1. Uw man kan ook online de (Rijksregister)gegevens van zijn kinderen opvragen met zijn eID:
http://www.ibz.rrn.fgov.be/nl/rijksregi ... n-dossier/.
Het probleem met de KidsID of eID door een van de ouders is ook in de
Senaat al aan bod gekomen: het antwoord was vrij simpel:
1. ....In de naar de gemeenten gestuurde omzendbrief de dato 31 januari 2007 betreffende de afgifte van identiteitsbewijzen voor kinderen onder de twaalf jaar werd hiernaar uitdrukkelijk verwezen. In deze omzendbrief wordt verduidelijkt dat het kind houder is van de Kids-ID, wat dan ook betekent dat dit identiteitsdocument het kind dient te volgen bij een tijdelijk verblijf bij de andere ouder. Ook wordt in deze omzendbrief gesteld dat in de gevallen dat de ene ouder de Kids-ID toch niet doorgeeft aan de andere ouder, dit voor de gemeente geen aanleiding mag zijn om aan de andere ouder een tweede Kids-ID af te leveren voor hetzelfde kind. Zoals aangehaald in de omzendbrief, is het in dergelijk geval niet de taak van de gemeente om tussen te komen in echtelijke betwistingen met betrekking tot de uitoefening van het ouderlijk gezag. Indien tussen de ouders geen overeenstemming kan worden bereikt omtrent de afgifte van de Kids-ID, kan de gemeente niet meer doen dan de betrokken ouders door te verwijzen naar een organisatie die bevoegd is inzake gezinsbemiddeling of naar de jeugdrechter..
Is er geen vakantieregeling? Als ouder mag je niet door de andere worden gegijzeld om een reis naar het buitenland te plannen met de kinderen. Desnoods stap je naar de familierechtbank om dit af te dwingen. Iedere ouder heeft zijn plichten én rechten.
Madeliefje35:
Vanaf de leeftijd van 15 jaar moet u steeds uw eID op zak hebben.
Bij dergelijke officiële verklaringen gaat men altijd uit van de ideale situatie, i.c. het kind verblijft in een modaal (niet-gescheiden) gezin en
onder de 15 jaar zit het kind nog dicht onder de beschermende vleugels van mama en papa (die de eID bijhouden) en wordt het pas vanaf 15 jaar geacht zelfstandig kleine stapjes in de wijde wereld te zetten. Dus vóór 15 jaar moeten de gescheiden mama's en papa's in principe de eID uitwisselen bij de verblijfswissel.
2.Artikel 16sexies, §3, van het koninklijk besluit (KB) van 10 december 1996 betreffende de verschillende identiteitsdocumenten voor kinderen onder de twaalf jaar bepaalt dat een Belgisch kind onder de twaalf jaar in geen geval houder mag zijn van meer dan één identiteitsdocument.
Op dit verbod kan geen afwijking worden toegestaan en dit zeker niet wanneer één van de ouders weigert zijn/haar verplichtingen na te komen.
Indien één van de ouders blijft weigeren om de Kids-ID te bezorgen aan de andere ouder wanneer deze laatste met zijn kind op reis wenst te gaan, dient deze laatste de tussenkomst van de gezinsbemiddeling in te roepen of desgevallend de jeugdrechtbank vragen ten einde de andere ouder te dwingen tot het meegeven van de Kids-ID.
Naast de mogelijkheid om een Kids-ID aan te vragen voor reizen naar het buitenland (de Kids-ID is slechts geldig in de Europese landen en enkele toeristische landen buiten Europa), kan men ook steeds een paspoort aanvragen.
2. Dat hoeft niet per se in een vonnis of akte te staan. Ik herinner mij ergens een juridisch artikel waarin de rechtbank het niet nodig acht dat de ouders zich opnieuw tot de rechtbank moeten wenden om uitsluitsel te brengen over nieuwe elementen die tot gelijkaardige conclusies zouden leiden omwille van het gelijkaardige karakter van de aangebrachte elementen.
Of het nu gaat om een akte van overeenkomst of een vonnis:
Als het normaal is, dat beide ouders bijdragen in de ziektekosten, elk voor de helft, mits na voorafgaande vereffening via een ziekenfonds, dan lijkt het perfect logisch om die redenering door te trekken naar alle andere soorten (nieuwe) tegemoetkomingen zoals bvb. een school- of studietoelage.
In principe is het kind de aanvrager van een toelage die voor het kind bedoeld is. Maar zolang het kind minderjarig is, doet de ouder dat in zijn plaats.
Mensen die denken dat de ex daar geen zaken mee heeft, hebben gelijk voor zover het de persoonlijke zaken van de aanvragende ouder betreffen die moeten worden ingediend, en daar heeft de ex inderdaad geen zaken mee: inkomsten, leefeenheid, KI woning, ... Wat de ex dan wel mag weten is dat er een toelage wordt toegekend (of niet) en hoeveel dan wel en enkel voor het gezamenlijke kind en voor het betreffende schooljaar zolang dat kind nog minderjarig is.
In de akte is een onderhoudsbijdrage vastgelegd. De onderhoudsgerechtigde
mag die niet in de eigen belastingaangifte inbrengen; dat moet het kind doen in een aparte aangifte. (in de praktijk gebeurt dit enkel als er andere inkomsten zijn bvb. jobstudent, enz..)
Bij de aanvraag van een toelage wordt eerst de leefeenheid bepaald: men kijkt naar de situatie van de aanvrager: het kind is ten laste van de alleenstaande moeder. Er wordt dus enkel met haar inkomen rekening gehouden.
Daarna wordt gekeken of haar inkomen niet te hoog is om in aanmerking te komen. hierbij moet de aanvrager o.a., in dit geval de onderhoudsgerechtigde, voor elk kind de ontvangen onderhoudsbijdragen voor het kind opgeven. 80% van de ontvangen alimentatiegelden (als die niet vervat zitten in het gezamenlijk belastbaar inkomen van de aanvrager) worden mee in rekening genomen voor het bepalen van het gezinsinkomen van de aanvrager. Gezien de ouder de onderhoudsbijdragen niet mag inbrengen in haar aangifte, moet zij die bijdragen dan ook bewijzen aan de hand van rekeninguittreksels.
Uitbetaling van de toelage
•Voor een kleuter of een leerling in het lager en secundair onderwijs: de persoon die in het onderhoud voorziet, ontvangt de toelage. Meestal is dat een van de ouders.
•Studenten in het hoger onderwijs ontvangen hun studietoelage rechtstreeks op hun eigen bankrekening.
Weerom, de toelage is bedoeld voor de onderhoud van het kind. Moeder mag dan wel de toelage ontvangen op haar bankrekening. Zij dient die aan te wenden voor het schoolonkosten van haar kind. Dat is tenslotte ook wat het meerderjarig kind doet omdat het de toelage op een eigen rekening ontvangt, terwijl de ouders zelf ook blijven bijdragen.
Als het kind dus hogere studies aanvat, en daarvoor zelf een toelage ontvangt, kan hij of zij daarmee het studiegeld, boekenkost, kotkost, enz... mee betalen. De rest dienen de ouders naar vermogen aan te vullen.
Nog iets: Wie recht heeft op een studietoelage van de Vlaamse Gemeenschap betaalt verminderd studiegeld, nl. het beurstarief. Omdat meestal de ouders financieel bijdragen, is het dus in hun beider voordeel dat er een toelage is.