Bemiddeling gebeurt steeds op vrijwillige basis. Dit wil zeggen dat het niet deelnemen aan bemiddeling juridisch gezien nooit kan aanzien worden als een onbereidheid tot medewerking.
In de praktijk is het wel zo dat er ondertussen verschillende jeugdrechters voorstander zijn van ouderschapsbemiddeling en bijgevolg ingaan op de vraag van één van de ouders om kennis te maken met bemiddeling. In de praktijk ervaar ik dat heel wat ouders op dat moment akkoord gaan met die kennismaking als dit door de jeugdrechter wordt aangebracht. Het is met andere woorden zeker het proberen waard.
Bijkomend is ouderschapsbemiddeling nog bij veel mensen onbekend en wordt een brief door een advocaat niet altijd zo begrepen als een voorstel tot bemiddeling. Bijgevolg zou ik u aanraden om rechtstreeks informatie omtrent bemiddeling op te sturen aan de andere ouder met adressen van bemiddelaars. Geef aan dat uw bezorgdheid omtrent de kinderen uw voornaamste motief is en dat u vanuit die bezorgdheid de problemen wenst op te lossen.
Op de website
www.just.fgov.be kan u een brochure over bemiddeling downloaden en u vindt er ook adressen van bemiddelaars. Ook op de websites
www.forumbemiddeling.be of
www.bemiddelingvzw.be vindt u info en adressen.
Het kan in uw situatie helpend zijn om beroep te doen op een bemiddelaar die ook geschoold is als psycholoog / maatschappelijk werker / psychotherapeut daar deze bemiddelaar ook kennis heeft over de dynamiek die zich afspeelt in nieuw samengestelde gezinnen en hierover ook informatie kan geven tijdens de bemiddeling.
Een tip voor uzelf: denk eraan om geen negatieve communicatie t.a.v. de moeder te voeren. Opmerkingen waardoor zij het gevoel krijgt dat ze het niet goed doet, zullen immers enkel op verzet stuiten en zal tot gevolg hebben dat de focus alles behalve op jullie kinderen zal gevestigd worden. Iedere ouder heeft immers de ambitie om een goede ouder te zijn. Als iemand zich aangevallen voelt, heeft men echter de neiging om zich te verdedigen en hierdoor wordt een conflict niet opgelost...