Nul tolerantie bij partner geweld
Iedere dag maak ik het mee, geweldpleging op (meestal) vrouwen . Meestal na jaren van mishandeling breken mensen en raken er zelden nog bovenop . Uit schaamte en omwille van de kinderen houden mensen dit liever binnenkamers....daarom vrees ik dat de nieuwe wet de :nul tolerantie: niet veel nut heeft indien er geen mentaliteitsverandering komt dat geweld binnen het gezin NIET KAN !!!!!!
de nieuwe wet zal er toch al voor zorgen dat deze die naar de politie gaan, niet te horen krijgen dat de politie niets kan doen voor er doden vallen.
Maar je hebt wel gelijk, er moet ook een mentaliteitsverandering komen.
Vaak zijn buren en familie ook op de hoogte van het geweld binnen een gezin, maar zeggen die gewoon dat het hun probleem niet is.
Dus laat ons hopen dat de mensen met deze wet ook gehoor krijgen bij de politie en dat ze eindelijk ook eens leren dat hun buren ook mensen zijn en hun hulp soms hard nodig hebben.
Maar je hebt wel gelijk, er moet ook een mentaliteitsverandering komen.
Vaak zijn buren en familie ook op de hoogte van het geweld binnen een gezin, maar zeggen die gewoon dat het hun probleem niet is.
Dus laat ons hopen dat de mensen met deze wet ook gehoor krijgen bij de politie en dat ze eindelijk ook eens leren dat hun buren ook mensen zijn en hun hulp soms hard nodig hebben.
Geweld heeft een oorzaak, nogal dikwijls zijn slachtoffers (mede)verantwoordelijk voor die oorzaak. Die wet is een doekje tegen het bloeden, waardoor er nog meer echtscheidingen zullen worden uitgesproken.Iedere dag maak ik het mee, geweldpleging op (meestal) vrouwen . Meestal na jaren van mishandeling breken mensen en raken er zelden nog bovenop . Uit schaamte en omwille van de kinderen houden mensen dit liever binnenkamers....daarom vrees ik dat de nieuwe wet de :nul tolerantie: niet veel nut heeft indien er geen mentaliteitsverandering komt dat geweld binnen het gezin NIET KAN !!!!!!
De rechten en plichten van gehuwden & samenwonenden kan men beter opnemen in een lessenpakket voor laatstejaarsstudenten.
-
gescheiden vaders
Wie wind zaait zal storm oogsten.
Politie, justitie en politiek hebben voor confrontatie gekozen. Het zal de problemen niet oplossen, integendeel zelfs.
- - - - -
Spijtig dat niemand kan bewijzen hoeveel procent van de klachten wegens partnergeweld echt zijn, en hoeveel klachten enkel moeten dienen om de man het huis uit te krijgen (voorlopige maatregelen) of om de echtscheiding te winnen (ten gronde).
Lieve dames, probeer je eens in te beelden wat een doodbrave vader die zich thuis nog nooit heeft misdragen meemaakt als hij 's avonds thuiskomt van zijn werk, en opgewacht wordt door de politie die hem 5 minuten tijd geeft om zijn kleren in te pakken en te vertrekken. Want dat is de realiteit van 223.3 B.W.: een vrederechter MOET de man het huis uitzetten als zijn vrouw erom verzoekt ?n als ze zegt dat hij eventueel misschien wel eens gewelddadig zou kunnen worden.
Terzake: sedert 20 januari 2003, invoering van paragraaf 3 in 223 B.W., escaleert het inderdaad en gaat het de verkeerde kant uit. Dat is evenwel geen verwijt dat jullie aan "de geweldenaars" moeten maken: het zijn de massa's valse klachten die ervoor zorgen dat politie en magistratuur wantrouwiger zijn. Wij hebben leden die politieagent zijn, en die ons melden dat vrouwen gewoon "een briefke komen vragen dat ze geslagen zijn, voor de advocaat".
De belangrijkste reden waarom het evenwel verkeerd gaat - en lach me nu niet uit - is omdat het thema "partnergeweld" gekaapt is door feministes. Vroeger was de strekking die bij hulpverleners overheerste "vrouwen willen dat het geweld stopt, niet de relatie". De verlichte geesten die nu de wacht uitmaken zien het anders: "het geweld stopt pas als de relatie stopt".
Op 5 april stond er in de nieuwsbrief van mijn vereniging dit artikel over partnergeweld:
Intrafamiliaal geweld : zoveelste desinformatie-campagne
In bijna alle Vlaamse kranten lazen we op maandag 3 april 2006: ?vanaf vandaag is de nieuwe rondzendbrief van kracht die partnergeweld strenger aanpakt?. Het Laatste Nieuws (3 april 2006) voegde eraan toe: ?Steeds meer vrouwen krijgen thuis slaag?.
BGMK.be verwerpt de manier waarop wij (mannen, gescheiden mannen, vaders, gescheiden vaders) voorgesteld worden als de enige geweldplegers. Enkele feministes binnen de Antwerpse politie zijn er inderdaad in geslaagd om het thema intrafamiliaal geweld te kapen en er een anti-mannen-actie van te maken. De Vlaamse pers verwoordde het op 3 april aldus: "? De circulaire van het college van procureurs-generaal is onder meer gebaseerd op de ervaringen in het gerechtelijk arrondissement Antwerpen. De Antwerpse politie registreert sinds januari 2005 systematisch partnergeweld. ?De politie besteedt dagelijks gemiddeld bijna 128 uur aan interventies tegen huiselijk geweld. De situatie is nog ernstiger omdat het merendeel van de slachtoffers er niet toe komt de politie te verwittigen?, zegt de verantwoordelijke schepen?"
Voor de tweede keer in enkele maanden tijd stelt het college van procureurs-generaal zich anti-vader op. In september 2005 was er een omzendbrief die aan boycot van het omgangsrecht de laagste prioriteit gaf, en nu dit. De definitie van geweld die de Antwerpse politie en het college van procureurs-generaal nu toepassen is trouwens totaal in tegenstrijd met de definitie over geweld, zoals die door de federale ministers en hun collega?s van de gemeenschappen en gewesten op 8 februari 2006 bepaald werd: "Geweld in intieme relaties is een geheel van gedragingen, handelingen en houdingen van ??n van de partners of ex-partners die erop gericht zijn de andere te controleren en te domineren. Het omvat fysieke, psychische, seksuele en economische agressie, bedreigingen of geweldplegingen die zich herhalen of kunnen herhalen en die de integriteit van de ander en zelfs zijn socio-professionele integratie aantasten".
De politie en de procureurs-generaal willen een nultolerantie voor intrafamiliaal geweld. Als we de ?chte definitie van geweld toepassen op de nultolerantie moet elke man de politie bellen telkens zijn vrouw (die wil scheiden) hem de huid volscheldt, hem zwaar beledigt of systematisch weigert te voldoen aan de huwelijkse verplichtingen.
Als de Antwerpse politie nu al 128 uur per dag spendeert aan interventies tegen huiselijk geweld, vragen we ons af wat dit zal worden als ze de nultolerantie invoeren. E?n politiecombi in elke straat? Wij vinden de nieuwe omzendbrief een belediging tegenover de gemiddelde Vlaamse huisvader, want wij zijn ervan overtuigd dat hij niet gewelddadig is.
Het ergste van heel dit circus is evenwel dat de actie het geplande doel totaal voorbij schiet: tijdens de voorbereidende gesprekken hoorden we steeds dat men vooral ging zorgen dat ?onze kinderen? gespaard moesten blijven van geweld. Het resultaat is het tegenovergestelde, want heel de actie tegen intrafamiliaal geweld wordt door de politiek, het gerecht en de politie herleid tot ?man slaat vrouw?.
Vrijdag 7 april 2006: nog maar eens Nationale Vrouwendag
Ook Christian Dupont, minister van Gelijke Kansen (sic), doet mee aan ?om ter hardst mannen pesten?. Op 7 april as. organiseert zijn Instituut voor de Gelijkheid (re-sic) van Mannen en Vrouwen een studiedag (re-re-sic) met als thema ?geweld: een mannenzaak!? Die vrouwenhappening is een vervolg van de anti-mannen-campagne van 7 maart, georganiseerd door dezelfde dienst van zijn ministerie, en waar een vertegenwoordiger van onze Nederlandse zusterorganisatie werd weggehoond toen hij de aanwezigen opmerkzaam wilde maken op de vele wetenschappelijke studies waaruit blijkt dat partnergeweld ook af en toe vrouw-tegen-man is.
We verwijten de mensen achter deze zoveelste gescheiden-vadertje-pesten inderdaad hun selectieve verontwaardiging, en we stellen vast dat hun actie enkel repressief is. Niet waar? Ken je ??n adres waar een man terecht kan als hij, moegepest en moegetergd, zijn toekomstige ex-vrouw inderdaad een oorveeg heeft gegeven en daar nadien spijt van heeft? Juist. Wij ook niet, want hulp en opvang voor daders past niet in de verborgen agenda van de mensen achter deze actie: ze willen dat mannen enkel gestraft worden, en voor hen is dat: a) de man het huis uit als de vrouw het wenst; b) de vrouw de scheiding laten winnen; c) de kinderen bij de moeder; d) veel onderhoudsgeld.
Daarom: als je vrouw zegt dat ze wil scheiden kan je de politie van Antwerpen, de procureur-generaal en de minister van Gelijke Kansen veel tijd en werk besparen als je zo vriendelijk wil zijn om je spontaan aan te bieden in de Antwerpse Begijnenstraat met je tandenborstel en pyjama (voor de niet-Antwerpenaars: dat is onze gevangenis). Neem dan ook een foto van je kinderen mee, want uiteindelijk is dat de verborgen agenda van de feministes die de touwtjes van deze actie in handen hebben: dat je ex de kinderen krijgt. Nietwaar Ingrid?
Eigenlijk is heel dat anti-mannen-circus overbodig, want elke advocaat weet intussen dat er in januari 2003 een wet gestemd werd waarin staat dat een vrederechter een man uit zijn eigen huis moet zetten als zijn vrouw aan de rechter insinueert dat haar man misschien wel eens gewelddadig zou kunnen worden. Artikel 223.3 van het Burgerlijk Wetboek zegt inderdaad: Indien een echtgenoot zich tegenover de andere schuldig gemaakt heeft aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, zal de echtgenoot die het slachtoffer is, behalve bij uitzonderlijke omstandigheden, het genot toegewezen krijgen van de echtelijke verblijfplaats indien hij daarom verzoekt.
Meteen begrijp je waarom er zo?n stijging van de aangiftes van partnergeweld is: als een vrouw haar man buiten wil volstaat het dat ze aan de kortgedingrechter zegt dat de man haar geslagen heeft en/of dat misschien wel eens zou kunnen doen. Een P.V. van aangifte is eigenlijk niet meer dan een formulier waarin staat dat de vrouw aan de politie gezegd heeft dat ze slaag heeft gekregen. Voor ?chte democraten en juristen moet dit dossier partnergeweld huiveringwekkend zijn: een man wordt immers veroordeeld, tenzij hij zijn onschuld kan bewijzen.
Politie, justitie en politiek hebben voor confrontatie gekozen. Het zal de problemen niet oplossen, integendeel zelfs.
- - - - -
Spijtig dat niemand kan bewijzen hoeveel procent van de klachten wegens partnergeweld echt zijn, en hoeveel klachten enkel moeten dienen om de man het huis uit te krijgen (voorlopige maatregelen) of om de echtscheiding te winnen (ten gronde).
Lieve dames, probeer je eens in te beelden wat een doodbrave vader die zich thuis nog nooit heeft misdragen meemaakt als hij 's avonds thuiskomt van zijn werk, en opgewacht wordt door de politie die hem 5 minuten tijd geeft om zijn kleren in te pakken en te vertrekken. Want dat is de realiteit van 223.3 B.W.: een vrederechter MOET de man het huis uitzetten als zijn vrouw erom verzoekt ?n als ze zegt dat hij eventueel misschien wel eens gewelddadig zou kunnen worden.
Terzake: sedert 20 januari 2003, invoering van paragraaf 3 in 223 B.W., escaleert het inderdaad en gaat het de verkeerde kant uit. Dat is evenwel geen verwijt dat jullie aan "de geweldenaars" moeten maken: het zijn de massa's valse klachten die ervoor zorgen dat politie en magistratuur wantrouwiger zijn. Wij hebben leden die politieagent zijn, en die ons melden dat vrouwen gewoon "een briefke komen vragen dat ze geslagen zijn, voor de advocaat".
De belangrijkste reden waarom het evenwel verkeerd gaat - en lach me nu niet uit - is omdat het thema "partnergeweld" gekaapt is door feministes. Vroeger was de strekking die bij hulpverleners overheerste "vrouwen willen dat het geweld stopt, niet de relatie". De verlichte geesten die nu de wacht uitmaken zien het anders: "het geweld stopt pas als de relatie stopt".
Op 5 april stond er in de nieuwsbrief van mijn vereniging dit artikel over partnergeweld:
Intrafamiliaal geweld : zoveelste desinformatie-campagne
In bijna alle Vlaamse kranten lazen we op maandag 3 april 2006: ?vanaf vandaag is de nieuwe rondzendbrief van kracht die partnergeweld strenger aanpakt?. Het Laatste Nieuws (3 april 2006) voegde eraan toe: ?Steeds meer vrouwen krijgen thuis slaag?.
BGMK.be verwerpt de manier waarop wij (mannen, gescheiden mannen, vaders, gescheiden vaders) voorgesteld worden als de enige geweldplegers. Enkele feministes binnen de Antwerpse politie zijn er inderdaad in geslaagd om het thema intrafamiliaal geweld te kapen en er een anti-mannen-actie van te maken. De Vlaamse pers verwoordde het op 3 april aldus: "? De circulaire van het college van procureurs-generaal is onder meer gebaseerd op de ervaringen in het gerechtelijk arrondissement Antwerpen. De Antwerpse politie registreert sinds januari 2005 systematisch partnergeweld. ?De politie besteedt dagelijks gemiddeld bijna 128 uur aan interventies tegen huiselijk geweld. De situatie is nog ernstiger omdat het merendeel van de slachtoffers er niet toe komt de politie te verwittigen?, zegt de verantwoordelijke schepen?"
Voor de tweede keer in enkele maanden tijd stelt het college van procureurs-generaal zich anti-vader op. In september 2005 was er een omzendbrief die aan boycot van het omgangsrecht de laagste prioriteit gaf, en nu dit. De definitie van geweld die de Antwerpse politie en het college van procureurs-generaal nu toepassen is trouwens totaal in tegenstrijd met de definitie over geweld, zoals die door de federale ministers en hun collega?s van de gemeenschappen en gewesten op 8 februari 2006 bepaald werd: "Geweld in intieme relaties is een geheel van gedragingen, handelingen en houdingen van ??n van de partners of ex-partners die erop gericht zijn de andere te controleren en te domineren. Het omvat fysieke, psychische, seksuele en economische agressie, bedreigingen of geweldplegingen die zich herhalen of kunnen herhalen en die de integriteit van de ander en zelfs zijn socio-professionele integratie aantasten".
De politie en de procureurs-generaal willen een nultolerantie voor intrafamiliaal geweld. Als we de ?chte definitie van geweld toepassen op de nultolerantie moet elke man de politie bellen telkens zijn vrouw (die wil scheiden) hem de huid volscheldt, hem zwaar beledigt of systematisch weigert te voldoen aan de huwelijkse verplichtingen.
Als de Antwerpse politie nu al 128 uur per dag spendeert aan interventies tegen huiselijk geweld, vragen we ons af wat dit zal worden als ze de nultolerantie invoeren. E?n politiecombi in elke straat? Wij vinden de nieuwe omzendbrief een belediging tegenover de gemiddelde Vlaamse huisvader, want wij zijn ervan overtuigd dat hij niet gewelddadig is.
Het ergste van heel dit circus is evenwel dat de actie het geplande doel totaal voorbij schiet: tijdens de voorbereidende gesprekken hoorden we steeds dat men vooral ging zorgen dat ?onze kinderen? gespaard moesten blijven van geweld. Het resultaat is het tegenovergestelde, want heel de actie tegen intrafamiliaal geweld wordt door de politiek, het gerecht en de politie herleid tot ?man slaat vrouw?.
Vrijdag 7 april 2006: nog maar eens Nationale Vrouwendag
Ook Christian Dupont, minister van Gelijke Kansen (sic), doet mee aan ?om ter hardst mannen pesten?. Op 7 april as. organiseert zijn Instituut voor de Gelijkheid (re-sic) van Mannen en Vrouwen een studiedag (re-re-sic) met als thema ?geweld: een mannenzaak!? Die vrouwenhappening is een vervolg van de anti-mannen-campagne van 7 maart, georganiseerd door dezelfde dienst van zijn ministerie, en waar een vertegenwoordiger van onze Nederlandse zusterorganisatie werd weggehoond toen hij de aanwezigen opmerkzaam wilde maken op de vele wetenschappelijke studies waaruit blijkt dat partnergeweld ook af en toe vrouw-tegen-man is.
We verwijten de mensen achter deze zoveelste gescheiden-vadertje-pesten inderdaad hun selectieve verontwaardiging, en we stellen vast dat hun actie enkel repressief is. Niet waar? Ken je ??n adres waar een man terecht kan als hij, moegepest en moegetergd, zijn toekomstige ex-vrouw inderdaad een oorveeg heeft gegeven en daar nadien spijt van heeft? Juist. Wij ook niet, want hulp en opvang voor daders past niet in de verborgen agenda van de mensen achter deze actie: ze willen dat mannen enkel gestraft worden, en voor hen is dat: a) de man het huis uit als de vrouw het wenst; b) de vrouw de scheiding laten winnen; c) de kinderen bij de moeder; d) veel onderhoudsgeld.
Daarom: als je vrouw zegt dat ze wil scheiden kan je de politie van Antwerpen, de procureur-generaal en de minister van Gelijke Kansen veel tijd en werk besparen als je zo vriendelijk wil zijn om je spontaan aan te bieden in de Antwerpse Begijnenstraat met je tandenborstel en pyjama (voor de niet-Antwerpenaars: dat is onze gevangenis). Neem dan ook een foto van je kinderen mee, want uiteindelijk is dat de verborgen agenda van de feministes die de touwtjes van deze actie in handen hebben: dat je ex de kinderen krijgt. Nietwaar Ingrid?
Eigenlijk is heel dat anti-mannen-circus overbodig, want elke advocaat weet intussen dat er in januari 2003 een wet gestemd werd waarin staat dat een vrederechter een man uit zijn eigen huis moet zetten als zijn vrouw aan de rechter insinueert dat haar man misschien wel eens gewelddadig zou kunnen worden. Artikel 223.3 van het Burgerlijk Wetboek zegt inderdaad: Indien een echtgenoot zich tegenover de andere schuldig gemaakt heeft aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, zal de echtgenoot die het slachtoffer is, behalve bij uitzonderlijke omstandigheden, het genot toegewezen krijgen van de echtelijke verblijfplaats indien hij daarom verzoekt.
Meteen begrijp je waarom er zo?n stijging van de aangiftes van partnergeweld is: als een vrouw haar man buiten wil volstaat het dat ze aan de kortgedingrechter zegt dat de man haar geslagen heeft en/of dat misschien wel eens zou kunnen doen. Een P.V. van aangifte is eigenlijk niet meer dan een formulier waarin staat dat de vrouw aan de politie gezegd heeft dat ze slaag heeft gekregen. Voor ?chte democraten en juristen moet dit dossier partnergeweld huiveringwekkend zijn: een man wordt immers veroordeeld, tenzij hij zijn onschuld kan bewijzen.
Beste Lex,Geweld heeft een oorzaak, nogal dikwijls zijn slachtoffers (mede)verantwoordelijk voor die oorzaak. Die wet is een doekje tegen het bloeden, waardoor er nog meer echtscheidingen zullen worden uitgesproken.Iedere dag maak ik het mee, geweldpleging op (meestal) vrouwen . Meestal na jaren van mishandeling breken mensen en raken er zelden nog bovenop . Uit schaamte en omwille van de kinderen houden mensen dit liever binnenkamers....daarom vrees ik dat de nieuwe wet de :nul tolerantie: niet veel nut heeft indien er geen mentaliteitsverandering komt dat geweld binnen het gezin NIET KAN !!!!!!
De rechten en plichten van gehuwden & samenwonenden kan men beter opnemen in een lessenpakket voor laatstejaarsstudenten.
Moet ik mij nu gelukkig prijzen dat ik :hulpverlener: ben en geen : hulpvrager: !!?? Wat voor onzin is dat nu......... geweld heeft meestal een oorzaak zegt u en slachtoffers zijn dikwijls mede_verantwoordelijk ! Trieste visie van jou. Wat te denken van geweld van ouders op kinderen? Hopelijk heb jij m??r geluk in het leven , verder vind ik hier geen woorden meer voor.
-
gescheiden vaders
Elsje, geen woorden verdraaien aub. Lex schreef dit over partnergeweld, en niet over intrafamiliaal geweld zoals geweld op kinderen.Wat te denken van geweld van ouders op kinderen? Hopelijk heb jij m??r geluk in het leven , verder vind ik hier geen woorden meer voor.
Overigens, wist je dat onderzoek van de California State University uitgewezen heeft dat kinderen meer geweld ondergaan van hun moeder dan hun vader?
Wist je dat diezelfde universiteit intussen 174 studies heeft verzameld van geweld van vrouwen op mannen?
http://www.csulb.edu/~mfiebert/assault.htm
dat kinderen meer geweld ondergaan van moeders dan van vaders is reeds in de jaren70 door veschillende instanties aangetoond.
En dat ook mannen lijdzaam geweld van hun vrouw ondergaan is in die zelfde studies bewezen.
Maar wat zelfs hier over het hoofd word gezien, en het is echt om bij te huilen, is dat ook deze wet door MANNEN werd geschreven en goedgekeurd.
Zolang de mensen die de wet maken en bepalen vrouwen enkel zien als zachtaardige wezens en ze niet instaat achten tot geweld en doortrapte daden, zal er NOOIT echte gelijkheid tussen de geslachten zijn.
hoelang hebben we niet moeten wachten tot de wet op onderhoudsgeld voor ex-partners en de verblijf tijd van de kinderen eindelijk wat eerlijker werd. Het voorstel voor deze nieuwe wet komt, klinkt nog gek ook, van een vrouw. Zij geeft eindelijk toe dat er groot onrecht werd gedaan aan de mannen met de oude wet. Wel de wet op nul tolerantie is een begin in de goede richting. Als men er nu ook nog zorgt dat kinderen een echt aanspreekpunt hebben voor hun problemen, en niet alleen fysieke maar ook andere mishandelingen, dan zal er nog meer opgelost raken.
en ik moet Lex inderdaad gelijk geven dat geweld in huis niet steeds alleen aan de geweldenaar ligt, maar vaak andere ondergronden heeft die gewoon worden weggelachen of als onbelangrijk worden beschouwd.
Waarom zijn er evenveel kinderen die bij hun vader willen wonen als bij hun moeder?
Maar ja, de man is toch het sterke geslacht en dus overheerst hij toch steeds de vrouw!!!!! Dus welke man gaat er ooit durven gaan vertellen dat hij door zijn vrouw word mishandeld?
En wat nu met jongere geweld tegen hun ouders?
of van volwassenen tegen over hun bejaarde ouders?
Zouden we niet beter eens een regering hebben met enkel vrouwen, dan zou er misschien eindelijk een andere maatscdhappij komen die meer echte gelijkheid geeft tussen mannen en vrouwen.
En dat ook mannen lijdzaam geweld van hun vrouw ondergaan is in die zelfde studies bewezen.
Maar wat zelfs hier over het hoofd word gezien, en het is echt om bij te huilen, is dat ook deze wet door MANNEN werd geschreven en goedgekeurd.
Zolang de mensen die de wet maken en bepalen vrouwen enkel zien als zachtaardige wezens en ze niet instaat achten tot geweld en doortrapte daden, zal er NOOIT echte gelijkheid tussen de geslachten zijn.
hoelang hebben we niet moeten wachten tot de wet op onderhoudsgeld voor ex-partners en de verblijf tijd van de kinderen eindelijk wat eerlijker werd. Het voorstel voor deze nieuwe wet komt, klinkt nog gek ook, van een vrouw. Zij geeft eindelijk toe dat er groot onrecht werd gedaan aan de mannen met de oude wet. Wel de wet op nul tolerantie is een begin in de goede richting. Als men er nu ook nog zorgt dat kinderen een echt aanspreekpunt hebben voor hun problemen, en niet alleen fysieke maar ook andere mishandelingen, dan zal er nog meer opgelost raken.
en ik moet Lex inderdaad gelijk geven dat geweld in huis niet steeds alleen aan de geweldenaar ligt, maar vaak andere ondergronden heeft die gewoon worden weggelachen of als onbelangrijk worden beschouwd.
Waarom zijn er evenveel kinderen die bij hun vader willen wonen als bij hun moeder?
Maar ja, de man is toch het sterke geslacht en dus overheerst hij toch steeds de vrouw!!!!! Dus welke man gaat er ooit durven gaan vertellen dat hij door zijn vrouw word mishandeld?
En wat nu met jongere geweld tegen hun ouders?
of van volwassenen tegen over hun bejaarde ouders?
Zouden we niet beter eens een regering hebben met enkel vrouwen, dan zou er misschien eindelijk een andere maatscdhappij komen die meer echte gelijkheid geeft tussen mannen en vrouwen.
Dit kan zelfs in de meest extreme gevallen! Denk maar aan een drank- of drugsverslaafde die geweld gebruikt tegen de andere partner.en ik moet Lex inderdaad gelijk geven dat geweld in huis niet steeds alleen aan de geweldenaar ligt, maar vaak andere ondergronden heeft die gewoon worden weggelachen of als onbelangrijk worden beschouwd.
Aangezien het slachtoffer een PLICHT heeft ten opzichte van de dader,drank-, drugsverlaafde(Art. 213 B.W., hulp en bijstand) kan deze een (gedwongen) opname vorderen. Het slachtoffer heeft ook de mogelijkheid om ONMIDDELLIJK dringende maatregelen te vragen?tot de eigenlijke echtscheiding, maar verzaakt dan de plicht van art. 213 B.W.
Hulp en bijstand blijkt men nogal eens ?te vergeten?!
Voor wettelijk samenwonende bestaat een ?light versie? van art. 213 B.W.
Er staat Appelen, U leest Peren, en reageert op Bananen!Beste Lex,Geweld heeft een oorzaak, nogal dikwijls zijn slachtoffers (mede)verantwoordelijk voor die oorzaak. Die wet is een doekje tegen het bloeden, waardoor er nog meer echtscheidingen zullen worden uitgesproken.Iedere dag maak ik het mee, geweldpleging op (meestal) vrouwen . Meestal na jaren van mishandeling breken mensen en raken er zelden nog bovenop . Uit schaamte en omwille van de kinderen houden mensen dit liever binnenkamers....daarom vrees ik dat de nieuwe wet de :nul tolerantie: niet veel nut heeft indien er geen mentaliteitsverandering komt dat geweld binnen het gezin NIET KAN !!!!!!
De rechten en plichten van gehuwden & samenwonenden kan men beter opnemen in een lessenpakket voor laatstejaarsstudenten.
Moet ik mij nu gelukkig prijzen dat ik :hulpverlener: ben en geen : hulpvrager: !!?? Wat voor onzin is dat nu......... geweld heeft meestal een oorzaak zegt u en slachtoffers zijn dikwijls mede_verantwoordelijk ! Trieste visie van jou. Wat te denken van geweld van ouders op kinderen? Hopelijk heb jij m??r geluk in het leven , verder vind ik hier geen woorden meer voor.
Pro memorie(in koeien van letters)
'nogal dikwijls'
-
gescheiden vaders
het wordt moeilijk om volgen, met quotes die reageren op de quote van een andere quote
Laatst gewijzigd door gescheiden vaders op 11 apr 2006 20:55, 1 keer totaal gewijzigd.
-
albertmotar
- Berichten: 129
Gescheiden vaders schreef :
Lieve dames, probeer je eens in te beelden wat een doodbrave vader die zich thuis nog nooit heeft misdragen meemaakt als hij 's avonds thuiskomt van zijn werk, en opgewacht wordt door de politie die hem 5 minuten tijd geeft om zijn kleren in te pakken en te vertrekken. Want dat is de realiteit van 223.3 B.W.: een vrederechter MOET de man het huis uitzetten als zijn vrouw erom verzoekt ?n als ze zegt dat hij eventueel misschien wel eens gewelddadig zou kunnen worden
Een vraagje kan dit ook dat vrouwen het huis worden uitgezet zelfs al zijn er kinderen. Want dat is nu wel een zaak waar ik meen in te zitten ???
AM
Lieve dames, probeer je eens in te beelden wat een doodbrave vader die zich thuis nog nooit heeft misdragen meemaakt als hij 's avonds thuiskomt van zijn werk, en opgewacht wordt door de politie die hem 5 minuten tijd geeft om zijn kleren in te pakken en te vertrekken. Want dat is de realiteit van 223.3 B.W.: een vrederechter MOET de man het huis uitzetten als zijn vrouw erom verzoekt ?n als ze zegt dat hij eventueel misschien wel eens gewelddadig zou kunnen worden
Een vraagje kan dit ook dat vrouwen het huis worden uitgezet zelfs al zijn er kinderen. Want dat is nu wel een zaak waar ik meen in te zitten ???
AM
-
albertmotar
- Berichten: 129
Waarom niet omdat er kinderen zijn of omdat ze het niet kan laten van geweld tegen mij en de kinderen te gebruiken en daarbij nog het huis aan het beschadigen is.
Heb een raming van ongeveer 8000 euro ????
Het spijt me maar ik denk dat het meest logische zou zijn. Zij buiten dan kan ik beginnen opknappen en verkopen .
AM
ps: dit is geen boze uitlating gewoon een gedacht
Heb een raming van ongeveer 8000 euro ????
Het spijt me maar ik denk dat het meest logische zou zijn. Zij buiten dan kan ik beginnen opknappen en verkopen .
AM
ps: dit is geen boze uitlating gewoon een gedacht