Samenwonen met partner al dan niet huur betalen

[Xenophon]

Heb het bovenstaande met veel interesse gelezen. Enerzijds is een relatie geen contract, anderzijds zijn de statistieken wat ze zijn en kan de archetypische 'goed huisvader/moeder' er maar beter niet van uitgaan dat alles koek en ei zal blijven tot de dood eerder dan de rechtbank hen scheidt. Hoe heb ik het aangepakt met mijn echtgenote: zij is 100% eigenaar van haar huis, dat ze verhuurt. Ik ben 100% eigenaar van mijn woning en we wonen daar samen tijdens het weekend, tijdens de week wonen we samen op een flat in Brussel (beroepsredenen) die we huren, elk aan 50%. Ik betaal de lening voor mijn woning 100% af, zij betaalde me de helft van de nutsvoorzieningen en een vergoeding die gelijk is aan 50% van de huuropbrengst van haar woning voor de dagen die ze elke maand in mijn huis verblijft. We zijn gehuwd -hoeft het gezegd - onder het stelsel scheiding van goederen.

Enfin, in de toekomst wordt het eenvoudiger want ik heb mijn woning verhuurd en binnen een paar maand wonen we beiden 100% in ons appartement te Brussel; over een paar jaar kopen we waarschijnlijk gezamenlijk iets.

Persoonlijk vind ik het normaal dat er een 'woonstvergoeding' tegenover staat indien iemand verblijft in een huis dat niet van hem/haar is en waarvan de eigenaar geen inkoop wenst toe te staan. En een eigen woning is een belangrijk iets; ik hou van mijn vrouw maar zou nooit mijn eigendom verkopen om met de opbrengst samen iets aan te kopen.

[Booke]

@mjers : mag ik gratis bij jouw komen wonen?
Nee serieus, ik zou persoonlijk liever een deel centen afgeven aan de persoon die ik(op dat moment) graag zie dan aan een huisbaas waar ik verder niks mee heb.
Mijn vriendin (ondertussen vrouw) is destijds bij me ingetrokken. We hebben dadelijk een gezamenlijke rekening open gedaan. Onze lonen kwamen daarop en de rekeningen werden betaald. Ook de lening. Toen we jaren later trouwde zijn we naar de notaris gegaan en is er een contract opgesteld i.v.m de woning. Waren we voor de trouw uit mekaar gegaan was zij centen kwijt. Gaan we nu uit mekaar is dat voor mij het geval. Een relatie is nu eenmaal geven en nemen ....

[belbo]

Mag ik mijn situatie even schetsen? Ik kom uit scheiding en bezit niets meer. Ik woon terug in bij mijn ouders. Ik heb nu een jaar een nieuwe vriendin, zij heeft een woning met 2kids (co-ouderschap) waarvan ze een lening afbetaald (geen zware).
We zijn akkoord dat ik bij haar zou intrekken. Ik stelde dan voor om de helft van al de gezamenlijke kosten te betalen (internet, tv, water, electr, KI, verzekering) + bijdrage voor huishouden (eten). Dus een 200euro per maand voor vaste kosten en een 150euro per maand voor huishouden. Dat was mijn voorstel.
Zij zou nu liever willen dat ik een soort huur zou betalen (ik schat iets van 400-500). Omdat ze misschien ook later kosten gaat hebben nog aan haar huis (dak, renovatie, ...).
Ik vind het emotioneel moeilijk om huur te moeten betalen bij mijn partner? Ik zou dat liever gewoon doen zoals ik het voorstelde, betalen voor vaste kosten en huishouden. Zoals een normaal koppel.
Ik kan ook voorstellen dat ik wel mee wil betalen aan onderhoudswerken van de woning, maar dat ik deze (eventueel) bij een breuk zou kunnen recupereren? Dan heb ik het voor renovatie of dakwerken of andere werken.

[Sperwer87]

@mjers, heb je zelf zo iets meegemaakt dan dat je zo heftig reageert ? Niet aanvallend of bekritiserend bedoeld hé, gewoon uit interesse.
Vraagtzichaf heeft nog niet gereageerd en ik kan uit haar OP niet opmaken dat zij huur moet betalen van haar vriend, ze vraagt het zich af.
Ik ben er zelf niet zo goed van op de hoogte, maar ik vind het wel heel erg netjes van vraagtzichaf, dat ze wel een bijdrage wil leveren, ook al is dat niet aan vreemden.

Wat zou volgens jouw dan rechtvaardigen om, behalve gezamenlijke kosten, gratis in te wonen ?

Of bedoel je het puur juridisch, op papier, meebetalen aan zijn lening ?
Want ik met mijn geringe kennis inzake, zie enkel zoiets als een bedrag overeenkomen en dat gewoon naar zijn, of een gezamenlijke rekening storten, dat dan gebruikt kan worden voor etentjes, vakantie, gezamenlijke hobby's, uitstapjes, enz... In dat geval betaalt ze, juridisch gezien, niet mee af aan zijn lening. Is het dat wat je bedoelde ?

Dit is in de eerste plaats een juridisch forum, geen forum waar anderen zomaar hun (niet-juridische) mening komen geven. We hebben hier allen een bepaalde verantwoordelijkheid tov de TS.
Verschillende forum leden hebben haar reeds de juridisch en fiscaal/financieel interessantste oplossing gegeven.
Dan is het frustrerend als anderen (die duidelijk niet thuis zijn in het onderwerp) dan afkomen met compleet ander advies. Dan ziet TS door de bomen het bos niet meer.

Zoals velen het zullen zien is het eerlijk als zij "haar" deel van de huur betaald. Maar dat is net de fout die velen maken en waarschijnlijk ook de reden dat TS hier haar vraag stelt omdat ze hierover duidelijkheid wil.
Als wij als forum leden dan tegenstrijdige info geven zal TS er opnieuw niet uit komen.

We hebben hier al ontelbaar keren de situatie tegengekomen dat TS een stukgelopen relatie heeft en de woning binnen 3 of 6 maanden moet verlaten. Echter komen ze dan af dat ze meebetaalden (zogezegd huur betaalden) voor de lening, maar geen mede eigenaar waren van de woning. Dus ze hebben op het einde van de rit niets en blijven over met een financiele kater. Dan wordt er door ons moord en brand geschreeuwd en is het onbegrijpelijk dat TS zo dom kon zijn om een lening af te betalen voor iets dat niet van haar is.
Nu krijgen we eens een onderwerp voorgeschoteld waarbij TS op voorhand ons advies vraagt. Dan is het om achterover te vallen dat sommigen het nodig vinden om het advies te geven die loodrecht ingaat tegen de" manier van denken" op dit forum.
Het gaat uiteraard niet enkel om het geld... Maar ook om de zekerheid.
Als TS mee helpt betalen aan die woning, dan is ze haar geld kwijt. Ik bedoel daarmee dat haar partner de relatie kan stoppen en haar op straat kan zetten (uiteraard na enkele maanden "opzeg") want ze woont ten slotte in de woning van een ander. Als ze mede eigenaar is lukt dit niet.
Als TS niets betaald zal dit voor beiden motivatie zijn om een woning te zoeken waarbij beiden eigenaar zijn. En op het einde van de rit is dit zonder twijfel de eerlijkste oplossing. Het geld dat TS nu niet geeft aan haar partner zal ze later in de woning kunnen steken en zal ze nog kunnen profiteren van een fiscaal voordeel.

Je bekijkt alles wel vanuit ėėn bepaald standpunt zonder te kijken naar het grotere geheel. Dit is hier inderdaad een juridisch forum maar je moet ook realtisch en menselijk zijn. Is de eerste raad dat je aan iemand kan geven niet dat hij/zij praat met de juiste persoon in een bepaald geschil voor je begint met aangetekende brieven en advocaten?

Juist hetzelfde in deze situatie. Waarom is direct samen een huis kopen een beter antwoord? Je kan moeilijk achter 6 maanden direct samen een huis kopen. De TS neemt hier een veel groter financieel risico. En dan begin ik nog niet over het praktisch vlak.

Tevens kan je het ook vanuit een ander standpunt bekijken: de TS krijgt alle luxe en voordelen van een huis zonder ook daarvoor iets te betalen. In hoeverre is dat eerlijk. Ik ben nog altijd van het principe als je bij iemand inwoont dat je een kleine vergoeding betaalt. Veel minder dat wat je normaal zou betalen voor de helft van een huurhuis met evenveel luxe. Is nog het meest eeelijke en correcte.

De TS kan nog voldoende sparen waardoor ze later nog iets groter kan kopen, ondertussen kan je kijken of je relatie werkt en indien het mislukt ben je maar een fractie kwijt van het geld wat je normaal kwijt zou zijn moest je samen een huurhuis hebben. Enige nuance is uiteraard dat dit goed is voor een paar jaren. Je moet dit ook geen 20 jaar doen.

[Xenophon]

Dat is iets waar u met haar zal moeten uitraken, er bestaan geen regels voor en iedereen bekijkt het -legitiem- verschillend.

Indien u zich niet over de idee van het betalen van huur aan uw partner (op zich m.i. niet onredelijk want u veroorzaakt ook 'sleet' aan de woning) kan zetten is een radicale oplossing mogelijk de verhuur van de woning en het gezamenlijk huren van iets anders, waarbij zij dan uiteraard de volledige huursom van haar woning opstrijkt en voor zich houdt. Financieel zal het qua impact niet veel verschil maken maar u elimineert de psychologische component van 'aan haar betalen' en het feit dat het toch nooit uw eigendom zal zijn.

Bedenk ook dat indien u ergens anders mocht wonen, u ook huur zou betalen, bovenop de nutsvoorzieningen en uw voeding. Die huur kan u ook niet recupereren.

[Jackrussell]

Hoy

Binnenkort ga ik samenwonen met mijn vriend.
Deze heeft zijn eigen huis dat hij nog afbetaald, ik heb er geen en huur nog steeds.
Nu vraag ik me af wat de "gebruikelijke" gang van zake is omtrent huur betalen. Het lijkt me zoizo wel logisch dat we 50/50 gaan voor de gemeenschappelijke kosten, doch hoor ik heel wat argumenten omtrent betalen van huur aan je partner.
-1. ieder het zijne, zijn huis ik betaal er niet voor
-2. mijn inbreng zie ik nooit terug als het misloopt
-3. ergens anders moet je toch ook huur betalen
-4. hij geniet van een fiscaal voordeel, ik niet
-5. toch niet betalen voor iemand anders' huis
-6. 50/50 lening afbetalen, maar geen eigenaar worden, klopt dan ook weer niet
-7. het huis wordt 2x zo snel "gebruikt"
-8. geen huur betalen, maar wel 'gebruik van het huis'..en hoeveel is dat dan??
etc...
Een vaste regel is hier waarschijnlijk niet, maar toch zoek ik een respectvolle manier om toch zonder grote discutie, ieder van ons heeft hier zijn mening wel over, tot een oplossing te komen. Een tijdelijke welliswaar we zouden graag ook samen iets kopen in de toekomst.

Hopelijk kunnen jullie mij hiermee verderhelpen

Een vaste regel is er inderdaad niet. Dit soort dingen moet je met gezond verstand doen. Wel is geld natuurlijk 'n bron van menig relatieprobleem en anders komt het vaak wel bovendrijven als er om andere redenen relatieproblemen zijn.

Meedelen in de kosten lijkt me normaal. U verbruikt immers ook elektriciteit, gas, licht en u eet ook. Ik heb uw argumenten maar even genummerd.

1. Correct dat het zijn huis is. U woont er natuurlijk wel in. Als u een huis zou moeten huren, zou u daarvoor ook moeten betalen. Ook al is het niet uw eigen huis.
2. Als u uw huurcontract opzegt, ziet u ook niets terug van uw "inbreng".
3. Correct.
4. U heeft dan ook geen woonkrediet en geen eigendom. Het risico is ook niet voor u. Als het huis bijvoorbeeld minder waard wordt, heeft u daar in theorie geen last van.
5. U betaalt voor uw eigen woongenot, niet voor zijn huis.
6. U betaalt niet zijn lening, maar in feite uw eigen woongenot. Wat hij met dat geld doet, moet hij zelf weten.
7. Twee keer zo snel is wat overdreven denk ik, maar sneller wel.
8. Daar zijn ook weer geen vaste regels voor. Gezond verstand. Mij lijkt het normaal dat ieder naar rato betaald.

Ik zelf heb er overigens geen afspraken over gemaakt met mijn vrouw. Wij komen daar samen wel uit. Ongeschreven is de afspraak een beetje dat ik het huis betaal (staat ook volledig op mijn naam) en de rekeningen GWL en internet (meesten staan op zakelijk) en dat zij alle andere kosten betaald. Ze doet bv. de boodschappen, koopt kledij, etc.

[belbo]

Ik ben (volgens mij toch) een eerlijk persoon en wil zeker niet profiteren dus ik wil zeker al de vaste kosten voor de helft (of naargelang loon) betalen. Plus ook nog de boodschappen en dergelijke. Dus ongeveer een 350euro per maand. Misschien samen ook nog sparen gezamenlijk? En deze pot voor allerhande dingen gebruiken (vakantie, resto, vrije tijd, ...).

Zij zou nu willen da ik 500-600 huur betaal, alles inbegrepen! Ze zegt dan dat als er zo wat over is, ze dan wel af en toe iets kan betalen ofzo. Maar dat wil ik ook niet. Ik wil niet dat we samenwonen en dat als we ergens iets doen, dat zij dan 'voor mij' gaat betalen. Maar zo heeft ze een pot voor als ze grote onderhoudswerken heeft aan het huis.
Maar als ze mij binnen 5j buitengooit heb ik niets over? Ok, het argument van dat als ik moet huren ik dat geld ook kwijt ben? Tja? Dan leg ik mss liever nog geld bij en probeer mij iets te kopen zodat ik op termijn aan mijn geld nog iets kan overhouden, als investering?
Een andere optie is mee "investeren" in de woning bij grote kosten, maar die eventueel dan recupereren bij eventuele breuk?

[Xenophon]

Wees voorzichtig met investeren in een goed zonder er eigendomsrechten in te verwerven. Er zijn weliswaar methoden om dat geld (deels) te recupereren als het verkeerd loopt maar vaak geeft dit aanleiding tot zeer grote discussies. En ik kan begrijpen dat uw vriendin u niet zomaar mede-eigenaar maakt, zelfs niet indien u geld mocht inbrengen. U moet natuurlijk zien wat u doet maar 500 à 600 EUR/maand 'all in' lijkt mij niet zo'n slechte deal te zijn. Indien u zelf een huis dient te verwerven, de belastingen, nutsvoorzieningen, voedsel.... dient te betalen zal u wel zien dat het u meer dan een beetje extra zal kosten.

[belbo]

Mede-eigenaar is geen optie, omdat ze 2 kinderen heeft, gescheiden is, en het huis zowiezo van hun zal zijn bij eventueel overlijden.
Ik weet natuurlijk ook wat een huis kost, heb er al 2 gehad, maar na scheiding nu niets meer overgehouden. Dan denk ik, kan ik geen bescheiden appartement kopen ergens en paar 100euro extra investeren zodat ik toch op de slotsom iets van mijzelf kan overhouden indien ze mij buitengooit...
Maar ok, ik begrijp ook wel dat het misschien geen slechte deal is. Maar het gevoel te hebben om te 'huren' bij mijn vriendin, ik zou het liefst gewoon als volle partner aanzien worden, al de vaste kosten gezamenlijk betalen, huishouden betalen, en ook af en toe iets extra. En ik wil ook wel extra betalen, maar dan eventueel via overeenkomst zodat ik toch kan recupereren moest het ooit mislopen.
Ik zou zelf ook nooit jaren aan een stuk gaan huren omdat dat weggegooid geld is. Dus ik wil ook niet zomaar dan bij mijn partner gaan "huren".

[Jackrussell]

Ik ben (volgens mij toch) een eerlijk persoon en wil zeker niet profiteren dus ik wil zeker al de vaste kosten voor de helft (of naargelang loon) betalen. Plus ook nog de boodschappen en dergelijke. Dus ongeveer een 350euro per maand. Misschien samen ook nog sparen gezamenlijk? En deze pot voor allerhande dingen gebruiken (vakantie, resto, vrije tijd, ...).

Zij zou nu willen da ik 500-600 huur betaal, alles inbegrepen! Ze zegt dan dat als er zo wat over is, ze dan wel af en toe iets kan betalen ofzo. Maar dat wil ik ook niet. Ik wil niet dat we samenwonen en dat als we ergens iets doen, dat zij dan 'voor mij' gaat betalen. Maar zo heeft ze een pot voor als ze grote onderhoudswerken heeft aan het huis.
Maar als ze mij binnen 5j buitengooit heb ik niets over? Ok, het argument van dat als ik moet huren ik dat geld ook kwijt ben? Tja? Dan leg ik mss liever nog geld bij en probeer mij iets te kopen zodat ik op termijn aan mijn geld nog iets kan overhouden, als investering?
Een andere optie is mee "investeren" in de woning bij grote kosten, maar die eventueel dan recupereren bij eventuele breuk?

Ik zou oppassen met investeren in iets wat niet op jouw naam staat. Het wel op jouw naam zetten, is ook een stap. Ik zou ook niet direct iemand als eigenaar toevoegen.

M.i. kun je het beste gewoon 'n redelijke bijdrage leveren aan de huishoudelijke kosten. X-bedrag voor wonen, de boodschappen, gas, water en licht, etc. Haar hypotheek, onderhoudspot en aflossingen zijn dan verder haar ding. De helft is dan vrij redelijk. Als het dan ooit fout gaat, dan heb je betaald voor dingen waar je ook van hebt 'genoten' zoals wonen, gas, water, boodschappen, etc en niet aan de dakkapel van je ex-vriendin.

Als je er niet uit komt, kun je het beste niet samenwonen. Als er nu al discussie is, hoe moet dat later dan. Moet je dan elke keer horen dat je te weinig betaalt of het haar huis is, etc?

[belbo]

De vraag is natuurlijk, wat is een aannemelijk bedrag voor 'wonen'? Dat zou dan nu komen op 250euro. Dat is hetzelfde bedrag als haar hypotheek dus ja. In theorie betaal ik voor 'inwoonst' maar in de praktijk betaalt zij haar hypotheek er mee af he . En in de boodschappen zit ook dan van haar 2 kinderen die in co-ouderschap bij haar wonen. Daar maak ik geen probleem uit. Ik kan toch moeilijk alleen voor 'mijn' eten alleen gaan betalen he.

[Xenophon]

Het is geen juridische discussie maar m.i. is wat zij doet met hetgeen u zou betalen volstrekt irrelevant.

Niemand kan u dwingen iets te doen maar elke relatie is een kwestie van geven en nemen. Indien het op een punt dreigt te komen dat u enkel gerust bent mits een contract van 100 blz waarin elke eventualiteit wordt afgedekt is het misschien beter voor iedereen om helemaal niet te contracteren. In uw geval zou een LAT-relatie mogelijks de oplossing kunnen zijn, gelet op de respectievelijke standpunten. Dan kan u gewoon iets kopen en daar verblijven.

[Jackrussell]

De vraag is natuurlijk, wat is een aannemelijk bedrag voor 'wonen'? Dat zou dan nu komen op 250euro. Dat is hetzelfde bedrag als haar hypotheek dus ja. In theorie betaal ik voor 'inwoonst' maar in de praktijk betaalt zij haar hypotheek er mee af he . En in de boodschappen zit ook dan van haar 2 kinderen die in co-ouderschap bij haar wonen. Daar maak ik geen probleem uit. Ik kan toch moeilijk alleen voor 'mijn' eten alleen gaan betalen he.

Woonkosten beslaan wat meer dan alleen een hypotheek natuurlijk. Dat zij er haar hypotheek mee afbetaalt, soit. Volkomen irrelevant wat zij doet met het door u betaalde geld. Wat is precies het probleem? Het risico van die lening is ook voor haar hè. Die kinderen horen toch ook bij haar en zijn onderdeel van waar u voor heeft gekozen. Dat wist u ook vooraf.

Ik sluit me aan bij de schrijver hierboven. Als er een dik contract met clausules nodig is, kunt u beter niet gaan samenwonen. Ik krijg 'n beetje de indruk dat dat het beste is. Als ik het zo lees, zou ik er in elk geval al geen trek meer in hebben.

[belbo]

Misschien begrijpen jullie mij verkeerd, of het kan ook aan mij liggen natuurlijk . Ik heb er geen probleem mee om mijn verantwoordelijkheid op te nemen en te betalen voor war nodig is en moet. Ik zou al de vaste kosten die gepaard gaan met het wonen ( incl KI, brand, belasting) ook betalen. En met een gezamenlijke rekening dan ook al de variabele kosten zoals eten, uitstap, huishouden, enz...
Moet ik dan ook nog een woonkost van bijvoorbeeld 100euro betalen die gebruikt kan worden om een pot op te vullen voor grote onderhoudswerken of andere werken aan het huis, geen probleem.
Mijn visie is gewoon dat ik liever zulk een constructie zie gebeuren, dan gewoon eventjes 600euro maandelijks te betalen als huur, waarin dan al de kosten zitten. Moest ik een huis hebben en ik zou mijn vriendin bij me willen laten inwonen, zou ik haar geen huur laten betalen maar gewoon een eerlijke verdeling naar alle mogelijke kosten.

[eylis]

Eventjes blazen om te koelen: Uiteraard moet poster geen huur of de lening afbetalen. Dat zou niet kloppen. Maar wat wél klopt: Poster gaat wonen in de woning en meegenieten van de voordelen van deze woonst. Ze zou dus een soort van vergoeding voor het "verwonen" kunnen betalen. Daarmee bedoel ik de kostprijs van wat ze aan slijtage aan de woning toebrengt door er te leven en het pure wooongenot. Laten we uitgaan van een woning die 800 euro huur (of afbetaling lening) per maand waard is. De helft van de huurwaarde zou dus 400 euro zijn voor 1 persoon. Je zou een bedrag van 200 euro per maand aan slijtage-en verwoonkosten kunnen betalen aan je vriend. Zeg nu zelf: dat is 2200 euro, per jaar aan woonkosten. DAT is een peulschil. Je moet niet investeren in reparaties, vervangingen en verbouwingen. 2200 euro per jaar enkel aan het wonen. Daar zou ik het voor doen. en je partner zal daar ook wel akkoord mee zijn. Loopt de relatie mank? Ja dan krijg je uiteraard voldoende tijd om het dak te verlaten om iets anders te zoeken. Maar vermits je er gedomicilieerd zal zijn kan je partner er niet zomaar stante pede uitgooien. Daar ben je ook tegen beschermd door je domiciliering.