eindarrest na vals onderling akkoord

[talitakumi]

Onlangs heeft het Hof van beroep te Gent een eindarrest uitgesproken, na 2 tussenarresten, en een onderling akkoord dat de vader van mijn zoontje en ik hadden bereikt over een omgangsregeling voor onze zoon.

Dit zogezegde onderling akkoord ging echter niet zonder slag of stoot, mijn ex partner heeft mij op alle mogelijke manieren onder druk gezet en misleid om op die manier dit akkoord erdoor te duwen en zo een eind te maken aan een procedure die al twee jaar aan de gang was...

Na twee jaar is er nog niets veranderd en blijkt dat ook nu, na het akkoordvonnis, mijn ex partner weer zijn zoon niet komt halen, niets laat weten, en ik eigenlijk weer even ver sta als twee jaar geleden...

Ondertussen is onze zoon drie jaar en vier maanden oud en heeft hij meer en meer een probleemgedrag dat ook al op school werd opgemerkt, dit tgv de agressieve houding van zijn vader en de ganse situatie die voor een kind van die leeftijd totaal onbegrijpbaar is.

Nu zit ik met een groot probleem want volgens mijn advocaat kan ik niks meer ondernemen want we hebben een akkoordvonnis op basis van het onderling akkoord dat we beiden hebben getekend.

Ik kan daardoor niets meer ondernemen, zelfs nu het duidelijk is dat het "akkoord" van mijn ex partner opgezet spel was en dus geen enkele waarde heeft. Hij blijft verder doen met zijn pesterijen, zijn smsen vol dreigementen, zijn gedrag en uitlatingen die nog steeds zeer agressief zijn en allemaal voortkomen uit frustratie en woede naar mijn partner en mij toe.

Hij kan het niet kroppen dat ik mijn leven verder zet met iemand anders en niet met hem.

Wat moet ik hiermee nu doen? Ik kan heel veel bewijzen voorleggen waaruit duidelijk is dat hij onze zoon nog steeds wil blijven misbruiken en manipuleren om mij te straffen, ook dat het onderling akkoord bereikt werd op basis van leugens en valse beloftes, en ik dus vreselijk ben misleid geweest door hem en nu met de gebakken peren zit.

Onze zoon vertoont steeds meer en meer een probleemgedrag, het clb werd reeds gecontacteerd en ook moet hij naar een kinderpsycholoog gaan. Ik dacht echt dat de rust eindelijk ging terugkeren eenmaal het akkoord was bereikt, maar niets is minder waar.

Destijds werd in kortgeding uitgesproken dat de vader enkel via het caw en onder toezicht nog contact mocht hebben met onze zoon, dit tgv zijn agressief gedrag alsook het feit dat hij toen al zijn kind enkel manipuleerde en wilde misbruiken als middel om mij te raken.

Nu is het nog steeds van dat, maar wat kan ik nu doen om hier voorgoed een einde aan te maken?

[Franciscus]

Het akkoord kan niet vals zijn u hebt het tenslotte ondertekend.
Alleen goudt uw ex zich ook niet aan het arrest

Wel, dan zal u elke maal dat het arrest niet wordt nageleefd aangifte moeten doen bij politie.
- bij niet komen halen wordt dat een melding
- bij niet terugbrengen of
- bij niet meegeven aangifte als PV.

U vraagt terug dat er een sociaal onderzoek wordt ingesteld via ofwel politie ofwel via uw advocaat.

[j.demoor]

“Art.3.1. Bij alle maatregelen betreffende kinderen, ongeacht of deze worden genomen door openbare of particuliere instellingen voor maatschappelijk welzijn of door rechterlijke instanties, bestuurlijke autoriteiten of wetgevende lichamen, vormen de belangen van het kind de eerste overweging...Art.9...3. De Staten die partij zijn, eerbiedigen het RECHT VAN HET KIND dat van een ouder of beide ouders is gescheiden, op regelmatige basis persoonlijke betrekkingen en rechtstreeks contact met BEIDE ouders te onderhouden, tenzij dit in strijd is met het belang van het kind...”(20 NOVEMBER 1989. - Verdrag inzake de Rechten van het Kind).

‘ook nu, na het akkoordvonnis, mijn ex partner weer zijn zoon niet komt halen’

‘Omgangsrecht’ is dus geen eenzijdig recht van één of beide ouders doch ook een WEDERKERIG recht van het kind. Dit recht van het kind is dus afdwingbaar,al dan niet onder verbeurte van een dwangsom .“Art.1385bis. "De rechter kan op vordering van één der partijen de wederpartij veroordelen tot betaling van een geldsom,dwangsom genaamd,voor het geval dat aan de hoofdveroordeling niet wordt voldaan ..."(Gerechtelijk Wetboek).Vergelijk Benelux-Gerechtshof 11 mei 1982(LADAN t. DE BRUIN en WESSENBURG t. PETIT),F.B.U.,III.1.50.3-1,http://www.courbeneluxhof.be/arresten/N ... 1_3_86.pdf .

“Art.374.§ 1.Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen...Bij gebreke van overeenstemming over de organisatie van de huisvesting van het kind, over de belangrijke beslissingen betreffende zijn gezondheid, zijn opvoeding, zijn opleiding en zijn ontspanning en over de godsdienstige of levensbeschouwelijke keuzes of wanneer deze overeenstemming strijdig lijkt met het belang van het kind, kan de bevoegde familierechtbank de uitoefening van het ouderlijk gezag uitsluitend opdragen aan één van beide ouders...”(Burgerlijk Wetboek).

Om dit ouderlijk gezag uitsluitend op te dragen aan één van beide ouders dient u te bewijzen dat de huidige regeling strijdig is met het belang van het kind

“Art.442bis. Hij die een persoon heeft belaagd (=’stalking’) terwijl hij wist of had moeten weten dat hij door zijn gedrag de rust van die bewuste persoon ernstig zou verstoren, wordt gestraft met gevangenisstraf van vijftien dagen tot twee jaar en met geldboete van vijftig euro tot driehonderd euro of met een van die straffen alleen.”(Strafwetboek).

‘Artikel 442bis bestraft aldus degene die door niet-aflatende of steeds terugkerende gedragingen iemands persoonlijke levenssfeer ernstig aantast door hem op irritante wijze lastig te vallen, daar waar hij dit gevolg van zijn gedrag kende of had moeten kennen‘[Cass. (2e k.) AR P.09.1060.N, 24 november 2009 (J.P. / F.J.E.S., P.A.W.H.F. e.a.)].

‘Om als belaging strafbaar te zijn,moet de dader zich opzettelijk hebben gedragen op een wijze die de rust van de betrokkene ernstig kan verstoren. Het volstaat niet dat de houding van een chef door diens ondergeschikte wordt ervaren als een aantasting van zijn rust. Tevens wordt vereist dat de aan de klager berokkende overlast objectief als zwaar storend kan worden aangevoeld omdat er geen enkele redelijke verantwoording voor is‘[Cass. 8 september 2010(B.E./G.I.),R.W.2011-12,390,Noot(Cass. 21 februari 2007)].

‘STEVENS,L.,Stalking strafbaar.Commentaar bij de wet van 30 oktober 1998 tot invoeging van een artikel 442bis in het Strafwetboek houdende de strafbaarstelling van belaging‘(R.W. 1998-99,1377-1380).

‘Hij blijft verder doen met zijn pesterijen, zijn smsen vol dreigementen, zijn gedrag en uitlatingen die nog steeds zeer agressief zijn’

Is aan voornoemde voorwaarden voldaan dan kan u meteen klacht neerleggen bij de politie (desnoods rechtstreeks schriftelijk aan de procureur des Konings). Hiertoe is een advocaat niet vereist en de bewijsgaring is de taak van de procureur,op grond van de door u verstrekte gegevens.