#3 , 11 sep 2013 08:43
“Art.1.De bepalingen van deze afdeling zijn van toepassing op :1° de pacht van onroerende goederen die, hetzij vanaf de ingenottreding van de pachter, hetzij krachtens een overeenkomst van partijen in de loop van de pachttijd, hoofdzakelijk gebruikt worden in zijn landbouwbedrijf, met uitsluiting van de bosbouw. Onder " landbouwbedrijf " wordt verstaan de bedrijfsmatige exploitatie van onroerende goederen met het oog op het voortbrengen van landbouwprodukten die in hoofdzaak bestemd zijn voor de verkoop...”(4 november 1969 Pachtwet).
‘De ontbinding van de pachtovereenkomst heeft niet van rechtswege plaats. Onwettig is het vonnis dat,op grond dat de pachter zijn landbouwactiviteit heeft gestaakt beslist dat er geen pachtovereenkomst meer bestaat EN het contract dat tussen partijen verder leeft,door het gemene recht van de verhuring wordt geregeld‘(Cass. 23 december 1988,R.W. 1988-89,1087)
‘Uit art.1 volgt dat,als een landbouwgoed wordt gebruikt voor een doel dat verenigbaar is met de landbouw,de Pachtwet niet van toepassing is als dit gebruik niet hoofdzakelijk is maar slechts ondergeschikt aan het bedrijf van de exploitant,dat zelf geen landbouwuitbating uitmaakt. Voor de toepassing van de Pachtwet is het bijgevolg niet voldoende dat de weiden die door een veehandelaar worden gehuurd,worden gebruikt voor de veeteelt en dat de gekweekte dieren voor de markt zijn bestemd,als deze veeteelt ondergeschikt is aan de veehandel‘[Cass. 22 april 2004(A.W./G.W.),R.W.2006-07,1357,Noot].
Het is dus noodzakelijk de ontbinding van de pachtovereenkomst te vorderen bij de vrederechter en daartoe te bewijzen dat er geen ‘landbouwbedrijf’ meer is.
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/