In het jaar 2000 was mijn zoon het slachtoffer van een zwaar verkeersongeval waar hij in zijn recht was.
Nu bijna 8 jaar later zijn ze er nog steeds niet uit welke percentages ze moeten toekennen. Hij is reeds meerdere keren op neurologische onderzoeken geweest met telkens dezelfde uitslagen.Nu heeft de tegenpartij 2jaar (maart 2006)geleden een detective op mijn zoon gezet. Deze heeft een grote bundel met +300 blz (foto's) en een film aan de gerechtsdocter afgegeven. Slechts 60 blz van de 300 hadden iets met mijn zoon te maken en dat waren dan foto's waar hij en mijn exman samen opstonden als hij hem meenam naar evenementen zodat hij wat meer onder de mensen kwam ( wat hij nu nietmeer durft uit angst dat ze hem weer volgen!).
De gerechtsdocter heeft dan maar weer een neuroloog en ergoloog aangesteld voor de testen opnieuw te doen. (augustus 2007)
Toen wij bij de ergoloog die door de gerechtsdocter aangeduid was aankwamen zagen we dat de bundel met foto's etc op zijn bureau lag.
Nu we eindelijk na lange tijd wachten het verslag van dit laatste ergologisch onderzoek gehad hebben blijkt dit grotendeels over die bundel te gaan en niet zozeer over de uitlagen von zijn testen die weer hetzelfde waren.
Ook wil men nu dat mijn zoon naar een cognitieve gedragstherapeut gaat vanwegen zijn apathie ivm die bundel. Terwijl zijn apathie al vermeld stond van bij de eerste onderzoeken na het ongeval in 2000 net zoals in alle verslagen erna!
Waarom moet hij nu daar heen en ervoor niet ?
Ik en mijn zoon leven alleen met ons 2, hij krijgt van niets een inkomen.
Hij heeft wel een voorschot gehad maar dit vragen ze nu terug.
Hoelang gaat deze lijdensweg nog duren???
En is hij nu eigenlijk een slachtoffer of een beschuldigde??
Mvg een hulpeloze moeder.