#3 , 21 feb 2017 22:19
Verzekering zal hier bezwaarlijk tussenkomen. Gaan enkel voor (gevolg)schade tussenkomen, niet voor een originele herstelling van een gebrek.
Verhalen op de verkopers niet zo evident: enkel als het om een verborgen gebrek ging (art. 1641 e.v. BW).
Als koper heb je een onderzoeksplicht. Als je het maw door een eenvoudig kritisch onderzoek zonder bijzondere expertise kon vaststellen, dan is het moeilijk om te verhalen op de verkopers.
Als in de akte staat dat je het koopt met zichtbare en verborgen gebreken, dan moet je kunnen aantonen dat de verkopers te kwader trouw waren (wisten of behoorden te weten dat het gebrek aanwezig was). Dezelfde kwade trouw geldt alleszins voor de bijkomende schadevergoedingen (om het euvel te herstellen).
Onvoldoende verluchting kan je wellicht moeilijker vaststellen, maar dan nog moet je kunnen aantonen dat de verkopers dit wisten of behoorden te weten, om de schade ook op hen te verhalen.
De remedies zijn prijsvermindering of ontbinding (art. 1644 BW), + evt. schadevergoeding (art. 1645 BW). Voor ontbinding is het gebrek wellicht niet ernstig genoeg.
Misschien heb je meer kans om het immokantoor in gebreke te stellen; zij hebben als professioneel meer kennis van zaken. Maar met het immokantoor heb je in de meeste gevallen als koper zelf geen overeenkomst. Hen kan je dus enkel op een onrechtmatige daad aanspreken: fout + schade + oorzakelijk verband (art. 1382 BW). Voordeel kan wel zijn dat bij de buitencontractuele schade de kleinste fout voldoet en een integrale schadevergoeding geëist kan worden.
Immo gaat alvast niet erkennen, wat betekent dat je een vergoeding maar via de rechtbank kan (proberen) afdwingen - met onzeker resultaat en dus ook evt. bijkomende kosten.
Ziet iemand andere mogelijkheden?
Ik heb absoluut geen probleem met foute antwoorden. Ik maak ze ook. Dat is een leerproces.
Wat me wel stoort zijn zij die eigenlijk wel beseffen dat ze fout zaten, maar stijfkoppig volhouden zonder een juridische onderbouw te geven.