
ik heb een probleem: onlangs kom ik mijn huisbaas 's morgens tegen (hij woont in het appartement vlak onder mijn appartement), en vermeldt mij dat hij - naar jaarlijkse gewoonte - de huurprijs met wederom 10 Euro wil opslaan. Ik zeg 'tja, dat zal dan niet anders kunnen zeker?'.... maar kijk het toch eens na op de website van de regering, voor de eerste keer in mijn leven.
Daar schrik ik mij een hoedje: ik ben in 1997 beginnen huren aan een bedrag van 14500 BEF op 17 juli 1997 (oftewel 347,05 Euro, aan de wisselkoers van 40.3399 BEF per Euro)... het is geen geweldig groot appartement, zonder echte keuken ofzo, en met 1 slaapkamer, 1 kleine badkamer en 1 hobby-kamer, vandaar de goedkope prijs.
Nu ben ik tijdens die jaren tot en met nu eigenlijk steeds van de veronderstelling uit gegaan dat de indexering die hij vroeg correct was (hoe naief, blijkt nu!!), en heb dit steeds betaald... dit is de eerste keer dat ik het check! ik heb mij zelden zo naief gevoeld.
Nu blijkt dus op die website van de overheid, dat ik maximaal 430 Euro moet betalen, volgens de index-calculator, en niet eens de 470 Euro die ik nu reeds - mijns inziens onterecht, juist? - betaal.... daar wil hij dan nog eens wat bovenop doen ook! de omgekeerde wereld eigenlijk, of vergis ik mij?
Mijn vraag: wat moet ik nu doen? mag ik dit opperen (liefst zonder buiten gesmeten te worden... ik woon graag in deze buurt en ken er veel mensen van wie ik geen afscheid wil nemen)
en verlangen dat hij de juiste indexering toepast? en dus 'zelf' de huishuur verlagen naar 430 Euro in plaats van te laten verhogen? Hoe kan ik dat het beste doen? mondeling? schriftelijk? aangetekend?
Is mondeling goed genoeg als hij toestemt?
Ik vind al dat wettelijk geschermutsel en aangetekende brieven enzo, niet goed voor de relaties, daarmee. Ik heb nooit een enkele dag te laat betaald, want de huur is simpelweg gedomicilieerd, ik maak geen lawaai of wilde feestjes, want ik hou van de stilte en boeken lezen... enfin, ik denk dat men van mij eigenlijk totaal geen last heeft... nauwelijks merkt dat ik hier woon, in feite.
Misschien zou ik zelfs wel de onterecht betaalde huur (toch om en bij de 400 Euro per jaar voor het laatste jaar - een volledige extra maand huishuur - en natuurlijk gradueel minder voor de vorige jaren, tot 0 herleid als je tot 1997 terugrekent) terug kunnen vragen ofzo?
Ik heb de volledige berekening nog niet gemaakt, inclusief annuiteit door rente-cumulatie, al ken ik daar wel de nodige wiskunde voor.
(niet dat ik dit in feite van plan ben.. ik woon hier graag, en zou graag zonder ruzie hier willen blijven wonen... het geld is nu eenmaal betaald, dat ik ook mijn fout, omdat ik het nooit heb nagekeken.. ik wist niet beter, en dat is dus in principe ook wel wat mijn fout, juist?)
enfin... als de juiste huurprijs voor de toekomst wordt bepaald, ben ik al tevreden, en wil ik als 'goodwill' de 'vergissing' uit het verleden nog door de vingers zien.
Op voorwaarde dat ik - wanneer ik ooit uit het pand vertrek, mocht ik ooit eens met iemand gaan samen wonen ofzo - dan ook niet nog eens heel mijn huurwaarborg kwijt spelen wanneer ik vertrek, want mocht dit gebeuren, tja.. dan heb ik liever mijn centen nu _wel_ correct terug... als het nog niet verjaard is, wil dat zeggen.
Hoe schuldig ben ik zelf door er geen besef van te hebben? wat zijn de verjaringstermijnen voor onterecht aangerekende indexering, die echter wel 'ter goeder trouw' (en wegens niet beter weten) betaald is, en dus mogelijk ook 'stilzwijgend toegestemd'? of zoiets?
Ik ben een hardwerkende alleenstaande, en probeer mijn centen zuinig te benutten. Mijn verhuurders zijn een gepensioneerd koppel. Af en toe, wanneer ik eens een paar dagen weg ben geweest op vakantie ofzo, merk is soms dat ze bij mij hebben 'binnen gezeten', en daar probeer ik me niet teveel aan te storen, omdat ik toch geen waardevolle spullen heb.
Ik denk niet dat het kwaadaardig bedoeld is; sommige oudere mensen zijn gewoon nieuwsgierig van aard, en daar ga ik geen ruzie voor maken... ik heb niks te verbergen, dus tja.
Al voelt het soms wat raar in je 'eigen' woning terug thuis te komen, en te merken dat allerlei dingen ergens anders liggen, het WC-papier op is enzo

De vrouw van de verhuurder heeft psychische problemen en wordt regelmatig opgenomen.. de mensen hebben hun eigen zorgen wel, en daar ga ik nu niet aan toevoegen door een slechte huurder te zijn.
...maar ook dit doet mij wel wat nadenken over mijn rechten als huurder... ik vrees nu wel meer van dat 'huisvredebreuk' gedoe, wanneer ik ga beginnen tegensputteren over de juiste index-heffing, en met nieuwjaar dan mijn verhuurder niet zijn verhoopte opslag, maar eerder afslag krijgt.
help!!...wat kan ik best doen? liefst zonder ruzie te veroorzaken, maar wel zo correct mogelijk, want in deze tijden van crisis groeit het geld ook niet bepaald op mijn rug
(en ook niet op de rug van mijn gepensioneerde huurders natuurlijk, dat is ook waar)
wat stellen jullie voor als redelijke, menselijke maar ook juridisch correcte weg?
een hele hoop vragen, waarmee ik niet goed weet wat te doen.
hartelijke groeten,
frank
PS. ik check af en toe dit forum eens terug, tot snel!