreren naar Israel als ze dat wensen.
De "Law of Return" of de zogenaamde "aliyah" volgt inderdaad niet de halacha. De halacha stelt dat je joods bent wanneer je uit een joodse moeder geboren wordt, ongeacht of de vader ook joods is. Redenering hierachter was (de halacha dateert van heel lang geleden) je nooit zekerheid hebt over de vader, maar wel over de moeder. Of de moeder en/of het kind dan de mitzvot (joodse geboden en verboden) volgen of een seculier leven leiden, verandert er niets aan: je bent joods als je moeder joods is, zelfs al leid je een leven dat haaks staat op de joodse waarden, normen en regels.
Omdat Israël een seculiere wetgeving als basis heeft en een veilig onderdak wilde bieden aan al wie riskeerde slachtoffer te worden van Jodenvervolging, werd bij de invoering van de Law of Return beslist om ook kinderen met joodse achtergrond die zelf niet joods zijn (de jure kinderen van een joodse ouder of grootouder) ook recht te geven op emigratie naar Israël en Israëlisch staatsburgerschap, ook al zou je volgens de halacha geen jood zijn (bv als enkel je vader of je grootouder joods waren).
In die zin werd tot nu toe ook de wet opengesteld voor mensen die zich via niet-orthodoxe manier tot Jood bekeerden, zoals de vele "Reform" en "liberal" joden uit de VS, die volgens de halacha evenmin aan de regeltjes voldoen maar door de Israëlische wet wél mochten gebruik maken van de Law of Return en bijhorend Israëlisch paspoort. Ik zeg "werd tot nu toe..." omdat er momenteel ernstige plannen zijn (of reeds beslist is?) voortaan enkel nog bekeerlingen via orthodoxe weg toe te staan gebruik te maken van deze wetgeving, wat bekeerlingen langs niet-orthodoxe route gelijk zou stellen met niet-joden die naar Israël wensen te emigreren en op een muur van bureaucratie stuiten.
Ik zou erg graag emigreren naar Israël, ben niet joods, en heb al jaren meermaals ondervonden hoe lastig het is om als niet-joods persoon een werkvergunning en verblijfsvergunning te bemachtigen. Als je geen joodse/Israëlische partner hebt, geen zeer talentrijk atleet, diplomaat of bijzonder journalist bent, kan je het doorgaans vergeten. Ik hoop al jaren dat de wetgeving misschien net ietsje soepeler zou worden, maar het tegendeel lijkt te gebeuren.
(en nee, bekeren zie ik niet zitten, ik ben niet religieus en wil ook niet gaan liegen ... Door persoonlijke omstandigheden heb ik de laatste paar jaar ook geen verdere poging ondernomen maar de jaren voordien heb ik zeer vaak geprobeerd de deur te openen, steeds om te stuiten op het feit dat ik geen jood ben)
Duidelijk antwoord.on topic: Er is inderdaad een nuanceverschil in de wetgeving tussen Belgie en Nederland. het interessante aan deze case is, dat als poster met haar kind in Belgie blijft wonen: het Belgisch recht geldt. Verhuist poster met haar kind terug naar Nederland, geldt het Nederlands recht. Het hangt dus af van het land waar ze zich bevindt als er een conflict mbt ouderlijk gezag voor de rechtbank gebracht zou worden. Anderzijds is het wel zo dat het nuanceverschil in beide wetgevingen in de praktijk weinig verschil oplevert (althans toch voor deze case) in Nederland moeten alle beslissingen door de moeder genomen worden en zal de vader er een zaak voor aanhangig moeten maken om rechten op te eisen. In Belgie màg de moeder de beslissingen nemen omdat de vader duidelijk geen initiatief daartoe neemt. Maar indien hij die zou opnemen, zou hij dat mogen, maar dat moet hij ook zijn plichten opnemen.
Heeft het kind overigens geen recht op dubbele Belgisch-Nederlandse nationaliteit gezien geboren in België? (voor zover de moeder dat zou wensen uiteraard, en voor zover dat de situatie niet nodeloos complex zou maken)
@tsunami: die dubbele nationaliteitsgevallen (in dit vb. Belg-Nederlander) zijn in feite gewoon een toevallig gevolg van de respectievelijke landswetten. Want in principe is het kind van poster door geboorte (in Belgie) reeds Belg. Voor de Nederlandse wet blijft het in principe ook Nederlander, want de ene nationaliteit krijgen, betekent niet dat je de andere (door ouderlijke afkomst) moet afgeven. Het kind kan ten allen tijden een NL paspoort aanvragen.
Maar binnen de EU levert dat geen meerwaarde op die twee nationaliteiten. Misschien als het kind later ooit naar Nederland wil verhuizen en makkelijker recht op een uitkering zal hebben.
Maar binnen de EU levert dat geen meerwaarde op die twee nationaliteiten. Misschien als het kind later ooit naar Nederland wil verhuizen en makkelijker recht op een uitkering zal hebben.
Ik lees dit toch niet in het Wetboek van Belgische Nationaliteit.Want in principe is het kind van poster door geboorte (in Belgie) reeds Belg.
http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_lo ... e_name=wet
@scorpioen: het is inderdaad iets ingewikkelder dan dat maar het komt er op neer dat wanneer het kind 12 jaar is en nog steeds in België woont: men de keuze heeft een Belgisch ID te krijgen ipv een "verblijfskaart": een ID voor een inwoner van de EU (en met dat verblijfs-ID heb je alleen maar gedoe, want duurder, moet vaker vernieuwd worden etc...etwc..) . Wat de meesten ook doen, omdat het Belgische ID makkelijker is als je in Belgie blijft wonen. Het voordeel is oook dat dit Belgisch ID het Nederlandse paspoort niet uitsluit. Vandaar dat ik het zo vereenvoudigd uitleg.
Hartelijk dank allemaal voor jullie reacties!
Bij zijn geboorte heeft mijn zoon een NL paspoort gekregen en zijn wij beiden "inwoner" van Belgie. De vader komt af en toe op bezoek maar inderdaad draagt niet letterlijk bij aan de opvoeding/financiele lasten. Nu vraag ik me af, omdat hij Israelier is alsook daar woont/werkt, hij dan toch volgende Belgische wetgeving ouderlijk gezag heeft (maar die dus niet volledig uitoefent so to speak)?
De reden eigenlijk waarom ik dit allemaal vraag is om te zien bijv als ik met mijn/onze reis (vaak voor mijn werk) ik welke papieren moet kunnen laten zien zodat het voor de douane geen "ontvoering" lijkt (ik werd onlangs op Schiphol aangehouden, maar na adres in Belgie etc te hebben opgegeven, kon men "iets" zien in de computer waardoor ik verder mocht reizen.. naar Israel/zijn vader
In Belgie heb ik hier nog niet mee te maken gehad.. maar wil dus nu toch kijken wat ik zou kunnen doen/hebben/vastleggen om aan te tonen dat ik in het dagelijkse leven de enige ben die de opvoeding en zorg etc uitoefent.
Daarnaast, stel dat ik kom te overlijden.. wat gebeurt er dan? Zou mijn zoon dan plots naar Israel moeten verhuizen omdat zijn vader daar woont of kan ik alleen beslissen hoe eea zou verlopen?
Bij zijn geboorte heeft mijn zoon een NL paspoort gekregen en zijn wij beiden "inwoner" van Belgie. De vader komt af en toe op bezoek maar inderdaad draagt niet letterlijk bij aan de opvoeding/financiele lasten. Nu vraag ik me af, omdat hij Israelier is alsook daar woont/werkt, hij dan toch volgende Belgische wetgeving ouderlijk gezag heeft (maar die dus niet volledig uitoefent so to speak)?
De reden eigenlijk waarom ik dit allemaal vraag is om te zien bijv als ik met mijn/onze reis (vaak voor mijn werk) ik welke papieren moet kunnen laten zien zodat het voor de douane geen "ontvoering" lijkt (ik werd onlangs op Schiphol aangehouden, maar na adres in Belgie etc te hebben opgegeven, kon men "iets" zien in de computer waardoor ik verder mocht reizen.. naar Israel/zijn vader
In Belgie heb ik hier nog niet mee te maken gehad.. maar wil dus nu toch kijken wat ik zou kunnen doen/hebben/vastleggen om aan te tonen dat ik in het dagelijkse leven de enige ben die de opvoeding en zorg etc uitoefent. Daarnaast, stel dat ik kom te overlijden.. wat gebeurt er dan? Zou mijn zoon dan plots naar Israel moeten verhuizen omdat zijn vader daar woont of kan ik alleen beslissen hoe eea zou verlopen?
adriana, ik neem aan dat je kind nog jonger is dan 12 jaar: want in principe zal het vanaf die leeftijd een ID nodig hebben (in Nederland is dat niet de gewoonte, geloof ik) En voor het Belgisch recht heeft hij dan ook recht op een Belgisch ID, want in de praktijk veel soepeler werkt als je toch van plan bent in Belgie te blijven wonen. (ook voor zijn studies, kostprijs etc...een verblijfskaart voor "vreemdeling" is soms echt vervelend) Voor de Belgische wet kan je in heel Europa kan als enige ouder met je kind rondreizen zonder de toestemming van de andere ouder. Dat je in Schiphol tegengehouden werd, is heel vreemd omdat in Nederland juist het systeem van éénzijdige ouderlijk gezag bestaat en jij hebt die; dus dat moet je eens onderzoeken hoe dat precies zat (via Nederlands juridisch forum). Hier in Belgie zal jou nooit gevraagd worden naar een medehandtekening van de vader bij een bepaalde beslissing. Ten eerste is er geen vonnis of akte waaruit blijkt dat jullie samen over bepaalde beslissingen moeten gaan. Het ouderlijk gezag is een gedeeld en persoonlijk recht. Als de vader er gebruik van wil maken, kan hij dat doen. als hij het niet doet, gaat men er van uit dat jij op dat moment de beslissingen kan nemen. Er stelt zich voorlopig dus geen probleem. Om vooruit te denken naar een mogelijk overlijden, doeje best als volgt; maak vooraf samen met de vader een akte op bij de notaris waarin jullie verklaren hoe jullie wensen dat de zaken geregeld zullen worden. Het is inderdaad niet evident dat een kind plots naar een ander land zou moeten verhuizen, de taal (en het schrift!) niet machtig, opleiding en thuisbasis opgeven. Dat zou niet in het belang van het kind zijn. Je zou een voorkeursvoogd kunnen opgeven: een verwant, een goede kennis (die daar dan ook van op de hoogte is) Een familierechter zal dan (als het onnoembare zou gebeuren) deze akte mee in overweging nemen bij zijn beslissing om jullie zoon onder te brengen bij de persoon van jullie keuze.
Even offtopic: Ik volg je in het antwoord, Eylis, maar niet in de bewering dat wie in België geboren is automatisch Belg is. Een bevriend Nederlandse en Duitser, wonende in België, hebben (bijna volwassen) kinderen, geboren en getogen in België, maar ze hebben enkel de dubbele nationaliteit (NL/D) via hun ouders. Zij hebben een speciale Belgische ID omdat hun ouders internationale ambtenaren zijn.@scorpioen: het is inderdaad iets ingewikkelder dan dat maar het komt er op neer dat wanneer het kind 12 jaar is en nog steeds in België woont: men de keuze heeft een Belgisch ID te krijgen ipv een "verblijfskaart": een ID voor een inwoner van de EU (en met dat verblijfs-ID heb je alleen maar gedoe, want duurder, moet vaker vernieuwd worden etc...etwc..) . Wat de meesten ook doen, omdat het Belgische ID makkelijker is als je in Belgie blijft wonen. Het voordeel is oook dat dit Belgisch ID het Nederlandse paspoort niet uitsluit. Vandaar dat ik het zo vereenvoudigd uitleg.
@jabbe; Het heeft er in weer andere gevallen ook mee te maken hoe lang je al in Belgie verblijft: als de ouders al geruime tijd in Belgie wonen en hun kinderen (in Belgie geboren) woonden en leefden ook constant in Belgie: dan kan je een Belgisch ID krijgen (zo was het bij vrienden van ons) én het NL paspoort behouden. Dat was o.m. makkelijk voor hun studies. En ze hadden de intentie om in Belgie te blijven.