Ik zit met volgend probleem:
Om van bij het begin te beginnen. Ik werk al een paar jaar als een soort van personeelsverantwoordelijke in een zonnecenter. Ik heb altijd veel gedaan voor mijn job, en kon bij momenten moeilijk nee zeggen. Nu ben ik sinds September mama en sinds Januari terug aan het werk. Mijn gezin komt nu op de 1ste plaats en ik heb het gevoel dat mijn werkgever daar zeer weinig begrip voor heeft. Ik doe mijn job nog altijd met volle overtuiging en voer alles uit wat tot mijn takenpakket behoort maar ook niet meer dan dat. Daar wringt het schoentje volgens mij, hij heeft het me nooit persoonlijk gezegd maar ik merk het wel aan zijn gedrag tegenover mij. Hij heeft sinds kort 2 nieuwe verantwoordelijken ik heb het gevoel dat zij niet verkeerd kunnen doen omdat zij wel veel meer doen wat van hen verwacht wordt en ik daardoor teveel ben geworden. Nu hoor ik sinds enkele weken van verschillende collega's dat hij mij aan het controleren bij mijn collega's of ik mijn werk wel goed doe. Zijn volste recht maar hij doet het enkel bij mij en daar voel ik mij zeer op aangesproken. Maar ik besloot om het zo te laten tot ik enkele dagen geleden van weer een collega hoorde dat hij met enkele collega's had besproken dat hij mij verdenkt van DIEFSTAL! IK heb hem hier direct over aangesproken en het gevolg was niet aangenaam. Korte uitleg: wij werken voor onze klanten met chipkaarten die ze kunnen opladen met geld waar ze dan hun zonnebeurt mee betalen. Elk personeelslid heeft ook zo een kaart gekregen waar ze elke maand geld op krijgen, dit is 0.50 cent per gewerkt uur. Aangezien ik zelf niet veel gebruik maak van de zonnebank staat er al een aardig bedrag op mijn kaartje. Daarom heb ik en een collega verantwoordelijke enkele jaren geleden gevraagd of onze partner hier ook niet mocht van zonnen en dat mocht. Ik ben ook van het principe dat ik dat geld zelf verdien heb en dat ik daar dan ook eender wie mee mag laten zonnen. Aangezien hij mijn volop aan het controleren is en precies op zoek is naar iets tegen mij is hij ook mijn kaartje gaan controleren en heeft dus gevonden dat er zonnebeurtjes afgingen die niet van mij waren. Hij heeft besproken met verschillende collega's dat zijn vermoeden was dat ik klanten liet zonnen op mijn kaart, wel geld ontving van klanten en het vervolgens in mijn eigen zak stak. Toen ik hem hierover aansprak zei hij dat hij dat inderdaad had vermoed maar dat iemand anders op mijn kaart laten zonnen in zijn ogen zoiezo diefstal is. Hij zei ook dat hij zich niet kan herinneren dat hij ooit toelating heeft gegeven om mijn partner op mijn kaart te laten zonnen. Aangezien mijn collega verantwoordelijke die dat ook heeft gehoord sinds Januari heel onverwacht is ontslagen op staande voet omdat ze niet meer voldeed ( ze had sinds kort persoonlijke problemen) maakt haar getuigenis ook niet veel indruk op hem. Toen ik hem vroeg wat hij dan met mij van plan was antwoordde hij 'niets'. Als hij mij beschuldigd van diefstal verwacht ik toch op zen minst bewijzen en een ontslag? IK neem momenteel nog mijn ouderschapsverlof deeltijds op en ben dus nog beschermd. Hij zoekt nu volgens mij een dwingende reden om mij te ontslaan. Sindsdien loopt hij mij te treiteren. Hij weet dat ik razend ben en komt dan binnen met een grote sarcastische glimlach op zijn gezicht komt dan in de pc alles controleren wat ik die dag heb gedaan en vraagt mij dan verschillende irritante vragen. Daardoor denk ik dat hij mij zo ver wil drijven dat ik zelf mijn ontslag indien, maar ik ben van principe dat als ik recht in mijn schoenen sta ik dit niet wil doen. Als hij echt zeker is moet hij maar met bewijzen komen en mij mijn ontslag geven. Ik loop overspannen rond en slaap slecht. Ik probeer ervoor te zorgen dat mijn gezin hier niet onder moet lijden maar het spookt een hele dag door mijn hoofd. Kan ik hier iets aan doen? Valt dit onder pesterijen en wat kan ik hieraan doen? En wat kan ik doen tegen zijn valse beschuldigingen? Alvast bedankt