Ik ga meteen met de deur in huis vallen.
Mijn ex-vrouw en ik zijn in lange trage onderhandeling verwikkeld met de bedoeling om een EOT geregeld te krijgen.
Het is echter de bedoeling om voor de kinderen een meest gunstige regeling te krijgen.
Aangezien het plan is dat ik het huis overneem en als alleenstaande een lening moet nemen, heeft de bank gevraagd om de kinderen beiden bij mij ten laste te zetten.
Naast het feit van de lening, heb ik ook geïnformeerd dat het fiscaal gezien interessanter is als één ouder de kinderen ten laste heeft (en dus van de belastingen kan aftrekken) en de andere ouder "allimentatie" betaald en deze op haar beurt kan ingeven bij de belastingen.
Bedoeling blijft om alle fiscale voordelen op de kinderrekening door te storten, dus hebben beide ouders er voor hunzelf geen eigen voordeel aan.
Mijn vraag is het volgende: Mijn ex-vrouw heeft nog altijd in haar hoofd dat de rechtbank de kinderen automatisch bij de moeder domicilieert en ook automatisch bij de moeder ten laste wil zetten.
In hoeverre klopt dit met de regelgeving en met de praktijk?
Zijn er nog andere "vrouwelijke voorrechten" die in deze moderne tijden overeind zijn gebleven (in regelgeving en/of praktijk)?
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
joppe_superheld
- Berichten: 90
Er zijn geen vrouwelijke voorrechten. Echter indien de kinderen meer bij de moeder verblijven, is de kans iets groter dat die "voordelen" aan haar worden gegeven, maar zelfs daarin bestaat geen 100% zekerheid. Dan nog kan dit aan de vader gegeven worden.
Bij een week/week-regeling maakt het op zich ook niet uit waar de kinderen gedomicilieerd zijn of waar ze ten laste zijn, gezien beide zaken gecompenseerd kunnen worden in het vonnis. Ik zie ook niet in waarom een bank de illusie van het ten laste nemen (op de loonfiche) zou verplichten, omdat dit los staat van wat er uiteindelijk bij de belastingen gebeurt.
Je kan zelfs dus de 2 kinderen ten laste zetten op je loonfiche, zelfs al is je vrouw daar niet mee akkoord. Hoogstens zal de fiscus er achteraf lastig over doen, maar ik heb nog nooit gehoord dat men deze zaken zou onderzoeken (ok, als je 10 kinderen ten laste aangeeft, is dat wat anders). Waarom trekt de fiscus zich daar niet veel van aan: omdat uiteindelijk het dat niet is wat telt, maar hoe ze op je belastingsbrief aangegeven staan (en dat controleert men natuurlijk wel).
Fictief voorbeeld: je hebt geen extra aftrekken mogelijk (geen woonbonus, kinderopvang, zonnepanelen, ...).
stel, je verdient 3000 euro en geeft 2 kinderen (je echt aantal) ten laste aan. Je zal ongeveer 1950 euro verdienen (400 euro naar RSZ, 650 euro bedrijfsvoorheffing) => bij de belastingen zou je (in theorie) niks moeten bijbetalen, gezien geen aftrekken en alles correct aangegeven is.
stel, je verdient 3000 euro en geeft geen kinderen ten laste aan. Je zal ongeveer 1800 euro verdienen (400 euro naar RSZ, 800 euro bedrijfsvoorheffing) => 150 euro per maand teveel betaald, dus 1800 euro terug van de belastingen.
stel, je verdient 3000 euro en geeft 10 kinderen ten laste aan. Je zal ongeveer 2600 euro verdienen (400 euro naar RSZ, 0 euro bedrijfsvoorheffing) => 650 euro per maand te weinig betaald, dus 7800 euro te betalen aan de belastingen.
Je kan zelfs dus de 2 kinderen ten laste zetten op je loonfiche, zelfs al is je vrouw daar niet mee akkoord. Hoogstens zal de fiscus er achteraf lastig over doen, maar ik heb nog nooit gehoord dat men deze zaken zou onderzoeken (ok, als je 10 kinderen ten laste aangeeft, is dat wat anders). Waarom trekt de fiscus zich daar niet veel van aan: omdat uiteindelijk het dat niet is wat telt, maar hoe ze op je belastingsbrief aangegeven staan (en dat controleert men natuurlijk wel).
Fictief voorbeeld: je hebt geen extra aftrekken mogelijk (geen woonbonus, kinderopvang, zonnepanelen, ...).
stel, je verdient 3000 euro en geeft 2 kinderen (je echt aantal) ten laste aan. Je zal ongeveer 1950 euro verdienen (400 euro naar RSZ, 650 euro bedrijfsvoorheffing) => bij de belastingen zou je (in theorie) niks moeten bijbetalen, gezien geen aftrekken en alles correct aangegeven is.
stel, je verdient 3000 euro en geeft geen kinderen ten laste aan. Je zal ongeveer 1800 euro verdienen (400 euro naar RSZ, 800 euro bedrijfsvoorheffing) => 150 euro per maand teveel betaald, dus 1800 euro terug van de belastingen.
stel, je verdient 3000 euro en geeft 10 kinderen ten laste aan. Je zal ongeveer 2600 euro verdienen (400 euro naar RSZ, 0 euro bedrijfsvoorheffing) => 650 euro per maand te weinig betaald, dus 7800 euro te betalen aan de belastingen.
@JPV als de TS de kinderen ten laste heeft, is zijn nettoloon hoger dan wanneer hij ze niet ten laste heeft.
Op papier heeft hij dus een hogere afbetalingscapaciteit. Zo kunnen ze TS een hoger bedrag laten lenen en toch ingedekt zijn bij een eventueel wanbetalen.
Het zou niet de eerste keer zijn dat de rechter oordeelt dat de bank het had kunnen weten en de schulden ondanks hypotheek gedeeltelijk of zelfs volledig kwijtscheld.
De banken zijn maffia, ze weten beter dan jezelf wat je aankan en zullen zich altijd voor 150% indekken.
Op papier heeft hij dus een hogere afbetalingscapaciteit. Zo kunnen ze TS een hoger bedrag laten lenen en toch ingedekt zijn bij een eventueel wanbetalen.
Het zou niet de eerste keer zijn dat de rechter oordeelt dat de bank het had kunnen weten en de schulden ondanks hypotheek gedeeltelijk of zelfs volledig kwijtscheld.
De banken zijn maffia, ze weten beter dan jezelf wat je aankan en zullen zich altijd voor 150% indekken.