Nooit alimentatie betaald....
U kan met vonnis naar gemeente gaan, en zo adres van moeder bekomen.
U kan naar politie gaan en aangifte doen van familieverlating art 391bis - tekst zie hieronder ...evenzo een tekst over adoptie.
U kan haar dus laten veroordelen via se strafrechter voor niet betalen alimentatie ...
U kan ook de procedure via Davo volgen maar daar zijn nogal wat voorwaarden aan verbonden
http://www.davo.belgium.be/
Gezien ze blijkbaar geen omgangsrecht heeft klopt dat? Moet duidelijk in het vonnis staan. Wel in dat geval heeft het geen zin om bij politie melding te maken dat ze kind niet komt halen anders wel doen om een dossier op te bouwen.
Een dossier met alle mogelijke gegevens is zeer nuttig . Het niet betalen van de alimentatie is dus een belangrijk gegeven dus kan u best zorgen dat u daar PV's van hebt. Het maakt uw zaak veel sterker voor de jeugdrechtbank ( onderdeel familierechtbank)
Begin met een rekenvel met vb de kolommen datum - tel - brief - personen - inhoud enz enz bijlage nr.
Dat zijn de zaken die een rechter heel belangrijk zal vinden want op die manier geeft u klaar en duidelijk weer wat er allemaal gebeurd is en chronologisch.
HOOFDSTUK IX. - VERLATING VAN FAMILIE.
Art. 391bis.<W 05-07-1963, art. 1> Met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig [euro] tot vijfhonderd [euro] of met een van die straffen alleen, onverminderd de toepassing van strengere straffen, indien daartoe grond bestaat, wordt gestraft hij die, na door een rechterlijke beslissing waartegen geen verzet of hoger beroep meer openstaat, te zijn veroordeeld om een uitkering tot onderhoud te betalen aan zijn echtgenoot, aan zijn bloedverwanten in de nederdalende of in de opgaande lijn, meer dan twee maanden vrijwillig in gebreke blijft de termijnen ervan te kwijten. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
(Met dezelfde straffen wordt gestraft hij die, in de omstandigheden omschreven in het eerste lid, niet voldoet aan de verplichtingen bepaald in de artikelen 203bis, 206, 207, 301, 303, (...) 336 (en 353-14 van het Burgerlijk Wetboek) en in de artikelen 1288, 3° en 4°, (...) van het Gerechtelijk Wetboek.) <W 31-03-1987, art. 93> <W 2003-04-24/32, art. 6, 045; Inwerkingtreding : 01-09-2005> <W 2007-04-27/00, art. 40, 1°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Dezelfde straffen zijn van toepassing op de echtgenoot die zich vrijwillig geheel of ten dele onttrekt aan de gevolgen van de machtiging door de rechter verleend krachtens (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en [3 1253ter/5 en 6]3, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) wanneer tegen die machtiging geen verzet of hoger beroep meer openstaat. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2° en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Hetzelfde geldt voor de echtgenoot die, na te zijn veroordeeld, hetzij tot een van de verplichtingen op de niet-nakoming waarvan door de eerste twee leden van dit artikel straf is gesteld, hetzij ingevolge (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en [3 1253ter/5 en 6]3, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) zich vrijwillig ervan onthoudt de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en zijn echtgenoot of zijn kinderen aldus berooft van de voordelen waarop zij aanspraak konden maken. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2 en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Art.353-15.De geadopteerde en zijn afstammelingen behouden al hun erfrecht in hun oorspronkelijke familie. Zij verkrijgen op de nalatenschap van de adoptant of adoptanten dezelfde rechten als een kind of zijn afstammelingen daarop zouden hebben maar verkrijgen geen enkel recht op de nalatenschap van de bloedverwanten van de adoptant of adoptanten.”(Burgerlijk Wetboek).
en
A) Volle adoptie:
De adoptie door de echtgeno(o)t(e) van verschillend geslacht van de ouder noemt men een stiefouderadoptie. Men kan hier kiezen voor een volle of “gewone” stiefouderadoptie. Deze twee vormen van adoptie verschillen o.a. hierin dat bij de gewone adoptie de banden met de oorspronkelijke familie niet worden doorgeknipt, terwijl dit bij de volle adoptie wel het geval is. De geadopteerde (uw kind) zal bij beide soorten adoptie gelijkgesteld worden met kinderen die een gewone (oorspronkelijke) afstammingsband hebben met hun ouder. Bij de volle adoptie zal men echter bovendien volwaardige verwantschapsbanden verkrijgen met de verwanten van de adoptant (Dit zou bijvoorbeeld betekenen dat de ouders van uw vriend, de grootouders worden van uw kind.). Kort samengevat is de volle adoptie dus een verdergaande vorm van adoptie in vergelijking met de “gewone” adoptie.
In de eerste plaats is er dus de volle stiefouderadoptie. Deze volle adoptie heeft dus tot gevolg dat het geadopteerde kind alle banden verliest met zijn oorspronkelijke familie. Bij stiefouderadoptie (Hiervoor zou u moeten wachten met adoptie totdat u met uw vriend getrouwd bent.) is er weliswaar discussie of die afstammingsband enkel tenietgaat t.o.v. de ouder van hetzelfde geslacht als de adoptant (de verwekker van uw kind) of t.o.v. beide ouders. Sommigen stellen dat bij een volle stiefouderadoptie beide ouders hun band met het kind verliezen, zodat ook de ouder – echtgeno(o)t(e) van de adoptant (u dus) – zijn/haar kind moet adopteren opdat deze het ouderlijk gezag zou kunnen behouden. Het verlies van het gezag over uw kind kan verregaande gevolgen met zich meebrengen indien jullie (u en uw vriend) ooit uit elkaar zouden gaan (Er zou u dan bijvoorbeeld omgangrecht met uw kind kunnen worden ontnomen.). Andere rechtspraak en rechtsleer is van oordeel dat deze (bijkomende) adoptie door de oorspronkelijke ouder niet noodzakelijk is opdat deze ouder het ouderlijk gezag zou blijven behouden na de adoptie. Hoewel het Grondwettelijk Hof in een arrest van 6 november 1997 (nr. 67/97) stelde dat de eerste toepassing een schending inhoudt van artikel 10 en 11 van de Grondwet en niet dient te worden toegepast als artikel 370 §1, lid 2 B.W. op deze wijze wordt geïnterpreteerd blijft er grote onduidelijkheid bestaan hieromtrent.
Indien u nog niet getrouwd bent met uw vriend op het ogenblik van de adoptie spreekt men over “adoptie door de ongehuwde partner van de ouder”. Ook in dit geval is er discussie of de volle adoptie het verlies van het ouderlijk gezag van de oorspronkelijke ouder betekent. Sommige rechtsleer is van oordeel dat de oorspronkelijke ouder het ouderlijk gezag behoudt, terwijl anderen stellen dat men dit verliest bij volle adoptie door de partner van de ouder. Op 3 mei 2000 heeft het Grondwettelijk Hof geoordeeld dat ook in dit geval een schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet aanwezig is. Bijgevolg moet ook in het geval de adoptant (uw partner) en de ouder nog niet getrouwd zijn artikel 370 §1, lid 2 B.W. buiten spel worden gelaten, zodat de oorspronkelijke ouder (u) het ouderlijk gezag samen zal uitoefenen met de adoptant en niet tot adoptie dient over te gaan.
Hoewel men sinds de arresten van het Grondwettelijk Hof van oordeel is dat de ouder zijn/haar kind niet mee moet adopteren bij de volle adoptie van de stiefouder, is er toch sprake van onzekerheid hieromtrent.
Bovendien wordt volle adoptie vaak niet gehomologeerd omdat ze strijdig is met het belang van het kind. Het doorsnijden van alle oorspronkelijke familiale banden is immers zeer verregaand. In uw geval is dit echter mogelijk niet van toepassing omdat er gewoonweg geen afstammingsbanden aanwezig zijn langs vaderszijde. Toch raad ik u deze volle adoptie niet aan wegens te veel onzekerheid omtrent de gevolgen.
B) “Gewone” adoptie:
Een tweede mogelijkheid is de “gewone” adoptie van uw kind door uw partner. Wanneer de volle stiefouderadoptie geweigerd wordt, biedt deze vorm van adoptie vaak wel een uitweg. Zoals hierboven reeds vermeld heeft de “gewone” adoptie gelijkaardige gevolgen als de volle adoptie, maar zijn deze minder verregaand. Een “gewone” adoptie is voordeliger wanneer u reeds getrouwd bent. In dat geval behoudt u immers het ouderlijk gezag volgens artikel 361 §2 B.W. Indien u niet getrouwd bent zal net zoals bij de volle adoptie de kans bestaan dat u uw ouderlijk gezag kwijtraakt aan uw partner. Echter ook hier heeft het Grondwettelijk Hof in haar arrest van 28 november 2001 (nr.154/2001) gesteld dat er een schending is van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet. Bijgevolg dient volgens het Hof ook wettelijk samenwonende ouder het ouderlijk gezag te kunnen behouden samen met de adoptant (op voorwaarde dat deze van een verschillend geslacht zijn).
Hoewel de voorwaarden van adoptie in uw geval vervuld lijken op het eerste zicht raad ik u aan om eerst te trouwen en bovendien voor een “gewone” adoptie te kiezen indien u absoluut voor adoptie wil gaan. Het is immers duidelijk dat er in de andere gevallen veel onzekerheid bestaat over het lot van uw ouderlijk gezag.