Hallo,
Ik ben 30 jaar en momenteel 13 weken zwanger. Mijn vriend en ik zijn zes maand samen, ik ben per ongeluk zwanger geworden. In het begin van de zwangerschap was ik niet gealarmeerd, ik dacht dat ik de beste relatie had die ik ooit gehad had en zijn reactie op de zwangerschap was heel goed. Hij is van Nigeriaanse afkomst en vindt een gezin stichten geweldig. Na een paar weken zei hij me plotseling dat ik niet moest reageren op berichten van buiten af, dat hij alles zou uitleggen, en toen bleek dat een Afrikaans meisje me allemaal dreigementen had toegestuurd omdat ik volgens haar sex had gehad met haar vriend. Na een hele hoop vijven en zessen bleek dat ze al maanden samen waren, al vanaf het begin van onze relatie, dat hij feitelijk over alles loog en dat de hele mooie relatie die ik dacht te hebben met hem gebaseerd was op allerlei leugens. Hij had haar verteld dat hun relatie moest stoppen (al zal dat ook wel een leugen zijn) omdat ik zwanger was en zij was hier natuurlijk laaiend over. Ik ging achter de feiten aan en nu bleek hij lachte de witte vrouw uit met zijn vrienden en ging gewoon verder met die griet ook al veranderde hij voor het idee zijn telefoonnummer en verwijderde hij zijn social media. De laatste maand is een absolute hel geweest, waar ik op en neer gesleurd ben door emoties en het schuldgevoel dat ik bij hem moet blijven voor het kind, dat ik het anders financieel en in de praktijk alleen niet zal redden. Gelukkig is gister mijn moeder en zus met hem gaan praten en de waarheid die er toen uit kwam was zo intens slecht, gemeen en hopeloos dat ik zijn praatjes wat betreft onze zogenaamde liefde en relatie nu echt niet meer geloof.
Hij zegt echter me financieel te willen ondersteunen, hij maakt hier en daar wat geld over. Hij zegt na januari (zijn examens) full time te gaan werken, en tijdelijk te stoppen met zijn studie, hier kan ik alleen maar op hopen, ik werk in de horeca en heb een fysiek zware job, als ik eerder dan mijn zwangerschapsverlof op ziekenkas moet red ik het financieel niet al mijn kosten te dekken en heb ik hulp nodig.
Welnu. Hij heeft een studentenvisum, dit loopt tot juli 2015. Dit is dus tijdelijk. Hij kan echter wel zijn studie voortzetten tot doctoraat en dan is hij nog jaren hier in Belgie. Of hij kan ervoor kiezen zijn studie op langere termijn te doen, zijn lessen te verspreiden over een langere termijn zegt hij. Hij was van plan hier te blijven voor en vooral VIA mij en het kind (hij zweert dat het daar niet om te doen was, nu weet ik inmiddels wel beter, de realiteit is hard.), maar nu heb ik dus opgezocht dat als ik het kind door hem niet laat erkennen dat dit niet van toepassing is. Klopt dit? Ik wil zoiezo niet dat hij het recht heeft dat hij het kind kan meenemen, zelfs niet buiten mijn huis, ik wil hem alleen het minimale bezoekrecht toestaan, ik ben er door al deze leugens niet gerust op dat hij het niet meeneemt naar Afrika en dat ik mijn kind riskeer kwijt te raken. Is het zo dat als ik hem het kind niet toesta te erkennen dat ik er voor kan zorgen dat het mijn achternaam krijgt en hoe werkt dit in de praktijk? Wat houdt dit precies in? Kan ik als ik hem geen toestemming geef het kind te erkennen hiervoor zorgen? Heeft hij dan geen recht op een visum ook al is het kind van hem? En ook niet onbelangrijk, krijgt het kind via hem de Nigeriaanse nationaliteit?
ik ga zoiezo vrijdag naar het ocmw voor juridische hulp bij een advocaat daar om alles nog eens na te vragen. vanavond omdat hij nattigheid voelt gaat hij mee naar de vroedvrouw (terwijl ik hem nog niet eens zover kreeg mee te gaan naar de eerste echo, ik heb dit alleen gedaan, toen was het kennelijk niet belangrijk om interesse te tonen en mij te doen geloven dat het hem ene zier interesseert), ik wil dit helemaal niet maar hij staat er op en het zal ook wel gunstig zijn dat hij het gevoel heeft dat hij mee doet en dat ik misschien nog te buigen ben. Hij wil een relatie voor zijn visum, en denkt dat hij mij gek genoeg kan maken met zijn manipulatie dat ik hem toesta hem in te schrijven op mijn adres. Wat dus niet gaat gebeuren, uiteraard.