Inderdaad, hij vertrouwde op oogarts, maar hij moet de vraag nog beantwoorden wat er letterlijk stond.De TS heeft op de oogarts vertrouwd. Daar is het probleem ontstaan, niet op internet.Maar ze zullen hier wat schipperen omdat ze toch ook wel zullen zien dat het geen slimme keuze was blind te vertrouwen op internet.
betaalt de oogarts dan ook standaard de meerkost voor een hercontrole bij de opticien? Van een oogarts kan je als redelijke persoon verwachten dat hij zo'n eenvoudige meting tot op de 0,25 nauwkeurig kan doen. Doet hij dat niet en hem je hem ervoor betaald, dan begaat hij een beroepsfout en dient hij de fout volledig te vergoeden. Ik zie echt niet in welke aansprakelijkheid de patient zou kunnen hebben als hij zich volledig baseert op dat advies.Die controle is inderdaad niet juridisch vereist, doch een last die op de patiënt rust en waarvan de schending een eigen fout kan uitmaken die zijn recht op volledige schadevergoeding bij tekortkoming van de oogarts kan hypothekeren.
Hier is geen sprake van een foute meting. Hier is sprake van een omwisseling van de ogen. Ik dring hierbij nog eens aan dat de vraagsteller zegt wat er letterlijk op zijn voorschrift staat met betrekking tot de dioptrie. Zonder dat kan men hier niet uitmaken of de arts het verkeerd heeft opgeschreven of dat de vraagsteller het verkeerd had geïnterpreteerd.betaalt de oogarts dan ook standaard de meerkost voor een hercontrole bij de opticien? Van een oogarts kan je als redelijke persoon verwachten dat hij zo'n eenvoudige meting tot op de 0,25 nauwkeurig kan doen. Doet hij dat niet en hem je hem ervoor betaald, dan begaat hij een beroepsfout en dient hij de fout volledig te vergoeden. Ik zie echt niet in welke aansprakelijkheid de patient zou kunnen hebben als hij zich volledig baseert op dat advies.Die controle is inderdaad niet juridisch vereist, doch een last die op de patiënt rust en waarvan de schending een eigen fout kan uitmaken die zijn recht op volledige schadevergoeding bij tekortkoming van de oogarts kan hypothekeren.
wat dus een foute meting is.Hier is geen sprake van een foute meting. Hier is sprake van een omwisseling van de ogen.betaalt de oogarts dan ook standaard de meerkost voor een hercontrole bij de opticien? Van een oogarts kan je als redelijke persoon verwachten dat hij zo'n eenvoudige meting tot op de 0,25 nauwkeurig kan doen. Doet hij dat niet en hem je hem ervoor betaald, dan begaat hij een beroepsfout en dient hij de fout volledig te vergoeden. Ik zie echt niet in welke aansprakelijkheid de patient zou kunnen hebben als hij zich volledig baseert op dat advies.Die controle is inderdaad niet juridisch vereist, doch een last die op de patiënt rust en waarvan de schending een eigen fout kan uitmaken die zijn recht op volledige schadevergoeding bij tekortkoming van de oogarts kan hypothekeren.
de OP heeft niks geïnterpreteert, hij heeft het voorschrift doorgemaild. In de eerste post van de OP kan je lezen dat de (assistent) vd oogarts duidelijk erkent dat de verwisseling bij hen gebeurd is.Ik dring hierbij nog eens aan dat de vraagsteller zegt wat er letterlijk op zijn voorschrift staat met betrekking tot de dioptrie. Zonder dat kan men hier niet uitmaken of de arts het verkeerd heeft opgeschreven of dat de vraagsteller het verkeerd had geïnterpreteerd.
en waarom zou een vergissing geen beroepsfout zijn?Het is dus eerder een vergissing dan een beroepsfout neem ik aan.
als ik dat niet kan rechtzetten, dan zou dit een beroepsfout zijn van mij. Ook al is het "slechts" een vergissing. De dokter die per vergissing het verkeerde been amputeert, begaat nog altijd een beroepsfout. Het is niet omdat vergissingen menselijk zijn, dat ze geen beroepsfouten zijn.Net zoals u kan hebben dat u per ongelijk eens 2 cijfers omwisselt bij de belastingaangifte.
ik heb het voorschrift niet gezien, ik bedoelde dat hij in zijn eerste post zei dat hij het doorgemaild heeft naar de website. EN gezien de assistent van de oogarts niet zegt dat de website fout is, is het logisch dat de fout effectief wel bij de oogarts zit. De OP heeft niks geïnterpreteerd.Ik heb zelf niets gekregen ivm het voorschrift dus zolang ik niets hoorde kon ik mij daar niet over uitspreken. U bevestigd wat TS zegt, dus ik zal op u woord vertrouwen. Dus het zou een fout van de oogarts zijn.
de orde van geneesheren is een van de slechtste kanalen om zoiets te regelen. Je gaat toch ook niet bij de vereniging van huiseigenaars gaan klagen als je je waarborg niet terugkrijgt? Aangetekende zending en dan via de rechtbank en je hebt met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid je geld terug.Het advies is toch nog steeds een minnelijke schikking proberen treffen. Bij de orde der geneesheren zal men niet veel steun vinden volgens mijn moeder gezien TS de glazen via het internet heeft besteld en niet bij een erkend opticien is gegaan. Tenzij de site een erkend opticien is, maar daar heb ikzelf nog nooit van gehoord.
Een apotheker dient ook de voorschriften van een arts te controleren en advies te verlenen. Maar hij is zelf geen arts en het ontslaat de arts niet van zijn verantwoordelijkheid voor een foutieve diagnose, laat staan dat de patiënt er zelf iets mee te maken heeft. Idem voor opticiens.
Wanneer kunt u met een gerust hart lenzen op het internet kopen?
De eerste verplichte stap is een afspraak bij de oogarts. Die zal welbepaalde lenzen (correctie, grootte, merk, enz.) en ook het geschikte onderhoudsproduct voorschrijven.
Daarna moet u naar de opticien. Hij zal u, net als een apotheker, de producten geven die op het voorschrift van de oogarts staan. De opticien is een professionele gezondheidswerker die de plicht heeft om het voorschrift te controleren en advies te verstrekken. Hij moet zijn advies de eerste keer meegeven en ook daarna blijven herhalen. Dan pas, als de patiënt een oogarts heeft geraadpleegd, als de opticien het voorschrift heeft gecontroleerd en als de patiënt zijn gebruiksaanwijzingen heeft gekregen, is internet verantwoord.
Bron: http://www.e-gezondheid.be/lenzen-kopen ... tueel/1052" onclick="window.open(this.href);return false;
Het is net een vergissing omdat het per ongeluk is. Moest het expres zijn, is het wellicht een poging tot fraude. Doelbewuste fouten zijn veel minder verzekerbaar.Net zoals u kan hebben dat u per ongelijk eens 2 cijfers omwisselt bij de belastingaangifte.
Kom, serieus blijven. Iedere technische of vormelijke fout wel. Maar de apotheker is niet verantwoordelijk voor een foutieve diagnose - hoe zou dat ook kunnen? Als een arts antibiotica voorschrijft wanneer het niet nodig is, is een apotheker daar in geen geval verantwoordelijk voor. Integendeel zelfs.De apotheker moet iedere fout van de arts in het voorschrift opmerken, gebeurt dat niet, dan kan de apotheker mee aansprakelijk gesteld worden – ook in bepaalde gevallen de patiënt zelf. Straf, he?
euh, jawel. De apotheker moet wel degelijk het voorschrift controleren. En indien de patient de medicatie gewoon is, moet hij ook voorzichtig zijn.Kom, serieus blijven. Iedere technische of vormelijke fout wel. Maar de apotheker is niet verantwoordelijk voor een foutieve diagnose - hoe zou dat ook kunnen? Als een arts antibiotica voorschrijft wanneer het niet nodig is, is een apotheker daar in geen geval verantwoordelijk voor. Integendeel zelfs.De apotheker moet iedere fout van de arts in het voorschrift opmerken, gebeurt dat niet, dan kan de apotheker mee aansprakelijk gesteld worden – ook in bepaalde gevallen de patiënt zelf. Straf, he?
De apotheker gaat een tweede diagnose stellen? Op het zicht? En dan zeggen dat de patiënt niet heeft wat een arts of specialist zegt dat die heeft? Het gaat natuurlijk voordelig zijn voor de sociale zekerheid om bijgevolg alle artsen gewoon af te schaffen. Zo ver gaat die controleplicht niet, en kan die ook niet gaan, want de apotheker is een apotheker en geen arts.euh, jawel. De apotheker moet wel degelijk het voorschrift controleren. En indien de patient de medicatie gewoon is, moet hij ook voorzichtig zijn.Kom, serieus blijven. Iedere technische of vormelijke fout wel. Maar de apotheker is niet verantwoordelijk voor een foutieve diagnose - hoe zou dat ook kunnen? Als een arts antibiotica voorschrijft wanneer het niet nodig is, is een apotheker daar in geen geval verantwoordelijk voor. Integendeel zelfs.De apotheker moet iedere fout van de arts in het voorschrift opmerken, gebeurt dat niet, dan kan de apotheker mee aansprakelijk gesteld worden – ook in bepaalde gevallen de patiënt zelf. Straf, he?
het gaat niet over een diagnose stellen. Het gaat over bvb een magistrale bereiding die giftig is en wat de apotheker dient te weten. Of een combinatie van medicatie die niet kan (bvb metmorfine in combinatie met acenocoumarol (eerste resultaat op google))De apotheker gaat een tweede diagnose stellen? Op het zicht? En dan zeggen dat de patiënt niet heeft wat een arts of specialist zegt dat die heeft? Het gaat natuurlijk voordelig zijn voor de sociale zekerheid om bijgevolg alle artsen gewoon af te schaffen. Zo ver gaat die controleplicht niet, en kan die ook niet gaan, want de apotheker is een apotheker en geen arts.
Dat bedoeling ik met 'technisch'. De vereiste om een voorschrift te controleren, zij het door een apotheker of opticien, is daardoor niet iets wat de arts de facto ontslaat van alle verantwoordelijkheid, en dat is wat sommigen hier wel laten uitschijnen.het gaat niet over een diagnose stellen. Het gaat over bvb een magistrale bereiding die giftig is en wat de apotheker dient te weten. Of een combinatie van medicatie die niet kan (bvb metmorfine in combinatie met acenocoumarol (eerste resultaat op google))