#23 , 02 jun 2013 13:37
Ik weet niet of ik m'n verhaal hier bij mag gooien, of een nieuw onderwerp moet beginnen...
Zelf ben ik ook al een hele tijd via GTB een opleiding aan het volgen in zo'n centrum waar men "aangepaste" opleidingen geven voor personen met een arbeidshandicap....
Zelf heb ik er niets positiefs over te zeggen, en ik ken daar nog veel mensen die daar erbarmelijk behandeld worden.
Zelf heb ik nu een 7-tal jaren chronische pijn, begonnen met rugpijn. geopereerd, maar aleen maar erger geworden. nu heb ik elke dag pijnen in rug, benen, en mindere maten nek& armen. Pijn die een van m'n artsen op het niveau van bevallingspijn plaatst.
Vorige week ben ik op gesprek moeten komen omdat ik weinig vooruitgang naar een job heb...
(en hoewel ze nu wel weten dan ik alles probeer om het vol te houden, regime van 50% naar 30%, naar 30% met ginder overnacht (hoewel ik er zo elke dag geld aan verlies....)
was hun vraag:
begeleiders: en, hoe zie je dat dan? Ga je voltijds werken??? toch niet deeltijds? Want zo ga je je kansen voor werk benadelen, dat weet je toch?
ik: Wat? Eerlijk gezegd vraag ik me af of het wel mogelijk is om halftijds te doen, als ik kijk hoe goed dit gaat! Ooit blackouts, overgeven van de pijn, iemand moeten bellen om me te komen halen.... En dat bij maar 3 halve dagen!
begeleiders: Kijk, dat is altijd u argument.... pijn, pijn... Het wordt een tijd dat ge uzelf daar overheen zet!
.....bla bla, enz.enz.
Jobcoach: En ik zou u moeten begeleiden naar een job, en met solliciteren en vacatures... Maar je stuurt er nooit door???
Ik: Daarover heb ik al vele keren gezegd dat je me dan moet zeggen waar ik die zogenaamde jobs moet vinden??? Indien ik op de sites als vdab.be kijk, vind ik enkel jobs die:
Voltijds zijn... Deeltijds, maar te presteren over 3dagen..... Of halftijdse jobs als poets of arbeider, wat niet haalbaar is.
jobcoach: Schrijf u dan in bij een interimkantoor.
.....bla bla...
begeleiders: En begin nu eens eindelijk aan u rijbewijs, want dat beperkt u jobkansen ook al.
ik: Awel, dat is dus iets wat ik bewust niet doe! buiten het financiele aspect, vertrouw ik mezelf niet meer, neem te veel medicatie naar mijn goesting (nevenwerkingen) heb dan nog symptomen die simpelweg gevaarlijk zijn achter het stuur: black outs van pijn, concentratie, electrische steken in rug/ sluitspier.
......En dat was ongeveer de toon van de "hulp" die mijn "begeleiders" me geven.
nu zie ik totaal geen uitweg meer, ik kan geen kant op. Weet iemand hier welke stappen ik eventueel nog kan proberen?
En, ze pushen me keer op keer voor dat rijbewijs... Kan zo een ambtenaar van VDAB/GTB dat wel maken? Terwijl ik een hand vol symptomen heb die rijden met een wagen wettelijk gezien al verboden maken, iemand blijven pushen om het toch te doen?
dank voor eventuele hulp!