Samenwonen met partner al dan niet huur betalen

[Mariette]

Laten we even stellen dat de woning reeds afbetaald is. Er is dus geen sprake van lening meer. Vinden jullie het dan normaal dat een nieuwe relatie die in die woning komt wonen, helemaal niks moet bijdragen als woonstvergoeding? Wordt er in dat geval ook niet verondersteld dat degene die geen eigenaar is maar wel mee gebruikt maakt van de woning daarvoor een bijdrage betaalt?

De oplossing van : we verkopen de woning en kopen samen een nieuwe is een leuke theoretische denkpiste, maar wat als de eigenaar helemaal geen andere woning wil kopen? Wat als de partner met de eigen woning geen lening moet aangaan, maar de andere partner wel? dan betaalt de nieuwe partner zijn eigen lening af en heeft de originele eigenaar maar een half huis meer dat moet verkocht worden als de relatie stukloopt, waardoor die ooit-huiseigenaar op straat komt te staan?

[mjers]

Laten we even stellen dat de woning reeds afbetaald is. Er is dus geen sprake van lening meer. Vinden jullie het dan normaal dat een nieuwe relatie die in die woning komt wonen, helemaal niks moet bijdragen als woonstvergoeding? Wordt er in dat geval ook niet verondersteld dat degene die geen eigenaar is maar wel mee gebruikt maakt van de woning daarvoor een bijdrage betaalt?

De oplossing van : we verkopen de woning en kopen samen een nieuwe is een leuke theoretische denkpiste, maar wat als de eigenaar helemaal geen andere woning wil kopen?

Mijn persoonlijke mening: Ja vind ik normaal...

Als ik een relatie begin kan ik mij niet voorstellen dat ik daarvoor een woonstvergoeding vraag aan mijn partner. Om de simpele reden dat ik geen extra onkosten heb aan mijn woning omdat zij/hij erbij komt wonen. Wat moet je dan vergoeden? Als ik aan mijn nieuwe partner wel een vergoeding vraag dan doe ik daar financieel mijn voordeel mee, en zij doet er financieel nadeel mee. Dus ik doe dan mijn voordeel uit haar nadeel? Is niet echt mijn idee van een liefdevolle relatie...


Ik kan me best voorstellen dat niet iedereen zo denkt, maar dan moet het een weloverwogen keuze zijn met alle kennis ter zake. En geen keuze uit onwetendheid.

[mjers]

Wat als de partner met de eigen woning geen lening moet aangaan, maar de andere partner wel? dan betaalt de nieuwe partner zijn eigen lening af en heeft de originele eigenaar maar een half huis meer dat moet verkocht worden als de relatie stukloopt, waardoor die ooit-huiseigenaar op straat komt te staan?

Ja maar dan heeft die ooit-huiseigenaar wel een serieuze spaarboek waardoor een nieuwe woning vinden geen probleem zal zijn. Zijn geld verdwijnt niet...

Maar zo zijn er natuurlijk veel "wat als" verhalen... Je kan onmogelijk alles indekken. Sowieso ben ik van mening dat een koppel maar één financiele rekening moet hebben. Toen ik mijn relatie begon hadden we al na 2 maanden een gezamenlijke rekening waar we beiden al ons financieel vermogen op storten...

Niet slim kan je denken... maar er draait ook veel om het gevoel in een relatie... Als er natuurlijk mensen zijn die aan hun zoveelste "serieuze" relatie beginnen kan ik me goed voorstellen dat die anders denken...

Maar goed, we wijken af...

[Lanox]

@mjers: de gevallen waar jij naar verwijst gaan vooral over mensen die meegetekend hebben voor een hypothecair krediet zonder dat daar iets tegenover staat. Het gevolg is dat zij bij het stuk lopen van de relatie geen dak boven hun hoofd hebben en toch mogen blijven betalen. Dit is een compleet andere situatie dan een soort van huur betalen, hetgeen ook voltooid verleden tijd is op het moment dat de woning verlaten wordt.

Op zich is het niet onredelijk om een bedrag te vragen gelijk aan de helft van de verhuurwaarde. Er is geen enkele wet die op enige wijze voorschrijft of hier een vergoeding tegenover moet staan en welke deze zou bedragen. Dat jij en ik geen fan zijn van dergelijke constructie maakt het idee of gebruik ervan niet plots dom of juridisch incorrect.

edit: In één van je vorige posts zeg je dat jij financieel voordeel zou hebben en je vriendin financieel nadeel. Jouw voordeel volg ik, maar je vriendin heeft geen financieel nadeel als ze een marktconforme prijs betaalt. Immers als ze niet bij jou inwoont dient ze ook voor een woning te betalen, en indien jullie samen zouden wonen in een pand dat je volledig moet huren dient ze ook bij te dragen in de huurprijs.

[mjers]

@mjers: de gevallen waar jij naar verwijst gaan vooral over mensen die meegetekend hebben voor een hypothecair krediet zonder dat daar iets tegenover staat. Het gevolg is dat zij bij het stuk lopen van de relatie geen dak boven hun hoofd hebben en toch mogen blijven betalen. Dit is een compleet andere situatie dan een soort van huur betalen, hetgeen ook voltooid verleden tijd is op het moment dat de woning verlaten wordt.

Op zich is het niet onredelijk om een bedrag te vragen gelijk aan de helft van de verhuurwaarde. Er is geen enkele wet die op enige wijze voorschrijft of hier een vergoeding tegenover moet staan en welke deze zou bedragen. Dat jij en ik geen fan zijn van dergelijke constructie maakt het idee of gebruik ervan niet plots dom of juridisch incorrect.

edit: In één van je vorige posts zeg je dat jij financieel voordeel zou hebben en je vriendin financieel nadeel. Jouw voordeel volg ik, maar je vriendin heeft geen financieel nadeel als ze een marktconforme prijs betaalt. Immers als ze niet bij jou inwoont dient ze ook voor een woning te betalen, en indien jullie samen zouden wonen in een pand dat je volledig moet huren dient ze ook bij te dragen in de huurprijs.

Het nadeel dat ze hierin ondervind is dat ze iets moet betalen voor een woning die al gefinancieerd door de partner. Dus de bijhorende fiscale voordelen kan ze naar fluiten. Op zich kan je dan stellen dat als ze een woning zou huren ze haar geld ook kwijt is. Maar daar draait het hier toch helemaal niet om? Waarom extra belastingen (lees: geen fiscaal voordeel) betalen als het met minder ook kan? Op lange termijn gaat het hier om een serieuze som... jammer toch...?

Hier zoeken we de beste manier om de situatie van TS te regelen. Een woonstvergoeding betalen aan haar partner is niet de beste manier... zie al de redenen die reeds genoemd zijn.

Daarbij kan ik het me niet voorstellen dat mijn partner dit in een vergelijkbare situatie zou eisen van mij... Ik zou absoluut weigeren, heeft niets met profiteren te maken maar het efficient beheren van een financieel budget...Ieder z'n mening blijkbaar.

[stanmarsh]

@mjers, dank voor je reactie.
Bij mij komt het eerder over als een soort van jaloezie als de vertrekkende partner achteraf jammert om het verloren geld, of geld gestoken in een andermans huis. Waarom zou er wel geld mogen gaan naar een wildvreemde verhuurder en niet naar de partner die je lang lief hebt gehad, maar verlaat omdat het niet meer gaat. En waarom zou diezelfde vertrekkende persoon bij een gewoon huurhuis dan geen spijt hebben van het verloren huurgeld ? Omdat ze dan niet het gevoel zou hebben dat de verhuurder er zijn rekening me gespekt heeft (of ook gewoon een lening mee afbetaald heeft) ?
Dus een ex partner mag geen voordeel hebben, maar een wildvreemde wel ?
Ergens begrijp ik dat gevoel dan wel hoor, maar of dat rationeel is ?

Hoe zit het dan met dat fiscaal voordeel, of beter gezegd nadeel ?
Ze woont nu alleen en betaald x aan belastingen omdat ze alleen woont.
Hoeveel meer belastingen zou ze dan moeten betalen omdat ze inwoont met een verdiener of gaat dat niet zo veel verschil geven ? En hoe zit het dan met zijn belastingen, gaat hij meer of minder belastingen moeten betalen omdat er een verdiener bijkomt ?

Alvast bedankt.

[Mariette]

Een huis moet bovendien onderhouden worden. Er komt sleet door de bewoning. Moet de inwonende partner dan niks bijdragen voor het vervangen van vloeren, schilderwerken, isolatie of dubbelglas ramen indien nodig? Zal het dak enkel en alleen door de eigenaar moeten worden betaald als er schade is, of zou het kunnen dat degene die meegeniet dan toch een standaard bijdrage levert?

Een kennis van me heeft een eigen woning (reeds op leeftijd, geen lening). Ze ontmoette een nieuwe vriend die ook een eigen woning had, maar nog moest delen met zijn ex-vrouw. Hij stelde het principe van mjers voor: betaal mij de helft van de woning en dan is de woning van ons beiden. De kennis van me weigerde: zij wou haar eigen volledige woning behouden in geval ze weer alleen zou komen te staan. Hij besloot dus zijn ex-vrouw met eigen middelen uit te kopen en een lening aan te gaan op zijn eigen naam. Beiden bleven in een LAT relatie met ieder hun eigen eigendom.
En jawel: na tien jaar was de relatie voorbij, ieder bleef in zijn eigendom wonen, en mijn kennis had dus gewoon haar eigendom behouden. Indien ze haar woning had verkocht om zich in te kopen in gemeenschap, had ze op straat gestaan.

[Poema_007]

Ik ben het voor 200% eens met mjers. Werkelijk geen haar op m'n hoofd zou eraan denken om andermans eigendom mee af te betalen. Huur betaal je voor een huurwoning (en dan heb je ook de bescherming die aan een huurcontract gekoppeld is), niet aan je lief waar je gaat bijwonen!

@ Mariette: dan moet geen enkel koppel nog een eigendom kopen samen hé. Risico dat het misloopt is er altijd.

[mjers]

@mjers, dank voor je reactie.
Bij mij komt het eerder over als een soort van jaloezie als de vertrekkende partner achteraf jammert om het verloren geld, of geld gestoken in een andermans huis. Waarom zou er wel geld mogen gaan naar een wildvreemde verhuurder en niet naar de partner die je lang lief hebt gehad, maar verlaat omdat het niet meer gaat. En waarom zou diezelfde vertrekkende persoon bij een gewoon huurhuis dan geen spijt hebben van het verloren huurgeld ? Omdat ze dan niet het gevoel zou hebben dat de verhuurder er zijn rekening me gespekt heeft (of ook gewoon een lening mee afbetaald heeft) ?
Dus een ex partner mag geen voordeel hebben, maar een wildvreemde wel ?
Ergens begrijp ik dat gevoel dan wel hoor, maar of dat rationeel is ?

Hoe zit het dan met dat fiscaal voordeel, of beter gezegd nadeel ?
Ze woont nu alleen en betaald x aan belastingen omdat ze alleen woont.
Hoeveel meer belastingen zou ze dan moeten betalen omdat ze inwoont met een verdiener of gaat dat niet zo veel verschil geven ? En hoe zit het dan met zijn belastingen, gaat hij meer of minder belastingen moeten betalen omdat er een verdiener bijkomt ?

Alvast bedankt.

Kijk, het is vooral een kwestie van mening en ingesteldheid... Als je met iemand samenbent ga je toch geen geld vragen omdat die bij je komt wonen. (Behalve dan voeding, elektriciteit, water... Maaar daar gaat het hier niet over. We hebben het hier enkel over de woonstvergoeding)
Vooral omdat je daar zelf geen kosten aan hebt... Dus je vraagt een woonstvergoeding om wat te vergoeden? De last die ze meebrengt omdat ze bij je woont?
We hebben het hier niet over een wildvreemde hé, maar over uw partner waarme je, als alles goed gaat, de rest van je leven gaat spenderen.
Hierboven is dus de "gevoelsmatige" kant van het verhaal uitgelegd...

Maar als we "gevoel" er nu buiten laten en dit zuiver rationeel bekijken is het niet slim omdat ze op het einde van de rit meer aan belastingen, of minder voordelen, zullen hebben... het is maar hoe je het bekijkt...

Je kan tot 1500 euro netto voordeel hebben als je een lening hebt lopen... Dus zij betaalt zogezegd mee zijn lening af, maar kan dat niet officieel doen, waardoor ze het voordeel misloopt...


Uiteraard kan je dan weer zeggen als die vriend, dat geld van haar later opnieuw investeert in de woning die ze samen gaan kopen dat dit allemaal niets uitmaakt... Ergens klopt dit wel. Maar gewoon het idee om een woonstvergoeding te vragen, is alsof je al voorbereid dat de relatie gaat spaak lopen.

Want uiteindelijk vraag je een vergoeding om iets waar je zelf geen kosten aan hebt... Maar hierover kan iedereen een andere mening hebben uiteraard...

[mjers]

Een huis moet bovendien onderhouden worden. Er komt sleet door de bewoning. Moet de inwonende partner dan niks bijdragen voor het vervangen van vloeren, schilderwerken, isolatie of dubbelglas ramen indien nodig? Zal het dak enkel en alleen door de eigenaar moeten worden betaald als er schade is, of zou het kunnen dat degene die meegeniet dan toch een standaard bijdrage levert?

Uiteraard betalen ze dit beiden samen, maar dit staat toch volledig los van de lening...?

[Lanox]

Een huis moet bovendien onderhouden worden. Er komt sleet door de bewoning. Moet de inwonende partner dan niks bijdragen voor het vervangen van vloeren, schilderwerken, isolatie of dubbelglas ramen indien nodig? Zal het dak enkel en alleen door de eigenaar moeten worden betaald als er schade is, of zou het kunnen dat degene die meegeniet dan toch een standaard bijdrage levert?

Uiteraard betalen ze dit beiden samen, maar dit staat toch volledig los van de lening...?

Wat mij dan weer inconsequent lijkt binnen je eigen ingesteldheid. Hier gaat het immers ook over delen van het onroerend goed die de partner na de relatie niet kan meenemen en waarvan de eventuele fiscale voordelen enkel voor de eigenaar zijn.

[mjers]

Een huis moet bovendien onderhouden worden. Er komt sleet door de bewoning. Moet de inwonende partner dan niks bijdragen voor het vervangen van vloeren, schilderwerken, isolatie of dubbelglas ramen indien nodig? Zal het dak enkel en alleen door de eigenaar moeten worden betaald als er schade is, of zou het kunnen dat degene die meegeniet dan toch een standaard bijdrage levert?

Uiteraard betalen ze dit beiden samen, maar dit staat toch volledig los van de lening...?

Wat mij dan weer inconsequent lijkt binnen je eigen ingesteldheid. Hier gaat het immers ook over delen van het onroerend goed die de partner na de relatie niet kan meenemen en waarvan de eventuele fiscale voordelen enkel voor de eigenaar zijn.

Onderhoud is iets anders, als je gebruik maakt van het goed dien je die te onderhouden ook...

Maar inderdaad daar bedoel ik niet mee: het vervangen van vloeren, isolatie of glas steken... Dit zijn renovatiewerken... Ik wilde bij mijn vorige post niet de moeite doen om hierop te reageren...

[tnt007]

Wat als liefdespartner ook een huis verhuurt, dan lijkt het me toch niet logisch dat je langs de andere kant inkomsten genereert en langs de andere kant gratis inwoont?
Blijkbaar kan de liefdespartner enkel bijdragen in de gem kosten en voor de rest niks, lijkt me lucratief, is zelfs beter dan sociale huisvesting.
Eigenlijk vindt ik dat dit sterk naar geprofiteer ruikt

[duma]

Een liefdesrelatie is géén zakenrelatie, hoewel sommigen dat maar al te graag zo bekijken.
Met dat standpunt kan je er beter gewoon niet aan beginnen of hopen dat je iemand tegenkomt die dezelfde visie heeft.

[roharro]

In de vraag moet" liefdespartner" vervangen worden door "zakenpartner", enkel in dat geval heeft de vraag zin!