Een ietwat vreemde vraag, vooral gezien de bestaande situatie, maar dit is de situatie:
Uiterlijk binnen een week zouden mijn ex partner en ik (ik ben mama van ons zoontje dat pas één jaar is geworden) elk het vonnis in onze brievenbus moeten ontvangen, betreffende de omgangsregeling voor ons zoontje.
Die regeling zal week/week zijn, zeer tegen mijn zin, maar ook door omstandigheden kon ik niet anders dan hiermee akkoord gaan.
Nu zou mijn ex opeens "zijn fouten" in het verleden inzien... en terug het gezin willen vormen zoals het eigenlijk de oorspronkelijke bedoeling was.
Mijns inziens zijn dit vijgen na Pasen want het vonnis zal er elk moment gaan komen.
Nu is mijn vraag de volgende: mijn ex partner wil mij laten geloven dat hij alles opnieuw zou laten herschrijven bij een notaris, ik bedoel hiermee dat hij denkt met een notariële akte, waarin geen sprake meer is van week/week, maar eerder iets laten akteren, waardoor het vonnis niet meer van tel zou zijn...
Dit lijkt mij toch wel heel onwaarschijnlijk dat zoiets mogelijk is... nu, voor de zekerheid dus hier deze vraag... maar ik vrees dat dit de zoveelste poging is om mij bij het zeventiende te zetten...
-
talitakumi
Topic Starter - Berichten: 46
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
rechterlijk vonnis gaat boven notariel beschreven overeenkomst. Als ex andere regeling wil, moet hij in beroep gaan tegen het vonnis. Als je het samen eens bent over een andere regeling dan moet jullie gezamelijke beslissing toch door de rechtbank gehomologeerd worden, gezien er al een vonnis door de rechter genomen is. Persoonlijk vind ik dit een zeer rare wending van een situatie, intuitief voel ik hier een verborgen agenda of (onbetrouwbare) wispelturigheid van je ex...
-
talitakumi
Topic Starter - Berichten: 46
Uw intuïtie is ook heel correct... deze wending is maar één van de zoveelste "rare" wendingen (om niet gewoon eerder het woord absurd te gebruiken...) van gans dit betreurenswaardig verhaal...
Dank u om mijn vermoeden te bevestigen, zoals ik dacht blijft een rechterlijk vonnis nog steeds boven alles gaan. Het is doodzonde dat ons kind de uiteindelijke grootste dupe blijft van de smerige zetten en spelletjes van zijn vader, louter uit eigen profijt...Een week/week regeling eisen, om maar geen alimentatie te moeten betalen, om dan zijn kind constant bij zijn ouders te dumpen... terwijl ons zoontje veel beter bij mij en zijn broertje thuis had kunnen wonen...
Maar ik heb geen familie meer, vandaar ergens het "niet anders kunnen" dan met een week/week regeling akkoord te gaan, want uit ervaring weet ik dat, als ik ook maar eens goed ziek zou vallen, er niemand is waar ik kan op rekenen om even de zorg voor 2 kinderen over te nemen...
Met ééntje van nu drie jaar zou dat nog haalbaar zijn, met een tweede zoontje van net één jaar...en bvb één week knock out door een stevige griep, of erger een hospitalisatie.. wat dan...
Dank u om mijn vermoeden te bevestigen, zoals ik dacht blijft een rechterlijk vonnis nog steeds boven alles gaan. Het is doodzonde dat ons kind de uiteindelijke grootste dupe blijft van de smerige zetten en spelletjes van zijn vader, louter uit eigen profijt...Een week/week regeling eisen, om maar geen alimentatie te moeten betalen, om dan zijn kind constant bij zijn ouders te dumpen... terwijl ons zoontje veel beter bij mij en zijn broertje thuis had kunnen wonen...
Maar ik heb geen familie meer, vandaar ergens het "niet anders kunnen" dan met een week/week regeling akkoord te gaan, want uit ervaring weet ik dat, als ik ook maar eens goed ziek zou vallen, er niemand is waar ik kan op rekenen om even de zorg voor 2 kinderen over te nemen...
Met ééntje van nu drie jaar zou dat nog haalbaar zijn, met een tweede zoontje van net één jaar...en bvb één week knock out door een stevige griep, of erger een hospitalisatie.. wat dan...
-
Franciscus
- Berichten: 39114
- Juridisch actief: Nee
eeuh ..... wat de vader tijdens zijn verblijfscoouderschap met de zoon doet is om het eventjes zeer duidelijk te stellen NIET uw zaak.
Haal dat zeker niet aan als argument bij een rechtbank want dat zal niet in dank aanvaard worden.
Ik doe geen uitspraak over de redenen enkel over het juridisch aspect ...
u kan op die momenten misschien een dienst die famiie hulp aanbiedt inschakelen. Vraag eens na bij uw ziekenfonds.
Los van alimentatie ... het kan trouwens perfect zijn dat een partij toch nog zal moeten betalen .... alimentatie en bijzondere kosten hangt namelijk af van de grootte van het inkomen van beide partijen.
Ook los van deze situatie ...ik blijf me verwonderen van het aantal problemen die plots ontstaan inzake de kinderen op het ogenblik dat ouders scheiden.
Hoe slecht een van de ouders plots is tgo de kinderen.
Is dus echt niet tegen poster bedoeld maar een opmerking in het algemeen.... en ik heb /had wel wat ervaring in deze materie.
Haal dat zeker niet aan als argument bij een rechtbank want dat zal niet in dank aanvaard worden.
Ik doe geen uitspraak over de redenen enkel over het juridisch aspect ...
u kan op die momenten misschien een dienst die famiie hulp aanbiedt inschakelen. Vraag eens na bij uw ziekenfonds.
Los van alimentatie ... het kan trouwens perfect zijn dat een partij toch nog zal moeten betalen .... alimentatie en bijzondere kosten hangt namelijk af van de grootte van het inkomen van beide partijen.
Ook los van deze situatie ...ik blijf me verwonderen van het aantal problemen die plots ontstaan inzake de kinderen op het ogenblik dat ouders scheiden.
Hoe slecht een van de ouders plots is tgo de kinderen.
Is dus echt niet tegen poster bedoeld maar een opmerking in het algemeen.... en ik heb /had wel wat ervaring in deze materie.
“Art.374...§ 2. Ingeval de ouders niet samenleven en hun geschil bij de familierechtbank aanhangig wordt gemaakt, wordt het akkoord over de huisvesting van de kinderen door de rechtbank gehomologeerd, tenzij het akkoord kennelijk strijdig is met het belang van het kind. Bij gebrek aan akkoord, in geval van gezamenlijk ouderlijk gezag, onderzoekt de rechtbank op vraag van minstens één van de ouders bij voorrang de mogelijkheid om de huisvesting van het kind op een gelijkmatige manier tussen de ouders vast te leggen...”(Burgerlijk Wetboek).
‘hij denkt met een notariële akte, waarin geen sprake meer is van week/week, maar eerder iets laten akteren, waardoor het vonnis niet meer van tel zou zijn...’
Zulk akkoord kan ook na een vonnis gehomologeerd worden door de rechtbank.
"...M.a.w.:wat de uitvoeringskracht betreft staat de notariële akte met een vonnis gelijk.Ze draagt hetzelfde opschrift,en eindigt met dezelfde uitvoeringsclausule,als een vonnis..."(DEKKERS,R.,Handboek Burgerlijk Recht,II,Brussel Bruylant 1971,p.193,nr.338).
Het komt de notaris evenwel niet toe te oordelen over ‘tenzij het akkoord kennelijk strijdig is met het belang van het kind’ zodat zijn akte in dit geval uitvoeringskracht mist.
‘hij denkt met een notariële akte, waarin geen sprake meer is van week/week, maar eerder iets laten akteren, waardoor het vonnis niet meer van tel zou zijn...’
Zulk akkoord kan ook na een vonnis gehomologeerd worden door de rechtbank.
"...M.a.w.:wat de uitvoeringskracht betreft staat de notariële akte met een vonnis gelijk.Ze draagt hetzelfde opschrift,en eindigt met dezelfde uitvoeringsclausule,als een vonnis..."(DEKKERS,R.,Handboek Burgerlijk Recht,II,Brussel Bruylant 1971,p.193,nr.338).
Het komt de notaris evenwel niet toe te oordelen over ‘tenzij het akkoord kennelijk strijdig is met het belang van het kind’ zodat zijn akte in dit geval uitvoeringskracht mist.
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/
alle posts hierboven in aanmerking genomen, zit er toch een vreemd haakje aan dit verhaal. Als poster letterlijk verwoordt wat de ex wil: "terug een gezin vormen". Terwijl hijzelf notabene om een week/weekverblijfsregeling gevraagd heeft. De rechter heeft dat per vonnis toegestaan en nu wil de vader dat niet meer. Tja een vonnis houdt altijde ook verplichtingen in die minder leuk zijn. Maar hij wil wel dus een gezinnetje vormen. 2 volwassen ouders die uit vrije wil samenwonen en samen hun kind opvoeden. Dat per notariele akte vastleegen? Dat heet gewoon een overeenkomst van wettelijke samenwoning. Dan kan hij komen en gaan in je woning mét of zonder kind wannneer hij wil. Wel Talia: zeg hem dat hij je ten huwelijk mag vragen 
Dan is hij verplicht met je samen te wonen en je financieel en moreel te steunen.
Dan is hij verplicht met je samen te wonen en je financieel en moreel te steunen.-
talitakumi
Topic Starter - Berichten: 46
Eylis... dat is wat ze zeggen, de nagel op de kop slaan! Komt er voor mij zelfs op neer dat meneer met zijn vonnis op zak, eerst heeft gezorgd voor een extra troef in handen tov mij...alle posts hierboven in aanmerking genomen, zit er toch een vreemd haakje aan dit verhaal. Als poster letterlijk verwoordt wat de ex wil: "terug een gezin vormen". Terwijl hijzelf notabene om een week/weekverblijfsregeling gevraagd heeft. De rechter heeft dat per vonnis toegestaan en nu wil de vader dat niet meer. Tja een vonnis houdt altijde ook verplichtingen in die minder leuk zijn. Maar hij wil wel dus een gezinnetje vormen. 2 volwassen ouders die uit vrije wil samenwonen en samen hun kind opvoeden. Dat per notariele akte vastleegen? Dat heet gewoon een overeenkomst van wettelijke samenwoning. Dan kan hij komen en gaan in je woning mét of zonder kind wannneer hij wil. Wel Talia: zeg hem dat hij je ten huwelijk mag vragen
Het verschil nu met vroeger, is dat hij zijn bedrog ergens nog moest verbergen voor mij... nu, met zijn vonnis op zak, tja, das alle remmen los...
Alles doen wat hij wil, zonder zelfs nog moeite te doen om het te verbergen... en ik? Tja, moest ik zo stom zijn om hierin nog mee te gaan, dan ben ik niet meer dan zo'n ezel die ze achter een wortel laten lopen..
"maar je KAN je kind constant bij je hebben liefje, ik zal alles regelen via de notaris..." yeah right...
komt erop neer dat ik moet kiezen, ofwel zogezegd mijn zoontje constant bij "ons" hebben, MAAR... o wee als ik ooit enig commentaar zou geven op zijn levensstijl... Ik zie het perfect voor me... het vonnis in de hand, ermee staan zwaaien in de lucht en dan precies zoals tegen een klein kind: "jamaar... hoor ik daar enig gemor?? is er commentaar? ik ga en sta waar ik wil, of ben je dat vergeten...? Je weet toch wat DIT hier wil zeggen???
OF je zwijgt en doet wat ik zeg, OF het zal volgens het vonnis zijn, en dan zie je je kind maar om de week...
Wel, hoe onmenselijk kan iemand zijn... en toch ga ik niet mee in dat spel, hoe erg ik deze situatie vind...
En Eylis, trouwen... dat zou hij wel willen, tenslotte ben ik nog steeds degene die er goed voor zit, terwijl hij nu echt wel in hele nauwe schoentjes zit... meneer is gewoon van schulden te maken, dus thanks but no thanks, geen trouwen voor mij!!!
-
talitakumi
Topic Starter - Berichten: 46
14 maanden geleden heb ik deze post geplaatst...
Vandaag zit ik in volgende situatie, stap voor stap berekend en van in het begin van onze relatie al was dit zijn doel dat hij wilde bereiken...
de notariële akte waarvan sprake destijds, is er nooit gekomen.
Het vonnis dd eind oktober 2014 (of beter, akkoordvonnis van week week verblijfsregeling voor onze zoon, nu ondertussen goed 26 maanden oud.)
Na meer dan drie maanden weigeren mijn zoon terug te geven, pesterijen, dreigementen, noem maar op, werd op de eerste zitting begin september 2014 beslist dat een week week regeling ging gevolgd worden en dit tot de volgende zitting in oktober, waar de rechter op die datum van ons een deftige onderlinge overeenkomst verwachtte.
Ik was toen kapot getergd, uitgeput en wilde dat het ophield, de week week regeling werd tegen oktober via de advocaten met veel moeite "geregeld", toch ben ik er erg benadeeld uitgekomen.
Nu, ik wil het kort houden:
De week week regeling die min ex persé wilde, was enkel om mij zo te kunnen manipuleren en onder druk te zetten bij alles wat hem goed uit kwam.
Hij moest mij nog een grote som geld terug betalen maar daar kwam niks van in huis, ook zat ik met een andere zaak bij het hof van beroep in gent voor mijn oudste zoon, waar het de bedoeling was om met zijn papa die uitputtingsslag te eindigen met een onderling akkoord.
Tussen het akkoord voor week week regeling voor mijn jongste kind, en eind november, datum van zitting hof van beroep, ben ik op alle mogelijke manieren onder druk gezet, bedreigd, door de vader van mijn jongste kind, daar ik die niet meer binnen wilde laten, wat zeer tegen zijn zin was. Hij begon mijn andere ex op te steken, lastig te vallen, leugens te vertellen over hoe hij bij mij bleef slapen enz enz met het gevolg dat die volledig begon te flippen en ook begon met onredelijke zaken te eisen ivm verblijfsregeling over onze zoon en dus het ganse onderling akkoord dat we gingen opmaken bleek meer en meer op een ramp uit te draaien, met zelfs situaties waar mijn beveiligingscamera's een onbekende hadden gefilmd terwijl die mijn voorgevel en ramen volspoot met smurrie uit spuitbussen, ook via de brievenbus naar binnen, dit terwijl beide kinderen bij mij binnen waren in huis...
Uiteindelijk akkoordvonnis bekomen, sinds dat moment is de papa van mijn kindje van vier nooit meer gekomen en ook alimentatie stort hij al meer dan een jaar niet meer.
Vanaf dan zat de vader van mijn jongste kindje weer binnen bij mij, enkel zo kon ik ontkomen van die onaflatende stroom aan smsen, oproepen, noem maar op...
Om een lang verhaal kort te maken, hij heeft dus alles van in het begin zo gepland, heeft me maanden lang zoet gehouden met een document, opgemaakt door zijn advocaten, door hem elke maand getekend, waarin stond dat we beiden samen instonden voor het levensonderhoud van onze zoon, daar we "in relatie" waren, en dat het vonnis dus, zolang we in relatie waren, niet meer gevolgd moest worden.
Dit blad was ook heel toevallig opgemaakt in de periode dat ik nog twijfelde over het ja dan nee volledig terugvorderen van de som geld die hij mij moest (ik had hem ondertussen al via mijn advocaat gedagvaard), of eerder aan onderling akkoord toestaan met een afbetalingsplan.
Ook op dat moment mailde hij zijn advocaat met de vraag hoe alles in zijn werk ging, om de verblijfsregeling te wijzigen naar een klassieke zoals ik dit steeds al wilde. Telefonisch werd gezegd dat dit makkelijk kon gedaan worden, door ons akkoord hierover door de rechtbank te laten bekrachtigen
Na het gesprek heeft hij echter geen verdere stappen meer gezet om het effectief te wijzigen; Wel had hij het op die manier kunnen rekken tot ik zelf het akkoord had opgemaakt voor afbetaling per maand van zijn schuld. Wat dan ook zo als akkoordvonnis werd uitgesproken.
Datum van uitspraak vonnis; 24 maart 2015....
En dan begint het pas heel bizar te worden
Hij begint met afbetalen in april, terwijl dit pas in juli moest, ook in april stort hij ineens 100 euro met vermelding alimentatie voor onze zoon, terwijl we op papier een week week regeling hadden, waar geen alimentatie moest betaald worden, maar dan ook weer dat document van zijn advocaat waarin duidelijk stond dat gezien onze relatie, het vonnis niet gevolgd werd.
Hij heeft zijn nieuwbouw die hij niet meer afbetaalde, alsook andere rekeningen, deurwaarders de één na de ander uiteraard,
Meer en meer bleek hij geldproblemen te hebben, zat hij steeds krap, zowiezo betaalde ik sinds eind november 2014 alles alleen, dus ook voor onze zoon want die verbleef altijd bij mij, zijn vader, die at en sliep in mijn huis. Dus nooit zijn we zelfs feitelijk samenwonend geweest.
in totaal heeft hij twaalf afbetalingen van zijn schuld gedaan, drie maanden alimentatie gestort (ik had ondertussen een eigen huis gekocht), daarna niks meer, in september liet hij mij doodleuk weten dat hij in collectieve ging gaan....
maw, mijn geld ging ik dus niet meer zien, hij ging dus op die manier het vonnis "omzeilen" om mij zo niet meer verder af te moeten betalen. Tot midden oktober heeft hij mij op alle mogelijke manieren onder druk gezet, weer met ons kindje, en de week week regeling die, indien ik hem niet terug binnen liet, dan maar weer ging toegepast worden.
Het document van zijn advocaat bleek totaal geen waarde te hebben, maw, ook hier had hij mij blok gezet en zou ik dus al een jaar het vonnis niet gevolgd hebben, met alle gevolgen van dien (oa meer dan een jaar de helft van het kindergeld kunnen terugvorderen, ik daarentegen kan de helft van de buitengewone kosten niet meer eisen, daar ik geen overzicht heb gemaakt om de drie maanden en hem dit heb gegeven...)
Dus met een huis, dat ik wilde verder opknappen met MIJN geld, via MIJN VONNIS, maar kwijt ben door zijn collectieve, met een blad dat nu geen waarde blijkt te hebben wat betreft het vonnis volgen, heeft hij mij al die tijd alles laten betalen, nooit iets meebetaald en dit omdat er geen overzichten werden gemaakt door mij...blijven parasiteren wetende dat als de dag kwam dat ik zo niet meer verder kon en wilde met hem, hij heel wat troeven achter de hand had om mij op elk vlak tegen de muur te zetten.
Alsof het nog niet genoeg is, werd de diagnose van VCF syndroom vastgesteld bij ons zoontje van een goeie twee jaar... Een aandoening die allerhande behandelingen vraagt, therapie volgen in een revalidatiecentrum, logopedist, psycholoog, etc etc...
En nu begint meneer met zijn lang voorbereide oorlog, na mij eerst op alle manieren blok te hebben gezet; hij zal via advocaten en rechtbank alles doen om ons kindje voor hem te krijgen, niet voor het kind, wel voor de (zeker nu) extra financiële voordelen dat hij ermee kan oprapen... het kindje zelf, dat vliegt overal zolang hij er maar niet hoeft voor te zorgen.
Nu zou ik moeten voor de zoveelste keer die hel door gaan van rechtbanken, smerige besluiten, pesterijen, dreigementen (die nu al dik weer begonnen is), terwijl ik zonder geld zit, hij daarentegen dik gesponsord door vader en moeder, in collectieve, en hij heeft familie, ik niet...
Zijn huis is nu helemaal in orde, het mijne niet...
Ik heb nog een zoontje dat altijd bij mij is en waar de papa geen alimentatie stort, ik sta al een jaar of drie op invaliditeit, dit tgv alles wat ik heb moeten doorstaan...
Ik heb de moed niet meer, de kracht niet meer om hier tegenop te kunnen, en ik denk dat ik niet verkeerd ben als ik zeg dat de rechtbank enkel kijkt naar waar het kind het beste is, al de rest telt niet mee.
Ik kom er heel schamel uit, toch ben ik degene die steeds alles voor ons kindje heeft gedaan en nog steeds doe, hij heeft mij op elk vlak berekend gepluimd, belogen en bedrogen, om op dit punt te komen.
Een vraag, waar ik een eerlijk en rechtuit antwoord had willen krijgen... hoe moeilijk dit ook is voor mij, mijn slaagkansen in mijn situatie, door hem gecreëerd... om ons zoontje bij mij te hebben in een klassieke verblijfsregeling, die zijn zeer miniem vrees ik...
Komt er nog bij dat, realistisch bekeken, in deze situatie, het haast niet haalbaar is om twee kinderen alleen op te voeden, waarvan ééntje met grote mentale, lichamelijke achterstand alsook naar de toekomst toe veel problemen met hart, ogen, oren, rug voor scoliose, psychische stoornissen naarmate de pubertijd nadert, enz enz...
Het is onmenselijk deze situatie waarin ik mij bevind, ik ben op, ik wil geen oorlog uitvechten via de rechtbank, hij heeft mijn geld, hij zal dan nog alimentatie vorderen, helft van alle kosten die in het geval van onze zoon zowiezo zeer hoog zullen liggen...
Wat moet ik in godsnaam doen... ik wil dat hij ophoudt, hij maakt me op alle mogelijke manieren zwart tegen iedereen, op fb reageren de mensen zodanig erg dat ik me zelfs weer aan rare toestanden verwacht uit woede naar mij toe door hetgeen hij post van pure leugens...
Hij weigert alles van info, ik weet dat hij andere artsen raadpleegt maar mij daar niets over laat weten, hij dient klacht in als ik mijn zoontje naar spoed breng met bijna 40 graden koorts, ik mocht niet naar spoed van hem, ik moest eerst de kleine bij hem afzetten op tijd, en dan ging hij wel gaan...
Mooi meegenomen dacht hij wsch, klacht indienen want moeder brengt ons kind doodziek terug... nog een extra bewijsstuk dat ze niet in staat is om ervoor te zorgen...
Toch ben ik naar spoed gegaan, nadat ik politie had verwittigd, die hebben melding gemaakt, toch werd klacht tegen mij neergelegd. Ons kindje bleek besmet te zijn met rsv virus, ik heb het juiste gedaan voor mijn kind, vader bazuint rond dat ik dit enkel uit pure mensenkloterij had gedaan, met amper 38 graden koorts....
Ik werd blijkbaar zelfs gevolgd en gezocht rond het ziekenhuis op dat moment, gelukkig was ik later en nog op de baan... maar de gedachte alleen al is echt bangelijk...
En er komt geen eind aan...
Dit is een verloren zaak voor mij... wat ik ook kan bewijzen, dat zal geen rol spelen...
Hij heeft het zo allemaal van in het begin gepland, heb die woorden zelfs zwart op wit staan. Ik kan niets doen, hoe ongelooflijk dit nog maar eens is, hij geraakt met alles weg, en ik als alleenstaande mama, trek aan het kortste einde
Iemand met iets van raad of advies...? mijn oudste zoontje als ik lijden hier erg onder, wat zijn bedoeling is. Dus meedoen in zijn uitputtingsslag zal eindigen in een mama die letterlijk instort, een zoontje dat daardoor dan de dupe zal zijn, en de neerwaartse spiraal stop dan nooit meer. Pas dan zal meneertje tevreden zijn want hij zal bereikt hebben wat hij mij heeft beloofd op het moment dat ik op zijn bedrog met andere vrouwen was uitgekomen...
En uit ervaring weet ik ondertussen dat noch politie, noch klachten, noch eender wie of wat dit eens helemaal wil uitspitten zodat de voorbedachte rade in alles als eerste bekeken wordt ipv enkel een uitgeputte moeder te zien, zonder enige back up, op eender welke vlak, en een vader die barst van de energie en dit meer en meer naarmate ik meer en meer de grond in zak, met een prefect huis en vader en moeder, elk met partner die op pensioen zijn en niets anders te doen hebben dan voor de kleinen zorgen...
Vandaag zit ik in volgende situatie, stap voor stap berekend en van in het begin van onze relatie al was dit zijn doel dat hij wilde bereiken...
de notariële akte waarvan sprake destijds, is er nooit gekomen.
Het vonnis dd eind oktober 2014 (of beter, akkoordvonnis van week week verblijfsregeling voor onze zoon, nu ondertussen goed 26 maanden oud.)
Na meer dan drie maanden weigeren mijn zoon terug te geven, pesterijen, dreigementen, noem maar op, werd op de eerste zitting begin september 2014 beslist dat een week week regeling ging gevolgd worden en dit tot de volgende zitting in oktober, waar de rechter op die datum van ons een deftige onderlinge overeenkomst verwachtte.
Ik was toen kapot getergd, uitgeput en wilde dat het ophield, de week week regeling werd tegen oktober via de advocaten met veel moeite "geregeld", toch ben ik er erg benadeeld uitgekomen.
Nu, ik wil het kort houden:
De week week regeling die min ex persé wilde, was enkel om mij zo te kunnen manipuleren en onder druk te zetten bij alles wat hem goed uit kwam.
Hij moest mij nog een grote som geld terug betalen maar daar kwam niks van in huis, ook zat ik met een andere zaak bij het hof van beroep in gent voor mijn oudste zoon, waar het de bedoeling was om met zijn papa die uitputtingsslag te eindigen met een onderling akkoord.
Tussen het akkoord voor week week regeling voor mijn jongste kind, en eind november, datum van zitting hof van beroep, ben ik op alle mogelijke manieren onder druk gezet, bedreigd, door de vader van mijn jongste kind, daar ik die niet meer binnen wilde laten, wat zeer tegen zijn zin was. Hij begon mijn andere ex op te steken, lastig te vallen, leugens te vertellen over hoe hij bij mij bleef slapen enz enz met het gevolg dat die volledig begon te flippen en ook begon met onredelijke zaken te eisen ivm verblijfsregeling over onze zoon en dus het ganse onderling akkoord dat we gingen opmaken bleek meer en meer op een ramp uit te draaien, met zelfs situaties waar mijn beveiligingscamera's een onbekende hadden gefilmd terwijl die mijn voorgevel en ramen volspoot met smurrie uit spuitbussen, ook via de brievenbus naar binnen, dit terwijl beide kinderen bij mij binnen waren in huis...
Uiteindelijk akkoordvonnis bekomen, sinds dat moment is de papa van mijn kindje van vier nooit meer gekomen en ook alimentatie stort hij al meer dan een jaar niet meer.
Vanaf dan zat de vader van mijn jongste kindje weer binnen bij mij, enkel zo kon ik ontkomen van die onaflatende stroom aan smsen, oproepen, noem maar op...
Om een lang verhaal kort te maken, hij heeft dus alles van in het begin zo gepland, heeft me maanden lang zoet gehouden met een document, opgemaakt door zijn advocaten, door hem elke maand getekend, waarin stond dat we beiden samen instonden voor het levensonderhoud van onze zoon, daar we "in relatie" waren, en dat het vonnis dus, zolang we in relatie waren, niet meer gevolgd moest worden.
Dit blad was ook heel toevallig opgemaakt in de periode dat ik nog twijfelde over het ja dan nee volledig terugvorderen van de som geld die hij mij moest (ik had hem ondertussen al via mijn advocaat gedagvaard), of eerder aan onderling akkoord toestaan met een afbetalingsplan.
Ook op dat moment mailde hij zijn advocaat met de vraag hoe alles in zijn werk ging, om de verblijfsregeling te wijzigen naar een klassieke zoals ik dit steeds al wilde. Telefonisch werd gezegd dat dit makkelijk kon gedaan worden, door ons akkoord hierover door de rechtbank te laten bekrachtigen
Na het gesprek heeft hij echter geen verdere stappen meer gezet om het effectief te wijzigen; Wel had hij het op die manier kunnen rekken tot ik zelf het akkoord had opgemaakt voor afbetaling per maand van zijn schuld. Wat dan ook zo als akkoordvonnis werd uitgesproken.
Datum van uitspraak vonnis; 24 maart 2015....
En dan begint het pas heel bizar te worden
Hij begint met afbetalen in april, terwijl dit pas in juli moest, ook in april stort hij ineens 100 euro met vermelding alimentatie voor onze zoon, terwijl we op papier een week week regeling hadden, waar geen alimentatie moest betaald worden, maar dan ook weer dat document van zijn advocaat waarin duidelijk stond dat gezien onze relatie, het vonnis niet gevolgd werd.
Hij heeft zijn nieuwbouw die hij niet meer afbetaalde, alsook andere rekeningen, deurwaarders de één na de ander uiteraard,
Meer en meer bleek hij geldproblemen te hebben, zat hij steeds krap, zowiezo betaalde ik sinds eind november 2014 alles alleen, dus ook voor onze zoon want die verbleef altijd bij mij, zijn vader, die at en sliep in mijn huis. Dus nooit zijn we zelfs feitelijk samenwonend geweest.
in totaal heeft hij twaalf afbetalingen van zijn schuld gedaan, drie maanden alimentatie gestort (ik had ondertussen een eigen huis gekocht), daarna niks meer, in september liet hij mij doodleuk weten dat hij in collectieve ging gaan....
maw, mijn geld ging ik dus niet meer zien, hij ging dus op die manier het vonnis "omzeilen" om mij zo niet meer verder af te moeten betalen. Tot midden oktober heeft hij mij op alle mogelijke manieren onder druk gezet, weer met ons kindje, en de week week regeling die, indien ik hem niet terug binnen liet, dan maar weer ging toegepast worden.
Het document van zijn advocaat bleek totaal geen waarde te hebben, maw, ook hier had hij mij blok gezet en zou ik dus al een jaar het vonnis niet gevolgd hebben, met alle gevolgen van dien (oa meer dan een jaar de helft van het kindergeld kunnen terugvorderen, ik daarentegen kan de helft van de buitengewone kosten niet meer eisen, daar ik geen overzicht heb gemaakt om de drie maanden en hem dit heb gegeven...)
Dus met een huis, dat ik wilde verder opknappen met MIJN geld, via MIJN VONNIS, maar kwijt ben door zijn collectieve, met een blad dat nu geen waarde blijkt te hebben wat betreft het vonnis volgen, heeft hij mij al die tijd alles laten betalen, nooit iets meebetaald en dit omdat er geen overzichten werden gemaakt door mij...blijven parasiteren wetende dat als de dag kwam dat ik zo niet meer verder kon en wilde met hem, hij heel wat troeven achter de hand had om mij op elk vlak tegen de muur te zetten.
Alsof het nog niet genoeg is, werd de diagnose van VCF syndroom vastgesteld bij ons zoontje van een goeie twee jaar... Een aandoening die allerhande behandelingen vraagt, therapie volgen in een revalidatiecentrum, logopedist, psycholoog, etc etc...
En nu begint meneer met zijn lang voorbereide oorlog, na mij eerst op alle manieren blok te hebben gezet; hij zal via advocaten en rechtbank alles doen om ons kindje voor hem te krijgen, niet voor het kind, wel voor de (zeker nu) extra financiële voordelen dat hij ermee kan oprapen... het kindje zelf, dat vliegt overal zolang hij er maar niet hoeft voor te zorgen.
Nu zou ik moeten voor de zoveelste keer die hel door gaan van rechtbanken, smerige besluiten, pesterijen, dreigementen (die nu al dik weer begonnen is), terwijl ik zonder geld zit, hij daarentegen dik gesponsord door vader en moeder, in collectieve, en hij heeft familie, ik niet...
Zijn huis is nu helemaal in orde, het mijne niet...
Ik heb nog een zoontje dat altijd bij mij is en waar de papa geen alimentatie stort, ik sta al een jaar of drie op invaliditeit, dit tgv alles wat ik heb moeten doorstaan...
Ik heb de moed niet meer, de kracht niet meer om hier tegenop te kunnen, en ik denk dat ik niet verkeerd ben als ik zeg dat de rechtbank enkel kijkt naar waar het kind het beste is, al de rest telt niet mee.
Ik kom er heel schamel uit, toch ben ik degene die steeds alles voor ons kindje heeft gedaan en nog steeds doe, hij heeft mij op elk vlak berekend gepluimd, belogen en bedrogen, om op dit punt te komen.
Een vraag, waar ik een eerlijk en rechtuit antwoord had willen krijgen... hoe moeilijk dit ook is voor mij, mijn slaagkansen in mijn situatie, door hem gecreëerd... om ons zoontje bij mij te hebben in een klassieke verblijfsregeling, die zijn zeer miniem vrees ik...
Komt er nog bij dat, realistisch bekeken, in deze situatie, het haast niet haalbaar is om twee kinderen alleen op te voeden, waarvan ééntje met grote mentale, lichamelijke achterstand alsook naar de toekomst toe veel problemen met hart, ogen, oren, rug voor scoliose, psychische stoornissen naarmate de pubertijd nadert, enz enz...
Het is onmenselijk deze situatie waarin ik mij bevind, ik ben op, ik wil geen oorlog uitvechten via de rechtbank, hij heeft mijn geld, hij zal dan nog alimentatie vorderen, helft van alle kosten die in het geval van onze zoon zowiezo zeer hoog zullen liggen...
Wat moet ik in godsnaam doen... ik wil dat hij ophoudt, hij maakt me op alle mogelijke manieren zwart tegen iedereen, op fb reageren de mensen zodanig erg dat ik me zelfs weer aan rare toestanden verwacht uit woede naar mij toe door hetgeen hij post van pure leugens...
Hij weigert alles van info, ik weet dat hij andere artsen raadpleegt maar mij daar niets over laat weten, hij dient klacht in als ik mijn zoontje naar spoed breng met bijna 40 graden koorts, ik mocht niet naar spoed van hem, ik moest eerst de kleine bij hem afzetten op tijd, en dan ging hij wel gaan...
Mooi meegenomen dacht hij wsch, klacht indienen want moeder brengt ons kind doodziek terug... nog een extra bewijsstuk dat ze niet in staat is om ervoor te zorgen...
Toch ben ik naar spoed gegaan, nadat ik politie had verwittigd, die hebben melding gemaakt, toch werd klacht tegen mij neergelegd. Ons kindje bleek besmet te zijn met rsv virus, ik heb het juiste gedaan voor mijn kind, vader bazuint rond dat ik dit enkel uit pure mensenkloterij had gedaan, met amper 38 graden koorts....
Ik werd blijkbaar zelfs gevolgd en gezocht rond het ziekenhuis op dat moment, gelukkig was ik later en nog op de baan... maar de gedachte alleen al is echt bangelijk...
En er komt geen eind aan...
Dit is een verloren zaak voor mij... wat ik ook kan bewijzen, dat zal geen rol spelen...
Hij heeft het zo allemaal van in het begin gepland, heb die woorden zelfs zwart op wit staan. Ik kan niets doen, hoe ongelooflijk dit nog maar eens is, hij geraakt met alles weg, en ik als alleenstaande mama, trek aan het kortste einde
Iemand met iets van raad of advies...? mijn oudste zoontje als ik lijden hier erg onder, wat zijn bedoeling is. Dus meedoen in zijn uitputtingsslag zal eindigen in een mama die letterlijk instort, een zoontje dat daardoor dan de dupe zal zijn, en de neerwaartse spiraal stop dan nooit meer. Pas dan zal meneertje tevreden zijn want hij zal bereikt hebben wat hij mij heeft beloofd op het moment dat ik op zijn bedrog met andere vrouwen was uitgekomen...
En uit ervaring weet ik ondertussen dat noch politie, noch klachten, noch eender wie of wat dit eens helemaal wil uitspitten zodat de voorbedachte rade in alles als eerste bekeken wordt ipv enkel een uitgeputte moeder te zien, zonder enige back up, op eender welke vlak, en een vader die barst van de energie en dit meer en meer naarmate ik meer en meer de grond in zak, met een prefect huis en vader en moeder, elk met partner die op pensioen zijn en niets anders te doen hebben dan voor de kleinen zorgen...
-
Franciscus
- Berichten: 39114
- Juridisch actief: Nee
U hebt toch een advocaat hoop ik ... die moet er toch voor zorgen dat alle correspondentie via de advocaat verloopt.
Alimentatie en andere zaken moeten ook ik collectieve staan.
Voor alles dient u ofwel PV ofwel melding te maken bij de politie.
Maak een tijdslijn op waar alle feiten opstaan per datum - wat er gebeurd is - wie er bij betrokken enz enz
U kan gezien u kolommen gebruikt om info bij te voegen dat heel uitgebreid doen.
PS Sedert 2009 geven we hier al raad in deze zaak ..... blijkbaar helpt die niet ... alhoewel het hierboven geschreven de manier is om een ijzersterk dossier op te stellen.
Heb daar wel enige ervaring mee en steeds met resultaten ...niet op een twee drie maar wel stukje per stukje ... fase per fase maar steeds met resultaat.
Alimentatie en andere zaken moeten ook ik collectieve staan.
Voor alles dient u ofwel PV ofwel melding te maken bij de politie.
Maak een tijdslijn op waar alle feiten opstaan per datum - wat er gebeurd is - wie er bij betrokken enz enz
U kan gezien u kolommen gebruikt om info bij te voegen dat heel uitgebreid doen.
PS Sedert 2009 geven we hier al raad in deze zaak ..... blijkbaar helpt die niet ... alhoewel het hierboven geschreven de manier is om een ijzersterk dossier op te stellen.
Heb daar wel enige ervaring mee en steeds met resultaten ...niet op een twee drie maar wel stukje per stukje ... fase per fase maar steeds met resultaat.